Aðför að nýsköpun og hagvexti Hans Guttormur Þormar skrifar 5. nóvember 2013 11:44 Árið 2000 sendi ég fjármálaráðuneytinu afrit af greinargerð sem gerð hafði verið að beiðni Clintons þáverandi Bandaríkaforseta. Í þeirri greinargerð kom fram að stór hluti hagvaxtar Bandaríkjanna væri kominn til vegna fjárfestingar í grunnvísindum og nýsköpun. Ég benti á þessa greinargerð til að þrýsta á um að hér væri betur byggt undir eina af undirstöðum hagvaxtar í íslensku samfélagi. Grunnrannsóknir, vísinda- og tækniþróun eru nefnilega jarðvegurinn fyrir hugmyndir til að vaxa og dafna, verða að sprotum og einkaleyfaumsóknum, fyrirtækjum með hátæknistörf, nýsköpun, útflutningstekjum, skatttekjum, veitingu stórra erlendra samstarfsstyrkja og nefnilega það verðmætasta af öllu fyrir íslenskt samfélag, aukið hugvit, reynsla og tengslanet. Síðan þá hefur mikið vatn runnið til sjávar og á hverju ári hefur birst fjöldi greinargerða frá öllum heimsálfum sem allar hafa sömu sögu að segja. Fjárfesting í grunnvísindum og nýsköpun er skilvirkasta leiðin til að auka hagvöxt. Evrópusambandið hefur t.d. í stefnumörkun sinni til ársins 2020 beint því til ríkja innan sambandsins að þau ættu að setja 3% af vergri landsframleiðslu beint í grunnrannsóknir/samkeppnissjóði, vísindi og nýsköpun (það væru um 50 milljarðar miðað við árið 2012). Dr. Alan I. Leshner, forstjóri „American Association for the Advancement of Science“ og einn af yfirmönnum Science tímaritaútgáfunnar, skrifaði grein í Die Zeit 27. september 2012 þar sem hann bendir á að hagfræðingar telji að allt að helmingur hagvaxtar Bandaríkjanna frá lokum seinni heimstyrjaldarinnar sé til kominn vegna tækni og vísindastarfs. Hann lýkur grein sinni með því að ítreka mikilvægi þess að allar heimsálfur og öll hagkerfi reyni að læra af þessu og fjárfesti í vísindarannsóknum til að styrkja hagkerfi sín og heimsins alls. Dr. Neal F. Lane, eðlis- og stjörnufræðingur, fyrrverandi yfirmaður „National Science Foundation“ og helsti vísinda- og tækniráðgjafi Clintons Bandaríkjaforseta, skrifaði grein í New York Times 28. október 2012. Greinin bar yfirskriftina: „Vísindi eru lykill að vexti“ (e. Science is the key to growth). Þar mótmælti hann harðlega hugmyndum Mitt Romneys um niðurskurð í vísindastyrkjum með fjölmörgum rökum og hnykkir á því í lokin að enginn vöxtur verði án vísinda (e. no science no growth). Það virðist vera sem stjórnmálamenn á Íslandi annað hvort lesi ekki erlendar greinar um hvernig á að auka hagvöxt með því að styrkja vísinda- og tæknirannsóknir eða vilji hreinlega ekki að hér blómstri vísinda- og tæknistarfsemi með tilheyrandi atvinnuaukingu í hátæknistörfum, nýsköpun, einkaleyfum, útflutningistekjum og skatttekjum. Hér hafa grunnrannsóknir og nýsköpun verið í fjársvelti undanfarna áratugi í samanburði við öll lönd í kringum okkur og munar þar um tugi milljarða á ársgrundvelli þótt tekið sé tillit til stærðar hagkerfisins. Það tekur því steininn úr, þegar sú örlitla leiðrétting sem gera átti á Rannsóknarsjóði og Tækniþróunarsjóði er skert verulega. Þessi leiðrétting sem átti að vera um 500 milljónir í hvorum sjóð var einungis til að leiðrétta þá raunlækkun sem orðið hefur á sjóðunum síðasta áratug. Var verið að biðja um hækkun umfram það? Nei, og pólitískir útúrsnúningar menntamálaráðherra um krónutöluhækkanir frá árinu 2012 standast ekki skoðun neinna, sérstaklega ekki menntaðra hagfræðinga. Þegar litið er til áætlunar um niðurskurð til sjóðanna til 2016 er ljóst að það á algerlega að kafsigla þessu kerfi og setja okkur áratugi á eftir löndunum í kringum okkur. Samkeppnissjóðir Rannís eru mikilvægasta tækið sem við höfum til að stýra því að fjármagnið fari til þeirra sem hæfastir eru á sviði vísindanna og styrkja rannsóknir háskólanna. Þessir sjóðir hafa búið við fjársvelti alla tíð. Það þyrfti t.d. að lágmarki að fjórfalda fjármagn í Rannsóknarsjóð til að ná alþjólegum lágmarksviðmiðum og ef við ætluðum okkur að fara eftir OECD stefnumörkunarviðmiðunum þyrftum við að nífalda þá upphæð sem nú er í sjóðnum. Ungir vísindamenn sem standa framarlega á alþjóða vísindavettvangi, vita að tvö til þrjú ár án nauðsynlegrar fjármögnunar til vísindastarfa kemur til með að eyðileggja framtíð þeirra sem framsækinna vísindamanna, því samkeppnin er óendanlega hörð í heimi vísindanna. Þessir einstaklingar hafa margir hverjir því aðeins um tvennt að velja, fara úr landi eða hætta í vísindum og standa ekki framar að uppbyggingu vísinda- og tækniþróunar á Íslandi. Þetta er jafnframt valið sem þingmenn hafa þegar þeir kjósa um fjárlagafrumvarp næsta árs fyrir hönd hátæknimenntaðs starfsfólks sem vill svo sannarlega taka þátt í uppbyggingu vísindastarfs og hagvaxtar á íslandi, verði því við komið. Grunnrannsóknir, vísinda- og tæknistarfsemi er ekki dægradvöl örfárra afdankaðra einstaklinga heldur ævistarf þeirra sem helgað hafa líf sitt vísindastörfum, því að læra eitthvað nýtt og búa til nýja þekkingu á hverjum degi, lifa og hrærast í suðupotti hugmynda, lausna og nýsköpunar og því að miðla þeirri hátækniþekkingu áfram til komandi kynslóða. Sókn í erlenda styrki, samstarf við erlenda háskóla og vísindamenn byggir á því að allir aðilar leggi sitt af mörkum til samstarfsins, vísindalega, aðstöðulega og fjárhagslega. Í þess háttar samstarfi er ekki hægt að vera bara þiggjandi á fjárhagssviðinu og án almennilegrar aðstöðu. Þetta þýðir einfaldlega að erlendum samstarfsstyrkjum mun fækka enn frekar með þessum niðurskurði. Þau framleiðslu „hátækni“-fyrirtæki sem hingað sækja erlendis frá koma hingað eingöngu vegna þeirra sorglegu staðreynda að hér hafa menn ekki talið nauðsynlegt að sækja um einkaleyfi fyrir viðkomandi vöru og vegna þess að hér er til staðar mjög ódýrt vinnuafl á öllum menntunarstigum. Það er kominn tími til að stjórnmálamenn á Íslandi hysji upp um sig buxurnar, hugsi til framtíðar og taki á þessum málum af röggsemi og festu. Það þýðir ekki lengur að koma sér hjá þeirri óþægilegu staðreynd að mistökin sem verið er að gera munu skaða uppbyggingu vísinda- og tækniþróunar á Íslandi um áratugaskeið og valda því að hagvöxtur hér verður ekki byggður á þessum grunni. Höfundur er vísinda- og uppfinningamaður, einn af stofnendum sprotafyritækisins Lífeindar og framkvæmdastjóri þess, ritari og stjórnarmaður í skosku líftæknifyritæki, skráður uppfinningamaður á þremur alþjóðlegum einkaleyfum og meðhöfundur fjölda alþjóðlegra vísindagreina og útdrátta. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Ríkisreknar ofsóknir Sigurður Einarsson Skoðun Hver skipaði bankaráði Landsbankans að kaupa TM? Ásthildur Lóa Þórsdóttir Skoðun Bréf til þjóðarinnar Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir Skoðun Er þetta eðlilegt? Guðrún Árnadóttir,Guðrún Tara Sveinsdóttir,Hekla Kollmar,Þorgerður Jörundsdóttir Skoðun Saklausir menn í fangelsi Tinna Brynjólfsdóttir Skoðun Vikan með Gísla Árný Björg Blandon Skoðun Markvissar aðgerðir munu skila árangri á húsnæðismarkaði Ágúst Bjarni Garðarsson Skoðun Foreldrar með börn í vímuefnaneyslu og úrræði Dagbjört Ósk Steindórsdóttir Skoðun Páskarnir - íhugunarhvatning Árni Stefán Árnason Skoðun Tónlist í gleði og sorg Sigurvin Lárus Jónsson Skoðun Skoðun Skoðun Foreldrar með börn í vímuefnaneyslu og úrræði Dagbjört Ósk Steindórsdóttir skrifar Skoðun Páskarnir - íhugunarhvatning Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Aukinn kraftur með hækkandi sól Bragi Bjarnason skrifar Skoðun Tilbrigðin um enda lífsins Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Tónlist í gleði og sorg Sigurvin Lárus Jónsson skrifar Skoðun Eftirliti með snyrtistofum ábótavant Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Markvissar aðgerðir munu skila árangri á húsnæðismarkaði Ágúst Bjarni Garðarsson skrifar Skoðun Bréf til þjóðarinnar Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Einokunarmjólk? Hilmar Vilberg Gylfason skrifar Skoðun Má þjóðin ráða? Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Formaður geðlækna illa áttaður? Vilhjálmur Hjálmarsson skrifar Skoðun Hver skipaði bankaráði Landsbankans að kaupa TM? Ásthildur Lóa Þórsdóttir skrifar Skoðun Að vera eða vera ekki í samkeppni við sjálfa sig Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Engin námslán fyrir fátækt fólk Gísli Laufeyjarson Höskuldsson skrifar Skoðun Er þetta eðlilegt? Guðrún Árnadóttir,Guðrún Tara Sveinsdóttir,Hekla Kollmar,Þorgerður Jörundsdóttir skrifar Skoðun Stjórnmálin koma okkur öllum við Arnar Freyr Sigurðsson skrifar Skoðun Um tímabær áform ráðherra og ótímabært frumhlaup Viðskiptaráðs Jóna Hlíf Halldórsdóttir skrifar Skoðun Fríar máltíðir grunnskólabarna - merkur samfélagslegur áfangi Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Heilbrigðisráðuneytið er með forystu Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Skaðaminnkun, lækning, hroki og hleypidómar Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar Skoðun Fyrirgefðu mér mín kæra Harpa Sævar Helgi Lárusson skrifar Skoðun Vikan með Gísla Árný Björg Blandon skrifar Skoðun Furðulegar verðlækkanir á mörkuðum Baldur Thorlacius skrifar Skoðun Varanlegt vopnahlé og sjálfstæð Palestína Kristrún Frostadóttir skrifar Skoðun Með of mikil völd Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hvað ef það gýs nær höfuðborgarsvæðinu? Ingvi Gunnarsson,Sigrún Tómsdóttir,Hrefna Hallgrímsdóttir,Daði Hafþórsson skrifar Skoðun Er sniðugt að vera með tilgreinda séreign? Guðný Helga Lárusdóttir skrifar Skoðun Ekki þykjast ekki vita neitt Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Athugasemdir við eignaumsýslu Landsbanka Íslands Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Framsókn stendur með bændum og neytendum Hópur þingmanna Framsóknar skrifar Sjá meira
Árið 2000 sendi ég fjármálaráðuneytinu afrit af greinargerð sem gerð hafði verið að beiðni Clintons þáverandi Bandaríkaforseta. Í þeirri greinargerð kom fram að stór hluti hagvaxtar Bandaríkjanna væri kominn til vegna fjárfestingar í grunnvísindum og nýsköpun. Ég benti á þessa greinargerð til að þrýsta á um að hér væri betur byggt undir eina af undirstöðum hagvaxtar í íslensku samfélagi. Grunnrannsóknir, vísinda- og tækniþróun eru nefnilega jarðvegurinn fyrir hugmyndir til að vaxa og dafna, verða að sprotum og einkaleyfaumsóknum, fyrirtækjum með hátæknistörf, nýsköpun, útflutningstekjum, skatttekjum, veitingu stórra erlendra samstarfsstyrkja og nefnilega það verðmætasta af öllu fyrir íslenskt samfélag, aukið hugvit, reynsla og tengslanet. Síðan þá hefur mikið vatn runnið til sjávar og á hverju ári hefur birst fjöldi greinargerða frá öllum heimsálfum sem allar hafa sömu sögu að segja. Fjárfesting í grunnvísindum og nýsköpun er skilvirkasta leiðin til að auka hagvöxt. Evrópusambandið hefur t.d. í stefnumörkun sinni til ársins 2020 beint því til ríkja innan sambandsins að þau ættu að setja 3% af vergri landsframleiðslu beint í grunnrannsóknir/samkeppnissjóði, vísindi og nýsköpun (það væru um 50 milljarðar miðað við árið 2012). Dr. Alan I. Leshner, forstjóri „American Association for the Advancement of Science“ og einn af yfirmönnum Science tímaritaútgáfunnar, skrifaði grein í Die Zeit 27. september 2012 þar sem hann bendir á að hagfræðingar telji að allt að helmingur hagvaxtar Bandaríkjanna frá lokum seinni heimstyrjaldarinnar sé til kominn vegna tækni og vísindastarfs. Hann lýkur grein sinni með því að ítreka mikilvægi þess að allar heimsálfur og öll hagkerfi reyni að læra af þessu og fjárfesti í vísindarannsóknum til að styrkja hagkerfi sín og heimsins alls. Dr. Neal F. Lane, eðlis- og stjörnufræðingur, fyrrverandi yfirmaður „National Science Foundation“ og helsti vísinda- og tækniráðgjafi Clintons Bandaríkjaforseta, skrifaði grein í New York Times 28. október 2012. Greinin bar yfirskriftina: „Vísindi eru lykill að vexti“ (e. Science is the key to growth). Þar mótmælti hann harðlega hugmyndum Mitt Romneys um niðurskurð í vísindastyrkjum með fjölmörgum rökum og hnykkir á því í lokin að enginn vöxtur verði án vísinda (e. no science no growth). Það virðist vera sem stjórnmálamenn á Íslandi annað hvort lesi ekki erlendar greinar um hvernig á að auka hagvöxt með því að styrkja vísinda- og tæknirannsóknir eða vilji hreinlega ekki að hér blómstri vísinda- og tæknistarfsemi með tilheyrandi atvinnuaukingu í hátæknistörfum, nýsköpun, einkaleyfum, útflutningistekjum og skatttekjum. Hér hafa grunnrannsóknir og nýsköpun verið í fjársvelti undanfarna áratugi í samanburði við öll lönd í kringum okkur og munar þar um tugi milljarða á ársgrundvelli þótt tekið sé tillit til stærðar hagkerfisins. Það tekur því steininn úr, þegar sú örlitla leiðrétting sem gera átti á Rannsóknarsjóði og Tækniþróunarsjóði er skert verulega. Þessi leiðrétting sem átti að vera um 500 milljónir í hvorum sjóð var einungis til að leiðrétta þá raunlækkun sem orðið hefur á sjóðunum síðasta áratug. Var verið að biðja um hækkun umfram það? Nei, og pólitískir útúrsnúningar menntamálaráðherra um krónutöluhækkanir frá árinu 2012 standast ekki skoðun neinna, sérstaklega ekki menntaðra hagfræðinga. Þegar litið er til áætlunar um niðurskurð til sjóðanna til 2016 er ljóst að það á algerlega að kafsigla þessu kerfi og setja okkur áratugi á eftir löndunum í kringum okkur. Samkeppnissjóðir Rannís eru mikilvægasta tækið sem við höfum til að stýra því að fjármagnið fari til þeirra sem hæfastir eru á sviði vísindanna og styrkja rannsóknir háskólanna. Þessir sjóðir hafa búið við fjársvelti alla tíð. Það þyrfti t.d. að lágmarki að fjórfalda fjármagn í Rannsóknarsjóð til að ná alþjólegum lágmarksviðmiðum og ef við ætluðum okkur að fara eftir OECD stefnumörkunarviðmiðunum þyrftum við að nífalda þá upphæð sem nú er í sjóðnum. Ungir vísindamenn sem standa framarlega á alþjóða vísindavettvangi, vita að tvö til þrjú ár án nauðsynlegrar fjármögnunar til vísindastarfa kemur til með að eyðileggja framtíð þeirra sem framsækinna vísindamanna, því samkeppnin er óendanlega hörð í heimi vísindanna. Þessir einstaklingar hafa margir hverjir því aðeins um tvennt að velja, fara úr landi eða hætta í vísindum og standa ekki framar að uppbyggingu vísinda- og tækniþróunar á Íslandi. Þetta er jafnframt valið sem þingmenn hafa þegar þeir kjósa um fjárlagafrumvarp næsta árs fyrir hönd hátæknimenntaðs starfsfólks sem vill svo sannarlega taka þátt í uppbyggingu vísindastarfs og hagvaxtar á íslandi, verði því við komið. Grunnrannsóknir, vísinda- og tæknistarfsemi er ekki dægradvöl örfárra afdankaðra einstaklinga heldur ævistarf þeirra sem helgað hafa líf sitt vísindastörfum, því að læra eitthvað nýtt og búa til nýja þekkingu á hverjum degi, lifa og hrærast í suðupotti hugmynda, lausna og nýsköpunar og því að miðla þeirri hátækniþekkingu áfram til komandi kynslóða. Sókn í erlenda styrki, samstarf við erlenda háskóla og vísindamenn byggir á því að allir aðilar leggi sitt af mörkum til samstarfsins, vísindalega, aðstöðulega og fjárhagslega. Í þess háttar samstarfi er ekki hægt að vera bara þiggjandi á fjárhagssviðinu og án almennilegrar aðstöðu. Þetta þýðir einfaldlega að erlendum samstarfsstyrkjum mun fækka enn frekar með þessum niðurskurði. Þau framleiðslu „hátækni“-fyrirtæki sem hingað sækja erlendis frá koma hingað eingöngu vegna þeirra sorglegu staðreynda að hér hafa menn ekki talið nauðsynlegt að sækja um einkaleyfi fyrir viðkomandi vöru og vegna þess að hér er til staðar mjög ódýrt vinnuafl á öllum menntunarstigum. Það er kominn tími til að stjórnmálamenn á Íslandi hysji upp um sig buxurnar, hugsi til framtíðar og taki á þessum málum af röggsemi og festu. Það þýðir ekki lengur að koma sér hjá þeirri óþægilegu staðreynd að mistökin sem verið er að gera munu skaða uppbyggingu vísinda- og tækniþróunar á Íslandi um áratugaskeið og valda því að hagvöxtur hér verður ekki byggður á þessum grunni. Höfundur er vísinda- og uppfinningamaður, einn af stofnendum sprotafyritækisins Lífeindar og framkvæmdastjóri þess, ritari og stjórnarmaður í skosku líftæknifyritæki, skráður uppfinningamaður á þremur alþjóðlegum einkaleyfum og meðhöfundur fjölda alþjóðlegra vísindagreina og útdrátta.
Er þetta eðlilegt? Guðrún Árnadóttir,Guðrún Tara Sveinsdóttir,Hekla Kollmar,Þorgerður Jörundsdóttir Skoðun
Skoðun Er þetta eðlilegt? Guðrún Árnadóttir,Guðrún Tara Sveinsdóttir,Hekla Kollmar,Þorgerður Jörundsdóttir skrifar
Skoðun Um tímabær áform ráðherra og ótímabært frumhlaup Viðskiptaráðs Jóna Hlíf Halldórsdóttir skrifar
Skoðun Fríar máltíðir grunnskólabarna - merkur samfélagslegur áfangi Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar
Skoðun Hvað ef það gýs nær höfuðborgarsvæðinu? Ingvi Gunnarsson,Sigrún Tómsdóttir,Hrefna Hallgrímsdóttir,Daði Hafþórsson skrifar
Er þetta eðlilegt? Guðrún Árnadóttir,Guðrún Tara Sveinsdóttir,Hekla Kollmar,Þorgerður Jörundsdóttir Skoðun