Ljósmæður þakka stuðninginn Inga María Hlíðar Thorsteinson skrifar 23. apríl 2018 15:50 „Í dag var loksins brotið blað í sögunni þegar launakjör ljósmæðra, elstu kvennastéttar landsins voru leiðrétt. Heldur Ísland þannig áfram að vera leiðandi í að tryggja jafnrétti kynjanna á heimsvísu.“ Svohljóðandi verða fyrirsagnirnar á fréttamiðlum daginn sem ljósmæður fá loksins viðurkennda þá ábyrgð og menntun sem starf þeirra felur í sér. Nú telur ríkisstjórnin sig ekki geta veitt ljósmæðrum réttláta leiðréttingu á launaröðun, vegna þess að „þær kröfur myndu setja fordæmi sem settu allar aðrar kjaraviðræður í algjört uppnám“. Hæstvirtur fjármálaráðherra tjáði mér í skriflegu svari við bréfi að hann styddi að grunnlaun ljósmæðra stæðust samanburð. Hvað hann átti við með því er óljóst. Jafnframt sagði hann að „ef almenn samstaða væri um það í samfélaginu að ljósmæður ættu inni fyrir launaleiðréttingu, sem væri umfram það sem aðrir eru að fara fram á væri staðan önnur. Einfaldast væri að draga slíkt fram með skýrum yfirlýsingum frá heildarsamtökum þeirra sem styðja ljósmæður eða öðrum stéttarfélögum.“ Ljósmæður fara ekki fram á launahækkun umfram aðra, það skal vera ljóst. Ljósmæður óska eftir leiðréttingu á launasetningu sinni. Þegar ljósmóðurstarfið var formlega orðið viðurkennt hér á landi árið 1761, áttu ljósmæður að starfa fyrir guðslaun (lesist: frítt) en máttu þiggja ölmusu frá efnameiri fjölskyldum. Nú er öldin önnur en ljósmæður standa enn í hörðum deilum, þúsaldarfjórðungi síðar. Þetta er mikilvægt í sögulegu samhengi vegna þess að ljósmæður hafa alla tíð átt talað fyrir daufum eyrum þegar kemur að því að fá störf sín, ábyrgð og menntun metið til launa. Ljósmæður eru með næsthæstu menntunarkröfur af aðildarfélögum innan BHM á eftir prófessorum. Samt eru þær í 7. neðsta sæti af 27 í launaröðun meðal grunnlauna aðildarfélaga BHM. Þessu ætti auðvitað að vera öfugt farið. Ljósmæður ættu að raðast meðal þeirra hæstu, sé litið til menntunar og ábyrgðar þeirra í starfi. Ekki er hægt að neita því að ábyrgð ljósmæðra sé með því mesta sem gerist í starfi. Mikilvægt er að halda á lofti sérstöðu ljósmæðra í kjarabaráttunni og hvers vegna hún ætti ekki að valda uppnámi. Ljósmæður eru ekki einungis að fara fram á sanngjarnar kröfur heldur búa þær yfir samfélagslegum stuðningi sem hefur aldrei verið meiri og á sér enga hliðstæðu. Telja má að stuðningurinn skýrist meðal annars af þjónustu á heimsklassa, sem unnin er af hendi vel menntaðra ljósmæðra og foreldrar vilja ekki missa, ásamt þeim sterku tilfinningaböndum sem ljósmæður bindast almenningi vegna starfsins. Þegar ljósmæður mæta til samningafundar við ríkið hafa þær ekki mörg vopn í hendi. Hefðbundnar verkfallsaðgerðir og uppsagnir eru úreltar þvingunaraðgerðir sem skila litlu nema lakari þjónustu við konur og fjölskyldur þeirra. Rökin hér að framan, ásamt stuðningsyfirlýsingum frá almenningi, heildarsamtökum og öðrum stéttarfélögum um að ljósmæður skuli njóti virðingar og fá réttmæt laun, eru því eitt verðmætasta vopnið í höndum ljósmæðra um þessar mundir. Takk fyrir að leggja baráttunni lið. Ég skora á stjórnvöld að hlusta á kröfur ljósmæðra og leiðrétta grunnlaun þeirra svo þau standist samanburð launa annarra stétta með sambærilega menntun og ábyrgð í starfi. Ljúka þar með 250 ára langri kjarabaráttu ljósmæðra sem hefur einkennst af forræðisákvörðun yfirvaldsins um laun þeirra.Höfundur er hjúkrunarfræðingur og ljósmóðurnemi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Heilbrigðiskerfi Íslands - Tími fyrir lausnir! Victor Gudmundsson Skoðun Forseti sem svarar á mannamáli Erna Ástþórsdóttir Skoðun „Ég kýs homma“ Óli Gunnar Gunnarsson Skoðun Kletturinn Katrín Júlía Margrét Alexandersdóttir Skoðun Aleinn í heiminum? Lukka Sigurðardóttir,Katrín Harðardóttir ,Margrét Kristín Blöndal Skoðun Reykjavíkurborg svíkur íbúa Laugardals Grétar Már Axelsson Skoðun Við unga fólkið viljum fá sæti við borðið Selma Rós Axelsdóttir Skoðun Sérstök vitleysa Albert Björn Lúðvígsson Skoðun Almenn kvíðaröskun: léttvægt vandamál eða áhyggjuefni? Sævar Már Gústavsson Skoðun Það sem býr í Höllu Hrund Viðar Hreinsson Skoðun Skoðun Skoðun Viltu koma í ferðalag? Guðmundur Björnsson skrifar Skoðun „Ég kýs homma“ Óli Gunnar Gunnarsson skrifar Skoðun Forseti sem svarar á mannamáli Erna Ástþórsdóttir skrifar Skoðun Hugrekki Vilborg Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Afvegaleiðing SFS? Friðleifur Egill Guðmundsson skrifar Skoðun Jón Gnarr fyrir dýraverndina Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Mannréttindastofnun verður að veruleika Jódís Skúladóttir skrifar Skoðun Samstarf við landsbyggðina Sævar Þór Halldórsson skrifar Skoðun Lausnin út í mýri? Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Sigþórsdóttir skrifar Skoðun Takk Ísland fyrir upplýsandi kosningabaráttu! Tómas Ellert Tómasson skrifar Skoðun Forseti sem gefur kjark og von Mamiko Dís Ragnarsdóttir skrifar Skoðun Við unga fólkið viljum fá sæti við borðið Selma Rós Axelsdóttir skrifar Skoðun Heilbrigðiskerfi Íslands - Tími fyrir lausnir! Victor Gudmundsson skrifar Skoðun Offita er langvinnur sjúkdómur Hópur fólks í stjórn Félags fagfólks um offitu skrifar Skoðun Reykjavíkurborg svíkur íbúa Laugardals Grétar Már Axelsson skrifar Skoðun Mynda þurfti ríkisstjórn Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Kletturinn Katrín Júlía Margrét Alexandersdóttir skrifar Skoðun Nýsköpun er svarið Nótt Thorberg skrifar Skoðun Aleinn í heiminum? Lukka Sigurðardóttir,Katrín Harðardóttir ,Margrét Kristín Blöndal skrifar Skoðun Ísland í öðru sæti Regnbogakortsins um réttindi hinsegin fólks Bjarndís Helga Tómasdóttir,Daníel E. Arnarsson skrifar Skoðun Almenn kvíðaröskun: léttvægt vandamál eða áhyggjuefni? Sævar Már Gústavsson skrifar Skoðun Lokað á börn í vanda Sigmar Guðmundsson skrifar Skoðun Sérstök vitleysa Albert Björn Lúðvígsson skrifar Skoðun Fjarheilbrigðisþjónusta Lilja Rannveig Sigurgeirsdóttir skrifar Skoðun Ég Gísli Hvanndal Jakobsson ætla í framboð til Alþingis með Vinstri grænum Gísli Hvanndal Jakobsson skrifar Skoðun Forsetaframbjóðandi með sömu tölu og Jesú Gunnar Karl Halldórsson skrifar Skoðun Einfaldara fyrirkomulag tilvísana Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Málið á að endurspegla fólkið í landinu Birta Björnsdóttir skrifar Skoðun Hreyfing og tengsl Jóhanna Stefáns Bjarkardóttir skrifar Skoðun Eru byssur meira fullorðins? Oddný G. Harðardóttir skrifar Sjá meira
„Í dag var loksins brotið blað í sögunni þegar launakjör ljósmæðra, elstu kvennastéttar landsins voru leiðrétt. Heldur Ísland þannig áfram að vera leiðandi í að tryggja jafnrétti kynjanna á heimsvísu.“ Svohljóðandi verða fyrirsagnirnar á fréttamiðlum daginn sem ljósmæður fá loksins viðurkennda þá ábyrgð og menntun sem starf þeirra felur í sér. Nú telur ríkisstjórnin sig ekki geta veitt ljósmæðrum réttláta leiðréttingu á launaröðun, vegna þess að „þær kröfur myndu setja fordæmi sem settu allar aðrar kjaraviðræður í algjört uppnám“. Hæstvirtur fjármálaráðherra tjáði mér í skriflegu svari við bréfi að hann styddi að grunnlaun ljósmæðra stæðust samanburð. Hvað hann átti við með því er óljóst. Jafnframt sagði hann að „ef almenn samstaða væri um það í samfélaginu að ljósmæður ættu inni fyrir launaleiðréttingu, sem væri umfram það sem aðrir eru að fara fram á væri staðan önnur. Einfaldast væri að draga slíkt fram með skýrum yfirlýsingum frá heildarsamtökum þeirra sem styðja ljósmæður eða öðrum stéttarfélögum.“ Ljósmæður fara ekki fram á launahækkun umfram aðra, það skal vera ljóst. Ljósmæður óska eftir leiðréttingu á launasetningu sinni. Þegar ljósmóðurstarfið var formlega orðið viðurkennt hér á landi árið 1761, áttu ljósmæður að starfa fyrir guðslaun (lesist: frítt) en máttu þiggja ölmusu frá efnameiri fjölskyldum. Nú er öldin önnur en ljósmæður standa enn í hörðum deilum, þúsaldarfjórðungi síðar. Þetta er mikilvægt í sögulegu samhengi vegna þess að ljósmæður hafa alla tíð átt talað fyrir daufum eyrum þegar kemur að því að fá störf sín, ábyrgð og menntun metið til launa. Ljósmæður eru með næsthæstu menntunarkröfur af aðildarfélögum innan BHM á eftir prófessorum. Samt eru þær í 7. neðsta sæti af 27 í launaröðun meðal grunnlauna aðildarfélaga BHM. Þessu ætti auðvitað að vera öfugt farið. Ljósmæður ættu að raðast meðal þeirra hæstu, sé litið til menntunar og ábyrgðar þeirra í starfi. Ekki er hægt að neita því að ábyrgð ljósmæðra sé með því mesta sem gerist í starfi. Mikilvægt er að halda á lofti sérstöðu ljósmæðra í kjarabaráttunni og hvers vegna hún ætti ekki að valda uppnámi. Ljósmæður eru ekki einungis að fara fram á sanngjarnar kröfur heldur búa þær yfir samfélagslegum stuðningi sem hefur aldrei verið meiri og á sér enga hliðstæðu. Telja má að stuðningurinn skýrist meðal annars af þjónustu á heimsklassa, sem unnin er af hendi vel menntaðra ljósmæðra og foreldrar vilja ekki missa, ásamt þeim sterku tilfinningaböndum sem ljósmæður bindast almenningi vegna starfsins. Þegar ljósmæður mæta til samningafundar við ríkið hafa þær ekki mörg vopn í hendi. Hefðbundnar verkfallsaðgerðir og uppsagnir eru úreltar þvingunaraðgerðir sem skila litlu nema lakari þjónustu við konur og fjölskyldur þeirra. Rökin hér að framan, ásamt stuðningsyfirlýsingum frá almenningi, heildarsamtökum og öðrum stéttarfélögum um að ljósmæður skuli njóti virðingar og fá réttmæt laun, eru því eitt verðmætasta vopnið í höndum ljósmæðra um þessar mundir. Takk fyrir að leggja baráttunni lið. Ég skora á stjórnvöld að hlusta á kröfur ljósmæðra og leiðrétta grunnlaun þeirra svo þau standist samanburð launa annarra stétta með sambærilega menntun og ábyrgð í starfi. Ljúka þar með 250 ára langri kjarabaráttu ljósmæðra sem hefur einkennst af forræðisákvörðun yfirvaldsins um laun þeirra.Höfundur er hjúkrunarfræðingur og ljósmóðurnemi.
Skoðun Ísland í öðru sæti Regnbogakortsins um réttindi hinsegin fólks Bjarndís Helga Tómasdóttir,Daníel E. Arnarsson skrifar
Skoðun Ég Gísli Hvanndal Jakobsson ætla í framboð til Alþingis með Vinstri grænum Gísli Hvanndal Jakobsson skrifar