Skólaball Kínverja Helgi Steinar Gunnlaugsson skrifar 9. október 2017 13:57 Þeir sem hafa gaman af bandarískum grínþáttum hafa margir eflaust rekist á hugtak sem heitir „Two Timer Date“, þar sem menntaskólapiltur lendir í því að taka tvær mismunandi stelpur á sama dansleik. Í stað þess að aflýsa áformum sínum með annarri stelpunni, ákveður hann í stað þess að fara með þeim báðum án vitund þeirra beggja. Áhorfendur fá þá skoplega sýn af honum hlaupandi á milli þeirra í örvæntingu sinni að reyna sinna þeim báðum og endar þátturinn oftast með því að þær uppgötva báðar sannleikann. Það sem er athyglisvert við þetta hugtak er að svona atvik eru algengari að margir gera sér grein fyrir. Í alþjóðasamskiptum tíðkast það oft hjá mörgum ríkisstjórnum að neyðast til þess að taka tvær þjóðir á sama skólaball. Eitt skýrasta dæmi um þetta í dag eru þau samskipti sem ríkisstjórn Kínverja hafa við bæði Bandaríkin og Norður Kóreu. Núverandi ástand á Kóreuskaganum hefur sjaldan verið jafn hættulegt þar sem bæði Donald Trump og Kim Jong Un hafa átt í hörðum orðaskiptum við hvorn annan. Norður Kórea hefur skotið upp tugum eldflauga það sem af er að þessu ári og virðast ekki ætla gefa neitt eftir. Bandaríkin finna einnig fyrir mikilli ógn og ber þeim enn skylda að verja bæði Japan og Suður Kóreu. Það er ennþá erfitt að segja til um hvort stríð sé á næstu misserum, en mikið reiðir á það hvernig Kína mun bregðast við þessum aðstæðum.Norður Kórea Samskipti Kína og Norður Kóreu hafa alltaf verið frekar flókin. Þegar Kóreustríðið braust út árið 1950 sagði kínverski leiðtoginn Maó Tse Tung að þessar þjóðir voru eins nálægt hvor annarri og varir og tennur. Síðan þá hafa leiðtogar beggja þjóða þurft að viðhalda þessari ímynd og hefur Norður Kórea lengi vel þurft að reiða sig á Kína fyrir olíu og mat. En þrátt fyrir þetta samstarf hefur vantraust komið upp á milli þessara þjóða. Eftir að Kim Jong Un tók við af föður sínum árið 2012 fóru samskipti þjóðanna að versna. Ungi leiðtogi Norður Kóreu hefur verið mun ákafari og hvatvísari en faðir hans var og afi hans þar á undan. Hvort sem hann er sjálfur það stríðsglaður eða hvort ríkisstjórnin hans sé virkilega í dauðateygjum spriklandi þá eru Kínverjar búnir að fá sig fullsadda af þessari hegðun. Það mikilvægasta fyrir stjórnvöld í Peking er að varðveita völdin sín og til þess að ná því fram þurfa þeir að passa upp á tvennt: þjóðernishyggju og efnahagsgróða. Frá 1978 hefur kínverski efnahagurinn meira og minna viðhaldið 10% árlegum gróða og það góðæri mun ekki halda áfram ef stríð brýst út í Asíu. Kínverjar deila einnig 1,400 km löngum landamærum við Norður Kóreu og vita herstjórar kínverska hersins að ef til átaka kæmi myndu mörg þúsundir flýja Norður Kóreu og streyma yfir þau landamæri til Kína. Ríkisstjórnin í Kína hefur heldur ekki mikinn áhuga á að fara í stríð við stærsta viðskiptavin sinn, Bandaríkin.Sjaldan hlýtur hikandi happ Kína hefur löngu yfirgefið þessa Kaldastríðshugsun og er langt frá að vera á sömu blaðsíðu og nágranni sinn. Hinsvegar eru ástæður fyrir því að ríkisstjórn þeirra setur ekki eins mikla pressu á Norður Kóreu og margar þjóðir myndu vilja. Í fyrsta lagi er Kína dauðhrætt við þá tilhugsun að Norður Kórea tapi í stríði gegn Bandaríkjunum og sameinist þá Suður Kóreu. Ef það gerist þá myndi Kína þurfa að deila landamærum með þjóð sem hýsir bandarískar herstöðvar. Svo má heldur ekki gleyma að þar sem 90% af viðskiptum Norður Kóreu eru við Kína, hafa Kínverjar alltaf verið í góðri stöðu til að nota Pyongyang sem tromp spil í deilum við Bandaríkjamenn. Það er ómögulegt að segja til um það hvernig Kína mun fara að því að ljúka þessu skólaballi án vandræðalegrar útkomu. Kína vill augljóslega viðhalda frið í álfunni svo að efnahagsgróði þeirra haldi áfram, en til þess þurfa þeir að þrýsta á Norður Kóreu og sýna að stríð er eitthvað sem þeir munu ekki lýða. Aftur á móti munu þeir engan vegin deila landamærum við bandarískar herstöðvar, né hafa þeir getu til að ráða við alla þá flóttamenn sem munu flæða yfir til Kína. Í sjónvarpsþáttunum endaði þessi sena oftast með því að upp komst um áform menntaskólastráksins og ruku báðar stelpurnar beinleiðis út. Í raunveruleikanum hefur þjóð eins og Kína miklu meira að tapa.Höfundur er master í alþjóðasamskiptum. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Þegar orðið einelti er gjaldfellt – Til fylgjenda Katrínar Jakobsdóttur Kolbrá Höskuldsdóttir Skoðun Þegar ég heyri nafnið Katrín Jakobsdóttir Hans Alexander Margrétarson Hansen Skoðun Nú vandast valið Ebba Margrét Magnúsdóttir Skoðun Hvaða eiginleika þarf forseti að hafa? Hildur Eir Bolladóttir Skoðun Halldór 18.05.2024 Halldór Ef þú kýst Höllu Tómasdóttur eða Jón Gnarr gætirðu verið að kjósa Katrínu! Ole Anton Bieltvedt Skoðun Halla Hrund eða Katrín? Reynir Böðvarsson Skoðun Birni Bjarnasyni svarað Arnar Þór Jónsson Skoðun Er klassískt frjálslyndi orðið að jaðarskoðun? Kári Allansson Skoðun Góð gildi og staðfesta Höllu Hrundar Margrét Reynisdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Þegar orðið einelti er gjaldfellt – Til fylgjenda Katrínar Jakobsdóttur Kolbrá Höskuldsdóttir skrifar Skoðun Hvaða eiginleika þarf forseti að hafa? Hildur Eir Bolladóttir skrifar Skoðun Þegar ég heyri nafnið Katrín Jakobsdóttir Hans Alexander Margrétarson Hansen skrifar Skoðun Í framhaldi af viðtali við Helgu Þórisdóttur Kári Stefánsson skrifar Skoðun Góð gildi og staðfesta Höllu Hrundar Margrét Reynisdóttir skrifar Skoðun Halla Hrund eða Katrín? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Til áréttingar Kári Stefánsson skrifar Skoðun Kynhluthlaust mál, máltilfinning og forsetaframboð Höskuldur Þráinsson skrifar Skoðun Er klassískt frjálslyndi orðið að jaðarskoðun? Kári Allansson skrifar Skoðun Forseti Íslands veifaði mér Fjóla Einarsdóttir skrifar Skoðun Ákall til framtíðar: Nám í félagsráðgjöf! Steinunn Bergmann skrifar Skoðun Lexía lærð á hálfum degi Stefanía Arnardóttir skrifar Skoðun Ég kýs Helgu Þórisdóttur Gerður Rún Guðlaugsdóttir skrifar Skoðun Yfirborðskenndur stríðsáróður og McCarthýismi hjá háskólaprófessor Tjörvi Schiöth skrifar Skoðun Formaður húsfélagsins Guðmundur Andri Thorsson skrifar Skoðun Opið bréf til landsliðsmanna Íslands í blaki Guðbergur Egill Eyjólfsson skrifar Skoðun Ef þú kýst Höllu Tómasdóttur eða Jón Gnarr gætirðu verið að kjósa Katrínu! Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Kosningum frestað Ása Berglind Hjálmarsdóttir,Hrönn Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Mesti stjórnmálamaðurinn? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Birni Bjarnasyni svarað Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Því miður ekkert annað í stöðunni en að fresta atkvæðagreiðslu um verkefni Heidelberg Gestur Þór Kristjánsson,Erla Sif Markúsdóttir,Sigurbjörg Jenný Jónsdóttir,Grétar Ingi Erlendsson skrifar Skoðun Baldur Þórhallsson er vitur og vís Bryndís Friðgeirsdóttir skrifar Skoðun Kjósum Katrínu Kjartan Ragnarsson skrifar Skoðun Neikvæð áhrif þess að útiloka forsetaframbjóðendur frá kappræðum strax komin í ljós Ástþór Magnússon skrifar Skoðun Nýtt sveitarfélag Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Stafrænn ójöfnuður á upplýsingaöld Stella Samúelsdóttir,Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Varfærnisleg fagnaðarlæti Berglind Sunna Bragadóttir skrifar Skoðun „Ég skal baka fyrir Gunnar en ég kýs Kristján“ Páll Magnússon skrifar Skoðun Daðrað við sölu Björn Sævar Einarsson skrifar Skoðun Rannsóknir á söfnum skapa dýrmæta þekkingu Arndís Bergsdóttr skrifar Sjá meira
Þeir sem hafa gaman af bandarískum grínþáttum hafa margir eflaust rekist á hugtak sem heitir „Two Timer Date“, þar sem menntaskólapiltur lendir í því að taka tvær mismunandi stelpur á sama dansleik. Í stað þess að aflýsa áformum sínum með annarri stelpunni, ákveður hann í stað þess að fara með þeim báðum án vitund þeirra beggja. Áhorfendur fá þá skoplega sýn af honum hlaupandi á milli þeirra í örvæntingu sinni að reyna sinna þeim báðum og endar þátturinn oftast með því að þær uppgötva báðar sannleikann. Það sem er athyglisvert við þetta hugtak er að svona atvik eru algengari að margir gera sér grein fyrir. Í alþjóðasamskiptum tíðkast það oft hjá mörgum ríkisstjórnum að neyðast til þess að taka tvær þjóðir á sama skólaball. Eitt skýrasta dæmi um þetta í dag eru þau samskipti sem ríkisstjórn Kínverja hafa við bæði Bandaríkin og Norður Kóreu. Núverandi ástand á Kóreuskaganum hefur sjaldan verið jafn hættulegt þar sem bæði Donald Trump og Kim Jong Un hafa átt í hörðum orðaskiptum við hvorn annan. Norður Kórea hefur skotið upp tugum eldflauga það sem af er að þessu ári og virðast ekki ætla gefa neitt eftir. Bandaríkin finna einnig fyrir mikilli ógn og ber þeim enn skylda að verja bæði Japan og Suður Kóreu. Það er ennþá erfitt að segja til um hvort stríð sé á næstu misserum, en mikið reiðir á það hvernig Kína mun bregðast við þessum aðstæðum.Norður Kórea Samskipti Kína og Norður Kóreu hafa alltaf verið frekar flókin. Þegar Kóreustríðið braust út árið 1950 sagði kínverski leiðtoginn Maó Tse Tung að þessar þjóðir voru eins nálægt hvor annarri og varir og tennur. Síðan þá hafa leiðtogar beggja þjóða þurft að viðhalda þessari ímynd og hefur Norður Kórea lengi vel þurft að reiða sig á Kína fyrir olíu og mat. En þrátt fyrir þetta samstarf hefur vantraust komið upp á milli þessara þjóða. Eftir að Kim Jong Un tók við af föður sínum árið 2012 fóru samskipti þjóðanna að versna. Ungi leiðtogi Norður Kóreu hefur verið mun ákafari og hvatvísari en faðir hans var og afi hans þar á undan. Hvort sem hann er sjálfur það stríðsglaður eða hvort ríkisstjórnin hans sé virkilega í dauðateygjum spriklandi þá eru Kínverjar búnir að fá sig fullsadda af þessari hegðun. Það mikilvægasta fyrir stjórnvöld í Peking er að varðveita völdin sín og til þess að ná því fram þurfa þeir að passa upp á tvennt: þjóðernishyggju og efnahagsgróða. Frá 1978 hefur kínverski efnahagurinn meira og minna viðhaldið 10% árlegum gróða og það góðæri mun ekki halda áfram ef stríð brýst út í Asíu. Kínverjar deila einnig 1,400 km löngum landamærum við Norður Kóreu og vita herstjórar kínverska hersins að ef til átaka kæmi myndu mörg þúsundir flýja Norður Kóreu og streyma yfir þau landamæri til Kína. Ríkisstjórnin í Kína hefur heldur ekki mikinn áhuga á að fara í stríð við stærsta viðskiptavin sinn, Bandaríkin.Sjaldan hlýtur hikandi happ Kína hefur löngu yfirgefið þessa Kaldastríðshugsun og er langt frá að vera á sömu blaðsíðu og nágranni sinn. Hinsvegar eru ástæður fyrir því að ríkisstjórn þeirra setur ekki eins mikla pressu á Norður Kóreu og margar þjóðir myndu vilja. Í fyrsta lagi er Kína dauðhrætt við þá tilhugsun að Norður Kórea tapi í stríði gegn Bandaríkjunum og sameinist þá Suður Kóreu. Ef það gerist þá myndi Kína þurfa að deila landamærum með þjóð sem hýsir bandarískar herstöðvar. Svo má heldur ekki gleyma að þar sem 90% af viðskiptum Norður Kóreu eru við Kína, hafa Kínverjar alltaf verið í góðri stöðu til að nota Pyongyang sem tromp spil í deilum við Bandaríkjamenn. Það er ómögulegt að segja til um það hvernig Kína mun fara að því að ljúka þessu skólaballi án vandræðalegrar útkomu. Kína vill augljóslega viðhalda frið í álfunni svo að efnahagsgróði þeirra haldi áfram, en til þess þurfa þeir að þrýsta á Norður Kóreu og sýna að stríð er eitthvað sem þeir munu ekki lýða. Aftur á móti munu þeir engan vegin deila landamærum við bandarískar herstöðvar, né hafa þeir getu til að ráða við alla þá flóttamenn sem munu flæða yfir til Kína. Í sjónvarpsþáttunum endaði þessi sena oftast með því að upp komst um áform menntaskólastráksins og ruku báðar stelpurnar beinleiðis út. Í raunveruleikanum hefur þjóð eins og Kína miklu meira að tapa.Höfundur er master í alþjóðasamskiptum.
Þegar orðið einelti er gjaldfellt – Til fylgjenda Katrínar Jakobsdóttur Kolbrá Höskuldsdóttir Skoðun
Ef þú kýst Höllu Tómasdóttur eða Jón Gnarr gætirðu verið að kjósa Katrínu! Ole Anton Bieltvedt Skoðun
Skoðun Þegar orðið einelti er gjaldfellt – Til fylgjenda Katrínar Jakobsdóttur Kolbrá Höskuldsdóttir skrifar
Skoðun Yfirborðskenndur stríðsáróður og McCarthýismi hjá háskólaprófessor Tjörvi Schiöth skrifar
Skoðun Ef þú kýst Höllu Tómasdóttur eða Jón Gnarr gætirðu verið að kjósa Katrínu! Ole Anton Bieltvedt skrifar
Skoðun Því miður ekkert annað í stöðunni en að fresta atkvæðagreiðslu um verkefni Heidelberg Gestur Þór Kristjánsson,Erla Sif Markúsdóttir,Sigurbjörg Jenný Jónsdóttir,Grétar Ingi Erlendsson skrifar
Skoðun Neikvæð áhrif þess að útiloka forsetaframbjóðendur frá kappræðum strax komin í ljós Ástþór Magnússon skrifar
Þegar orðið einelti er gjaldfellt – Til fylgjenda Katrínar Jakobsdóttur Kolbrá Höskuldsdóttir Skoðun
Ef þú kýst Höllu Tómasdóttur eða Jón Gnarr gætirðu verið að kjósa Katrínu! Ole Anton Bieltvedt Skoðun