Ár Tussunnar Dagur Snær Sævarsson skrifar 22. apríl 2014 11:42 Ég bý í litlum kofa í útjaðri Kaupmannahafnar. Með mér búa hænur, kanínur og konan mín og í garðinum vaxa kartöflur. Fyrir um ári síðan, þegar ég var að setja niður kartöflur með nágranna mínum, fundum við eitthvað járndrasl í moldinni. Hann sagði mér að þetta væri hluti af fjarskiptabúnaði og á háaloftinu hjá mér hafi hann fundið allskonar búnað sem var frá seinni heimsstyrjöldinni. Hér bjó fólk sem hvorki mátti heyra né segja það sem nasistum líkaði ekki við. Ég sagði kúl, Instaði kartöfluna og setti hana niður í moldina. Þegar við vorum búnir fór ég inn, þvoði mér um hendur og fór á Facebook, eins og ég geri stundum fyrir mat. Ég skoðaði fréttir og las athugasemdir lesenda. Þar skrifaði tveggja barna móðir á fertugsaldri til kynsystur sinnar að henni þætti hún vera mella fyrir skoðanir sínar á jafnrétti og tveir menn úthúðuðu múslimum og kölluðu þá öfgafulla raðnauðgara. Ég var á frekar miklum bömmer. Ekki vegna þess að náinn vinur minn er múslimi heldur vegna þess að kartaflan mín fékk bara tvö „like“ á Instagram. Var það vitlaus filter? Um það bil ári síðar (í síðustu viku) las ég frétt hér á Vísi þar sem fjallað var um heimasíðu þar sem birtar voru kynferðislegar myndir af íslenskum stúlkum gegn þeirra vilja. Sumar þeirra voru á fermingaraldri. Í athugasemdakerfinu hófst umræðan. Einn skrifaði „link?“ og bað um hlekk yfir á þessa síðu. Ein stelpa spurði hvað væri að honum. Annar aðili svaraði með því að nafngreina stelpu sem brotið var á. Fáum fannst þetta athugavert og enginn nennti að skipta sér að. Ég kærði manninn sem bað mig og aðra að gefa upp link og þar með dreifa barnaklámi. Umræðan hélt áfram þegar þessi kæra komst í fréttirnar og nú beindust spjótin að mér. Einn benti á að ég hefði líklegast gert „eitthvað“ áður fyrr sem gæti talist óviðeigandi og það er alveg hárrétt. Ég var líka kallaður tussa og annar bað mig um að hífa höfuðskálina úr endaþarminum á mér. Mörgum þótti það fullmikið að ég skuli hafa brugðist við því að brot gegn börnum héldi áfram á fréttasíðu Vísis. En aftur að dótinu í kartöflugarðinum. Ég er ekki þessi týpa sem veltir því fyrir sér á hverjum degi hvort nasistar hafi skotið fólk þar sem ég sef í dag. Þó þykir mér hollt að gera status og skoða hvar ég er staddur í lífinu, bæði persónulega og í hvaða samfélagi ég bý. Þar get ég nefnilega skoðað fortíðina og ákveðið hvort ég taki mínu tjáningarfrelsi sem sjálfsögðum hlut eða hvort ég líti á það sem lýðræðisleg réttindi sem ekki komu af sjálfu sér - og þá - hvort ég umgangist þau af virðingu. Ef Lögreglan á höfuðborgarsvæðinu beitti sömu aðferðum og Gestapo gerði gegn fyrrum eigendum hússins sem ég bý í, hefði ég auðvitað hugsað mig tvisvar um áður en ég sendi kæru af stað. Enda þótt mörgum þyki kæran ansi róttæk, þá er hún ansi smávægileg í samanburði við þau brot sem þessar stúlkur þurfa að þola. Ef nýja skilgreiningin á „hálfvita“ og „tussu“ sé „sá sem opnar munninn þegar brotið er á öðrum,“ vona ég innilega að árið 2014 sé ár tussunnar. Dagur SnærLesendur Vísis geta sent inn greinar á greinar@visir.is. Greinunum þarf að fylgja mynd af höfundi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Satt og logið Bryndís Schram Skoðun Svik við þjóðina Alfreð Sturla Böðvarsson Skoðun Innivist er mikilvægasti þátturinn við hönnun íbúða! Ásta Logadóttir Skoðun Brautryðjandinn Baldur Þóra Björk Smith Skoðun Þegar þú ert báknið Gabríel Ingimarsson Skoðun Framtíð innri markaðarins Gunnar Bragi Sveinsson Skoðun Að bjarga sex lífum á mínútu í hálfa öld Birna Þórarinsdóttir Skoðun Framsókn leggst ekki í duftið Guðmundur Birkir Þorkelsson Skoðun Er soja að eyðileggja íslenska karlmennsku? Dögg Guðmundsdóttir,Guðrún Nanna Egilsdóttir Skoðun Að dreyma um alheim góðvildar Valerio Gargiulo Skoðun Skoðun Skoðun Framtíð innri markaðarins Gunnar Bragi Sveinsson skrifar Skoðun Satt og logið Bryndís Schram skrifar Skoðun Alþjóðlegi leiðsöguhundadagurinn Sigþór U. Hallfreðsson skrifar Skoðun Framsókn leggst ekki í duftið Guðmundur Birkir Þorkelsson skrifar Skoðun Að dreyma um alheim góðvildar Valerio Gargiulo skrifar Skoðun Að bjarga sex lífum á mínútu í hálfa öld Birna Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Þegar þú ert báknið Gabríel Ingimarsson skrifar Skoðun Svik við þjóðina Alfreð Sturla Böðvarsson skrifar Skoðun Innivist er mikilvægasti þátturinn við hönnun íbúða! Ásta Logadóttir skrifar Skoðun Brautryðjandinn Baldur Þóra Björk Smith skrifar Skoðun Katrín og Gunnar? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Ótímabundin leyfi, ótímabundið náttúruníð Elvar Örn Friðriksson skrifar Skoðun Er soja að eyðileggja íslenska karlmennsku? Dögg Guðmundsdóttir,Guðrún Nanna Egilsdóttir skrifar Skoðun Er stóraukin lýðræðisþátttaka ekki verðlaunaefni? Einar Freyr Elínarson skrifar Skoðun Árangur gegn verðbólgu Þórdís Kolbrún R. Gylfadóttir skrifar Skoðun Saman gegn ríkisofbeldi Vilhjálmur Yngvi Hjálmarsson,Örlygur Steinar Arnaldsson,Sigurhjörtur Pálmason,Simon Valentin Hirt,Kristbjörg Arna E. Þorvaldsdóttir,Ari Logn,Margrét Rut Eddudóttir skrifar Skoðun Hvar er híbýlaauður? Anna María Bogadóttir skrifar Skoðun Áhugaverðir tímar kalla á áhugaverðan forseta Cody Alexander Skahan skrifar Skoðun Biskup í tengslum Guðrún Karls Helgudóttir skrifar Skoðun Guðrún biskup – til heilla fyrir okkur öll! Arndís Steinþórsdóttir,Glóey Helgudótir Finnsdóttir skrifar Skoðun Dýravelferðarmartröð af áður óþekktri stærð Benedikta Guðrún Svavarsdóttir skrifar Skoðun Uppskera að vori Lilja Dögg Alfreðsdóttir skrifar Skoðun Er menning stórmál? Ingibjörg Ösp Stefánsdóttir skrifar Skoðun Það vantar vanan og áreiðanlegan mann í verkið Haraldur Ólafsson skrifar Skoðun Leikskólamál eru forgangsmál Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir,Álfhildur Leifsdóttir skrifar Skoðun Himinhátt innanlandsflug Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Hefur allt sem þarf Vilborg Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Af hverju að gera rekstraráætlun? Karl Sólnes Jónsson skrifar Skoðun Norskur skammtímagróði Gunnlaugur Stefánsson skrifar Skoðun Æpandi vanþekking Hjálmar Jónsson skrifar Sjá meira
Ég bý í litlum kofa í útjaðri Kaupmannahafnar. Með mér búa hænur, kanínur og konan mín og í garðinum vaxa kartöflur. Fyrir um ári síðan, þegar ég var að setja niður kartöflur með nágranna mínum, fundum við eitthvað járndrasl í moldinni. Hann sagði mér að þetta væri hluti af fjarskiptabúnaði og á háaloftinu hjá mér hafi hann fundið allskonar búnað sem var frá seinni heimsstyrjöldinni. Hér bjó fólk sem hvorki mátti heyra né segja það sem nasistum líkaði ekki við. Ég sagði kúl, Instaði kartöfluna og setti hana niður í moldina. Þegar við vorum búnir fór ég inn, þvoði mér um hendur og fór á Facebook, eins og ég geri stundum fyrir mat. Ég skoðaði fréttir og las athugasemdir lesenda. Þar skrifaði tveggja barna móðir á fertugsaldri til kynsystur sinnar að henni þætti hún vera mella fyrir skoðanir sínar á jafnrétti og tveir menn úthúðuðu múslimum og kölluðu þá öfgafulla raðnauðgara. Ég var á frekar miklum bömmer. Ekki vegna þess að náinn vinur minn er múslimi heldur vegna þess að kartaflan mín fékk bara tvö „like“ á Instagram. Var það vitlaus filter? Um það bil ári síðar (í síðustu viku) las ég frétt hér á Vísi þar sem fjallað var um heimasíðu þar sem birtar voru kynferðislegar myndir af íslenskum stúlkum gegn þeirra vilja. Sumar þeirra voru á fermingaraldri. Í athugasemdakerfinu hófst umræðan. Einn skrifaði „link?“ og bað um hlekk yfir á þessa síðu. Ein stelpa spurði hvað væri að honum. Annar aðili svaraði með því að nafngreina stelpu sem brotið var á. Fáum fannst þetta athugavert og enginn nennti að skipta sér að. Ég kærði manninn sem bað mig og aðra að gefa upp link og þar með dreifa barnaklámi. Umræðan hélt áfram þegar þessi kæra komst í fréttirnar og nú beindust spjótin að mér. Einn benti á að ég hefði líklegast gert „eitthvað“ áður fyrr sem gæti talist óviðeigandi og það er alveg hárrétt. Ég var líka kallaður tussa og annar bað mig um að hífa höfuðskálina úr endaþarminum á mér. Mörgum þótti það fullmikið að ég skuli hafa brugðist við því að brot gegn börnum héldi áfram á fréttasíðu Vísis. En aftur að dótinu í kartöflugarðinum. Ég er ekki þessi týpa sem veltir því fyrir sér á hverjum degi hvort nasistar hafi skotið fólk þar sem ég sef í dag. Þó þykir mér hollt að gera status og skoða hvar ég er staddur í lífinu, bæði persónulega og í hvaða samfélagi ég bý. Þar get ég nefnilega skoðað fortíðina og ákveðið hvort ég taki mínu tjáningarfrelsi sem sjálfsögðum hlut eða hvort ég líti á það sem lýðræðisleg réttindi sem ekki komu af sjálfu sér - og þá - hvort ég umgangist þau af virðingu. Ef Lögreglan á höfuðborgarsvæðinu beitti sömu aðferðum og Gestapo gerði gegn fyrrum eigendum hússins sem ég bý í, hefði ég auðvitað hugsað mig tvisvar um áður en ég sendi kæru af stað. Enda þótt mörgum þyki kæran ansi róttæk, þá er hún ansi smávægileg í samanburði við þau brot sem þessar stúlkur þurfa að þola. Ef nýja skilgreiningin á „hálfvita“ og „tussu“ sé „sá sem opnar munninn þegar brotið er á öðrum,“ vona ég innilega að árið 2014 sé ár tussunnar. Dagur SnærLesendur Vísis geta sent inn greinar á greinar@visir.is. Greinunum þarf að fylgja mynd af höfundi.
Skoðun Er soja að eyðileggja íslenska karlmennsku? Dögg Guðmundsdóttir,Guðrún Nanna Egilsdóttir skrifar
Skoðun Saman gegn ríkisofbeldi Vilhjálmur Yngvi Hjálmarsson,Örlygur Steinar Arnaldsson,Sigurhjörtur Pálmason,Simon Valentin Hirt,Kristbjörg Arna E. Þorvaldsdóttir,Ari Logn,Margrét Rut Eddudóttir skrifar
Skoðun Guðrún biskup – til heilla fyrir okkur öll! Arndís Steinþórsdóttir,Glóey Helgudótir Finnsdóttir skrifar