Alþingi eða gaggó? Valgerður Árnadóttir skrifar 5. maí 2015 10:06 Ég er að ala upp ungling og það vita allir sem það hafa reynt að það tekur oft á, skilningur margra unglinga á heiminn er takmarkaður og sjálfmiðaður og nær ekki langt útfyrir eigin rass.Eftir því sem ég rekst á fleiri misskilninga og takmarkanir í skilningi unglingsins míns, þeim mun meira finnst mér átök mín líkjast þeim sem almenningur á við ríkisstjórnina þessa dagana. Segjum að við færum í frí í nokkrar vikur og létum unglingnum í té ábyrgðina fyrir heimilinu og yngri systkinunum, hvernig færi það? Unglingurinn fengi vissa upphæð til að dekka útgjöld, myndi hann fara skynsamlega með þann pening? Hann fengi plan til að framfylgja varðandi þrif og annað, færi hann eftir því? Er hægt að ætlast til þess að manneskja sem aldrei hefur dýft hendi í skúringafötu fari að skúra? Er líklegt að unglingurinn kaupi hollan mat og eldi handa yngri systkinum eða fer hann og kaupir örbylgjupizzur og eyðir rest í gos og snakk handa sér og félögunum? Það veit hvert foreldri að ef hann skilur ungling eftir heima með ábyrgðina að hann má ekki búast við miklu, hann kemur líklega heim í klístrað gólf, kúgfullan þvottastamp og skítug börn í sykursjokki. En þó treysti ég unglingnum mínum frekar fyrir heimilinu heldur en núverandi ríkisstjórn. Önnur líkindi með unglingi og núverandi ríkisstjórn er vinsældakeppnin, það skiptir mestu máli að vera vinsæll og passa inn í hópinn sem manni finnst kúl, hópþrýstingurinn er gífurlegur og eldri krakkarnir sem litið er upp til geta fengið krakkann sem dáir þá til að gera tóma vitleysu, hann fær kjörið tækifæri til að halda flottasta partýið þegar mamma og pabbi eru ekki heima. Þar sem hann er líka með óvænt peningaforráð þá er lítið mál að lána (eða gefa) vinunum pening fyrir veigum og því sem hugurinn girnist. Unglingurinn hefur voða litlar áhyggjur af því að vasapeningurinn klárist því mamma og pabbi hafa alltaf reddað málum, það er á þeirra ábyrgð að vinna fyrir heimilinu og sjá fyrir börnunum. Afhverju ættum við að búast við að ráðamenn þessarar þjóðar skilji kröfur launafólks þegar þeir sjálfir hafa aldrei þurft að hafa áhyggjur af næstu mánaðamótum? Hvernig getum við ætlast til þess að þeir skilji hvernig það er að vera fastur í skuldafangelsi með íbúðalán langt yfir sölumati og þurfa taka afleiðingum þess þegar það tíðkast í þeirra röðum að afskrifa skuldir hvors annars. Þeirra prívat og persónulega kennitala verður aldrei ónýt því þeir passa sig á að félög í þeirra eigu taki skellinn en ekki þeir sjálfir. Þeir eru snillingar í að færa tölur hingað og þangað en aldrei lækkar upphæðin á eigin útgjaldareikning og aldrei er hætta á því að þeir missi heimili sín eða að börnin þeirra fái ekki að borða. Ég veit ekki með ykkur en ég er búin að fá nóg af þessum ungling, að halda honum uppi þar sem hann gerir ekkert fyrir mig annað en að heimta meiri vasapening og flottustu merkjafötin án þess að þurfa lyfta fingri, það er kominn tími til að reka hann að heiman og láta hann læra á lífið, vinna fyrir sér og borga reikninga. Síðustu kosningar eru klassískt dæmi þess að vinsælu krakkarnir lofuðu að bjóða lúðunum í flottu partýin og lúðarnir trúðu því, það vilja allir vera með, vera töff og kúl, en vinsælu krakkarnir sviku þessi loforð, ekki séns að þau vildu hafa þessa lúða í partýinu þegar vinsældakosningin var unnin og þeir orðnir „Prom Kings“. Því miður er það nú svo að gott og frambærilegt fólk forðast að fara í stjórnmál því það er komið yfir það að vera í gaggó, það nennir ekki þessum skrípaleik, en ég vona og biðla til ykkar sem vitið að þið gætuð gert þetta betur að láta að ykkur kveða, við þurfum að breyta þessu öllu og gera krökkunum sem sitja inni á þingi grein fyrir að þau eru fallinn, þau stóðust ekki prófin og eru rekin.P.S. Til unglinganna sem þetta lesa, ég er alls ekki að setja út á ykkur, þetta er bara myndlíking, ef þið eruð sjálfhverf núna þá er það bara þroskastig og mestar líkur að þið vaxið uppúr því þó ekki geri það allir eins og dæmin sanna.Vil mæla með því við alla unglinga og fullorðna að þið hugið að framtíðinni ykkar strax í dag og skrifið undir þetta, takk! Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Alþingi Valgerður Árnadóttir Mest lesið Útrýming mannsins á RÚV Vala Hafstað Skoðun Af hverju kýs ég ekki Katrínu Jakobs Birgir Dýrfjörð Skoðun Það sem spurt var um - en svörin þunn og kom kannski ekki á óvart Sigurður Páll Jónsson Skoðun Menningarlegur og sáttfús forseti Aldís Aðalbjarnardóttir Skoðun Það er mikill munur á þeim sem vanda sig og hinum sem vanda sig ekki Sigurður G. Guðjónsson Skoðun Vörður á veginum framundan Davíð Þorláksson Skoðun Lýðskrum eða minnisleysi? Þorvaldur Þorvaldsson Skoðun Baldur er minn forseti Hjalti Vignisson Skoðun Kjósum sameiningu, ekki sundrungu Helgi Ingólfsson Skoðun Heillandi Halla Hrund Stefán Hilmarsson Skoðun Skoðun Skoðun Þar sem er reykur þar er… Árni Guðmundsson skrifar Skoðun Betur má ef duga skal Kristinn Árni L. Hróbjartsson skrifar Skoðun Menningarlegur og sáttfús forseti Aldís Aðalbjarnardóttir skrifar Skoðun Leið að hraðari innviðauppbyggingu Sölvi Sturluson skrifar Skoðun Viltu bjarga heiminum? Samfélagsdrifnar loftslagslausnir Inga Rós Antoníusdóttir skrifar Skoðun Hugleiðingar í aðdraganda kosninga Þuríður Helga Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Lýðskrum eða minnisleysi? Þorvaldur Þorvaldsson skrifar Skoðun Stuðningur við langtímakjarasamninga Sigurður Ingi Jóhannsson skrifar Skoðun Baldur er minn forseti Hjalti Vignisson skrifar Skoðun Vits er þörf þeim er víða ratar- um gagnsemi og glapræði gervigreindar Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Að læra nýtt tungumál og sýna þolinmæði Valerio Gargiulo skrifar Skoðun Það er mikill munur á þeim sem vanda sig og hinum sem vanda sig ekki Sigurður G. Guðjónsson skrifar Skoðun Það sem spurt var um - en svörin þunn og kom kannski ekki á óvart Sigurður Páll Jónsson skrifar Skoðun Að rækta garðinn sinn Eva Dögg Davíðsdóttir skrifar Skoðun Dánaraðstoð og siðareglur lækna Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Vörður á veginum framundan Davíð Þorláksson skrifar Skoðun Umferðarreglur og öryggi fyrir Hjólað í vinnuna Ágúst Mogensen skrifar Skoðun Af hverju kýs ég ekki Katrínu Jakobs Birgir Dýrfjörð skrifar Skoðun Kjósum sameiningu, ekki sundrungu Helgi Ingólfsson skrifar Skoðun Forseti allra Ragnhildur Björt Björnsdóttir skrifar Skoðun Ný nálgun í afreksíþróttum – Nýsköpun Erlingur Jóhannsson skrifar Skoðun Prófsteinninn Katrín Harðardóttir skrifar Skoðun Innrás á Rafah stríðir gegn allri mannúð Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Skoðun Börnin okkar Hlédís Sveinsdóttir skrifar Skoðun Vextir geta og þurfa að lækka Finnbjörn A. Hermannsson skrifar Skoðun Söngvakeppni og stríðsglæpir Ragnhildur Hólmgeirsdóttir skrifar Skoðun Leikskólakennara á eftirlaunum er ofboðið Ásdís Ólafsdóttir skrifar Skoðun Óttasleginn mömmuher og Eurovision Birna Guðný Björnsdóttir skrifar Skoðun Já, Katrín Hjálmar Sveinsson skrifar Skoðun Frambjóðandi Sjálfstæðisflokksins? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Sjá meira
Ég er að ala upp ungling og það vita allir sem það hafa reynt að það tekur oft á, skilningur margra unglinga á heiminn er takmarkaður og sjálfmiðaður og nær ekki langt útfyrir eigin rass.Eftir því sem ég rekst á fleiri misskilninga og takmarkanir í skilningi unglingsins míns, þeim mun meira finnst mér átök mín líkjast þeim sem almenningur á við ríkisstjórnina þessa dagana. Segjum að við færum í frí í nokkrar vikur og létum unglingnum í té ábyrgðina fyrir heimilinu og yngri systkinunum, hvernig færi það? Unglingurinn fengi vissa upphæð til að dekka útgjöld, myndi hann fara skynsamlega með þann pening? Hann fengi plan til að framfylgja varðandi þrif og annað, færi hann eftir því? Er hægt að ætlast til þess að manneskja sem aldrei hefur dýft hendi í skúringafötu fari að skúra? Er líklegt að unglingurinn kaupi hollan mat og eldi handa yngri systkinum eða fer hann og kaupir örbylgjupizzur og eyðir rest í gos og snakk handa sér og félögunum? Það veit hvert foreldri að ef hann skilur ungling eftir heima með ábyrgðina að hann má ekki búast við miklu, hann kemur líklega heim í klístrað gólf, kúgfullan þvottastamp og skítug börn í sykursjokki. En þó treysti ég unglingnum mínum frekar fyrir heimilinu heldur en núverandi ríkisstjórn. Önnur líkindi með unglingi og núverandi ríkisstjórn er vinsældakeppnin, það skiptir mestu máli að vera vinsæll og passa inn í hópinn sem manni finnst kúl, hópþrýstingurinn er gífurlegur og eldri krakkarnir sem litið er upp til geta fengið krakkann sem dáir þá til að gera tóma vitleysu, hann fær kjörið tækifæri til að halda flottasta partýið þegar mamma og pabbi eru ekki heima. Þar sem hann er líka með óvænt peningaforráð þá er lítið mál að lána (eða gefa) vinunum pening fyrir veigum og því sem hugurinn girnist. Unglingurinn hefur voða litlar áhyggjur af því að vasapeningurinn klárist því mamma og pabbi hafa alltaf reddað málum, það er á þeirra ábyrgð að vinna fyrir heimilinu og sjá fyrir börnunum. Afhverju ættum við að búast við að ráðamenn þessarar þjóðar skilji kröfur launafólks þegar þeir sjálfir hafa aldrei þurft að hafa áhyggjur af næstu mánaðamótum? Hvernig getum við ætlast til þess að þeir skilji hvernig það er að vera fastur í skuldafangelsi með íbúðalán langt yfir sölumati og þurfa taka afleiðingum þess þegar það tíðkast í þeirra röðum að afskrifa skuldir hvors annars. Þeirra prívat og persónulega kennitala verður aldrei ónýt því þeir passa sig á að félög í þeirra eigu taki skellinn en ekki þeir sjálfir. Þeir eru snillingar í að færa tölur hingað og þangað en aldrei lækkar upphæðin á eigin útgjaldareikning og aldrei er hætta á því að þeir missi heimili sín eða að börnin þeirra fái ekki að borða. Ég veit ekki með ykkur en ég er búin að fá nóg af þessum ungling, að halda honum uppi þar sem hann gerir ekkert fyrir mig annað en að heimta meiri vasapening og flottustu merkjafötin án þess að þurfa lyfta fingri, það er kominn tími til að reka hann að heiman og láta hann læra á lífið, vinna fyrir sér og borga reikninga. Síðustu kosningar eru klassískt dæmi þess að vinsælu krakkarnir lofuðu að bjóða lúðunum í flottu partýin og lúðarnir trúðu því, það vilja allir vera með, vera töff og kúl, en vinsælu krakkarnir sviku þessi loforð, ekki séns að þau vildu hafa þessa lúða í partýinu þegar vinsældakosningin var unnin og þeir orðnir „Prom Kings“. Því miður er það nú svo að gott og frambærilegt fólk forðast að fara í stjórnmál því það er komið yfir það að vera í gaggó, það nennir ekki þessum skrípaleik, en ég vona og biðla til ykkar sem vitið að þið gætuð gert þetta betur að láta að ykkur kveða, við þurfum að breyta þessu öllu og gera krökkunum sem sitja inni á þingi grein fyrir að þau eru fallinn, þau stóðust ekki prófin og eru rekin.P.S. Til unglinganna sem þetta lesa, ég er alls ekki að setja út á ykkur, þetta er bara myndlíking, ef þið eruð sjálfhverf núna þá er það bara þroskastig og mestar líkur að þið vaxið uppúr því þó ekki geri það allir eins og dæmin sanna.Vil mæla með því við alla unglinga og fullorðna að þið hugið að framtíðinni ykkar strax í dag og skrifið undir þetta, takk!
Skoðun Vits er þörf þeim er víða ratar- um gagnsemi og glapræði gervigreindar Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar
Skoðun Það er mikill munur á þeim sem vanda sig og hinum sem vanda sig ekki Sigurður G. Guðjónsson skrifar
Skoðun Það sem spurt var um - en svörin þunn og kom kannski ekki á óvart Sigurður Páll Jónsson skrifar