Góðir íþróttamenn fara í boltann en ekki manninn Sigurður Páll Jónsson skrifar 14. ágúst 2022 16:31 Í fjármálahruninu 2008 stóðum við hjónin í húsbyggingu og fór framkvæmdin í hægagang en þó tókst að lokum að ljúka verkinu og fluttum við inn haustið 2009. Þetta voru erfiðir tímar fyrir húsbyggjendur sem aðra og stjórnmálamönnum voru vægast sagt mislagðar hendur í þessu ástandi og engin skýr lausn í kortunum. Vorið 2009 var ég að hlusta á fréttir og var þar ungur formaður Framsóknarflokksins, Sigmundur Davíð Gunnlaugsson, í viðtali vegna þess að Framsókn ætlaði að verja ríkisstjórnina falli, meðal annars gegn því að farið yrði í 20% afskriftir af höfuðstól lána íslenskra heimila og fyrirtækja. Ég tók kipp, allt í einu var kominn stjórnmálamaður sem talaði í lausnum á einfaldan og skýran hátt. Engum duldist að þarna var stjórnmálamaður sem sá hlutina með nýjum og frumlegum hætti, en það sem var mest um vert, hann bauð upp á lausnir. Einstakar aðgerðir að frumkvæði Sigmundar Davíðs Eftir þetta fór ég að fylgjast með þessum stjórnmálamanni. Sigmundur Davíð var í InDefence hópnum sem barðist í Icesave-málinu fyrir þjóðina og hafði sigur. Í alþingiskosningunum 2013 vann Framsóknarflokkurinn sögulegan sigur með Sigmund Davíð í stafni og varð hann forsætisráðherra í ríkisstjórn með Sjálfstæðisflokknum. Þá var ráðist í aðgerðir sem lofað hafði verið í kosningabaráttunni svo sem skuldaleiðréttingu verðtryggðra fasteignalána og gjaldeyrishöftum var aflétt með stöðuleikaframlagi kröfuhafa föllnu bankana sem færði ríkissjóði að núvirði um þúsund miljarða króna. Einstök aðgerð í Íslandssögunni þó ekki vilji allir halda því á lofti. Margt annað væri hægt að telja upp sem bætti hag þjóðarinnar á þessum árum. En um leið og Sigmundur Davíð var að breyta hlutunum til hins betra fór maður að verða var við mikinn mótvind, jafnvel hatur í hans garð frá aðilum sem ekki höfðu önnur ráð en að vera bara á móti, engin pólitík, engin rök, bara farið í manninn. Eftir kosningarnar var ég orðinn fyrsti varaþingmaður í Norðvesturkjördæmi á eftir fjórum þingmönnum, af því ég lét tilleiðast að þiggja fimmta sæti á framboðslistanum. Kom fyrst inná þing haustið 2013 og fann strax fyrir þeim krafti sem fylgdi Sigmundi Davíð og einbeittum vilja hans til að standa við kosningaloforðin. En einhverra hluta vegna jókst mótvindurinn og óbilgirnin í garð forsætisráðherra. Svik innan Framsóknar Vorið 2016 er ég inn á Alþingi eftir að Panama-skjölin voru birt en þar var sagt með nýjum hætti það sem allir vissu, að forsætisráðherrahjónin áttu fjármuni sem þau höfðu meðal annars erft. Um það höfðu verið sagðar fréttir, peningarnir alltaf taldir fram og greiddir af þeim skattar. Eigi að síður var blásið til mótmæla á Austurvelli og ég fann að þingmenn Framsóknar voru farin að pískra saman og grasrótin ókyrrðist. Sigmundur Davíð sagði af sér til að lægja öldurnar og skapa starfsfrið við stjórn landsins. Um leið afhenti hann varaformanni flokksins lyklana tímabundið með loforði um að vinna áfram að þeim málum sem komin voru á rekspöl þjóðinni til heilla. Við það var ekki staðið og allt fór á ís. Haldið var flokksþing Framsóknarflokksins þar sem Sigurður Ingi Jóhannsson bauð sig á móti sitjandi formanni og var það í fyrsta sinn í sögu flokksins sem slíkt gerist. Allt það baktjaldamakk og sú neðanjarðarstarfsemi sem unnin var var á móti Sigmundi Davíð fyrir þingið væri efni í heila bók. Furðufréttir um hugsanlega ræðu Haustið 2017 springur þáverandi ríkistjórn og Sigmundur Davíð segir sig úr Framsókn og Miðflokkurinn er stofnaður. Ég bauð mig fram og komst á þing. Á því kjörtímabili börðumst við fyrir því sem við töldum þjóðinni fyrir bestu. Kynni mín af Sigmundi Davíð eru að hann er eldklár eldhugi sem brennur fyrir að vinna þjóðinni gagn. Hann er hlýr og umhyggjusamur maður við nánari kynni en frekar feiminn innan um fólk. Hann er hins vegar feikna góður ræðumaður, lausnamiðaður og lætur skynsemi ráða umfram tilfinningar. Hann lætur fátt sér fyrir brjósti brenna. Þessi upprifjun og hugleiðingar fóru af stað þegar furðufréttir fóru að berast af af hugsanlegri ræðu sem Sigmundur Davíð ætlaði að halda í Svíþjóð á dögunum. Þar skein í gegn fyrirlitning, jafnvel hatur. Hvernig má það vera að jafn saklaust athæfi og að veita útlendingum innsýn inn í reynslu Íslands við að glíma við fjármálakreppu í ljósi núverandi þróunar efnahagsmála veki slík viðbrögð? Því miður er þetta orðið hluti af umræðuhefð nútímans sem gerir sannarlega engan að betri manni. Ég treysti hins vegar Sigmundi Davíð til að halda áfram að berjast fyrir skynsömum lausnum. Við þurfum á stjórnmálamönnum sem honum að halda. Höfundur er varaþingmaður Miðflokksins. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Sigurður Páll Jónsson Miðflokkurinn Athugið. Vísir hvetur lesendur til að skiptast á skoðunum. Allar athugasemdir eru á ábyrgð þeirra er þær rita. Lesendur skulu halda sig við málefnalega og hófstillta umræðu og áskilur Vísir sér rétt til að fjarlægja ummæli og/eða umræðu sem fer út fyrir þau mörk. Vísir mun loka á aðgang þeirra sem tjá sig ekki undir eigin nafni eða gerast ítrekað brotlegir við ofangreindar umgengnisreglur. Mest lesið Þegar orðið einelti er gjaldfellt – Til fylgjenda Katrínar Jakobsdóttur Kolbrá Höskuldsdóttir Skoðun Skautadrottningin Katrín Jakobsdóttir Einar Steingrímsson Skoðun Fátækt er ekki blankheit Guðmunda G. Guðmundsdóttir Skoðun Öfgar og ósannindi Oddný G. Harðardóttir Skoðun Að velja sér forseta Sigrún Helgadóttir Skoðun Hvaðan kemur fylgi Katrínar? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Fremst meðal jafningja: Halla Tómasdóttir á Bessastaði Birna Jónsdóttir Skoðun Fararheill til Bessastaða Ynda Eldborg Skoðun Katrín á Bessastaði Björn Snæbjörnsson Skoðun Öllu frelsi fylgir ábyrgð, líka tjáningarfrelsinu Arnar Þór Jónsson Skoðun Skoðun Skoðun Hvaðan kemur fylgi Katrínar? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hvað viljum við? skrifar Skoðun Fátækt er ekki blankheit Guðmunda G. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Fremst meðal jafningja: Halla Tómasdóttir á Bessastaði Birna Jónsdóttir skrifar Skoðun Skautadrottningin Katrín Jakobsdóttir Einar Steingrímsson skrifar Skoðun Hulda eða Stoltenberg? Ögmundur Jónasson skrifar Skoðun Katrín á Bessastaði Björn Snæbjörnsson skrifar Skoðun Hvað er það sem Alþingi ber að vernda á Þingvöllum? Lára Magnúsardóttir skrifar Skoðun Öllu frelsi fylgir ábyrgð, líka tjáningarfrelsinu Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Vegna umræðunnar um dánaraðstoð Ingrid Kuhlman,Bjarni Jónsson,Steinar Harðarson,Sylviane Lecoultre,Veturliði Þór Stefánsson,Íris Davíðsdóttir skrifar Skoðun Að velja sér forseta Sigrún Helgadóttir skrifar Skoðun Sameiningartákn á tímum sundrungar Birna Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Hvað væri lífið án vina? Valerio Gargiulo skrifar Skoðun Hverjir bera ábyrgð á að halda launum kvenna niðri? Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Fararheill til Bessastaða Ynda Eldborg skrifar Skoðun Öfgar og ósannindi Oddný G. Harðardóttir skrifar Skoðun Tímabær orð Unnar Arndísardóttur um afstæði barneigna Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Í hjarta sínu græn, en varla í reynd Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Halla Hrund - ein af okkur Hjálmar Gíslason skrifar Skoðun Að sameina frekar en sundra Fríða Björk Ingvarsdóttir skrifar Skoðun Þegar orðið einelti er gjaldfellt – Til fylgjenda Katrínar Jakobsdóttur Kolbrá Höskuldsdóttir skrifar Skoðun Hvaða eiginleika þarf forseti að hafa? Hildur Eir Bolladóttir skrifar Skoðun Þegar ég heyri nafnið Katrín Jakobsdóttir Hans Alexander Margrétarson Hansen skrifar Skoðun Í framhaldi af viðtali við Helgu Þórisdóttur Kári Stefánsson skrifar Skoðun Góð gildi og staðfesta Höllu Hrundar Margrét Reynisdóttir skrifar Skoðun Halla Hrund eða Katrín? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Til áréttingar Kári Stefánsson skrifar Skoðun Kynhlutlaust mál, máltilfinning og forsetaframboð Höskuldur Þráinsson skrifar Skoðun Er klassískt frjálslyndi orðið að jaðarskoðun? Kári Allansson skrifar Skoðun Forseti Íslands veifaði mér Fjóla Einarsdóttir skrifar Sjá meira
Í fjármálahruninu 2008 stóðum við hjónin í húsbyggingu og fór framkvæmdin í hægagang en þó tókst að lokum að ljúka verkinu og fluttum við inn haustið 2009. Þetta voru erfiðir tímar fyrir húsbyggjendur sem aðra og stjórnmálamönnum voru vægast sagt mislagðar hendur í þessu ástandi og engin skýr lausn í kortunum. Vorið 2009 var ég að hlusta á fréttir og var þar ungur formaður Framsóknarflokksins, Sigmundur Davíð Gunnlaugsson, í viðtali vegna þess að Framsókn ætlaði að verja ríkisstjórnina falli, meðal annars gegn því að farið yrði í 20% afskriftir af höfuðstól lána íslenskra heimila og fyrirtækja. Ég tók kipp, allt í einu var kominn stjórnmálamaður sem talaði í lausnum á einfaldan og skýran hátt. Engum duldist að þarna var stjórnmálamaður sem sá hlutina með nýjum og frumlegum hætti, en það sem var mest um vert, hann bauð upp á lausnir. Einstakar aðgerðir að frumkvæði Sigmundar Davíðs Eftir þetta fór ég að fylgjast með þessum stjórnmálamanni. Sigmundur Davíð var í InDefence hópnum sem barðist í Icesave-málinu fyrir þjóðina og hafði sigur. Í alþingiskosningunum 2013 vann Framsóknarflokkurinn sögulegan sigur með Sigmund Davíð í stafni og varð hann forsætisráðherra í ríkisstjórn með Sjálfstæðisflokknum. Þá var ráðist í aðgerðir sem lofað hafði verið í kosningabaráttunni svo sem skuldaleiðréttingu verðtryggðra fasteignalána og gjaldeyrishöftum var aflétt með stöðuleikaframlagi kröfuhafa föllnu bankana sem færði ríkissjóði að núvirði um þúsund miljarða króna. Einstök aðgerð í Íslandssögunni þó ekki vilji allir halda því á lofti. Margt annað væri hægt að telja upp sem bætti hag þjóðarinnar á þessum árum. En um leið og Sigmundur Davíð var að breyta hlutunum til hins betra fór maður að verða var við mikinn mótvind, jafnvel hatur í hans garð frá aðilum sem ekki höfðu önnur ráð en að vera bara á móti, engin pólitík, engin rök, bara farið í manninn. Eftir kosningarnar var ég orðinn fyrsti varaþingmaður í Norðvesturkjördæmi á eftir fjórum þingmönnum, af því ég lét tilleiðast að þiggja fimmta sæti á framboðslistanum. Kom fyrst inná þing haustið 2013 og fann strax fyrir þeim krafti sem fylgdi Sigmundi Davíð og einbeittum vilja hans til að standa við kosningaloforðin. En einhverra hluta vegna jókst mótvindurinn og óbilgirnin í garð forsætisráðherra. Svik innan Framsóknar Vorið 2016 er ég inn á Alþingi eftir að Panama-skjölin voru birt en þar var sagt með nýjum hætti það sem allir vissu, að forsætisráðherrahjónin áttu fjármuni sem þau höfðu meðal annars erft. Um það höfðu verið sagðar fréttir, peningarnir alltaf taldir fram og greiddir af þeim skattar. Eigi að síður var blásið til mótmæla á Austurvelli og ég fann að þingmenn Framsóknar voru farin að pískra saman og grasrótin ókyrrðist. Sigmundur Davíð sagði af sér til að lægja öldurnar og skapa starfsfrið við stjórn landsins. Um leið afhenti hann varaformanni flokksins lyklana tímabundið með loforði um að vinna áfram að þeim málum sem komin voru á rekspöl þjóðinni til heilla. Við það var ekki staðið og allt fór á ís. Haldið var flokksþing Framsóknarflokksins þar sem Sigurður Ingi Jóhannsson bauð sig á móti sitjandi formanni og var það í fyrsta sinn í sögu flokksins sem slíkt gerist. Allt það baktjaldamakk og sú neðanjarðarstarfsemi sem unnin var var á móti Sigmundi Davíð fyrir þingið væri efni í heila bók. Furðufréttir um hugsanlega ræðu Haustið 2017 springur þáverandi ríkistjórn og Sigmundur Davíð segir sig úr Framsókn og Miðflokkurinn er stofnaður. Ég bauð mig fram og komst á þing. Á því kjörtímabili börðumst við fyrir því sem við töldum þjóðinni fyrir bestu. Kynni mín af Sigmundi Davíð eru að hann er eldklár eldhugi sem brennur fyrir að vinna þjóðinni gagn. Hann er hlýr og umhyggjusamur maður við nánari kynni en frekar feiminn innan um fólk. Hann er hins vegar feikna góður ræðumaður, lausnamiðaður og lætur skynsemi ráða umfram tilfinningar. Hann lætur fátt sér fyrir brjósti brenna. Þessi upprifjun og hugleiðingar fóru af stað þegar furðufréttir fóru að berast af af hugsanlegri ræðu sem Sigmundur Davíð ætlaði að halda í Svíþjóð á dögunum. Þar skein í gegn fyrirlitning, jafnvel hatur. Hvernig má það vera að jafn saklaust athæfi og að veita útlendingum innsýn inn í reynslu Íslands við að glíma við fjármálakreppu í ljósi núverandi þróunar efnahagsmála veki slík viðbrögð? Því miður er þetta orðið hluti af umræðuhefð nútímans sem gerir sannarlega engan að betri manni. Ég treysti hins vegar Sigmundi Davíð til að halda áfram að berjast fyrir skynsömum lausnum. Við þurfum á stjórnmálamönnum sem honum að halda. Höfundur er varaþingmaður Miðflokksins.
Þegar orðið einelti er gjaldfellt – Til fylgjenda Katrínar Jakobsdóttur Kolbrá Höskuldsdóttir Skoðun
Skoðun Vegna umræðunnar um dánaraðstoð Ingrid Kuhlman,Bjarni Jónsson,Steinar Harðarson,Sylviane Lecoultre,Veturliði Þór Stefánsson,Íris Davíðsdóttir skrifar
Skoðun Þegar orðið einelti er gjaldfellt – Til fylgjenda Katrínar Jakobsdóttur Kolbrá Höskuldsdóttir skrifar
Þegar orðið einelti er gjaldfellt – Til fylgjenda Katrínar Jakobsdóttur Kolbrá Höskuldsdóttir Skoðun