Sýndarmennska eða forgangsröðun í þágu mannslífa Vilhelm Jónsson skrifar 12. janúar 2024 07:31 Til hvers að gera út tvö varðskip og tvær áhafnir þegar ekki hefur verið rekstrargrundvöllur fyrir að reka eitt skip síðastliðinn áratug? Verklagið endurspeglar ábyrgðarleysi stjórnvalda og Landhelgisgæslunnar. Varðskipið Þór hefur verið bundið við bryggju að mestu leyti síðan það var tekið í notkun fyrir rúmum áratug. Borgarbúum er almennt ljóst að skipið hefur vermt hafnarbakkann gegnt Hörpu lengi. Stjórnvöld og yfirstjórn gæslunnar eru ábyrgðarlítil að hafa staðið fyrir því að keypt var nýtt systurskip (Freyja) sem er einnig óhagkvæmt í rekstri og enn eitt svokallað varðskip sem er meira og minna bundið við kajann. Að þessu sinni á Siglufirði. Það er stórfurðulegt að Landhelgisgæslan leggi upp með að margra milljarða skip séu send til skiptis til gæslu ásamt tveimur áhöfnum og bákni sem hefur hreiðrað um sig í kringum ósjálfbæran rekstur. Jafnvel þó svo að skipin fari öðru hvoru úr heimahöfn er þeim þröngur stakkur sniðinn vegna mikils rekstrarkostnaðar og leggjast þar af leiðandi jafnharðan við bryggju víða um land komist þau yfirleitt úr heimahöfn. Fróðlegt væri að sjá fjölda þeirra daga sem Þór hefur verið við eftirlit og björgun undangengin ár. Einnig væri áhugavert að vita hvernig svo kallaðri áhöfn gengur að takast á við aðgerðar- og reiðileysi mánuðum og árum saman. Þór og Freyja eru olíufrek skip og dýr í rekstri. Engu að síðu er látið stjórnast af þröngsýni og til að kóróna óstjórnina ætlaði gæslan að sækja ódýrari olíu til Færeyja. Þjóðin myndi tæplega sætta sig við að ekki væri til fjármagn til að kaupa bensín á lögreglu-, slökkviliðs og sjúkrabíla. Eðlilegra hefði verið að Landhelgisgæslan hefði leitað eftir minni og rekstrarhagkvæmari skipum, líkt og víða erlendis, til að sinna eftirlitshlutverki betur innan landhelgi Íslands. Einnig ætti hún að hætta að eltast helst við smábátaútgerð sé litið til fréttaflutnings af brottkasti stærri útgerðarfélaga liðinna ára og fara að takast á við hinn raunverulega vanda. Varðskipin Þór og Freyja eru full dýr ef skipin eiga einna helst að þjóna þeim tilgangi að vera herðatré fyrir jólaskraut og fánaberar á Sjómannadaginn og 17. Júní. Varðskipin Týr og Ægir voru leigð Evrópusambandinu langtímum saman þar sem rekstur þeirra var hagkvæmur og skilaði leigusala og leigutökum því sem til var ætlast. Gæslan var á sama tíma lítil sem engin við Ísland. Hið minnsta handahófskennd. Einnig var flugvél Landhelgisgæslunnar leigð út árum saman við eftirlit fyrir botni Miðjarðarhafs og skilaði þjóðinni þá litlu eftirliti. Í hvert sinn sem varðskipið Þór hefur fengið smávægilegt verkefni og siglt út úr Faxaflóanum blæs yfirstjórn gæslunnar aðgerðirnar umsvifalaust út. Nú síðast með áhyggjum yfir því að áhöfnin gæti ekki notið jólakræsinganna heima í héraði þar sem henni væri gert að verma pollinn á Ísafirði í nokkrar klukkustundir ásamt því að þurfa að gæða sér á vestfirskri skötu og tindabikkju. Það er góðra gjalda vert að eiga öflug varðskip sem búa yfir mikilli toggetu og lúðrum til að þeyta. Engu að síður er það lágmarkskrafa að rekstrargrundvöllur sé fyrir hendi og komi ekki niður á þeim sem minnst mega sín. Það er vandséð hvernig hægt er að réttlæta framangreindan rekstur sé litið til þess að heilbrigðiskerfið er í molum sem og aðrir innviðir vegna fjárskorts. Þeim fjármunum sem kastað er á glæ með óábyrgum fjáraustri í óhagkvæmar rekstrareiningar Landhelgisgæslunnar væri betur varið í fjársvelt heilbrigðiskerfið. Þá væri eflaust hægt að bjarga og bæta líf margra sjúkra og slasaðra sem gjalda fyrir fjárskortinn á þeim bæ með lífi sínu og hamingju. Hugsanlega fleiri lífum en Landhelgisgæslan mun nokkurn tíman bjarga. Aldraðir sem byggt hafa upp landið okkar eiga betra skilið en það sem mörgum þeirra er boðið upp á. Enda á það ekkert skylt við áhyggjulaust ævikvöld. Á hjúkrunar- og öldrunarheimilum er ástvinum jafnvel stíað í sundur vegna takmarkaðra meðferðarúrræða sem er afleiðing fjárskorts og rangra áherslna. Bráðamóttakan stendur heldur varla undir nafni og fær sárkvalið fólk oft ekki boðlega þjónustu þar á sínum erfiðustu og jafnvel hinstu stundum. Forystusauðir heilbrigðisþjónustunnar ættu að hætta að réttlæta ástandið með því að láta að því liggja að breytinga sé að vænta til hins betra. Verklag stjórnmálamanna er óásættanlegt og þingheimur ásamt stjórnsýslunni ætti að fá það aðhald og þá gagnrýni sem þau verðskulda. Þjóðin þarf á öðru og betra að halda en jakkaklæddum silkihúfum sem halda að gylltir borðar, medalíur og annað prjál komi þjóðinni að gagni. Bessastaðaundrið með buffið sitt æpandi á nýjan þjóðarleikvang ásamt ábyrgðarlausum og sofandi þingheimi endurspeglar að nú sé nóg komið af fjáraustri og elítuhjali. Það er löngu tímabært að hreinsa til í ráðuneytum og öðrum ríkisstofnunum þar sem útbrunnir forkólfar hafa hreiðrað um sig þó svo þeir hafi ekkert fram að færa annað en að telja að um æviráðningu þeirra sjálfra sé að ræða. Það eru ekki mörg ár síðan útkall kom á varðskipið Þór sem var bundið við bryggju sem fyrr og varð Landhelgisgæslunni til skammar þar sem áhöfn var ekki tiltæk og væntanlega býr þjóðin enn við falskt öryggi ásamt agaleysi. Ábyrgt efnaminna fólk mun vonandi aldrei verða svo vitskert að láta eftir sér að gera út stóran bensínfrekan amerískan pallbíl þvert á fjárhagslega getu á kostnað barna sinna og annarra fjölskyldumeðlima Ísland telst ríkt land með sínar sjávarauðlindir, jarðvarma og vatnsorku og þeir sem hér búa þurfa ekki að takast á við herskyldu. Íslendingar hafa alla burði til að geta lifað hér góðu og friðsömu lífi. En til þess þurfa þeir að sníða sér stakk eftir vexti, hætta sýndarmennskunni og fara að forgangsraða í þágu mannslífa. Höfundur er athafnamaður. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Landhelgisgæslan Vilhelm Jónsson Athugið. Vísir hvetur lesendur til að skiptast á skoðunum. Allar athugasemdir eru á ábyrgð þeirra er þær rita. Lesendur skulu halda sig við málefnalega og hófstillta umræðu og áskilur Vísir sér rétt til að fjarlægja ummæli og/eða umræðu sem fer út fyrir þau mörk. Vísir mun loka á aðgang þeirra sem tjá sig ekki undir eigin nafni eða gerast ítrekað brotlegir við ofangreindar umgengnisreglur. Mest lesið Halldór 01.06.2024 Halldór Hatur og fyrirlitning Einar Scheving Skoðun Ég vel Höllu Hrund í liðið mitt Guðmundur Þórður Guðmundsson Skoðun Land míns föður, land minnar móður, landið mitt Jón Gnarr Skoðun „Svona er á síld“ Stefán Hilmarsson Skoðun Svona velur þú þér forseta í dag Kolbeinn Karl Kristinsson Skoðun Takk, Katrín Guðrún Hrefna Guðmundsdóttir Skoðun Yfirtaka orðræðunnar (e. hijacking) Sóley Tómasdóttir Skoðun Má Katrín Jakobsdóttir bjóða sig fram? Jón Ólafsson Skoðun Ég styð Höllu Hrund Logadóttur Þórólfur Árnason Skoðun Skoðun Skoðun Hvort vilt þú Höllu Tómasdóttur eða Katrínu? Björn Björnsson skrifar Skoðun Svona velur þú þér forseta í dag Kolbeinn Karl Kristinsson skrifar Skoðun Takk, Katrín Guðrún Hrefna Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Hatur og fyrirlitning Einar Scheving skrifar Skoðun Samherjar Hafþór Reynisson skrifar Skoðun Að hitta hetjuna sína Gréta Kristín Ómarsdóttir skrifar Skoðun Einstakt tækifæri Þóra Valný Yngvadóttir skrifar Skoðun Um afrekskonuna Katrínu Tómas Ísleifsson skrifar Skoðun Land míns föður, land minnar móður, landið mitt Jón Gnarr skrifar Skoðun Óskað eftir forseta sem færir ungu fólki völd Valgerður Eyja Eyþórsdóttir skrifar Skoðun Með ósk um velgengni, Halla Hrund Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Ég styð Höllu Hrund Logadóttur Þórólfur Árnason skrifar Skoðun Arnar Þór Jónsson Meyvant Þórólfsson skrifar Skoðun Að skreyta sig með stolnum fjöðrum Sema Erla Serdaroglu skrifar Skoðun Opið bréf til Jóns Ólafssonar heimspekings Tómas Ísleifsson skrifar Skoðun Persónan Katrín Jakobsdóttir Sólveig Hildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Þjóðaröryggi Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Tóbak markaðssett fyrir ungt fólk Guðlaug B. Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Forsetinn, NATÓ, ýsan og blokkin Guðfinnur Sigurvinsson skrifar Skoðun „Svona er á síld“ Stefán Hilmarsson skrifar Skoðun Aldrei hitta hetjurnar þínar Skarphéðinn Guðmundsson skrifar Skoðun Yfirtaka orðræðunnar (e. hijacking) Sóley Tómasdóttir skrifar Skoðun Auðkenni þarf að passa upp á Eva Valdís Jóhönnudóttir skrifar Skoðun Auðlindir í almannaeigu – Halla Hrund Logadóttir 7. forseti Íslands Kristín Vala Ragnarsdóttir skrifar Skoðun Hver er besti skólastjórinn? Aðalheiður Björk Olgudóttir skrifar Skoðun Vofa húsagans býsnast enn Haukur Már Helgason skrifar Skoðun Nokkrar staðreyndir um Ísland, Katrínu og Gaza Álfheiður Ingadóttir skrifar Skoðun Til þeirra sem hyggjast kjósa Katrínu Jakobsdóttur Guðlaugur Bragason skrifar Skoðun Katrín og kvenhatrið Ólafur Sveinsson skrifar Skoðun Bessastaðir eru ekki fyrir byrjendur Þorbergur Þórsson skrifar Sjá meira
Til hvers að gera út tvö varðskip og tvær áhafnir þegar ekki hefur verið rekstrargrundvöllur fyrir að reka eitt skip síðastliðinn áratug? Verklagið endurspeglar ábyrgðarleysi stjórnvalda og Landhelgisgæslunnar. Varðskipið Þór hefur verið bundið við bryggju að mestu leyti síðan það var tekið í notkun fyrir rúmum áratug. Borgarbúum er almennt ljóst að skipið hefur vermt hafnarbakkann gegnt Hörpu lengi. Stjórnvöld og yfirstjórn gæslunnar eru ábyrgðarlítil að hafa staðið fyrir því að keypt var nýtt systurskip (Freyja) sem er einnig óhagkvæmt í rekstri og enn eitt svokallað varðskip sem er meira og minna bundið við kajann. Að þessu sinni á Siglufirði. Það er stórfurðulegt að Landhelgisgæslan leggi upp með að margra milljarða skip séu send til skiptis til gæslu ásamt tveimur áhöfnum og bákni sem hefur hreiðrað um sig í kringum ósjálfbæran rekstur. Jafnvel þó svo að skipin fari öðru hvoru úr heimahöfn er þeim þröngur stakkur sniðinn vegna mikils rekstrarkostnaðar og leggjast þar af leiðandi jafnharðan við bryggju víða um land komist þau yfirleitt úr heimahöfn. Fróðlegt væri að sjá fjölda þeirra daga sem Þór hefur verið við eftirlit og björgun undangengin ár. Einnig væri áhugavert að vita hvernig svo kallaðri áhöfn gengur að takast á við aðgerðar- og reiðileysi mánuðum og árum saman. Þór og Freyja eru olíufrek skip og dýr í rekstri. Engu að síðu er látið stjórnast af þröngsýni og til að kóróna óstjórnina ætlaði gæslan að sækja ódýrari olíu til Færeyja. Þjóðin myndi tæplega sætta sig við að ekki væri til fjármagn til að kaupa bensín á lögreglu-, slökkviliðs og sjúkrabíla. Eðlilegra hefði verið að Landhelgisgæslan hefði leitað eftir minni og rekstrarhagkvæmari skipum, líkt og víða erlendis, til að sinna eftirlitshlutverki betur innan landhelgi Íslands. Einnig ætti hún að hætta að eltast helst við smábátaútgerð sé litið til fréttaflutnings af brottkasti stærri útgerðarfélaga liðinna ára og fara að takast á við hinn raunverulega vanda. Varðskipin Þór og Freyja eru full dýr ef skipin eiga einna helst að þjóna þeim tilgangi að vera herðatré fyrir jólaskraut og fánaberar á Sjómannadaginn og 17. Júní. Varðskipin Týr og Ægir voru leigð Evrópusambandinu langtímum saman þar sem rekstur þeirra var hagkvæmur og skilaði leigusala og leigutökum því sem til var ætlast. Gæslan var á sama tíma lítil sem engin við Ísland. Hið minnsta handahófskennd. Einnig var flugvél Landhelgisgæslunnar leigð út árum saman við eftirlit fyrir botni Miðjarðarhafs og skilaði þjóðinni þá litlu eftirliti. Í hvert sinn sem varðskipið Þór hefur fengið smávægilegt verkefni og siglt út úr Faxaflóanum blæs yfirstjórn gæslunnar aðgerðirnar umsvifalaust út. Nú síðast með áhyggjum yfir því að áhöfnin gæti ekki notið jólakræsinganna heima í héraði þar sem henni væri gert að verma pollinn á Ísafirði í nokkrar klukkustundir ásamt því að þurfa að gæða sér á vestfirskri skötu og tindabikkju. Það er góðra gjalda vert að eiga öflug varðskip sem búa yfir mikilli toggetu og lúðrum til að þeyta. Engu að síður er það lágmarkskrafa að rekstrargrundvöllur sé fyrir hendi og komi ekki niður á þeim sem minnst mega sín. Það er vandséð hvernig hægt er að réttlæta framangreindan rekstur sé litið til þess að heilbrigðiskerfið er í molum sem og aðrir innviðir vegna fjárskorts. Þeim fjármunum sem kastað er á glæ með óábyrgum fjáraustri í óhagkvæmar rekstrareiningar Landhelgisgæslunnar væri betur varið í fjársvelt heilbrigðiskerfið. Þá væri eflaust hægt að bjarga og bæta líf margra sjúkra og slasaðra sem gjalda fyrir fjárskortinn á þeim bæ með lífi sínu og hamingju. Hugsanlega fleiri lífum en Landhelgisgæslan mun nokkurn tíman bjarga. Aldraðir sem byggt hafa upp landið okkar eiga betra skilið en það sem mörgum þeirra er boðið upp á. Enda á það ekkert skylt við áhyggjulaust ævikvöld. Á hjúkrunar- og öldrunarheimilum er ástvinum jafnvel stíað í sundur vegna takmarkaðra meðferðarúrræða sem er afleiðing fjárskorts og rangra áherslna. Bráðamóttakan stendur heldur varla undir nafni og fær sárkvalið fólk oft ekki boðlega þjónustu þar á sínum erfiðustu og jafnvel hinstu stundum. Forystusauðir heilbrigðisþjónustunnar ættu að hætta að réttlæta ástandið með því að láta að því liggja að breytinga sé að vænta til hins betra. Verklag stjórnmálamanna er óásættanlegt og þingheimur ásamt stjórnsýslunni ætti að fá það aðhald og þá gagnrýni sem þau verðskulda. Þjóðin þarf á öðru og betra að halda en jakkaklæddum silkihúfum sem halda að gylltir borðar, medalíur og annað prjál komi þjóðinni að gagni. Bessastaðaundrið með buffið sitt æpandi á nýjan þjóðarleikvang ásamt ábyrgðarlausum og sofandi þingheimi endurspeglar að nú sé nóg komið af fjáraustri og elítuhjali. Það er löngu tímabært að hreinsa til í ráðuneytum og öðrum ríkisstofnunum þar sem útbrunnir forkólfar hafa hreiðrað um sig þó svo þeir hafi ekkert fram að færa annað en að telja að um æviráðningu þeirra sjálfra sé að ræða. Það eru ekki mörg ár síðan útkall kom á varðskipið Þór sem var bundið við bryggju sem fyrr og varð Landhelgisgæslunni til skammar þar sem áhöfn var ekki tiltæk og væntanlega býr þjóðin enn við falskt öryggi ásamt agaleysi. Ábyrgt efnaminna fólk mun vonandi aldrei verða svo vitskert að láta eftir sér að gera út stóran bensínfrekan amerískan pallbíl þvert á fjárhagslega getu á kostnað barna sinna og annarra fjölskyldumeðlima Ísland telst ríkt land með sínar sjávarauðlindir, jarðvarma og vatnsorku og þeir sem hér búa þurfa ekki að takast á við herskyldu. Íslendingar hafa alla burði til að geta lifað hér góðu og friðsömu lífi. En til þess þurfa þeir að sníða sér stakk eftir vexti, hætta sýndarmennskunni og fara að forgangsraða í þágu mannslífa. Höfundur er athafnamaður.
Skoðun Auðlindir í almannaeigu – Halla Hrund Logadóttir 7. forseti Íslands Kristín Vala Ragnarsdóttir skrifar