Fúli bóksalinn í Garrucha Jón Sigurður Eyjólfsson skrifar 11. apríl 2017 07:00 Í spænska strandbænum Garrucha er bókabúð ein sem mér finnst merkileg fyrir þær sakir að eigandinn er svo afspyrnu fúllyndur að hann minnir á föndrarann mikla úr Spaugstofunni. Þegar maður rekur hausinn þangað inn, hreytir hann í mann „hvað?“ eins og maður hafi truflað hann á salerninu. Þegar maður hefur borið upp erindið er ekki óalgengt að hann andvarpi mæðulega, rétt eins og maður hafi beðið hann um að þurrka út allar kommurnar í Don Kíkóta. Ef maður spyr hvort hann eigi bók eftir Arnald, grettir hann sig eins og ég hafi spurt um dömubindi en stundum bendir hann önugur í hillurnar og segir mér að leita. Þegar minnst varir bregður hann sér út á stétt að reykja eins og kúnnarnir komi honum ekkert við. Ef ég spyr hvort þessi eða hinn höfundurinn seljist er svarið iðulega „nei“. Að hans sögn selst nefnilega ekkert vegna þess að fólk er svo heimskt nú til dags. Hið undarlega er að þrátt fyrir þennan fjörlitla félagsskap finnst mér alltaf jafn skemmtilegt að koma þarna við. Hvernig skyldi standa á því? Það er hugsanlegt að ég sé kominn með svo herfilegt ofnæmi fyrir verslanakeðjum að þetta ólundarlega viðmót hreinlega hressi mig við. Ég er nefnilega nýlega fluttur frá Costa del Sol svæðinu þar sem starfsmönnum er uppálagt að smjaðra fyrir kúnnanum. Allar verslanirnar eru alveg eins, og það sem fer mest í taugarnar á mér er þegar upp koma hátíðir eins og Halloween, þá er starfsfólkið farðað og skreytt frá toppi til táar. Sumir eru umvafðir kóngulóarvef eða ataðir blóði. Ávallt er þar spiluð óhljóðatónlist og lagleysur. Þetta er gjörsamlega óþolandi… Nei, heyrðu, mikið er maður orðinn fúllyndur. Það er kannski að ég opni bókabúð hérna í Garrucha. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birtist í Fréttablaðinu Jón Sigurður Eyjólfsson Mest lesið Sjókvíafúskið mikla Rán Flygenring Skoðun Ég kýs Baldur Guðrún Rögnvaldardóttir Skoðun Þegar orðið einelti er gjaldfellt – Til fylgjenda Katrínar Jakobsdóttur Kolbrá Höskuldsdóttir Skoðun Þráhyggja Björns Bjarnasonar Arnar Þór Jónsson Skoðun Vinkona í Ástralíu fékk þessar línur eftir að hafa skoðað gosið á Reykjanesskaga á tölvunni sinni frá aðila á Facebook Matthildur Björnsdóttir Skoðun Skautadrottningin Katrín Jakobsdóttir Einar Steingrímsson Skoðun Almannahagur eða nýfrjálshyggja? Reynir Böðvarsson Skoðun Þegar ég heyri nafnið Katrín Jakobsdóttir Hans Alexander Margrétarson Hansen Skoðun Hvaðan kemur fylgi Katrínar? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Halla Hrund – forseti fyrir almanna heill Tryggvi Felixson Skoðun
Í spænska strandbænum Garrucha er bókabúð ein sem mér finnst merkileg fyrir þær sakir að eigandinn er svo afspyrnu fúllyndur að hann minnir á föndrarann mikla úr Spaugstofunni. Þegar maður rekur hausinn þangað inn, hreytir hann í mann „hvað?“ eins og maður hafi truflað hann á salerninu. Þegar maður hefur borið upp erindið er ekki óalgengt að hann andvarpi mæðulega, rétt eins og maður hafi beðið hann um að þurrka út allar kommurnar í Don Kíkóta. Ef maður spyr hvort hann eigi bók eftir Arnald, grettir hann sig eins og ég hafi spurt um dömubindi en stundum bendir hann önugur í hillurnar og segir mér að leita. Þegar minnst varir bregður hann sér út á stétt að reykja eins og kúnnarnir komi honum ekkert við. Ef ég spyr hvort þessi eða hinn höfundurinn seljist er svarið iðulega „nei“. Að hans sögn selst nefnilega ekkert vegna þess að fólk er svo heimskt nú til dags. Hið undarlega er að þrátt fyrir þennan fjörlitla félagsskap finnst mér alltaf jafn skemmtilegt að koma þarna við. Hvernig skyldi standa á því? Það er hugsanlegt að ég sé kominn með svo herfilegt ofnæmi fyrir verslanakeðjum að þetta ólundarlega viðmót hreinlega hressi mig við. Ég er nefnilega nýlega fluttur frá Costa del Sol svæðinu þar sem starfsmönnum er uppálagt að smjaðra fyrir kúnnanum. Allar verslanirnar eru alveg eins, og það sem fer mest í taugarnar á mér er þegar upp koma hátíðir eins og Halloween, þá er starfsfólkið farðað og skreytt frá toppi til táar. Sumir eru umvafðir kóngulóarvef eða ataðir blóði. Ávallt er þar spiluð óhljóðatónlist og lagleysur. Þetta er gjörsamlega óþolandi… Nei, heyrðu, mikið er maður orðinn fúllyndur. Það er kannski að ég opni bókabúð hérna í Garrucha.
Þegar orðið einelti er gjaldfellt – Til fylgjenda Katrínar Jakobsdóttur Kolbrá Höskuldsdóttir Skoðun
Vinkona í Ástralíu fékk þessar línur eftir að hafa skoðað gosið á Reykjanesskaga á tölvunni sinni frá aðila á Facebook Matthildur Björnsdóttir Skoðun
Þegar orðið einelti er gjaldfellt – Til fylgjenda Katrínar Jakobsdóttur Kolbrá Höskuldsdóttir Skoðun
Vinkona í Ástralíu fékk þessar línur eftir að hafa skoðað gosið á Reykjanesskaga á tölvunni sinni frá aðila á Facebook Matthildur Björnsdóttir Skoðun