Sameinum háskóla Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar 14. febrúar 2012 06:00 Nú er nokkuð um liðið síðan skólar á háskólastigi voru sameinaðir. Tækniháskóli Íslands var sameinaður Háskólanum í Reykjavík árið 2004 en vinstri menn börðust hart gegn þeirri sameiningu þegar opinber háskóli var sameinaður einkareknum háskóla. Þessi sameinaða eining var síðan rekin áfram á grundvelli einkarekstrar undir merkjum HR. Meginstefið með sameiningunni var fyrst og fremst að efla tæknimenntun, auka áhuga ungs fólks á raunvísindum og tæknigreinum og tryggja að gæði menntunar stæðust alþjóðlegar gæðakröfur. Voru m.a. Samtök iðnaðarins ásamt fleirum fengin að borðinu til að tryggja tengingu við atvinnulífið. Hafa aldrei jafn margir sótt tækninám og nú. Í þessu samhengi er rétt að minnast á sameiningu Iðnskólans í Reykjavík við Fjöltækniskóla Íslands á framhaldsskólastigi í byrjun árs 2008. Þótt andstaða hafi verið einhver var engu að síður gerður tilraunasamningur við Menntafálagið en að því stóðu m.a. Iðnaðarmannafélag Reykjavíkur, SI, Samorka og fleiri. Var samningurinn til fimm ára og skólinn rekinn undir nafninu Tækniskólinn. Markmiðið var að móta öflugan iðn- og starfsmenntaskóla sem yrði leiðandi í þróun, kennslu og þjónustu í iðn- og starfsmenntun. Jafnframt var með beinum hætti tryggð aðkoma atvinnulífsins m.a. til að koma til móts við þær raddir að tengja betur praktískt nám og atvinnulíf með skynsömum hætti. Krafan hafði lengi verið að fleiri fingur ættu að vera á púlsinum þegar kæmi að eflingu iðn- og starfsnáms. Með þessu tryggðu menn atvinnulífinu bæði aukið hlutverk og ábyrgð. Kennaraháskóli Íslands og Háskóli Íslands voru sameinaðir formlega árið 2008 undir merkjum HÍ eftir ríflega tveggja ára undirbúning. Stóðu allir stjórnmálaflokkar að þeirri sameiningu. Markmiðið með sameiningunni var skýrt – að efla kennaramenntun og nýta bæði rannsóknir og gríðarmikla sérfræðikunnáttu innan beggja skóla til þess. Ég hef lengi talið að efling kennaramenntunar sé eitt brýnasta verkefni íslensks fræða- og skólasamfélags. Hins vegar er ljóst að umræðu um kennaramenntun og þróun kennarastarfsins þarf að taka föstum tökum með skýra sýn til framtíðar. Á því hefur enginn einkarétt heldur eiga allir að hafa á því skoðun – kennarar, nemendur, foreldrar, háskólar, þingmenn, sveitarstjórnarfólk, atvinnulífið. Síðan þessar þrjár sameiningar fóru í gegn undir forystu Sjálfstæðisflokksins hefur vissulega verið reynt að auka samvinnu milli skóla, sér í lagi háskólanna. Lítt hefur þó þokast í átt að frekari sameiningu skóla. Kemur þar margt til. Hin alkunna íhaldssemi kerfisins, skammsýni en einbeittir héraðshöfðingjar eru heldur aldrei langt undan. Þegar ráðherra hyggur á uppstokkun í kerfinu stendur hann ávallt frammi fyrir ákveðnum erfiðleikum. Þá er stund hinna þekktu hagsmunaafla runnin upp með mismiklum óþægindum, ekki síst fyrir ráðherra. Því er ábyrgðarhluti, bæði hjá stjórn og stjórnarandstöðu hvernig málin eru sett fram svo fólk skilji og geti metið sjálft tilganginn með breytingum. Hvorugur þessara aðila getur leyft sér að nálgast málin með einhverri hasarnálgun eða skammtímahugsun um næstu kosningar heldur hitt hvernig slíkar breytingar verði til að styrkja innviðina á erfiðum tímum í efnahagsmálum þjóðarinnar. Slíkur tími getur nýst til skapandi breytinga og frjósamrar niðurstöðu eins og dæmin sanna þótt ákvarðanir kunni tímabundið að vera erfiðar. Sjálf tel ég og hef margoft sagt að halda hefði átt áfram með frekari sameiningar, þá helst á háskólastigi. Slíkar sameiningar verða að skila sterkari einingum, sterkari skólum í þágu fræða, rannsókna og samfélags. Í því samhengi er mín skoðun sú að næsta skref eigi annars vegar að vera sameining Landbúnaðarháskóla Íslands og Háskóla Íslands og hins vegar sameining Hólaskóla og Háskólans á Akureyri. Einkareknu skólarnir, Listaháskóli Íslands, Bifröst og Háskólinn í Reykjavík eru ekki undanþegnir þessari umræðu. Tilgangurinn er eftir sem áður sterkt og fjölbreytt háskólastarf sem styrkir stoðir Íslands til lengri tíma litið. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Athugið. Vísir hvetur lesendur til að skiptast á skoðunum. Allar athugasemdir eru á ábyrgð þeirra er þær rita. Lesendur skulu halda sig við málefnalega og hófstillta umræðu og áskilur Vísir sér rétt til að fjarlægja ummæli og/eða umræðu sem fer út fyrir þau mörk. Vísir mun loka á aðgang þeirra sem tjá sig ekki undir eigin nafni eða gerast ítrekað brotlegir við ofangreindar umgengnisreglur. Mest lesið Hvað er eiginlega að gerast? Inga Minelgaite Skoðun Ókostir forsetaframbjóðandans Katrínar Jakobsdóttur Alfreð Sturla Böðvarsson Skoðun Nú vandast valið Ebba Margrét Magnúsdóttir Skoðun Svik forsetaframbjóðanda við börnin á Gaza Salvör Gullbrá Þórarinsdóttir Skoðun Nöturlegt ævikvöld Elín Hirst Skoðun Þessum treysti ég til þess að standa vörð um okkar hagsmuni, landið okkar og okkar mannréttindi Ólafur Tryggvi Sigmarsson Skoðun Manstu ekki eftir mér Sævar Helgi Lárusson Skoðun Er keisarinn ekki í neinum fötum? Hákon Gunnarsson ,Bergljót Kristinsdóttir Skoðun Á að banna TikTok? Óttar Birgisson Skoðun Gerum góðan dal enn betri Eiríkur Hjálmarsson Skoðun Skoðun Skoðun Þekking á naloxone nefúða getur bjargað lífi Hildur Vattnes Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Svik forsetaframbjóðanda við börnin á Gaza Salvör Gullbrá Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Getum við breytt fortíðinni? Ásgeir Jónsson skrifar Skoðun Á að banna TikTok? Óttar Birgisson skrifar Skoðun Gerum góðan dal enn betri Eiríkur Hjálmarsson skrifar Skoðun Ný norræn stjórnarskrá Hrannar Björn Arnarsson,Ragnheiður Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Getum við verið hamingjusöm í vinnunni? Héðinn Sveinbjörnsson skrifar Skoðun Þessum treysti ég til þess að standa vörð um okkar hagsmuni, landið okkar og okkar mannréttindi Ólafur Tryggvi Sigmarsson skrifar Skoðun Stærsta loftslagsráðstefna í heimi Nótt Thorberg skrifar Skoðun Er keisarinn ekki í neinum fötum? Hákon Gunnarsson ,Bergljót Kristinsdóttir skrifar Skoðun Hugleiðing um sáttamiðlun Ámundi Loftsson skrifar Skoðun Nöturlegt ævikvöld Elín Hirst skrifar Skoðun Hvað er eiginlega að gerast? Inga Minelgaite skrifar Skoðun Manstu ekki eftir mér Sævar Helgi Lárusson skrifar Skoðun Nú vandast valið Ebba Margrét Magnúsdóttir skrifar Skoðun The man who would be king Ian McDonald skrifar Skoðun Umhverfisávinningur þess að þrifta Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Ókostir forsetaframbjóðandans Katrínar Jakobsdóttur Alfreð Sturla Böðvarsson skrifar Skoðun Eru orkumálin að fara úr böndunum? Jónas Guðmundsson skrifar Skoðun Skipulagsmál og uppbygging í Árborg Bragi Bjarnason skrifar Skoðun Ég kýs… Gísli Ásgeirsson skrifar Skoðun Forsetaframboð í Fellini stíl Stefán Ólafsson skrifar Skoðun Borgar þú 65 prósent skatt af þínum tekjum? Guðfinnur Sigurvinsson skrifar Skoðun Brúarsmið á Bessastaði Jóhanna Vigdís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Nú getum við brotið blað Ragnheiður Davíðsdóttir skrifar Skoðun Við þurfum loftslagsaðgerðir, ekki grænþvott Andrés Ingi Jónsson skrifar Skoðun Af hverju bara hálft skref áfram? Gísli Rafn Ólafsson skrifar Skoðun Baldur í þágu mannúðar og samfélags Anna María Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Hvar er Reykjavegur? Ari Trausti Guðmundsson skrifar Skoðun Af auðvaldsmönnum og undirlægjuhætti Ester Hilmarsdóttir skrifar Sjá meira
Nú er nokkuð um liðið síðan skólar á háskólastigi voru sameinaðir. Tækniháskóli Íslands var sameinaður Háskólanum í Reykjavík árið 2004 en vinstri menn börðust hart gegn þeirri sameiningu þegar opinber háskóli var sameinaður einkareknum háskóla. Þessi sameinaða eining var síðan rekin áfram á grundvelli einkarekstrar undir merkjum HR. Meginstefið með sameiningunni var fyrst og fremst að efla tæknimenntun, auka áhuga ungs fólks á raunvísindum og tæknigreinum og tryggja að gæði menntunar stæðust alþjóðlegar gæðakröfur. Voru m.a. Samtök iðnaðarins ásamt fleirum fengin að borðinu til að tryggja tengingu við atvinnulífið. Hafa aldrei jafn margir sótt tækninám og nú. Í þessu samhengi er rétt að minnast á sameiningu Iðnskólans í Reykjavík við Fjöltækniskóla Íslands á framhaldsskólastigi í byrjun árs 2008. Þótt andstaða hafi verið einhver var engu að síður gerður tilraunasamningur við Menntafálagið en að því stóðu m.a. Iðnaðarmannafélag Reykjavíkur, SI, Samorka og fleiri. Var samningurinn til fimm ára og skólinn rekinn undir nafninu Tækniskólinn. Markmiðið var að móta öflugan iðn- og starfsmenntaskóla sem yrði leiðandi í þróun, kennslu og þjónustu í iðn- og starfsmenntun. Jafnframt var með beinum hætti tryggð aðkoma atvinnulífsins m.a. til að koma til móts við þær raddir að tengja betur praktískt nám og atvinnulíf með skynsömum hætti. Krafan hafði lengi verið að fleiri fingur ættu að vera á púlsinum þegar kæmi að eflingu iðn- og starfsnáms. Með þessu tryggðu menn atvinnulífinu bæði aukið hlutverk og ábyrgð. Kennaraháskóli Íslands og Háskóli Íslands voru sameinaðir formlega árið 2008 undir merkjum HÍ eftir ríflega tveggja ára undirbúning. Stóðu allir stjórnmálaflokkar að þeirri sameiningu. Markmiðið með sameiningunni var skýrt – að efla kennaramenntun og nýta bæði rannsóknir og gríðarmikla sérfræðikunnáttu innan beggja skóla til þess. Ég hef lengi talið að efling kennaramenntunar sé eitt brýnasta verkefni íslensks fræða- og skólasamfélags. Hins vegar er ljóst að umræðu um kennaramenntun og þróun kennarastarfsins þarf að taka föstum tökum með skýra sýn til framtíðar. Á því hefur enginn einkarétt heldur eiga allir að hafa á því skoðun – kennarar, nemendur, foreldrar, háskólar, þingmenn, sveitarstjórnarfólk, atvinnulífið. Síðan þessar þrjár sameiningar fóru í gegn undir forystu Sjálfstæðisflokksins hefur vissulega verið reynt að auka samvinnu milli skóla, sér í lagi háskólanna. Lítt hefur þó þokast í átt að frekari sameiningu skóla. Kemur þar margt til. Hin alkunna íhaldssemi kerfisins, skammsýni en einbeittir héraðshöfðingjar eru heldur aldrei langt undan. Þegar ráðherra hyggur á uppstokkun í kerfinu stendur hann ávallt frammi fyrir ákveðnum erfiðleikum. Þá er stund hinna þekktu hagsmunaafla runnin upp með mismiklum óþægindum, ekki síst fyrir ráðherra. Því er ábyrgðarhluti, bæði hjá stjórn og stjórnarandstöðu hvernig málin eru sett fram svo fólk skilji og geti metið sjálft tilganginn með breytingum. Hvorugur þessara aðila getur leyft sér að nálgast málin með einhverri hasarnálgun eða skammtímahugsun um næstu kosningar heldur hitt hvernig slíkar breytingar verði til að styrkja innviðina á erfiðum tímum í efnahagsmálum þjóðarinnar. Slíkur tími getur nýst til skapandi breytinga og frjósamrar niðurstöðu eins og dæmin sanna þótt ákvarðanir kunni tímabundið að vera erfiðar. Sjálf tel ég og hef margoft sagt að halda hefði átt áfram með frekari sameiningar, þá helst á háskólastigi. Slíkar sameiningar verða að skila sterkari einingum, sterkari skólum í þágu fræða, rannsókna og samfélags. Í því samhengi er mín skoðun sú að næsta skref eigi annars vegar að vera sameining Landbúnaðarháskóla Íslands og Háskóla Íslands og hins vegar sameining Hólaskóla og Háskólans á Akureyri. Einkareknu skólarnir, Listaháskóli Íslands, Bifröst og Háskólinn í Reykjavík eru ekki undanþegnir þessari umræðu. Tilgangurinn er eftir sem áður sterkt og fjölbreytt háskólastarf sem styrkir stoðir Íslands til lengri tíma litið.
Þessum treysti ég til þess að standa vörð um okkar hagsmuni, landið okkar og okkar mannréttindi Ólafur Tryggvi Sigmarsson Skoðun
Skoðun Þessum treysti ég til þess að standa vörð um okkar hagsmuni, landið okkar og okkar mannréttindi Ólafur Tryggvi Sigmarsson skrifar
Þessum treysti ég til þess að standa vörð um okkar hagsmuni, landið okkar og okkar mannréttindi Ólafur Tryggvi Sigmarsson Skoðun