Bakþankar

Sannleikurinn um elstu konuna

Þorbjörg Gunnlaugsdóttir skrifar
Ég las frétt um elstu konu í heimi um daginn. Reyndar fæ ég stundum á tilfinninguna að elstu konur heims séu fleiri en ein miðað við hversu oft þær birtast fjölmiðlum með heilræði og skýringar á langlífinu. Sannleikurinn að baki lífsgaldrinum er yfirleitt alltaf einhver einn. Oftast hefur mér fundist ástæðan vera sú að elsta kona í heimi hefur aldrei litið á karlmann en leyft sér huggulegt staup á kvöldin.

Janúar er hálfnaður og ég tóri enn í lífsfræðunum. Það er í sjálfu sér gríðargóður persónulegur árangur. Við gætum verið að horfa á met. Þetta er sterkt ár hvað varðar aðgengi að 10 atriða listum um árangur og hamingju. Spurningin er bara hvaða skóla á að fylgja. Ég hef verið dálítið skotin í hugmyndafræðinni um að reyna ekki að hugsa fyrr en eftir fyrsta kaffibolla. Og að halda kaffiflæðinu svo gangandi. Aðrir boða að fylgja eigin sannfæringu. Enn aðrir mikilvægi þess að hlusta. Muna að drekka vatn. Upplifa náttúruna. Fara að sofa. Hreyfa sig. Njóta fjölskyldustunda. Leyfa sér að blómstra í starfi. Skoða heiminn. Borða túrmerik. Vera til staðar. Taka afstöðu. Ekki dæma. Leggja fyrir. Njóta. Hugleiða og brosa. Hætta svo að afsaka sig. Vera þakklát. Ekki kaupa tilbúinn mat. Baka brauð (samt ekki borða það). Og vera svo besta útgáfan af sjálfri þér. En ekki að stressa sig, því þú ert nóg.

Eftir að hafa lesið fréttir um svarið að baki langlífi elstu kvenna heims held ég að það gæti verið skemmtilegt að eiga vandaða kvöldstund með heimsmeistaraklúbbi aldraðra kvenna og sötra með þeim púrtvín. Púrtvín er gott og fínt. Síðan mun sannleikurinn og galdurinn sem fylgir janúarmánuði að mestu líða hjá fyrir mánaðamót og við endurheimtum lífið.






×