Skjaldborgin um yfirstéttina Jón Sigurður Eyjólfsson skrifar 20. apríl 2011 09:00 Við lifum í heimi sem er oft býsna óréttlátur en það hefur sannað sig að svo einfalt er að réttlæta óréttlætið að þorri heimsbyggðarinnar trúir því að ekkert sé við þessu óréttlæti að gera. En þó dúkka upp sögur sem gefa þeirri tilhugsun byr undir báða vængi að eflaust sé réttlæti til í raun og veru. Til dæmis sagan um Júlían Muñoz en hann var bæjarstjóri í Marbella á suðurströnd Spánar. Sá læddist ekki meðfram veggjum í stjórnartíð sinni enda þýðir ekkert að fela sig þegar menn eru búnir að næla sér í heitustu píuna á Íberíuskaga, reyndar í flokknum 45 ára og eldri, en heitkona hans var engin önnur en stórsöngkonan Ísabel Pantoja. Hvorki Bubbi Morthens né Elton John sungu í veislum þeirra en þær voru býsna veglegar engu að síður. Júlían var ákaflega greiðvikinn við menn sem vildu byggja strax og í trássi við lög. Það var hægt að hafa mikið upp úr þessu hér áður á Spáni og var Júlían klaufskur við að fela alla svörtu peningana. Fékk hann því að sitja inni fyrir þessa svörtu iðju í þrjú ár. Það var meira en Ísabel þoldi svo karlinn er nú söngkonulaus og með reppið í rusli. Raunasaga hans gefur manni þá trú að réttlætið sigri að lokum en það er þó ekki hægt að blekkja sig lengi með slíku bulli. Til eru menn sem fengu 350 þúsund manns til að leggja peninga inn á reikninga hjá sér en síðan var búllunni lokað og reikningnum vísað á ríkið. Menn eru þó ekki að láta loka sig inni fyrir svona lagað. Eins voru nokkur mútumál til umræðu hér á Spáni en þeim lauk með því að tveimur peðum var fórnað. Til forna var staðinn vörður um öryggi æðstu stéttarinnar með því að tryggja að fólk úr neðsta lagi samfélagsins kæmist ekkert upp á við. Ófrjáls maður í Rómaveldi gat ekki búist við öðru en að deyja ófrjáls. Nú hafa þessi samfélög þróast þannig að fólk sem fæðist í fátækt getur unnið sig upp. En við skyldum þó ekki halda að við séum svo þróuð að réttlætið nái í gegnum skjaldborg yfirstéttarinnar. Ég held nefnilega að honum Júlla hafi ekki verið refsað fyrir spillinguna heldur fyrir klaufaganginn við að hylja hana. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Jón Sigurður Eyjólfsson Athugið. Vísir hvetur lesendur til að skiptast á skoðunum. Allar athugasemdir eru á ábyrgð þeirra er þær rita. Lesendur skulu halda sig við málefnalega og hófstillta umræðu og áskilur Vísir sér rétt til að fjarlægja ummæli og/eða umræðu sem fer út fyrir þau mörk. Vísir mun loka á aðgang þeirra sem tjá sig ekki undir eigin nafni eða gerast ítrekað brotlegir við ofangreindar umgengnisreglur. Mest lesið Sjókvíafúskið mikla Rán Flygenring Skoðun Síðasti naglinn í líkkistu innanlandsflugs? Eiður Ragnarsson Skoðun Minnislausir molbúar Melkorka Ólafsdóttir Skoðun Hrunráðherrar og reynsluboltar Samfylkingarinnar Inga Sæland Skoðun Virðulegur forseti Halla Signý Kristjánsdóttir Skoðun Við elskum föt, eða hvað? Magnús Sigurbjörnsson Skoðun Sjálfstæð Palestína skiptir heiminn máli Steinunn Þóra Árnadóttir Skoðun Vinkona í Ástralíu fékk þessar línur eftir að hafa skoðað gosið á Reykjanesskaga á tölvunni sinni frá aðila á Facebook Matthildur Björnsdóttir Skoðun Skjáhætta í umferð Gunnar Geir Gunnarsson,Hrefna Sigurjónsdóttir Skoðun Grípum gullið tækifæri og sendum heiminum skýr skilaboð…aftur Svandís Ingimundardóttir Skoðun
Við lifum í heimi sem er oft býsna óréttlátur en það hefur sannað sig að svo einfalt er að réttlæta óréttlætið að þorri heimsbyggðarinnar trúir því að ekkert sé við þessu óréttlæti að gera. En þó dúkka upp sögur sem gefa þeirri tilhugsun byr undir báða vængi að eflaust sé réttlæti til í raun og veru. Til dæmis sagan um Júlían Muñoz en hann var bæjarstjóri í Marbella á suðurströnd Spánar. Sá læddist ekki meðfram veggjum í stjórnartíð sinni enda þýðir ekkert að fela sig þegar menn eru búnir að næla sér í heitustu píuna á Íberíuskaga, reyndar í flokknum 45 ára og eldri, en heitkona hans var engin önnur en stórsöngkonan Ísabel Pantoja. Hvorki Bubbi Morthens né Elton John sungu í veislum þeirra en þær voru býsna veglegar engu að síður. Júlían var ákaflega greiðvikinn við menn sem vildu byggja strax og í trássi við lög. Það var hægt að hafa mikið upp úr þessu hér áður á Spáni og var Júlían klaufskur við að fela alla svörtu peningana. Fékk hann því að sitja inni fyrir þessa svörtu iðju í þrjú ár. Það var meira en Ísabel þoldi svo karlinn er nú söngkonulaus og með reppið í rusli. Raunasaga hans gefur manni þá trú að réttlætið sigri að lokum en það er þó ekki hægt að blekkja sig lengi með slíku bulli. Til eru menn sem fengu 350 þúsund manns til að leggja peninga inn á reikninga hjá sér en síðan var búllunni lokað og reikningnum vísað á ríkið. Menn eru þó ekki að láta loka sig inni fyrir svona lagað. Eins voru nokkur mútumál til umræðu hér á Spáni en þeim lauk með því að tveimur peðum var fórnað. Til forna var staðinn vörður um öryggi æðstu stéttarinnar með því að tryggja að fólk úr neðsta lagi samfélagsins kæmist ekkert upp á við. Ófrjáls maður í Rómaveldi gat ekki búist við öðru en að deyja ófrjáls. Nú hafa þessi samfélög þróast þannig að fólk sem fæðist í fátækt getur unnið sig upp. En við skyldum þó ekki halda að við séum svo þróuð að réttlætið nái í gegnum skjaldborg yfirstéttarinnar. Ég held nefnilega að honum Júlla hafi ekki verið refsað fyrir spillinguna heldur fyrir klaufaganginn við að hylja hana.
Vinkona í Ástralíu fékk þessar línur eftir að hafa skoðað gosið á Reykjanesskaga á tölvunni sinni frá aðila á Facebook Matthildur Björnsdóttir Skoðun
Vinkona í Ástralíu fékk þessar línur eftir að hafa skoðað gosið á Reykjanesskaga á tölvunni sinni frá aðila á Facebook Matthildur Björnsdóttir Skoðun