Glatað tækifæri Kolbeinn Óttarsson Proppé skrifar 7. október 2009 06:00 Það gustaði um vinstri menn hér á landi eftir kosningarnar í apríl. Þjóðin hafði veitt minnihlutastjórninni umboð sitt til að takast á við vandann og gert hana að meirihlutastjórn. Tveir vinstri flokkar höfðu fengið meirihlutafylgi; nokkuð sem aldrei hafði áður gerst í sögunni. Enga meðreiðarsveina þurfti með og hægt var að teikna upp vinstri stjórn eins og vinstri menn vildu hafa hana. Og metnaðurinn til þess var skýr. Í Norræna húsinu var stjórnin kynnt og til norðurlandanna skyldi horft. Norræn velferðarstjórn var markmiðið og stjórnarflokkarnir gumuðu af því að nú yrði frjálshyggjunni - sem þeir sögðu hafa ráðið hér óhefta síðustu ár - vísað frá háborðinu og út í horn. Félagshyggjan skyldi ráða ferðinni og með hana í huga yrðu allar stjórnvaldsákvarðanir teknar. Stjórnin dró enga dul á að erfið verkefni biði hennar. Allir þeir sem settust í ráðherrastól hafa gert sér grein fyrir að þeirra biðu erfið verkefni, niðurskurður, uppsagnir og samdráttur. Hafi einhver ekki gert sér grein fyrir því í apríl hefur sá hinn sami verið blindur. Leiðin var hins vegar vörðuð í grófum dráttum. Samið hafði verið við Alþjóðagjaldeyrissjóðinn, samið skyldi um Icesave, helstu línur í niðurskurði lágu fyrir og ljóst var að skatta þyrfti að hækka. Nákvæmar línur höfðu ekki verið dregnar, en útlínur rissaðar upp. Þannig var staðan strax í árdaga stjórnarinnar. Nú virðist hins vegar svo komið að stjórnin gæti fallið. Miklar deilur innan annars stjórnarflokksins hafa skekið hana og óljóst er hvort hún lifir það af. Svo virðist sem menn hafi ekki gert sér grein fyrir því hvað biði þeirra þegar samið var um stjórnina í vor. Að menn hafi ekki áttað sig á hve risavaxið verkefni beið þeirra, að nú reyndi á hverja menn þeir geymdu andspænis vandanum. Nú yrði ljóst hverjir hefðu það hlutverk að leiða þjóðina til sælli tíma og hverjir væru í stjórnmálum eingöngu til að gagnrýna. Springi stjórnin á næstunni er ljóst að sögulegt tækifæri fer forgörðum. Trauðla mun sú staða koma upp aftur að tveir vinstri flokkar nái meirihluta og geti mótað samfélagið að hugmyndum sínum með norræna velferðarhugsjón að vopni. Hún er því mikil ábyrgðin sem hvílir á herðum þeirra stjórnarliða sem véla um framtíð stjórnarinnar. Vonandi bera þeir gæfu til að setja eigin persónu til hliðar og horfa á hugsjónirnar. Annars eru þeir ekki merkilegir stjórnmálamenn. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Kolbeinn Óttarsson Proppé Mest lesið Halldór 15.06.2024 Halldór Atvinnulífið og fíkniefnasalan Ólafur Kjartansson Skoðun Þegar kvíðinn tekur völdin Sóley Dröfn Davíðsdóttir Skoðun Birgir Þórarinsson er enn að Hjálmtýr Heiðdal Skoðun Drasl Hafþór Reynisson Skoðun Að fórna hamingju fyrir verslunarfrelsi Gunnar Hersveinn Skoðun Viðurkennum þjóðarmorð á Armenum Eiríkur Rögnvaldsson Skoðun Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun Er þensla vegna íbúðauppbyggingar? Jónas Atli Gunnarsson Skoðun Núll prósent skynsemi Lára G. Sigurðardóttir Skoðun
Það gustaði um vinstri menn hér á landi eftir kosningarnar í apríl. Þjóðin hafði veitt minnihlutastjórninni umboð sitt til að takast á við vandann og gert hana að meirihlutastjórn. Tveir vinstri flokkar höfðu fengið meirihlutafylgi; nokkuð sem aldrei hafði áður gerst í sögunni. Enga meðreiðarsveina þurfti með og hægt var að teikna upp vinstri stjórn eins og vinstri menn vildu hafa hana. Og metnaðurinn til þess var skýr. Í Norræna húsinu var stjórnin kynnt og til norðurlandanna skyldi horft. Norræn velferðarstjórn var markmiðið og stjórnarflokkarnir gumuðu af því að nú yrði frjálshyggjunni - sem þeir sögðu hafa ráðið hér óhefta síðustu ár - vísað frá háborðinu og út í horn. Félagshyggjan skyldi ráða ferðinni og með hana í huga yrðu allar stjórnvaldsákvarðanir teknar. Stjórnin dró enga dul á að erfið verkefni biði hennar. Allir þeir sem settust í ráðherrastól hafa gert sér grein fyrir að þeirra biðu erfið verkefni, niðurskurður, uppsagnir og samdráttur. Hafi einhver ekki gert sér grein fyrir því í apríl hefur sá hinn sami verið blindur. Leiðin var hins vegar vörðuð í grófum dráttum. Samið hafði verið við Alþjóðagjaldeyrissjóðinn, samið skyldi um Icesave, helstu línur í niðurskurði lágu fyrir og ljóst var að skatta þyrfti að hækka. Nákvæmar línur höfðu ekki verið dregnar, en útlínur rissaðar upp. Þannig var staðan strax í árdaga stjórnarinnar. Nú virðist hins vegar svo komið að stjórnin gæti fallið. Miklar deilur innan annars stjórnarflokksins hafa skekið hana og óljóst er hvort hún lifir það af. Svo virðist sem menn hafi ekki gert sér grein fyrir því hvað biði þeirra þegar samið var um stjórnina í vor. Að menn hafi ekki áttað sig á hve risavaxið verkefni beið þeirra, að nú reyndi á hverja menn þeir geymdu andspænis vandanum. Nú yrði ljóst hverjir hefðu það hlutverk að leiða þjóðina til sælli tíma og hverjir væru í stjórnmálum eingöngu til að gagnrýna. Springi stjórnin á næstunni er ljóst að sögulegt tækifæri fer forgörðum. Trauðla mun sú staða koma upp aftur að tveir vinstri flokkar nái meirihluta og geti mótað samfélagið að hugmyndum sínum með norræna velferðarhugsjón að vopni. Hún er því mikil ábyrgðin sem hvílir á herðum þeirra stjórnarliða sem véla um framtíð stjórnarinnar. Vonandi bera þeir gæfu til að setja eigin persónu til hliðar og horfa á hugsjónirnar. Annars eru þeir ekki merkilegir stjórnmálamenn.
Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun
Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun