"Lagom“ með smá af "hygge“ og stóru "húh-i“ Guðrún Högnadóttir skrifar 6. september 2017 07:00 Alveg hreint svakalega er oft erfitt að koma sér aftur í vinnugírinn eftir gott sumar. Stefnan virðist skökk, markmiðin óyfirstíganleg, stemninginn enn föst í minningum um grískar eyjar eða langa hjólatúra – og gömlu óleystu verkefnin bíða í bunkum (sem var reyndar mjög vel raðað hornrétt á skrifborðið korter í frí). Haustið er tími breytinga – náttúran flaggar nýrri litapallettu, fólk fer á flakk í nýjar stöður og verkefni, nýr taktur kemst í sölur og samruna, við vöknum upp við gjörbreytt landslag í mörgum atvinnugreinum, bleikur og gulur IKEA bæklingurinn dettur inn um lúguna, og það er ekki lengur í tísku að „hygge sig“ að hætti Dana – heldur eigum við nú að spegla okkur í lífsspeki Svía og finna hinn gullna „lagom“ meðalveg í öllu – ekki of mikið / ekki of lítið – bara akkúrat passlegt. Hvernig laumum við „lagom“ jafnvægi í metnaðarfullar kröfur samtímans? Hvernig myndir þú koma þér í startholurnar ef verkefnið þitt væri ekki eingöngu að ná fjárhagsáætlun þinnar deildar í lógarítmískum launahækkunum, heldur að útrýma fátækt og berjast gegn ójöfnuði í heiminum? Eða í stað þess að koma nýrri vöru á markað í „rauðu hafi“ samkeppninnar væri verkefni þitt að tryggja heilbrigt líferni, þekkingu og þátttöku kvenna og barna um heim allan. Hvað ef verkefni þitt í haust væri ekki að blása lífi í slappa samfélagsmiðlamarkaðssókn ykkar heldur væri ábyrgð þín að hvetja til hnattrænnar samstöðu um sjálfbæra þróun. Þetta er hluti af verkefnabunka Ban Ki-moon aðalframkvæmdastjóra Sameinuðu þjóðanna til 2030 – versogú. Og þér fannst þinn verkefnalisti voldugur. Reyndar eru Þúsaldarmarkmiðin verkefni okkar allra. Og Ban blessaður komin á eftirlaun. Þegar áskorunin er sem mest verðum við að hugsa öðruvísi. Við getum ekki hamast hraðar eða lengur með verkfærum eða aðferðum sem leysa ekki vandann. Ef þú átt bara hamar líta öll vandamál út eins og nagli sagði Maslow. Við getum ekki lengur talað okkur í kaf á þingi eða ferlað eða „lean-að“ út í hið óendanlega eða skellt nefndum á allt sem hreyfist. Veruleikinn kallar á glænýja hugsun. Hvernig væri að taka „Skandínavann“ á þetta og finna sköpunargleði í sátt og stóískri ró – búa til lausnir á göngu undir berum himni en ekki í loftlausum sterílum fundarherbergjum? Hvernig væri að fá hugljómun um lausn krefjandi vandamáls í leikhúsinu eða við lestur góðrar bókar, en ekki á andlausri skrifstofunni eða í orkusogandi samfélagsmiðlum? Hættum að leita að nýjum svörum í „minnis-loopu“ eigin hugsanna eða í sama afmarkaða hópi alltof líkra einstaklinga og fáum hugmyndir í samtölum í raunheimum við einhvern sem er algjör andstaða okkar í aldri, reynslu og hugsun. Höfum kjarkinn til að virkilega hugsa um hag heildarinnar, sleppum því að þurfa stöðugt að trompa nágrannann – og verum stolt af því að vinna vel en ekki of mikið! Húh!Greinin birtist fyrst í Markaðnum, fylgiriti Fréttablaðsins um viðskipti og efnahagsmál. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birtist í Fréttablaðinu Mest lesið Þegar orðið einelti er gjaldfellt – Til fylgjenda Katrínar Jakobsdóttur Kolbrá Höskuldsdóttir Skoðun Þegar ég heyri nafnið Katrín Jakobsdóttir Hans Alexander Margrétarson Hansen Skoðun Nú vandast valið Ebba Margrét Magnúsdóttir Skoðun Hvaða eiginleika þarf forseti að hafa? Hildur Eir Bolladóttir Skoðun Halldór 18.05.2024 Halldór Ef þú kýst Höllu Tómasdóttur eða Jón Gnarr gætirðu verið að kjósa Katrínu! Ole Anton Bieltvedt Skoðun Halla Hrund eða Katrín? Reynir Böðvarsson Skoðun Birni Bjarnasyni svarað Arnar Þór Jónsson Skoðun Er klassískt frjálslyndi orðið að jaðarskoðun? Kári Allansson Skoðun Góð gildi og staðfesta Höllu Hrundar Margrét Reynisdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Þegar orðið einelti er gjaldfellt – Til fylgjenda Katrínar Jakobsdóttur Kolbrá Höskuldsdóttir skrifar Skoðun Hvaða eiginleika þarf forseti að hafa? Hildur Eir Bolladóttir skrifar Skoðun Þegar ég heyri nafnið Katrín Jakobsdóttir Hans Alexander Margrétarson Hansen skrifar Skoðun Í framhaldi af viðtali við Helgu Þórisdóttur Kári Stefánsson skrifar Skoðun Góð gildi og staðfesta Höllu Hrundar Margrét Reynisdóttir skrifar Skoðun Halla Hrund eða Katrín? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Til áréttingar Kári Stefánsson skrifar Skoðun Kynhluthlaust mál, máltilfinning og forsetaframboð Höskuldur Þráinsson skrifar Skoðun Er klassískt frjálslyndi orðið að jaðarskoðun? Kári Allansson skrifar Skoðun Forseti Íslands veifaði mér Fjóla Einarsdóttir skrifar Skoðun Ákall til framtíðar: Nám í félagsráðgjöf! Steinunn Bergmann skrifar Skoðun Lexía lærð á hálfum degi Stefanía Arnardóttir skrifar Skoðun Ég kýs Helgu Þórisdóttur Gerður Rún Guðlaugsdóttir skrifar Skoðun Yfirborðskenndur stríðsáróður og McCarthýismi hjá háskólaprófessor Tjörvi Schiöth skrifar Skoðun Formaður húsfélagsins Guðmundur Andri Thorsson skrifar Skoðun Opið bréf til landsliðsmanna Íslands í blaki Guðbergur Egill Eyjólfsson skrifar Skoðun Ef þú kýst Höllu Tómasdóttur eða Jón Gnarr gætirðu verið að kjósa Katrínu! Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Kosningum frestað Ása Berglind Hjálmarsdóttir,Hrönn Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Mesti stjórnmálamaðurinn? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Birni Bjarnasyni svarað Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Því miður ekkert annað í stöðunni en að fresta atkvæðagreiðslu um verkefni Heidelberg Gestur Þór Kristjánsson,Erla Sif Markúsdóttir,Sigurbjörg Jenný Jónsdóttir,Grétar Ingi Erlendsson skrifar Skoðun Baldur Þórhallsson er vitur og vís Bryndís Friðgeirsdóttir skrifar Skoðun Kjósum Katrínu Kjartan Ragnarsson skrifar Skoðun Neikvæð áhrif þess að útiloka forsetaframbjóðendur frá kappræðum strax komin í ljós Ástþór Magnússon skrifar Skoðun Nýtt sveitarfélag Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Stafrænn ójöfnuður á upplýsingaöld Stella Samúelsdóttir,Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Varfærnisleg fagnaðarlæti Berglind Sunna Bragadóttir skrifar Skoðun „Ég skal baka fyrir Gunnar en ég kýs Kristján“ Páll Magnússon skrifar Skoðun Daðrað við sölu Björn Sævar Einarsson skrifar Skoðun Rannsóknir á söfnum skapa dýrmæta þekkingu Arndís Bergsdóttr skrifar Sjá meira
Alveg hreint svakalega er oft erfitt að koma sér aftur í vinnugírinn eftir gott sumar. Stefnan virðist skökk, markmiðin óyfirstíganleg, stemninginn enn föst í minningum um grískar eyjar eða langa hjólatúra – og gömlu óleystu verkefnin bíða í bunkum (sem var reyndar mjög vel raðað hornrétt á skrifborðið korter í frí). Haustið er tími breytinga – náttúran flaggar nýrri litapallettu, fólk fer á flakk í nýjar stöður og verkefni, nýr taktur kemst í sölur og samruna, við vöknum upp við gjörbreytt landslag í mörgum atvinnugreinum, bleikur og gulur IKEA bæklingurinn dettur inn um lúguna, og það er ekki lengur í tísku að „hygge sig“ að hætti Dana – heldur eigum við nú að spegla okkur í lífsspeki Svía og finna hinn gullna „lagom“ meðalveg í öllu – ekki of mikið / ekki of lítið – bara akkúrat passlegt. Hvernig laumum við „lagom“ jafnvægi í metnaðarfullar kröfur samtímans? Hvernig myndir þú koma þér í startholurnar ef verkefnið þitt væri ekki eingöngu að ná fjárhagsáætlun þinnar deildar í lógarítmískum launahækkunum, heldur að útrýma fátækt og berjast gegn ójöfnuði í heiminum? Eða í stað þess að koma nýrri vöru á markað í „rauðu hafi“ samkeppninnar væri verkefni þitt að tryggja heilbrigt líferni, þekkingu og þátttöku kvenna og barna um heim allan. Hvað ef verkefni þitt í haust væri ekki að blása lífi í slappa samfélagsmiðlamarkaðssókn ykkar heldur væri ábyrgð þín að hvetja til hnattrænnar samstöðu um sjálfbæra þróun. Þetta er hluti af verkefnabunka Ban Ki-moon aðalframkvæmdastjóra Sameinuðu þjóðanna til 2030 – versogú. Og þér fannst þinn verkefnalisti voldugur. Reyndar eru Þúsaldarmarkmiðin verkefni okkar allra. Og Ban blessaður komin á eftirlaun. Þegar áskorunin er sem mest verðum við að hugsa öðruvísi. Við getum ekki hamast hraðar eða lengur með verkfærum eða aðferðum sem leysa ekki vandann. Ef þú átt bara hamar líta öll vandamál út eins og nagli sagði Maslow. Við getum ekki lengur talað okkur í kaf á þingi eða ferlað eða „lean-að“ út í hið óendanlega eða skellt nefndum á allt sem hreyfist. Veruleikinn kallar á glænýja hugsun. Hvernig væri að taka „Skandínavann“ á þetta og finna sköpunargleði í sátt og stóískri ró – búa til lausnir á göngu undir berum himni en ekki í loftlausum sterílum fundarherbergjum? Hvernig væri að fá hugljómun um lausn krefjandi vandamáls í leikhúsinu eða við lestur góðrar bókar, en ekki á andlausri skrifstofunni eða í orkusogandi samfélagsmiðlum? Hættum að leita að nýjum svörum í „minnis-loopu“ eigin hugsanna eða í sama afmarkaða hópi alltof líkra einstaklinga og fáum hugmyndir í samtölum í raunheimum við einhvern sem er algjör andstaða okkar í aldri, reynslu og hugsun. Höfum kjarkinn til að virkilega hugsa um hag heildarinnar, sleppum því að þurfa stöðugt að trompa nágrannann – og verum stolt af því að vinna vel en ekki of mikið! Húh!Greinin birtist fyrst í Markaðnum, fylgiriti Fréttablaðsins um viðskipti og efnahagsmál.
Þegar orðið einelti er gjaldfellt – Til fylgjenda Katrínar Jakobsdóttur Kolbrá Höskuldsdóttir Skoðun
Ef þú kýst Höllu Tómasdóttur eða Jón Gnarr gætirðu verið að kjósa Katrínu! Ole Anton Bieltvedt Skoðun
Skoðun Þegar orðið einelti er gjaldfellt – Til fylgjenda Katrínar Jakobsdóttur Kolbrá Höskuldsdóttir skrifar
Skoðun Yfirborðskenndur stríðsáróður og McCarthýismi hjá háskólaprófessor Tjörvi Schiöth skrifar
Skoðun Ef þú kýst Höllu Tómasdóttur eða Jón Gnarr gætirðu verið að kjósa Katrínu! Ole Anton Bieltvedt skrifar
Skoðun Því miður ekkert annað í stöðunni en að fresta atkvæðagreiðslu um verkefni Heidelberg Gestur Þór Kristjánsson,Erla Sif Markúsdóttir,Sigurbjörg Jenný Jónsdóttir,Grétar Ingi Erlendsson skrifar
Skoðun Neikvæð áhrif þess að útiloka forsetaframbjóðendur frá kappræðum strax komin í ljós Ástþór Magnússon skrifar
Þegar orðið einelti er gjaldfellt – Til fylgjenda Katrínar Jakobsdóttur Kolbrá Höskuldsdóttir Skoðun
Ef þú kýst Höllu Tómasdóttur eða Jón Gnarr gætirðu verið að kjósa Katrínu! Ole Anton Bieltvedt Skoðun