„Að gefa út bók er algjör berskjöldun“ Dóra Júlía Agnarsdóttir skrifar 7. júní 2022 20:00 Elsa Margrét var að senda frá sér sína fyrstu bók, Dansað í friði. Aðsend Elsa Margrét Böðvarsdóttir gaf út sína fyrstu bók Dansað í friði í maí síðastliðnum. Elsa Margrét er viðskiptafræðingur og viðurkenndur bókari að mennt en hún ákvað loks á fimmtugsaldri að nota vinstra heilahvelið meira og hvíla það hægra og gefa sig á vald listsköpunar, sem hafði legið í dvala að mestu síðan á unglingsárum. Blaðamaður heyrði í Elsu og fékk nánari innsýn í hennar skapandi hugarheim. Bókin segir frá Mörtu, sem er að stíga sín fyrstu skref fjarri heimahögum og vinum, í Háskóla Íslands. Fyrir þann tíma hefur líf hennar farið þá leið sem hún hafði valið sér. Hún er jarðbundin og tekur sjaldnast áhættur. Því kemur hún sjálfri sér á óvart með að hella sér út í félagslífið í skólanum. Afdrifarík ákvörðun leiðir hana á vit ævintýra erlendis þar sem hún finnur ástina. Voveiflegur atburður fær hana til að taka stóra ákvörðun um líf sitt, sem verður að risavöxnu verkefni og dansinn verður fyrirferðamikill hluti af hennar framtíð. Bókarkápan fyrir Dansað í friði.aðsend Hvaðan sóttir þú innblástur fyrir bókinni Dansað í friði? Mér finnst dans svo magnað fyrirbæri að mig langaði að koma fjölbreytileika og eiginleika hans fyrir í bókinni minni. Ég fór að bera mikla virðingu fyrir honum þegar ég starfaði í starfaskiptafélaginu AIESEC á mínum háskólaárum. Þá fór ég á nokkrar alþjóðlegar ráðstefnur, þar sem var mikið dansað. Þarna voru fulltrúar margra þjóða komnar saman og sumir þeirra töluðu ekki einu sinni ensku, en það gátu allir dansað saman, þvert á öll tungumál og menningu. Hvað varðar aðrar bækur þá hef ég verið voðalega upptekin að lesa íslenskar gæða bókmenntir eftir fræga karlkyns höfunda og talaði mig niður og sagði sjálfri mér að þetta gæti ég aldrei gert, ég gæti aldrei skrifað svona bækur. Einnig las ég mikið af ævintýrabókum eins og Harry Potter og Lord of The Rings. Í raun var það við komu Storytel og endurkomu Ísfólksins sem ég fór að trúa því að ég gæti alveg örugglega skrifað eitthvað sem einhverjir myndu hugsanlega líka nenna að lesa, og ég fór að detta meira inn í afþreyingarlestur eins og Jenny Colgan bækurnar. Þessar bókmenntir lögðu grunnin að því að mig langaði að máta mig við ritlistina og með sparki frá markþjálfa varð svo Dansað í friði til. Fylgir þú ákveðnu ferli þegar þú skrifar eða koma hugmyndirnar og flæðið á skrifum til þín á handahófskenndum tímum? Ef ég fæ stórkostlega hugmynd þá reyni ég að koma henni á blað sem fyrst, bara nokkur stikkorð. Síðan fær hugmyndin að vaxa í höfðinu, þar til ég get gert beinagrind. Ég skrifa mjög línulega, en stundum varð maður bara að hlaupa áfram með einhverja hugmynd sem átti að gerast seinna í bókinni. Ég þyrfti eiginlega að geta lokað mig alveg af þegar ég er að skrifa. Sögurnar halda bara áfram að koma, þó ég leggi frá mér tölvuna. Þetta varð stundum til þess að ég var alveg í mínum eigin heimi og gleymdi oftar en ekki hvert ég var að fara á bílnum. Ég endaði einu sinni í Hafnarfirði á leið minni frá Reykjavík og heim í Kópavoginn, þar sem bókin hélt vitundinni föstum tökum. Að endingu fór ég ein í bústað og kláraði bókina þar, vann frá sjö á morgnana til tólf á kvöldin með matar og pottapásum í fimm daga. Þar varð tveir þriðju hlutinn til. Og já, ég tók fjóra áfanga í hraðritun í vélritun í fjölbraut, sem er að skila sér í miklum fjölda orða á stuttum tíma. Hvernig er tilfinningin að setja lokapunktinn á sögu og senda frá sér bók? Ég hef notað mikið upp á síðkastið það ófrumlega orð skrítið. Tilfinningin er skrítin. Ég var svo hamingjusöm þegar ég sá að ég hafði náð að skrifa heila bók, að orðafjöldinn væri nægur. Ég hafði fulla trú á að ég gæti skrifað smásögu, svo þetta kom mér mikið á óvart. Ég sveif á bleiku skýi þarna í sumarhúsinu þegar fyrsta uppkasti var lokið. Tilfinningin var svipuð og eftir brúðkaupið mitt og þegar ég fæddi börnin mín, bara algjör alsæla sem entist í margar vikur. En þá var stærsta þrautin eftir. Að finna einhvern sem var tilbúinn í að gefa hana út fyrir mig. Og þvílík heppni. Ég komst að hjá útgefanda sem kolféll fyrir sögunni og var jafnvel stundum spenntari en ég fyrir útgáfunni. Að gefa út bók er algjör berskjöldun. Ég er að opna öllum aðgang að heila mínum og hugsunum, og maður er hræddur um að verða stimplaður eitthvað. Sjálf er ég alveg rosalega gagnrýnin á bókina þegar ég les hana aftur yfir og verð hrædd um að eitthvað eigi eftir að fara fyrir brjóstið á lesendum. Hver myndir þú segja að væri markhópur bókarinnar? Ég held því miður að sá hópur sem bókin myndi falla mest í kramið hjá er á aldrinum 20-30 ára, en ég held að sá hópur sé frekar óvirkur í bókalestri. Ég vona samt að það sé ekki alveg rétt hjá mér. Sagan fjallar um unga konu frá því að hún hefur nám í Háskóla Íslands og í nokkur ár eftir það. Og á þessum tímum er mikið um djamm og skot, sem þessi aldurshópur ætti að tengja við og mikið þroskaferli. Ég hef heyrt frá fólki á öllum aldri sem finnst bókin skemmtileg lesning. Ég hélt á tímabili að þessi bók myndi höfða frekar til kvenna, en ég hef eiginlega fengið sterkari viðbrögð frá karlmönnum sem hafa lesið hana. Þetta er klassa drama, en líka heimspekilegar hugleiðingar í bland. Þó er rómansinn stóra málið, eins og er oftast á þessum ungdómsárum sem söguhetjan Marta er á. Bókmenntir Mest lesið Hvaða frambjóðandi er bestur í að flaka fisk? Lífið Forsetaáskorunin: „Held að geimverur sé á meðal vor“ Lífið Styrktist í trúnni eftir áfallið Lífið Kristján hennar Höllu stefnir á fyrsta lanið á Bessastöðum Lífið Balti var í hesthúsinu þegar Jason Statham hringdi Bíó og sjónvarp „Ómenntaður kúka kennslu sóði!“ Lífið Nýjasti rafvirki landsins fimmtug með ofurkrafta Lífið Ætluðu að draga sig úr Eurovision fram á síðustu stundu Lífið Myndaveisla: Skálað fyrir skemmtilegustu tónleikum síðari ára Lífið Af vængjum fram: „Aldrei“ notað fíkniefni og er alls ekki með nein húðflúr Lífið Fleiri fréttir Hvaða frambjóðandi er bestur í að flaka fisk? „Ómenntaður kúka kennslu sóði!“ Forsetaáskorunin: „Held að geimverur sé á meðal vor“ Myndaveisla: Skálað fyrir skemmtilegustu tónleikum síðari ára Ætluðu að draga sig úr Eurovision fram á síðustu stundu Laufey og Hugi tilnefnd til verðlauna Styrktist í trúnni eftir áfallið Kristján hennar Höllu stefnir á fyrsta lanið á Bessastöðum Glæsilegt raðhús Maríu Paz til sölu Nýjasti rafvirki landsins fimmtug með ofurkrafta Bíða eftir pizzu og potti eftir milljón króna göngu Forsetaáskorunin: „Fóru Bandaríkjamenn í raun til tunglsins?“ Fór á sveitaball og keypti kálfa á klósettinu Bjöggi Takefusa og Sólveig nefna dótturina Elísa Viðars og Rasmus nefndu soninn Stjörnulífið: „Tvær klámkerlingar á kynfræðiráðstefnu“ Kate Beckinsale lætur tröllin heyra það Edda Falak á von á dreng Af vængjum fram: „Aldrei“ notað fíkniefni og er alls ekki með nein húðflúr „Það er aldeilis ekki sjálfsagt að hafa heilsu“ Springsteen aflýsir nokkrum tónleikum af heilsufarsástæðum Kosningalag: Örþrifaráð eða snilldarútspil? Forsetaáskorunin: Hefur aldrei lent í slagsmálum Brauðtertuveisla í brauðtertusamkeppni á Selfossi Skönnuðu Aldísi frá toppi til táar og gleymdu ekki tönnunum Fer fótgangandi tæpa 800 kílómetra Krakkatían: Ljón, líffæri og landafræði Af vængjum fram: Ekki viss um að hann myndi þekkja lyktina af hassi Millie Bobby Brown og sonur Bon Jovi orðin hjón Forsetaáskorunin: Lærbraut sig út í móa og beið lengi eftir aðstoð Sjá meira
Bókin segir frá Mörtu, sem er að stíga sín fyrstu skref fjarri heimahögum og vinum, í Háskóla Íslands. Fyrir þann tíma hefur líf hennar farið þá leið sem hún hafði valið sér. Hún er jarðbundin og tekur sjaldnast áhættur. Því kemur hún sjálfri sér á óvart með að hella sér út í félagslífið í skólanum. Afdrifarík ákvörðun leiðir hana á vit ævintýra erlendis þar sem hún finnur ástina. Voveiflegur atburður fær hana til að taka stóra ákvörðun um líf sitt, sem verður að risavöxnu verkefni og dansinn verður fyrirferðamikill hluti af hennar framtíð. Bókarkápan fyrir Dansað í friði.aðsend Hvaðan sóttir þú innblástur fyrir bókinni Dansað í friði? Mér finnst dans svo magnað fyrirbæri að mig langaði að koma fjölbreytileika og eiginleika hans fyrir í bókinni minni. Ég fór að bera mikla virðingu fyrir honum þegar ég starfaði í starfaskiptafélaginu AIESEC á mínum háskólaárum. Þá fór ég á nokkrar alþjóðlegar ráðstefnur, þar sem var mikið dansað. Þarna voru fulltrúar margra þjóða komnar saman og sumir þeirra töluðu ekki einu sinni ensku, en það gátu allir dansað saman, þvert á öll tungumál og menningu. Hvað varðar aðrar bækur þá hef ég verið voðalega upptekin að lesa íslenskar gæða bókmenntir eftir fræga karlkyns höfunda og talaði mig niður og sagði sjálfri mér að þetta gæti ég aldrei gert, ég gæti aldrei skrifað svona bækur. Einnig las ég mikið af ævintýrabókum eins og Harry Potter og Lord of The Rings. Í raun var það við komu Storytel og endurkomu Ísfólksins sem ég fór að trúa því að ég gæti alveg örugglega skrifað eitthvað sem einhverjir myndu hugsanlega líka nenna að lesa, og ég fór að detta meira inn í afþreyingarlestur eins og Jenny Colgan bækurnar. Þessar bókmenntir lögðu grunnin að því að mig langaði að máta mig við ritlistina og með sparki frá markþjálfa varð svo Dansað í friði til. Fylgir þú ákveðnu ferli þegar þú skrifar eða koma hugmyndirnar og flæðið á skrifum til þín á handahófskenndum tímum? Ef ég fæ stórkostlega hugmynd þá reyni ég að koma henni á blað sem fyrst, bara nokkur stikkorð. Síðan fær hugmyndin að vaxa í höfðinu, þar til ég get gert beinagrind. Ég skrifa mjög línulega, en stundum varð maður bara að hlaupa áfram með einhverja hugmynd sem átti að gerast seinna í bókinni. Ég þyrfti eiginlega að geta lokað mig alveg af þegar ég er að skrifa. Sögurnar halda bara áfram að koma, þó ég leggi frá mér tölvuna. Þetta varð stundum til þess að ég var alveg í mínum eigin heimi og gleymdi oftar en ekki hvert ég var að fara á bílnum. Ég endaði einu sinni í Hafnarfirði á leið minni frá Reykjavík og heim í Kópavoginn, þar sem bókin hélt vitundinni föstum tökum. Að endingu fór ég ein í bústað og kláraði bókina þar, vann frá sjö á morgnana til tólf á kvöldin með matar og pottapásum í fimm daga. Þar varð tveir þriðju hlutinn til. Og já, ég tók fjóra áfanga í hraðritun í vélritun í fjölbraut, sem er að skila sér í miklum fjölda orða á stuttum tíma. Hvernig er tilfinningin að setja lokapunktinn á sögu og senda frá sér bók? Ég hef notað mikið upp á síðkastið það ófrumlega orð skrítið. Tilfinningin er skrítin. Ég var svo hamingjusöm þegar ég sá að ég hafði náð að skrifa heila bók, að orðafjöldinn væri nægur. Ég hafði fulla trú á að ég gæti skrifað smásögu, svo þetta kom mér mikið á óvart. Ég sveif á bleiku skýi þarna í sumarhúsinu þegar fyrsta uppkasti var lokið. Tilfinningin var svipuð og eftir brúðkaupið mitt og þegar ég fæddi börnin mín, bara algjör alsæla sem entist í margar vikur. En þá var stærsta þrautin eftir. Að finna einhvern sem var tilbúinn í að gefa hana út fyrir mig. Og þvílík heppni. Ég komst að hjá útgefanda sem kolféll fyrir sögunni og var jafnvel stundum spenntari en ég fyrir útgáfunni. Að gefa út bók er algjör berskjöldun. Ég er að opna öllum aðgang að heila mínum og hugsunum, og maður er hræddur um að verða stimplaður eitthvað. Sjálf er ég alveg rosalega gagnrýnin á bókina þegar ég les hana aftur yfir og verð hrædd um að eitthvað eigi eftir að fara fyrir brjóstið á lesendum. Hver myndir þú segja að væri markhópur bókarinnar? Ég held því miður að sá hópur sem bókin myndi falla mest í kramið hjá er á aldrinum 20-30 ára, en ég held að sá hópur sé frekar óvirkur í bókalestri. Ég vona samt að það sé ekki alveg rétt hjá mér. Sagan fjallar um unga konu frá því að hún hefur nám í Háskóla Íslands og í nokkur ár eftir það. Og á þessum tímum er mikið um djamm og skot, sem þessi aldurshópur ætti að tengja við og mikið þroskaferli. Ég hef heyrt frá fólki á öllum aldri sem finnst bókin skemmtileg lesning. Ég hélt á tímabili að þessi bók myndi höfða frekar til kvenna, en ég hef eiginlega fengið sterkari viðbrögð frá karlmönnum sem hafa lesið hana. Þetta er klassa drama, en líka heimspekilegar hugleiðingar í bland. Þó er rómansinn stóra málið, eins og er oftast á þessum ungdómsárum sem söguhetjan Marta er á.
Bókmenntir Mest lesið Hvaða frambjóðandi er bestur í að flaka fisk? Lífið Forsetaáskorunin: „Held að geimverur sé á meðal vor“ Lífið Styrktist í trúnni eftir áfallið Lífið Kristján hennar Höllu stefnir á fyrsta lanið á Bessastöðum Lífið Balti var í hesthúsinu þegar Jason Statham hringdi Bíó og sjónvarp „Ómenntaður kúka kennslu sóði!“ Lífið Nýjasti rafvirki landsins fimmtug með ofurkrafta Lífið Ætluðu að draga sig úr Eurovision fram á síðustu stundu Lífið Myndaveisla: Skálað fyrir skemmtilegustu tónleikum síðari ára Lífið Af vængjum fram: „Aldrei“ notað fíkniefni og er alls ekki með nein húðflúr Lífið Fleiri fréttir Hvaða frambjóðandi er bestur í að flaka fisk? „Ómenntaður kúka kennslu sóði!“ Forsetaáskorunin: „Held að geimverur sé á meðal vor“ Myndaveisla: Skálað fyrir skemmtilegustu tónleikum síðari ára Ætluðu að draga sig úr Eurovision fram á síðustu stundu Laufey og Hugi tilnefnd til verðlauna Styrktist í trúnni eftir áfallið Kristján hennar Höllu stefnir á fyrsta lanið á Bessastöðum Glæsilegt raðhús Maríu Paz til sölu Nýjasti rafvirki landsins fimmtug með ofurkrafta Bíða eftir pizzu og potti eftir milljón króna göngu Forsetaáskorunin: „Fóru Bandaríkjamenn í raun til tunglsins?“ Fór á sveitaball og keypti kálfa á klósettinu Bjöggi Takefusa og Sólveig nefna dótturina Elísa Viðars og Rasmus nefndu soninn Stjörnulífið: „Tvær klámkerlingar á kynfræðiráðstefnu“ Kate Beckinsale lætur tröllin heyra það Edda Falak á von á dreng Af vængjum fram: „Aldrei“ notað fíkniefni og er alls ekki með nein húðflúr „Það er aldeilis ekki sjálfsagt að hafa heilsu“ Springsteen aflýsir nokkrum tónleikum af heilsufarsástæðum Kosningalag: Örþrifaráð eða snilldarútspil? Forsetaáskorunin: Hefur aldrei lent í slagsmálum Brauðtertuveisla í brauðtertusamkeppni á Selfossi Skönnuðu Aldísi frá toppi til táar og gleymdu ekki tönnunum Fer fótgangandi tæpa 800 kílómetra Krakkatían: Ljón, líffæri og landafræði Af vængjum fram: Ekki viss um að hann myndi þekkja lyktina af hassi Millie Bobby Brown og sonur Bon Jovi orðin hjón Forsetaáskorunin: Lærbraut sig út í móa og beið lengi eftir aðstoð Sjá meira