Hin dýru íþróttafélög Guðmundur Edgarsson skrifar 2. maí 2017 07:00 Reglulega berast fréttir af foreldrum sem kvarta undan æ hærri kostnaði vegna íþróttaiðkunar barna sinna. Þá er gjarnan viðkvæðið að auka þurfi niðurgreiðslur til skipulegs íþróttastarfs enn frekar. En hvers vegna kosta íþróttir fjölskyldur landsins æ meira þrátt fyrir öll frístundakortin og síaukin fjárútlát skattgreiðenda?Styrkir auka kostnaðSkýringin er auðvitað sú að íþróttafélögin nýta niðurgreiðslurnar fremur í annað en að koma til móts við efnaminni fjölskyldur. Peningarnir fara í æ glæsilegri aðstöðu og dýrari búnað auk rausnarlegri launagreiðslna til þjálfara. Í ofanálag koma kröfur um fleiri mót og dýrar keppnisferðir, ekki einungis innanlands heldur í síauknum mæli erlendis. Svo mikill myndarbragur er á öllum þessum mótum og ferðalögum að æ stórtækari niðurgreiðslur hrökkva skammt. Foreldrar eru því rukkaðir aukalega, oft um verulegar fjárhæðir. En er hægt að stemma stigu við þessari óheillaþróun?Gætum hófs og lækkum skattaSvarið veltur á aðkomu Skattmann. Ef hin árangursdrifnu og útgjaldafreku íþróttafélög eru rekin eins og fyrirtæki á markaði er fátt sem mælir gegn því að þau verði æ öflugri og metnaðarfyllri. Þau geta þá ekki sigað Skattmann á fólk til að borga lungann af kostnaðinum. Ef fólk er hins vegar nauðbeygt til að borga sífellt hærri skatta til að standa undir útþenslustefnu íþróttafélaganna og blautum draumum þeirra um frækin afrek og atvinnumennsku í útlöndum, gegnir öðru máli, ekki einungis út frá hagsmunum skattpíndra heimila heldur einnig út frá lýðheilsusjónarmiðum. Ekki verður nefnilega séð að hið dýra, ofurskipulagða og afreksmiðaða íþróttastarf sé uppskrift að bættri heilsu ungmenna til langframa, ef marka má skuggalegar niðurstöður alþjóðlegra rannsókna um æ frjálslegra vaxtarlag landsmanna og óhóflegt pilluát þeirra. Því ætti að stefna að því að íþróttafélögin verði starfrækt í anda ungmennafélaganna þar sem áhersla er lögð á leik og gleði með langvarandi ástundun í huga fremur en hörku og meting. Samhliða ætti að draga úr sköttum og álögum á vinnandi fólk. Það eitt myndi bæta lýðheilsu þjóðarinnar svo um munaði.Pistillinn birtist fyrst í Fréttablaðinu Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birtist í Fréttablaðinu Mest lesið Halldór 01.06.2024 Halldór Svona getum komið í veg fyrir að Katrín vinni Björn B. Björnsson Skoðun Ástþór Magnússon í spádómum? Gunnar Karl Halldórsson Skoðun Má Katrín Jakobsdóttir bjóða sig fram? Jón Ólafsson Skoðun Hvort vilt þú Höllu Tómasdóttur eða Katrínu? Björn Björnsson Skoðun Hatur og fyrirlitning Einar Scheving Skoðun Barnapíu á Bessastaði! Karl Sigurðsson Skoðun Yfirtaka orðræðunnar (e. hijacking) Sóley Tómasdóttir Skoðun Halla Tómasdóttir og Sólskinsdrengurinn Margrét Dagmar Ericsdóttir Skoðun Persónan Katrín Jakobsdóttir Sólveig Hildur Björnsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Ég kýs Michael Jordan (Höllu Hrund Logadóttur) Óskar Arnarson skrifar Skoðun Ástæður til að kjósa Jón Gnarr Helgi Hrafn Gunnarsson skrifar Skoðun Viddi, Bósi Ljósár og Baldur Þórhalls Heimir Hannesson skrifar Skoðun Gerum það! Stefán Hilmarsson skrifar Skoðun Bónaður brjóstkassi og barnaafmæli Þorbjörg Marínósdóttir skrifar Skoðun Gleðilegan kosningadag kæru landsmenn Snorri Ásmundsson skrifar Skoðun Hæfasti einstaklingurinn Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Verðmætin og sköpunarkraftur sá sem í mannauð okkar býr Pétur Már Halldórsson skrifar Skoðun Hvort vilt þú Höllu Tómasdóttur eða Katrínu? Björn Björnsson skrifar Skoðun Svona velur þú þér forseta í dag Kolbeinn Karl Kristinsson skrifar Skoðun Takk, Katrín Guðrún Hrefna Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Hatur og fyrirlitning Einar Scheving skrifar Skoðun Samherjar Hafþór Reynisson skrifar Skoðun Að hitta hetjuna sína Gréta Kristín Ómarsdóttir skrifar Skoðun Einstakt tækifæri Þóra Valný Yngvadóttir skrifar Skoðun Um afrekskonuna Katrínu Tómas Ísleifsson skrifar Skoðun Land míns föður, land minnar móður, landið mitt Jón Gnarr skrifar Skoðun Óskað eftir forseta sem færir ungu fólki völd Valgerður Eyja Eyþórsdóttir skrifar Skoðun Með ósk um velgengni, Halla Hrund Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Ég styð Höllu Hrund Logadóttur Þórólfur Árnason skrifar Skoðun Arnar Þór Jónsson Meyvant Þórólfsson skrifar Skoðun Að skreyta sig með stolnum fjöðrum Sema Erla Serdaroglu skrifar Skoðun Opið bréf til Jóns Ólafssonar heimspekings Tómas Ísleifsson skrifar Skoðun Persónan Katrín Jakobsdóttir Sólveig Hildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Þjóðaröryggi Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Tóbak markaðssett fyrir ungt fólk Guðlaug B. Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Forsetinn, NATÓ, ýsan og blokkin Guðfinnur Sigurvinsson skrifar Skoðun „Svona er á síld“ Stefán Hilmarsson skrifar Skoðun Aldrei hitta hetjurnar þínar Skarphéðinn Guðmundsson skrifar Skoðun Yfirtaka orðræðunnar (e. hijacking) Sóley Tómasdóttir skrifar Sjá meira
Reglulega berast fréttir af foreldrum sem kvarta undan æ hærri kostnaði vegna íþróttaiðkunar barna sinna. Þá er gjarnan viðkvæðið að auka þurfi niðurgreiðslur til skipulegs íþróttastarfs enn frekar. En hvers vegna kosta íþróttir fjölskyldur landsins æ meira þrátt fyrir öll frístundakortin og síaukin fjárútlát skattgreiðenda?Styrkir auka kostnaðSkýringin er auðvitað sú að íþróttafélögin nýta niðurgreiðslurnar fremur í annað en að koma til móts við efnaminni fjölskyldur. Peningarnir fara í æ glæsilegri aðstöðu og dýrari búnað auk rausnarlegri launagreiðslna til þjálfara. Í ofanálag koma kröfur um fleiri mót og dýrar keppnisferðir, ekki einungis innanlands heldur í síauknum mæli erlendis. Svo mikill myndarbragur er á öllum þessum mótum og ferðalögum að æ stórtækari niðurgreiðslur hrökkva skammt. Foreldrar eru því rukkaðir aukalega, oft um verulegar fjárhæðir. En er hægt að stemma stigu við þessari óheillaþróun?Gætum hófs og lækkum skattaSvarið veltur á aðkomu Skattmann. Ef hin árangursdrifnu og útgjaldafreku íþróttafélög eru rekin eins og fyrirtæki á markaði er fátt sem mælir gegn því að þau verði æ öflugri og metnaðarfyllri. Þau geta þá ekki sigað Skattmann á fólk til að borga lungann af kostnaðinum. Ef fólk er hins vegar nauðbeygt til að borga sífellt hærri skatta til að standa undir útþenslustefnu íþróttafélaganna og blautum draumum þeirra um frækin afrek og atvinnumennsku í útlöndum, gegnir öðru máli, ekki einungis út frá hagsmunum skattpíndra heimila heldur einnig út frá lýðheilsusjónarmiðum. Ekki verður nefnilega séð að hið dýra, ofurskipulagða og afreksmiðaða íþróttastarf sé uppskrift að bættri heilsu ungmenna til langframa, ef marka má skuggalegar niðurstöður alþjóðlegra rannsókna um æ frjálslegra vaxtarlag landsmanna og óhóflegt pilluát þeirra. Því ætti að stefna að því að íþróttafélögin verði starfrækt í anda ungmennafélaganna þar sem áhersla er lögð á leik og gleði með langvarandi ástundun í huga fremur en hörku og meting. Samhliða ætti að draga úr sköttum og álögum á vinnandi fólk. Það eitt myndi bæta lýðheilsu þjóðarinnar svo um munaði.Pistillinn birtist fyrst í Fréttablaðinu