Viðhorf til gæludýra Úrsúla Jünemann skrifar 16. nóvember 2017 10:15 Fyrir frekar löngu síðan bjó ég í lítilli stúdíóíbúð og þar bjó við hliðina fullorðin kona. Ég heimsótti hana daglega og fór fyrir hana í útréttingar því hún treysti sér ekki út úr húsinu ein síns liðs. Systir hennar sem var ennþá spræk kom stundum í heimsókn og þá tókum við gömlu konuna á milli okkar, fórum á krá og þær fengu sér hvítvínsglas og höfðu frá mörgu að segja. Gamla konan átti lítinn páfagauk og sá var henni ómetanlega góður félagi. Hann var mjög gæfur, sat oft á öxl hennar og nartaði í eyrnasnepilinn. Eða hann trítlaði yfir borðið og reyndi að smakka á því sem hún var að borða. Hann kunni líka að tala smávegis og það vakti alltaf mikla lukku. En svo dó litli vinurinn einn daginn – það var rétt áður en ég var að flytja. Gamla konan grét mikið og var óhuggandi. Seinna þegar ég var komin í annað húsnæði vildi ég heimsækja hana en þá var mér tjáð að hún hefði skyndilega látist skömmu áður. Þann 9. nóvember var grein í Fréttablaðinu þar sem er sagt frá Sigurbjörgu Hlöðversdóttur sem býr í Hátúni 10. Hún á lítinn hund, en hundahald er ekki leyft í blokkum Öryrkjabandalagsins í Hátúni. Henni er gert að flytja þaðan ef hún lætur ekki hundinn frá sér. Þvílík grimmd! Að vilja ræna frá henni besta (og kannski einasta) félaga sínum. Og skýla sér bak við einhverjar ósveigjanlegar og sálarlausar reglur. Þessa kona hefur líklega sinnt sínum hundi mjög vel. Margt gamalt fólk er félagslega einangrað og hefur svo gott af því að hafa einhvern hjá sér, þótt sá sé bara á fjórum fótum, með fjaðrir eða annað. En svo hlýtur að vera allt í lagi að menn sem búa í einbýli fái sér alls konar dýr, sama hvort þeir hugsa um þau nógu vel. Hundar til dæmis þurfa að komast út að hreyfa sig. Þeir eru félagsverur og þeim líður illa að vera skildir eftir frá morgni til kvölds. Áður en menn fá sér gæludýr þarf að athuga hverjar þarfir þeirra eru. Dýr eru ekki leikföng!Ábyrgð á lifandi veru Í minni bernsku úti í Þýskalandi var alltaf talsvert af dýrum á heimilinu enda bjuggum við úti í sveit. Við áttum ketti, hunda, kanínur, hænur og skjaldböku. Svo langaði mig svo mikið í naggrís að ég ákvað að gefa mömmu minni einn slíkan í afmælisgjöf. Mamma mín táraðist af hlátri. En pabbi minn var ákveðinn eins og alltaf þegar nýr íbúi bættist við í dýrasafnið: „Ef þið sinnið þessu dýri ekki eins og skyldi þá fer það samstundis!“ Við lærðum þannig að bera ábyrgð á þeim dýrum sem við áttum. Ég held að það geri börnunum gott að alast upp með dýrum og læra að þau hafa sínar þarfir eins og við. Nú er stutt til jóla. Þá dettur sumum foreldrum í hug að gefa krökkunum lifandi dýr. Krúttlegan hvolp, sætan kettling, mjúka kanínu, hamstur eða annað. Það mun vekja lukku, ekki spurning. En svo tekur hvunndagurinn við. Það þarf að hreinsa kattarkassann, kanínu- eða hamstrabúrið. Það þarf að fara út með hundinn. Stundum er þörf á að fara til dýralæknis og það kostar. Og svo er það sumarfríið. Hvert á að fara með dýrin? Það er dýrt að fara með þau á katta- eða hundahótel. Og allt þetta vesen með þetta yfirhöfuð. Krúttlegi kettlingurinn er orðinn fullorðinn, það þarf að gera hann ófrjóan. Setjum hann frekar út og gleymum honum. Er ekki bara allt í lagi að henda kanínunni út í skóg, hún mun spjara sig? Gott fólk, hugsið ykkur tvisvar um áður en þið fáið ykkur dýr á heimilið. Það fylgir þessu ábyrgð á lifandi veru í mörg ár. Dýr eru ekki leikföng en geta verið lífsfylling fyrir einsamalt og gamalt fólk. Höfundur er kennari á eftirlaunum og leiðsögumaður. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birtist í Fréttablaðinu Mest lesið Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun Séreign er ekki það sama og séreign Björn Berg Gunnarsson Skoðun Hrokafull afstaða utanríkisráðherra Björn B Björnsson Skoðun Takk, Kristinn Jón Kaldal Skoðun Eru samfélagsmiðlar að setja heilbrigðiskerfi framtíðarinnar á hausinn? Guðrún Nanna Egilsdóttir,Dögg Guðmundsdóttir Skoðun Við lok grunnskólans Atli Björnsson Skoðun Halldór 08.06.2024 Halldór „Drekkum í dag og iðrumst á morgun!“ Valgerður Rúnarsdóttir Skoðun Atvinnulaus leikskólakennari, það er víst til Tinna Berg Damayanthi Rúnarsdóttir Skoðun Heppni að ekkert fordæmi var til staðar Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Skoðun Skoðun Séreign er ekki það sama og séreign Björn Berg Gunnarsson skrifar Skoðun Heppni að ekkert fordæmi var til staðar Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Í skugga sílóa og sandryks Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Fyrsta borgaraþing Reykjavíkur Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Upplifun mín á því að taka þátt í Gefum íslensku séns Brynjar Björnsson skrifar Skoðun Við lok grunnskólans Atli Björnsson skrifar Skoðun Afstaða fólks með fötlun til dánaraðstoðar Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Eru samfélagsmiðlar að setja heilbrigðiskerfi framtíðarinnar á hausinn? Guðrún Nanna Egilsdóttir,Dögg Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Ísrael hefur ekki áhuga á vopnahléi – þjóðarmorð heldur áfram Sveinn Rúnar Hauksson skrifar Skoðun Einhverf börn í almennu skólakerfi Sara Rós Kristinsdóttir skrifar Skoðun Þau sem hunsa helförina Birgir Rúnar Davíðsson skrifar Skoðun Meinsemdir á vinnumarkaði Bergvin Eyþórsson skrifar Skoðun Gleðilegt 2007! Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Takk, Kristinn Jón Kaldal skrifar Skoðun Hroki og ósvífni Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Atvinnulaus leikskólakennari, það er víst til Tinna Berg Damayanthi Rúnarsdóttir skrifar Skoðun Óumtalaði Alkemistinn Vagn Margeir Smelt skrifar Skoðun Markaðsbrestur tilfinninga Þórhallur Guðmundsson skrifar Skoðun Breytt aldurssamsetning þjóðarinnar stóreykur þörfina fyrir íbúðarhúsnæði Sigurður Stefánsson skrifar Skoðun Álag í íslenskum grunnskólum Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Svar og opið bréf til Þórdísar Kolbrúnar varðandi vopnakaup íslensku þjóðarinnar Guðlaugur Bragason skrifar Skoðun Hrokafull afstaða utanríkisráðherra Björn B Björnsson skrifar Skoðun Réttindabarátta strandveiðimanna Eyjólfur Ármannsson skrifar Skoðun Kosningaáróður skrifstofu Alþingis? Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Fyrstu tvö árin okkar í Kópavogi Ásdís Kristjánsdóttir,Orri Hlöðversson skrifar Skoðun Alþjóðadagur faggildingar er 9. júní Guðrún Rögnvaldardóttir skrifar Skoðun Forseti þriðjungs eða heillar þjóðar? Starri Reynisson skrifar Skoðun Jónsósómi Kristinn H. Gunnarsson skrifar Skoðun Geirfuglar og flámæli Pétur Már Sigurjónsson skrifar Skoðun Sanngjarnt lífeyriskerfi: Endurskoðun í tæka tíð Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Sjá meira
Fyrir frekar löngu síðan bjó ég í lítilli stúdíóíbúð og þar bjó við hliðina fullorðin kona. Ég heimsótti hana daglega og fór fyrir hana í útréttingar því hún treysti sér ekki út úr húsinu ein síns liðs. Systir hennar sem var ennþá spræk kom stundum í heimsókn og þá tókum við gömlu konuna á milli okkar, fórum á krá og þær fengu sér hvítvínsglas og höfðu frá mörgu að segja. Gamla konan átti lítinn páfagauk og sá var henni ómetanlega góður félagi. Hann var mjög gæfur, sat oft á öxl hennar og nartaði í eyrnasnepilinn. Eða hann trítlaði yfir borðið og reyndi að smakka á því sem hún var að borða. Hann kunni líka að tala smávegis og það vakti alltaf mikla lukku. En svo dó litli vinurinn einn daginn – það var rétt áður en ég var að flytja. Gamla konan grét mikið og var óhuggandi. Seinna þegar ég var komin í annað húsnæði vildi ég heimsækja hana en þá var mér tjáð að hún hefði skyndilega látist skömmu áður. Þann 9. nóvember var grein í Fréttablaðinu þar sem er sagt frá Sigurbjörgu Hlöðversdóttur sem býr í Hátúni 10. Hún á lítinn hund, en hundahald er ekki leyft í blokkum Öryrkjabandalagsins í Hátúni. Henni er gert að flytja þaðan ef hún lætur ekki hundinn frá sér. Þvílík grimmd! Að vilja ræna frá henni besta (og kannski einasta) félaga sínum. Og skýla sér bak við einhverjar ósveigjanlegar og sálarlausar reglur. Þessa kona hefur líklega sinnt sínum hundi mjög vel. Margt gamalt fólk er félagslega einangrað og hefur svo gott af því að hafa einhvern hjá sér, þótt sá sé bara á fjórum fótum, með fjaðrir eða annað. En svo hlýtur að vera allt í lagi að menn sem búa í einbýli fái sér alls konar dýr, sama hvort þeir hugsa um þau nógu vel. Hundar til dæmis þurfa að komast út að hreyfa sig. Þeir eru félagsverur og þeim líður illa að vera skildir eftir frá morgni til kvölds. Áður en menn fá sér gæludýr þarf að athuga hverjar þarfir þeirra eru. Dýr eru ekki leikföng!Ábyrgð á lifandi veru Í minni bernsku úti í Þýskalandi var alltaf talsvert af dýrum á heimilinu enda bjuggum við úti í sveit. Við áttum ketti, hunda, kanínur, hænur og skjaldböku. Svo langaði mig svo mikið í naggrís að ég ákvað að gefa mömmu minni einn slíkan í afmælisgjöf. Mamma mín táraðist af hlátri. En pabbi minn var ákveðinn eins og alltaf þegar nýr íbúi bættist við í dýrasafnið: „Ef þið sinnið þessu dýri ekki eins og skyldi þá fer það samstundis!“ Við lærðum þannig að bera ábyrgð á þeim dýrum sem við áttum. Ég held að það geri börnunum gott að alast upp með dýrum og læra að þau hafa sínar þarfir eins og við. Nú er stutt til jóla. Þá dettur sumum foreldrum í hug að gefa krökkunum lifandi dýr. Krúttlegan hvolp, sætan kettling, mjúka kanínu, hamstur eða annað. Það mun vekja lukku, ekki spurning. En svo tekur hvunndagurinn við. Það þarf að hreinsa kattarkassann, kanínu- eða hamstrabúrið. Það þarf að fara út með hundinn. Stundum er þörf á að fara til dýralæknis og það kostar. Og svo er það sumarfríið. Hvert á að fara með dýrin? Það er dýrt að fara með þau á katta- eða hundahótel. Og allt þetta vesen með þetta yfirhöfuð. Krúttlegi kettlingurinn er orðinn fullorðinn, það þarf að gera hann ófrjóan. Setjum hann frekar út og gleymum honum. Er ekki bara allt í lagi að henda kanínunni út í skóg, hún mun spjara sig? Gott fólk, hugsið ykkur tvisvar um áður en þið fáið ykkur dýr á heimilið. Það fylgir þessu ábyrgð á lifandi veru í mörg ár. Dýr eru ekki leikföng en geta verið lífsfylling fyrir einsamalt og gamalt fólk. Höfundur er kennari á eftirlaunum og leiðsögumaður.
Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun
Eru samfélagsmiðlar að setja heilbrigðiskerfi framtíðarinnar á hausinn? Guðrún Nanna Egilsdóttir,Dögg Guðmundsdóttir Skoðun
Skoðun Eru samfélagsmiðlar að setja heilbrigðiskerfi framtíðarinnar á hausinn? Guðrún Nanna Egilsdóttir,Dögg Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun Ísrael hefur ekki áhuga á vopnahléi – þjóðarmorð heldur áfram Sveinn Rúnar Hauksson skrifar
Skoðun Breytt aldurssamsetning þjóðarinnar stóreykur þörfina fyrir íbúðarhúsnæði Sigurður Stefánsson skrifar
Skoðun Svar og opið bréf til Þórdísar Kolbrúnar varðandi vopnakaup íslensku þjóðarinnar Guðlaugur Bragason skrifar
Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun
Eru samfélagsmiðlar að setja heilbrigðiskerfi framtíðarinnar á hausinn? Guðrún Nanna Egilsdóttir,Dögg Guðmundsdóttir Skoðun