Brúneggjablekkingin Árni Stefán Árnason skrifar 7. mars 2017 10:02 Þessi grein fjallar um Brúneggjamálið, aðgerðaleysi Alþingis, landbúnaðarráðherra, MAST, dýraverndarsamtaka og þekkingarskort MAST á réttarheimildum, kunnáttuleysi við val á þeim og beitingu þeirra í dýraverndarmálum. Það leiddi til mikilla þjáninga hjá dýrum, andstætt lögum um velferð dýra. Þegar rýnt er í svokallað Brúneggjamál er vert, að horfa til baka og varpa ljósi á atriði, sem hlotið hafa litla athygli fjölmiðla og stjórnvalda. Upplýsa um atriði, sem hefðu getað komið í veg fyrir illa meðferð eigenda Brúnegg ehf, að mínu mati, á varphænsnum í umráðum þeirra. Það er nefnilega ekki svo, að við umráðamenn og lægra setta eftirlitsaðila stjórnsýslunnar sé eina, að sakast, eins og gefið er í skyn. Með lægra settum eftirlitsaðilum er ég auðvitað að vísa til MAST. Æðri ríkisvaldshafar og dýraverndarsamtök með lögbundið hlutverk bera líka ábyrgð þ.e. landbúnaðarráðherrar (framkvæmdavaldið) í tíð Brúneggja, Alþingi og Dýraverndarsamband Íslands. Ég furða mig á seinvirkni MAST, sem gjarnan bar fyrir sig valdheimildaskorti til inngripa í Brúneggja- og t.d. svínamálinu frá haustinu 2015. Það stenst ekki skoðun. Fagmaður í stjórnsýslu lætur vafann njóta vafans og beitir þeim réttarheimildum, sem mögulega eru tækar til að útrýma ólöglegu ástandi og illri meðferð dýra. Slíkar réttarheimildir hafa verið í gildi frá gildistöku þágildandi dýraverndarlaga nr. 15/1994. Bær beitandi valdheimilda fær í versta falli höfnum um beitingu reglna frá þar til bæru stjórnvaldi andmæli gagnaðili. Í mínum huga hefur þekkingarskortur á réttarheimildum og beitingu þeirra verið verulegur annmarki í starfsháttum stjórnvalda, sem koma að vernd dýra. Það er ekki ný ,,ella". Svokallað Heynesmál, hæstaréttardómur nr. 81/1975 teigði sig yfir 12 ára tímabil. Heimildir til inngripa í dýraverndarlögum frá 1957 voru ekki nýttar. Sama á við um svokallað Stórhólsmál, sem um giltu lög nr. 15/1994 hvar finna mátti skýrt inngripaákvæði. Miklu fleiri dæmi eru til. Árið 2009 kynntist ég aðstæðum Brúneggja ehf á Teigi í heimsókn með samtökunum Velferð í búskap. Aðstæður voru ekki til fyrirmyndar og hrakktist ég út eftir skamma stund vegna mikillar ammóníaklyktar. Þrengsli og skortur á útigerði eins og reglugerð kvað á um kom mér á óþægilega á óvart. Með leyfi, kvikmyndaði ég aðstæður og birti kvikmyndina skömmu síðar á samfélagsmiðlinum youtube. Innan sólarhrings óskaði Kristin Gylfi, annar tveggja eigenda, nú þrotabúsins Brúnegg ehf, eftir því að myndbandið yrði fjarlægt. Sagðist ég glaður verða við þeirri ósk um leið og fyrir lægi að hann ynni skv. aðbúnaðarreglugerð. - Ekkert varð úr af hálfu Kristins Gylfa eins og komið hefur í ljós. Mikið vatn hefur runnið til sjávar á þessum tíma. Á meðal þeirra, sem heimsóttu Brúnegg ehf með mér árið 2009 varð síðar formaður Dýraverndarsambands Íslands, Sif Traustadóttir dýralæknir. Þrátt fyrir vitneskju samtakanna Velferð búfjár og síðar Dýraverndarsambands Íslands, hvar umrædd Sif sat sem formaður í fjögur ár, beittu hvorug samtökin sér vegna búskaparhátta Brúneggja ehf. Alger þöggun var um rökstuddan málflutning minn um eggjaframleiðandann á þessum tíma en hann birtist víða m.a. reglulega á bloggi mínu á dv.is þá. Í upphafi árs 2014 börðu menn sér á brjóst á þingi vegna nýsamþykktra dýravelferðarlaga. Skyldi taka til hendinni, koma búfjárhaldi og dýravernd í nútímalegt viðurkennt ástand, hvernig svo sem það er hægt með innilokun dýra við þröngar aðstæður og að lokum fjöldaslátrun þeirra til manneldis. Á þeim þrem árum, sem liðin eru frá gildistöku laganna hefur aldrei annar eins fjöldi mála um meint dýraníð komið upp og sannanir nægar. Mér til furðu hefur engin búfjáreigandi sætt kæru af hálfu MAST þó tilefni hafi verið ærin að mínu mati, með nokkra sérþekkingu á dýravelferðarlögunum. MAST hefur hins vegar ekki hikað við að kæra mál til lögreglu sem fyrir liggur að nánast vonlaust er að rannsaka. Eitrun fyrir köttum og hestaníð eru dæmi um það. Málavextir, eins og þeir liggja fyrir í Brúneggja og svínamálinu, hefðu aldrei átt að koma upp, ef sú stofnun, sem á að sinna eftirlitshlutverki sínu skv. lögunum, Matvælastofnun, hefði starfað eins og lög um velferð dýra og lög um stofnunina boða. Undir sömu sök eru seldir viðkomandi landbúnaðarráðherrar og Alþingi, hefðu þessi stjórnvöld sinnt hlutverkum sínum, annarsvegar, sem æðstu embættismenn viðkomandi málaflokks, hins vegar Alþingi, sem eftirlitsaðili með störfum framkvæmdavaldsins. Það hefur algerlega misfarist. Það er mjög alvarlegt og það er íhugunarefni þegar opinberir aðilar verða valdir að dýraníði með óbeinum hætti með athafnaleysi sínu að ógleymdum þeim samtökum, sem að lögum hafa hlutverki að gegna í vernd dýra á Íslandi, Dýraverndarsambandi Íslands. Upplýst hefur verið um að um 6000 þús. dýr, sem vistuð höfðu verið hjá Brúnegg þurfti að aflífa. Myndir frá RÚV sína mjög illa meðferð dýranna. Líkt, ef ekki verra, en svínamálið. Í því máli staðfesti Þóra Jónasdóttir dýralæknir hjá MAST að um dýraníð væri að ræða. Aftur hefur orðið uppvíst um dýraníð ef marka má orð stofnunarinnar, sem veltir nú fyrir sér viðbrögðum sínum, hvort beita eigi dagsektum eða líta svo á að um refsiverðan verknað sé að ræða og kæra eigendur Brúnegg ehf til lögreglu en brot á lögum um velferð dýra getur varðar allt að tveggja ára fangelsi að uppfylltum skilyrðum. Vangaveltur MAST um dagssektir eru þekkingarleysi á lögfræði laga um velferð dýra. Samkvæmt dýravelferðarlögum og gögnum málsins er hafið yfir allan vafa, að mínu mati, að um sé að ræða fullframin meint refsiverð brot, sem ber að kæra til lögreglu í þeim tilgangi að gefin verði út ákæra. Spyrja má, hver viðbrögð þjóðfélagsins, fjölmiðla og framkvæmdavaldins hefðu verið ef álíka stór hópur af hrossum, sauðfé, svínum, loðdýrum í loðdýraeldi eða öðrum dýrum, sem eiga að lúta vernd dýravelferðarlaga hefðu þurft að þola þá illu meðferð, sem átti sér stað hjá Brúnegg. Auðvitað á hvorki stærð dýra né fjöldi þeirra að skipta máli í huga dómara í þessu sambandi, að mínu mati, en fjöldinn hefur þó óhjákvæmilega áhrif á refsiákvörðunina, að ég tel. Þjáningin er eins eða áþekk hjá hverjum einstaklingi. Líka hjá fiskunum, sem veiddir eru í tugþúsunda tonna tali og aflífaðir með umdeildum aðferðum við Íslandsstrendur! Höfundur þekkir vel til dóma Hæstaréttar Íslands í dýraverndarmálum frá upphafi. Jafn hrottalegar verknaðarlýsingar og komið hafa fram í Brúneggjamálinu eru torfundnar í dómum, sem upp hafa verið kveðnir. Málið á því hiklaust að fara með í ákæruferil. Ég óska engum þungrar refsingar nema undan henni verði ei komist lögum samkvæmt að mati dómara og að kröfu ákæruvalds en ég krefst þess, sem lögfræðingur og dýravinur, að lög um velferð dýra séu virt af umráðamönnum, framkvæmdavaldi (ráðherra og MAST) og dómstólum komi þetta eða álíka dýraverndarmál á borð hinna þriggja síðastnefndu. Minna má á skilgreiningu Jónatans Þórmundssonar prófessors við Háskóla Íslands í einu af kennsluritum hans: „að refsing sé ein tegund viðurlaga, sem ríkisvaldið beitir þann, sem sekur hefur reynst um refsivert brot. Hún felur í sér vanþóknun eða fordæmingu samfélagsins og er til þess fallin að valda dómþola þjáningu eða óþægindum“ Það er nákvæmlega þetta, sem íslensk dýravernd þarf: vanþóknun eða fordæmingu samfélagsins á illri meðferð dýra. Dómstólar eiga virða þennan rétt samfélagsins þegar gögn gefa ástæðu til. Það er löngu löngu löngu tímabært að framkvæmd dýrverndarlaga sé með þeim hætti, sem tilgangur og markmið þeirra kveður á um. Íslendingar grobba sig reglulega af hinu hreina búfjárhaldi sínu hvar vel á að vera farið með búfé en hafa líka reglulega orðið sér til skammar í því samhengi. Það leyfi ég mér, að fullyrða eftir að hafa rannsakað réttaráhrif og framkvæmd dýraverndarlaga allt frá upphafi slíkrar lagasetningar og framkvæmd hennar og birt niðurstöður mínar í meistararitgerð í lögfræði. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Brúneggjamálið Árni Stefán Árnason Athugið. Vísir hvetur lesendur til að skiptast á skoðunum. Allar athugasemdir eru á ábyrgð þeirra er þær rita. Lesendur skulu halda sig við málefnalega og hófstillta umræðu og áskilur Vísir sér rétt til að fjarlægja ummæli og/eða umræðu sem fer út fyrir þau mörk. Vísir mun loka á aðgang þeirra sem tjá sig ekki undir eigin nafni eða gerast ítrekað brotlegir við ofangreindar umgengnisreglur. Mest lesið Geirfuglar Sigríðar Hagalín Þór Saari Skoðun Lokun pósthúsa – ferli sem vonandi á sér enga hliðstæðu Björn Bjarki Þorsteinsson,Unnur Valborg Hilmarsdóttir Skoðun Kæri útskriftarárgangur 2024, grunnskólans í Stykkishólmi Rannveig Ernudóttir Skoðun Um flug geirfuglsins Sigríður Hagalín Björnsdóttir Skoðun Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun „Drekkum í dag og iðrumst á morgun!“ Valgerður Rúnarsdóttir Skoðun Hvað er að frétta í lífi án frétta? Skúli Bragi Geirdal Skoðun Ótrúlegur barnaskapur forsetaframbjóðenda Ole Anton Bieltvedt Skoðun Yfirlýsing Hagsmunasamtaka brotaþola og Öfga Tanja M. Ísfjörð Magnúsdóttir,Ólöf Tara Harðardóttir,Hulda Hrund Guðrúnar Sigmundsdóttir,Guðný S. Bjarnadóttir Skoðun Kynhlutlaust mál, máltilfinning og forsetaframboð Höskuldur Þráinsson Skoðun Skoðun Skoðun Hvað er að frétta í lífi án frétta? Skúli Bragi Geirdal skrifar Skoðun Geirfuglar Sigríðar Hagalín Þór Saari skrifar Skoðun Lokun pósthúsa – ferli sem vonandi á sér enga hliðstæðu Björn Bjarki Þorsteinsson,Unnur Valborg Hilmarsdóttir skrifar Skoðun Fjarheilbrigðisþjónusta Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Kæri útskriftarárgangur 2024, grunnskólans í Stykkishólmi Rannveig Ernudóttir skrifar Skoðun Yfirlýsing Hagsmunasamtaka brotaþola og Öfga Tanja M. Ísfjörð Magnúsdóttir,Ólöf Tara Harðardóttir,Hulda Hrund Guðrúnar Sigmundsdóttir,Guðný S. Bjarnadóttir skrifar Skoðun Sniglaráðherrann Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Fulltrúi fólksins kjörinn forseti - enn á ný Andrés Jónsson skrifar Skoðun Velmegun Íslands er háð alþjóðaöryggi Smári McCarthy skrifar Skoðun Ekkert svar..... Ingunn Ósk Sturludóttir skrifar Skoðun Endurskoðun á hjálpartækjahugtakinu Telma Sigtryggsdóttir skrifar Skoðun Stóru fjölmiðlarnir töpuðu kosningunum Sverrir Björnsson skrifar Skoðun Milljarðar fyrir verri viðskiptakjör Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun „Drekkum í dag og iðrumst á morgun!“ Valgerður Rúnarsdóttir skrifar Skoðun Fyrirbærið Wolt - Að taka allan gróðann en enga ábyrgð Halldór Oddsson,Saga Kjartansdóttir skrifar Skoðun Skuggasund Margrét Kristín Blöndal skrifar Skoðun Verndun hvala á alþjóðlegum degi hafsins Micah Garen skrifar Skoðun Misþyrming íslenskunnar í boði gervigreinds flugfélags: „Icelandair endurræsir afþreyingu, keppnisskyrði flugbjúgukeppnissins og eventýralega þvælu“ María Helga Guðmundsdóttir. skrifar Skoðun Um flug geirfuglsins Sigríður Hagalín Björnsdóttir skrifar Skoðun Munurinn á meðgöngu- og fæðingarsjúkdómum Jóhann Óli Eiðsson skrifar Skoðun Hinn augum ósýnilegi skaði Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Breytingar á lögum um útlendinga – neikvæð áhrif á réttindi og vernd barna á flótta Eva Bjarnadóttir,Sigurður Árnason skrifar Skoðun Tölum um tilfinningar Sigurþóra Bergsdóttir skrifar Skoðun Ótrúlegur barnaskapur forsetaframbjóðenda Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Menntunarkrafa til leiðsögumanna sem starfa í þjóðgörðum Guðmundur Björnsson skrifar Skoðun Að standa vörð um réttindi og velferð barna um allan heim frá Íslandi Edda Hermannsdóttir skrifar Skoðun Verður þér að góðu? Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir, ,Hólmfríður Sigþórsdóttir skrifar Skoðun Kosningar eru alltaf „taktík” Guðjón Heiðar Pálsson skrifar Skoðun Gildin sem sigldu forsetaembættinu í höfn Hugrún Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Gegnumlýsing - þankabrot frambjóðanda að loknu forsetakjöri Arnar Þór Jónsson skrifar Sjá meira
Þessi grein fjallar um Brúneggjamálið, aðgerðaleysi Alþingis, landbúnaðarráðherra, MAST, dýraverndarsamtaka og þekkingarskort MAST á réttarheimildum, kunnáttuleysi við val á þeim og beitingu þeirra í dýraverndarmálum. Það leiddi til mikilla þjáninga hjá dýrum, andstætt lögum um velferð dýra. Þegar rýnt er í svokallað Brúneggjamál er vert, að horfa til baka og varpa ljósi á atriði, sem hlotið hafa litla athygli fjölmiðla og stjórnvalda. Upplýsa um atriði, sem hefðu getað komið í veg fyrir illa meðferð eigenda Brúnegg ehf, að mínu mati, á varphænsnum í umráðum þeirra. Það er nefnilega ekki svo, að við umráðamenn og lægra setta eftirlitsaðila stjórnsýslunnar sé eina, að sakast, eins og gefið er í skyn. Með lægra settum eftirlitsaðilum er ég auðvitað að vísa til MAST. Æðri ríkisvaldshafar og dýraverndarsamtök með lögbundið hlutverk bera líka ábyrgð þ.e. landbúnaðarráðherrar (framkvæmdavaldið) í tíð Brúneggja, Alþingi og Dýraverndarsamband Íslands. Ég furða mig á seinvirkni MAST, sem gjarnan bar fyrir sig valdheimildaskorti til inngripa í Brúneggja- og t.d. svínamálinu frá haustinu 2015. Það stenst ekki skoðun. Fagmaður í stjórnsýslu lætur vafann njóta vafans og beitir þeim réttarheimildum, sem mögulega eru tækar til að útrýma ólöglegu ástandi og illri meðferð dýra. Slíkar réttarheimildir hafa verið í gildi frá gildistöku þágildandi dýraverndarlaga nr. 15/1994. Bær beitandi valdheimilda fær í versta falli höfnum um beitingu reglna frá þar til bæru stjórnvaldi andmæli gagnaðili. Í mínum huga hefur þekkingarskortur á réttarheimildum og beitingu þeirra verið verulegur annmarki í starfsháttum stjórnvalda, sem koma að vernd dýra. Það er ekki ný ,,ella". Svokallað Heynesmál, hæstaréttardómur nr. 81/1975 teigði sig yfir 12 ára tímabil. Heimildir til inngripa í dýraverndarlögum frá 1957 voru ekki nýttar. Sama á við um svokallað Stórhólsmál, sem um giltu lög nr. 15/1994 hvar finna mátti skýrt inngripaákvæði. Miklu fleiri dæmi eru til. Árið 2009 kynntist ég aðstæðum Brúneggja ehf á Teigi í heimsókn með samtökunum Velferð í búskap. Aðstæður voru ekki til fyrirmyndar og hrakktist ég út eftir skamma stund vegna mikillar ammóníaklyktar. Þrengsli og skortur á útigerði eins og reglugerð kvað á um kom mér á óþægilega á óvart. Með leyfi, kvikmyndaði ég aðstæður og birti kvikmyndina skömmu síðar á samfélagsmiðlinum youtube. Innan sólarhrings óskaði Kristin Gylfi, annar tveggja eigenda, nú þrotabúsins Brúnegg ehf, eftir því að myndbandið yrði fjarlægt. Sagðist ég glaður verða við þeirri ósk um leið og fyrir lægi að hann ynni skv. aðbúnaðarreglugerð. - Ekkert varð úr af hálfu Kristins Gylfa eins og komið hefur í ljós. Mikið vatn hefur runnið til sjávar á þessum tíma. Á meðal þeirra, sem heimsóttu Brúnegg ehf með mér árið 2009 varð síðar formaður Dýraverndarsambands Íslands, Sif Traustadóttir dýralæknir. Þrátt fyrir vitneskju samtakanna Velferð búfjár og síðar Dýraverndarsambands Íslands, hvar umrædd Sif sat sem formaður í fjögur ár, beittu hvorug samtökin sér vegna búskaparhátta Brúneggja ehf. Alger þöggun var um rökstuddan málflutning minn um eggjaframleiðandann á þessum tíma en hann birtist víða m.a. reglulega á bloggi mínu á dv.is þá. Í upphafi árs 2014 börðu menn sér á brjóst á þingi vegna nýsamþykktra dýravelferðarlaga. Skyldi taka til hendinni, koma búfjárhaldi og dýravernd í nútímalegt viðurkennt ástand, hvernig svo sem það er hægt með innilokun dýra við þröngar aðstæður og að lokum fjöldaslátrun þeirra til manneldis. Á þeim þrem árum, sem liðin eru frá gildistöku laganna hefur aldrei annar eins fjöldi mála um meint dýraníð komið upp og sannanir nægar. Mér til furðu hefur engin búfjáreigandi sætt kæru af hálfu MAST þó tilefni hafi verið ærin að mínu mati, með nokkra sérþekkingu á dýravelferðarlögunum. MAST hefur hins vegar ekki hikað við að kæra mál til lögreglu sem fyrir liggur að nánast vonlaust er að rannsaka. Eitrun fyrir köttum og hestaníð eru dæmi um það. Málavextir, eins og þeir liggja fyrir í Brúneggja og svínamálinu, hefðu aldrei átt að koma upp, ef sú stofnun, sem á að sinna eftirlitshlutverki sínu skv. lögunum, Matvælastofnun, hefði starfað eins og lög um velferð dýra og lög um stofnunina boða. Undir sömu sök eru seldir viðkomandi landbúnaðarráðherrar og Alþingi, hefðu þessi stjórnvöld sinnt hlutverkum sínum, annarsvegar, sem æðstu embættismenn viðkomandi málaflokks, hins vegar Alþingi, sem eftirlitsaðili með störfum framkvæmdavaldsins. Það hefur algerlega misfarist. Það er mjög alvarlegt og það er íhugunarefni þegar opinberir aðilar verða valdir að dýraníði með óbeinum hætti með athafnaleysi sínu að ógleymdum þeim samtökum, sem að lögum hafa hlutverki að gegna í vernd dýra á Íslandi, Dýraverndarsambandi Íslands. Upplýst hefur verið um að um 6000 þús. dýr, sem vistuð höfðu verið hjá Brúnegg þurfti að aflífa. Myndir frá RÚV sína mjög illa meðferð dýranna. Líkt, ef ekki verra, en svínamálið. Í því máli staðfesti Þóra Jónasdóttir dýralæknir hjá MAST að um dýraníð væri að ræða. Aftur hefur orðið uppvíst um dýraníð ef marka má orð stofnunarinnar, sem veltir nú fyrir sér viðbrögðum sínum, hvort beita eigi dagsektum eða líta svo á að um refsiverðan verknað sé að ræða og kæra eigendur Brúnegg ehf til lögreglu en brot á lögum um velferð dýra getur varðar allt að tveggja ára fangelsi að uppfylltum skilyrðum. Vangaveltur MAST um dagssektir eru þekkingarleysi á lögfræði laga um velferð dýra. Samkvæmt dýravelferðarlögum og gögnum málsins er hafið yfir allan vafa, að mínu mati, að um sé að ræða fullframin meint refsiverð brot, sem ber að kæra til lögreglu í þeim tilgangi að gefin verði út ákæra. Spyrja má, hver viðbrögð þjóðfélagsins, fjölmiðla og framkvæmdavaldins hefðu verið ef álíka stór hópur af hrossum, sauðfé, svínum, loðdýrum í loðdýraeldi eða öðrum dýrum, sem eiga að lúta vernd dýravelferðarlaga hefðu þurft að þola þá illu meðferð, sem átti sér stað hjá Brúnegg. Auðvitað á hvorki stærð dýra né fjöldi þeirra að skipta máli í huga dómara í þessu sambandi, að mínu mati, en fjöldinn hefur þó óhjákvæmilega áhrif á refsiákvörðunina, að ég tel. Þjáningin er eins eða áþekk hjá hverjum einstaklingi. Líka hjá fiskunum, sem veiddir eru í tugþúsunda tonna tali og aflífaðir með umdeildum aðferðum við Íslandsstrendur! Höfundur þekkir vel til dóma Hæstaréttar Íslands í dýraverndarmálum frá upphafi. Jafn hrottalegar verknaðarlýsingar og komið hafa fram í Brúneggjamálinu eru torfundnar í dómum, sem upp hafa verið kveðnir. Málið á því hiklaust að fara með í ákæruferil. Ég óska engum þungrar refsingar nema undan henni verði ei komist lögum samkvæmt að mati dómara og að kröfu ákæruvalds en ég krefst þess, sem lögfræðingur og dýravinur, að lög um velferð dýra séu virt af umráðamönnum, framkvæmdavaldi (ráðherra og MAST) og dómstólum komi þetta eða álíka dýraverndarmál á borð hinna þriggja síðastnefndu. Minna má á skilgreiningu Jónatans Þórmundssonar prófessors við Háskóla Íslands í einu af kennsluritum hans: „að refsing sé ein tegund viðurlaga, sem ríkisvaldið beitir þann, sem sekur hefur reynst um refsivert brot. Hún felur í sér vanþóknun eða fordæmingu samfélagsins og er til þess fallin að valda dómþola þjáningu eða óþægindum“ Það er nákvæmlega þetta, sem íslensk dýravernd þarf: vanþóknun eða fordæmingu samfélagsins á illri meðferð dýra. Dómstólar eiga virða þennan rétt samfélagsins þegar gögn gefa ástæðu til. Það er löngu löngu löngu tímabært að framkvæmd dýrverndarlaga sé með þeim hætti, sem tilgangur og markmið þeirra kveður á um. Íslendingar grobba sig reglulega af hinu hreina búfjárhaldi sínu hvar vel á að vera farið með búfé en hafa líka reglulega orðið sér til skammar í því samhengi. Það leyfi ég mér, að fullyrða eftir að hafa rannsakað réttaráhrif og framkvæmd dýraverndarlaga allt frá upphafi slíkrar lagasetningar og framkvæmd hennar og birt niðurstöður mínar í meistararitgerð í lögfræði.
Lokun pósthúsa – ferli sem vonandi á sér enga hliðstæðu Björn Bjarki Þorsteinsson,Unnur Valborg Hilmarsdóttir Skoðun
Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun
Yfirlýsing Hagsmunasamtaka brotaþola og Öfga Tanja M. Ísfjörð Magnúsdóttir,Ólöf Tara Harðardóttir,Hulda Hrund Guðrúnar Sigmundsdóttir,Guðný S. Bjarnadóttir Skoðun
Skoðun Lokun pósthúsa – ferli sem vonandi á sér enga hliðstæðu Björn Bjarki Þorsteinsson,Unnur Valborg Hilmarsdóttir skrifar
Skoðun Yfirlýsing Hagsmunasamtaka brotaþola og Öfga Tanja M. Ísfjörð Magnúsdóttir,Ólöf Tara Harðardóttir,Hulda Hrund Guðrúnar Sigmundsdóttir,Guðný S. Bjarnadóttir skrifar
Skoðun Fyrirbærið Wolt - Að taka allan gróðann en enga ábyrgð Halldór Oddsson,Saga Kjartansdóttir skrifar
Skoðun Misþyrming íslenskunnar í boði gervigreinds flugfélags: „Icelandair endurræsir afþreyingu, keppnisskyrði flugbjúgukeppnissins og eventýralega þvælu“ María Helga Guðmundsdóttir. skrifar
Skoðun Breytingar á lögum um útlendinga – neikvæð áhrif á réttindi og vernd barna á flótta Eva Bjarnadóttir,Sigurður Árnason skrifar
Skoðun Að standa vörð um réttindi og velferð barna um allan heim frá Íslandi Edda Hermannsdóttir skrifar
Skoðun Verður þér að góðu? Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir, ,Hólmfríður Sigþórsdóttir skrifar
Lokun pósthúsa – ferli sem vonandi á sér enga hliðstæðu Björn Bjarki Þorsteinsson,Unnur Valborg Hilmarsdóttir Skoðun
Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun
Yfirlýsing Hagsmunasamtaka brotaþola og Öfga Tanja M. Ísfjörð Magnúsdóttir,Ólöf Tara Harðardóttir,Hulda Hrund Guðrúnar Sigmundsdóttir,Guðný S. Bjarnadóttir Skoðun