Prinsessur nútímans Erla Hlynsdóttir skrifar 12. febrúar 2013 07:00 Mér fannst það ekki lítið jákvætt þegar dóttirin setti kórónu á strákabrúðu með orðunum: „Hann er prinsessa." Ég viðurkenni að ég er móðir sem hef haft óbeit á orðinu prinsessa þegar kemur að litlum stelpum. Prinsessur eru sætar og hjálparlausar og bíða eftir prinsinum til að bjarga sér. Dóttir mín sér þetta víst öðruvísi. Prinsessur eru fólk með kórónu. Hún er þriggja ára og nýbyrjuð að tala um prinsessur. Í fyrradag tilkynnti hún mér að hún væri með „prinsessuhár". Ég veit ekki alveg hvað hún átti við en hún var allavega með slegið hár þennan daginn, aldrei þessu vant. Kannski er það þannig sem hún sér prinsessur, með slegið hár en ekki í tagli eða tíkó eða fléttum til að halda hárinu frá andlitinu þegar þær eru að leika sér. Eða kannski var þetta bara svona almenn yfirlýsing um hvað hún væri með frábært hár, prinsessuhár. Ég geri mér grein fyrir að það er ekkert hægt að banna barni að vilja líkjast prinsessu. Síðan virðast þessar prinsessur jú bara hafa það svolítið gaman, sem getur aldrei verið slæmt. Þegar við hugsum um prinsessurnar í kring um okkur þá eru nútímaprinsessur mun sjálfstæðari og duglegri en prinsessurnar hér áður fyrr sem jafnvel sváfu bara í heila öld. Ef við skoðum aðeins Disney-prinsessurnar þá voru bæði Þyrnirós og Mjallhvít helst duglegar við að sofa. Litla hafmeyjan gefur rödd sína til að fá tækifæri til að hitta sætan strák. Fríða fellur fyrir ofbeldishneigðu Dýrinu í þeirri trú að hún geti breytt því til betri vegar. Það er annar tónn í Disney-útgáfunni af Pocahontas. Enginn þarf að bjarga henni, hún bjargar sjálf manninum sem hún elskar. Pocahontas vill samt ekki eyða lífinu með honum því hún er með stærri plön. Tiana, nútímaprinsessa sem er froskur lengst af, lætur drauminn rætast og opnar eigið fyrirtæki. Síðan er það Mulan sem mótmælir kynjahlutverkum, bjargar nánast öllum í myndinni og stendur uppi sem þjóðhetja. Reyndar drýgir hún hetjudáðirnar dulbúin sem karlmaður, en það er ekki á allt kosið. Af öllum teiknimyndapersónunum erum við mæðgur hrifnastar af Dóru landkönnuði. Hún er klár, hún er hugrökk og forvitin. Hún er hjálpsöm en lætur ekki ganga yfir sig. Svo lítur hún líka bara út eins og venjuleg lítil stelpa. Ég held að prinsessur nútímans geti nefnilega verið akkúrat þannig. Nema bara með prinsessuhár. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Erla Hlynsdóttir Mest lesið Fjárhagskuldbindingar íslenska ríkisins gagnvart Úkraínu og sérstaða Íslands í NATO Hilmar Þór Hilmarsson Skoðun Stjórnmálamenn sem reiða sig á gleymsku kjósenda Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun „Sjálfhatandi gyðingar“ Birgir Dýrfjörð Skoðun Hefur fólk á Íslandi efni á barneignum? María Rut Kristinsdóttir Skoðun Er óverðtryggða lánið að ganga frá fjölskyldunni? Alma Björk Ástþórsdóttir Skoðun Við þurfum 5.000 íbúðir á ári – ekki einungis 1.600 Sigurður Stefánsson Skoðun Dómsmálaráðherran og réttarríkið Ólafur Kjartansson Skoðun Notkun bóluefna veldur ekki einhverfu Magnús Lyngdal Magnússon Skoðun Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun Staðreyndirnar um uppbyggingu Heidelberg í Þorlákshöfn Þorsteinn Víglundsson Skoðun
Mér fannst það ekki lítið jákvætt þegar dóttirin setti kórónu á strákabrúðu með orðunum: „Hann er prinsessa." Ég viðurkenni að ég er móðir sem hef haft óbeit á orðinu prinsessa þegar kemur að litlum stelpum. Prinsessur eru sætar og hjálparlausar og bíða eftir prinsinum til að bjarga sér. Dóttir mín sér þetta víst öðruvísi. Prinsessur eru fólk með kórónu. Hún er þriggja ára og nýbyrjuð að tala um prinsessur. Í fyrradag tilkynnti hún mér að hún væri með „prinsessuhár". Ég veit ekki alveg hvað hún átti við en hún var allavega með slegið hár þennan daginn, aldrei þessu vant. Kannski er það þannig sem hún sér prinsessur, með slegið hár en ekki í tagli eða tíkó eða fléttum til að halda hárinu frá andlitinu þegar þær eru að leika sér. Eða kannski var þetta bara svona almenn yfirlýsing um hvað hún væri með frábært hár, prinsessuhár. Ég geri mér grein fyrir að það er ekkert hægt að banna barni að vilja líkjast prinsessu. Síðan virðast þessar prinsessur jú bara hafa það svolítið gaman, sem getur aldrei verið slæmt. Þegar við hugsum um prinsessurnar í kring um okkur þá eru nútímaprinsessur mun sjálfstæðari og duglegri en prinsessurnar hér áður fyrr sem jafnvel sváfu bara í heila öld. Ef við skoðum aðeins Disney-prinsessurnar þá voru bæði Þyrnirós og Mjallhvít helst duglegar við að sofa. Litla hafmeyjan gefur rödd sína til að fá tækifæri til að hitta sætan strák. Fríða fellur fyrir ofbeldishneigðu Dýrinu í þeirri trú að hún geti breytt því til betri vegar. Það er annar tónn í Disney-útgáfunni af Pocahontas. Enginn þarf að bjarga henni, hún bjargar sjálf manninum sem hún elskar. Pocahontas vill samt ekki eyða lífinu með honum því hún er með stærri plön. Tiana, nútímaprinsessa sem er froskur lengst af, lætur drauminn rætast og opnar eigið fyrirtæki. Síðan er það Mulan sem mótmælir kynjahlutverkum, bjargar nánast öllum í myndinni og stendur uppi sem þjóðhetja. Reyndar drýgir hún hetjudáðirnar dulbúin sem karlmaður, en það er ekki á allt kosið. Af öllum teiknimyndapersónunum erum við mæðgur hrifnastar af Dóru landkönnuði. Hún er klár, hún er hugrökk og forvitin. Hún er hjálpsöm en lætur ekki ganga yfir sig. Svo lítur hún líka bara út eins og venjuleg lítil stelpa. Ég held að prinsessur nútímans geti nefnilega verið akkúrat þannig. Nema bara með prinsessuhár.
Fjárhagskuldbindingar íslenska ríkisins gagnvart Úkraínu og sérstaða Íslands í NATO Hilmar Þór Hilmarsson Skoðun
Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun
Fjárhagskuldbindingar íslenska ríkisins gagnvart Úkraínu og sérstaða Íslands í NATO Hilmar Þór Hilmarsson Skoðun
Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun