The Computer says no! Hjálmar Árnason skrifar 21. ágúst 2017 15:02 Skólaleiði virðist orðin nokkuð almennur í skólum landsins, skvt. lauslegum könnunum og umsögnum margra nemenda á m.a. samfélagsmiðlum. Margar ástæður liggja þar örugglega að baki. Ein þeirra er tvímælalaust sú að skólakerfið í grunninn byggir á sömu aðferðum og meðal Forn-Grikkja þar sem hinn fróði stóð uppi á kassa og predikaði. Var lykill almennings (nemenda) að þekkingunni. Síðan þá hefur margt gerst (nema í skólakerfinu). Með tilkomu iðnbyltingarinnar spratt upp rík þörf fyrir hefðbundin lokapróf þar sem einstaklingur átti að sanna kunnáttu sína (gjarna með minnisatriðum) á afmörkuðum tíma með tilheyrandi stressi, tíma og kostnaði. Iðnaðarsamfélagið þurfti að flokka mannskapinn svo raða mætti rétt á færiböndin.Nýir tímarMeð upplýsingasamfélaginu má segja að allar forsendur fyrir grunngildum skólakerfisins hafi breyst. Nemendur þurfa ekki mikið að muna, googlið, Sirrý o.fl. veita allar helstu upplýsingar og geta meira að segja reiknað fyrir okkur. Í grunninn virðist sú staðreynd ekki hafa náð inn í sjálft kerfið sem menntun okkar byggir á. Skólabyggingar, kjarasamningar, prófafargan og skipulag allt virðist byggja á hinum óhagganlega grunni gamla kerfisins þar sem kennarinn var í aðalhlutverki og „passivur“ nemandinn í stöðu hins prúða neytanda. „Mitt er að kenna – ykkar að læra.“ Í þessu umhverfi leiðist nemendum almennt. Kannanir og skrif benda eindregið til þess. Nemendum, sem í daglegu lífi þeysa um fjölskrúðuga netheima, einfaldlega leiðist í hinu kyrrstæða umhverfi gamla skólans þar sem kennarinn er í öndvegi fyrir framan dapran nemandann.Lagasetning um breyttan skólaÞetta vita allir í raun. Samt sitjum við svo pikkföst í gömlum og úreltum aðferðum predikarans. Kerfið hreyfist hættulega rólega. Í Bandaríkjunum hafa stjórnmálamenn og meira að segja embættismenn áttað sig á því að skóli samtímans getur ekki byggt á úreltum aðferðum þátíðar með nemandann bældan þiggjanda. Í nokkrum fylkjum (New Hampshire, Maine, Virgina, New York o.fl.) hafa verið innleidd lög sem beinlínis skikka skóla og fræðsluyfirvöld til að laga sig að nýjum veruleika upplýsingasamfélagsins. Þar er gert ráð fyrir virkni nemenda í hópastarfi þar sem til grundvallar eru lögð verkefni við hæfi hvers og eins. Leiðin er kölluð ýmsum nöfnum (hlítarnám, Problem Based Learning, leiðsagnarnám o.fl.). Hratt fjölgar þeim fylkjum, fræðsluumdæmum og skólum sem innleiða hina nýju kennsluhætti þar sem nemendur vinna áhugasamir að verkefnum sem metin eru jafnóðum. Árangurinn hefur heldur ekki látið á sér standa. Almennt gengur nemendum mun betur að tileinka sér námið, ánægja vex (það er aftur orðinn leikur að læra). Áhyggjuefni hlýtur hins vegar að teljast hversu pinnföst við virðumst vera hér í skóla gærdagsins. Ástæða er til að kalla eftir einhverri sýn af hálfu hins opinbera. Ef við ætlum okkur að hanga í samkeppni þjóða í millum verður ráðuneyti menntamála að móta sér einhverja stefnu eða a.m.k. hvetja til breytinga innan skólakerfisins í stað þess að standa stöðugt á ískrandi bremsunni. Hagur þjóðar er í húfi.Hjálmar Árnason, framkvæmdastjóri Keilis. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Satt og logið Bryndís Schram Skoðun Svik við þjóðina Alfreð Sturla Böðvarsson Skoðun Innivist er mikilvægasti þátturinn við hönnun íbúða! Ásta Logadóttir Skoðun Brautryðjandinn Baldur Þóra Björk Smith Skoðun Þegar þú ert báknið Gabríel Ingimarsson Skoðun Framtíð innri markaðarins Gunnar Bragi Sveinsson Skoðun Að bjarga sex lífum á mínútu í hálfa öld Birna Þórarinsdóttir Skoðun Framsókn leggst ekki í duftið Guðmundur Birkir Þorkelsson Skoðun Er soja að eyðileggja íslenska karlmennsku? Dögg Guðmundsdóttir,Guðrún Nanna Egilsdóttir Skoðun Að dreyma um alheim góðvildar Valerio Gargiulo Skoðun Skoðun Skoðun Framtíð innri markaðarins Gunnar Bragi Sveinsson skrifar Skoðun Satt og logið Bryndís Schram skrifar Skoðun Alþjóðlegi leiðsöguhundadagurinn Sigþór U. Hallfreðsson skrifar Skoðun Framsókn leggst ekki í duftið Guðmundur Birkir Þorkelsson skrifar Skoðun Að dreyma um alheim góðvildar Valerio Gargiulo skrifar Skoðun Að bjarga sex lífum á mínútu í hálfa öld Birna Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Þegar þú ert báknið Gabríel Ingimarsson skrifar Skoðun Svik við þjóðina Alfreð Sturla Böðvarsson skrifar Skoðun Innivist er mikilvægasti þátturinn við hönnun íbúða! Ásta Logadóttir skrifar Skoðun Brautryðjandinn Baldur Þóra Björk Smith skrifar Skoðun Katrín og Gunnar? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Ótímabundin leyfi, ótímabundið náttúruníð Elvar Örn Friðriksson skrifar Skoðun Er soja að eyðileggja íslenska karlmennsku? Dögg Guðmundsdóttir,Guðrún Nanna Egilsdóttir skrifar Skoðun Er stóraukin lýðræðisþátttaka ekki verðlaunaefni? Einar Freyr Elínarson skrifar Skoðun Árangur gegn verðbólgu Þórdís Kolbrún R. Gylfadóttir skrifar Skoðun Saman gegn ríkisofbeldi Vilhjálmur Yngvi Hjálmarsson,Örlygur Steinar Arnaldsson,Sigurhjörtur Pálmason,Simon Valentin Hirt,Kristbjörg Arna E. Þorvaldsdóttir,Ari Logn,Margrét Rut Eddudóttir skrifar Skoðun Hvar er híbýlaauður? Anna María Bogadóttir skrifar Skoðun Áhugaverðir tímar kalla á áhugaverðan forseta Cody Alexander Skahan skrifar Skoðun Biskup í tengslum Guðrún Karls Helgudóttir skrifar Skoðun Guðrún biskup – til heilla fyrir okkur öll! Arndís Steinþórsdóttir,Glóey Helgudótir Finnsdóttir skrifar Skoðun Dýravelferðarmartröð af áður óþekktri stærð Benedikta Guðrún Svavarsdóttir skrifar Skoðun Uppskera að vori Lilja Dögg Alfreðsdóttir skrifar Skoðun Er menning stórmál? Ingibjörg Ösp Stefánsdóttir skrifar Skoðun Það vantar vanan og áreiðanlegan mann í verkið Haraldur Ólafsson skrifar Skoðun Leikskólamál eru forgangsmál Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir,Álfhildur Leifsdóttir skrifar Skoðun Himinhátt innanlandsflug Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Hefur allt sem þarf Vilborg Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Af hverju að gera rekstraráætlun? Karl Sólnes Jónsson skrifar Skoðun Norskur skammtímagróði Gunnlaugur Stefánsson skrifar Skoðun Æpandi vanþekking Hjálmar Jónsson skrifar Sjá meira
Skólaleiði virðist orðin nokkuð almennur í skólum landsins, skvt. lauslegum könnunum og umsögnum margra nemenda á m.a. samfélagsmiðlum. Margar ástæður liggja þar örugglega að baki. Ein þeirra er tvímælalaust sú að skólakerfið í grunninn byggir á sömu aðferðum og meðal Forn-Grikkja þar sem hinn fróði stóð uppi á kassa og predikaði. Var lykill almennings (nemenda) að þekkingunni. Síðan þá hefur margt gerst (nema í skólakerfinu). Með tilkomu iðnbyltingarinnar spratt upp rík þörf fyrir hefðbundin lokapróf þar sem einstaklingur átti að sanna kunnáttu sína (gjarna með minnisatriðum) á afmörkuðum tíma með tilheyrandi stressi, tíma og kostnaði. Iðnaðarsamfélagið þurfti að flokka mannskapinn svo raða mætti rétt á færiböndin.Nýir tímarMeð upplýsingasamfélaginu má segja að allar forsendur fyrir grunngildum skólakerfisins hafi breyst. Nemendur þurfa ekki mikið að muna, googlið, Sirrý o.fl. veita allar helstu upplýsingar og geta meira að segja reiknað fyrir okkur. Í grunninn virðist sú staðreynd ekki hafa náð inn í sjálft kerfið sem menntun okkar byggir á. Skólabyggingar, kjarasamningar, prófafargan og skipulag allt virðist byggja á hinum óhagganlega grunni gamla kerfisins þar sem kennarinn var í aðalhlutverki og „passivur“ nemandinn í stöðu hins prúða neytanda. „Mitt er að kenna – ykkar að læra.“ Í þessu umhverfi leiðist nemendum almennt. Kannanir og skrif benda eindregið til þess. Nemendum, sem í daglegu lífi þeysa um fjölskrúðuga netheima, einfaldlega leiðist í hinu kyrrstæða umhverfi gamla skólans þar sem kennarinn er í öndvegi fyrir framan dapran nemandann.Lagasetning um breyttan skólaÞetta vita allir í raun. Samt sitjum við svo pikkföst í gömlum og úreltum aðferðum predikarans. Kerfið hreyfist hættulega rólega. Í Bandaríkjunum hafa stjórnmálamenn og meira að segja embættismenn áttað sig á því að skóli samtímans getur ekki byggt á úreltum aðferðum þátíðar með nemandann bældan þiggjanda. Í nokkrum fylkjum (New Hampshire, Maine, Virgina, New York o.fl.) hafa verið innleidd lög sem beinlínis skikka skóla og fræðsluyfirvöld til að laga sig að nýjum veruleika upplýsingasamfélagsins. Þar er gert ráð fyrir virkni nemenda í hópastarfi þar sem til grundvallar eru lögð verkefni við hæfi hvers og eins. Leiðin er kölluð ýmsum nöfnum (hlítarnám, Problem Based Learning, leiðsagnarnám o.fl.). Hratt fjölgar þeim fylkjum, fræðsluumdæmum og skólum sem innleiða hina nýju kennsluhætti þar sem nemendur vinna áhugasamir að verkefnum sem metin eru jafnóðum. Árangurinn hefur heldur ekki látið á sér standa. Almennt gengur nemendum mun betur að tileinka sér námið, ánægja vex (það er aftur orðinn leikur að læra). Áhyggjuefni hlýtur hins vegar að teljast hversu pinnföst við virðumst vera hér í skóla gærdagsins. Ástæða er til að kalla eftir einhverri sýn af hálfu hins opinbera. Ef við ætlum okkur að hanga í samkeppni þjóða í millum verður ráðuneyti menntamála að móta sér einhverja stefnu eða a.m.k. hvetja til breytinga innan skólakerfisins í stað þess að standa stöðugt á ískrandi bremsunni. Hagur þjóðar er í húfi.Hjálmar Árnason, framkvæmdastjóri Keilis.
Skoðun Er soja að eyðileggja íslenska karlmennsku? Dögg Guðmundsdóttir,Guðrún Nanna Egilsdóttir skrifar
Skoðun Saman gegn ríkisofbeldi Vilhjálmur Yngvi Hjálmarsson,Örlygur Steinar Arnaldsson,Sigurhjörtur Pálmason,Simon Valentin Hirt,Kristbjörg Arna E. Þorvaldsdóttir,Ari Logn,Margrét Rut Eddudóttir skrifar
Skoðun Guðrún biskup – til heilla fyrir okkur öll! Arndís Steinþórsdóttir,Glóey Helgudótir Finnsdóttir skrifar