Á þráhyggja eins manns að ráða för? Ole Anton Bieltvedt skrifar 26. apríl 2018 07:00 Þann 17. apríl birti Morgunblaðið fréttir af því, að Kristján Loftsson/Hvalur hf. myndi hefja veiðar á langreyðum aftur, eftir 2ja ára veiðihlé, en stórfellt magn fyrr drepinna hvala hafði reynzt óseljanlegt. Þetta kom mönnum því í opna skjöldu. Hvalveiðar hafa verið bannaðar frá 1986 – þó Íslendingar, Norðmenn og Japanir hafi þráast við að hlíta banni – og er sala á hvalkjöti og öllum afurðum hvala bönnuð um allan heim, að undanskildum nefndum 3 löndum, skv. „Samningi um alþjóðaverzlun með tegundir í útrýmingarhættu“, nefndur CITES, en árið 2016 höfðu 186 þjóðir heims, þ. á m. Ísland, staðfest þennan samning. Eru veiðiáformin réttlætt með því, „að vonir séu um að dregið verði úr innflutningshindrunum í Japan sem er helsta markaðsland hvalaafurða“, eins og segir í frétt í Morgunblaðinu, og, enn fremur: „Þá eru bundnar vonir við að hægt verði að þróa aðferðir til að vinna fæðubótarefni úr langreyðarkjöti?…“. Hér á sem sagt að murka líftóruna úr allt að 209 langreyðum, en langreyðurin er næststærsta núlifandi dýrategund jarðar, út á VONIR. Hvalir eru háþróuð spendýr, sem kenna hvert öðru, læra hvert af öðru, tengjast fjölskyldu- og vinaböndum, vinna og lifa saman í fjölskylduhópum, gleðjast og syrgja, finna til og þjást, svipað og við menn, enda er grunnbygging allra spendýra svipuð, þó að lögun, form og stærð líkama sé breytileg. Líkja má lifnaðarháttum og atferli hvala á margan hátt við fíla. Varðandi „vonir“ Kristjáns um bættan Japansmarkað og hugsanlega framleiðslu bætiefna úr hvalkjöti, skal á það minnt, að sala á hvalkjöti og öllum afurðum úr því er bönnuð um allan heim. Flutningar á slíkum afurðum eru líka bannaðir í lögsögu flestra landa. Hvað er þá maðurinn eiginlega að fara – þetta hlýtur að vera tilgangslaust og óþarft kvaladráp háþróaðra dýra – og, hvernig kemst maðurinn upp með þetta?Blóði drifinn auður Svarið er, að Hvalur hf. býr yfir miklum auði – úr fyrra hvaladrápi og fjárfestingum með því fé – reyndar er þessi auður blóði drifinn, en það virðist litlu breyta fyrir Sjálfstæðisflokkinn, Framsóknarflokkinn og, jafnvel, Háskóla Íslands og aðra; Fjárframlög og styrkir, í ríflegum mæli, eru alltaf vel þegin. Hvaðan féð kemur, og, hvort á því kunni að vera blóðdropar, virðist ekki skipta máli. Núverandi ríkisstjórn hét þessu í stjórnarsáttmála: „Dýralíf á Íslandi er hluti af íslenskri náttúru sem ber að vernda. Náttúran er auk þess stærsta aðdráttarafl Íslands fyrir ferðamenn. Endurskoða þarf löggjöf um vernd, friðun og veiðar á villtum fuglum og spendýrum“. Vinstri grænir samþykktu 2015, að berjast fyrir hvalafriðun og gerðu að einu stefnumála sinna. Hvar er stjórnarsáttmálinn og stefna Vinstri grænna nú; búið að kaupa hvort tveggja fyrir blóðpeninga!? Ferðamannaþjónustan er orðin langstærsta og þýðingarmesta atvinnugrein landsmanna. Tvisvar sinnum stærri en sjávarútvegurinn í gjaldeyristekjum. Eins og segir í stjórnarsáttmála, er náttúra og lífríki landsins eitt stærsta aðdráttaraflið fyrir ferðamenn. Um hálf milljón ferðamanna fór í fyrra í friðsamar hvalaskoðanir, og var það hápunktur margra að komast nærri, upplifa og skynja návist þessara friðsömu risa hafanna. Fólk um allan heim gerir sér grein fyrir, að við erum búin að ganga heiftarlega á þessa einu jörð, sem við eigum, og lífríki hennar og að mál er til komið, að við stöðvum þennan ágang og þessa spillingu og eyðileggingu, og snúum þessari þróun við. Ungir sem aldnir víða um heim elska hina gáfuðu og friðsömu risa úthafanna. Ef þessi fyrirhugaði ljóti leikur Kristjáns Loftssonar verður endanlega leyfður, munu þúsundir eða milljónir manna rísa upp og mótmæla. Hundruð eða þúsundir manna, sem bera hlýhug til Íslands og hyggjast heimsækja okkur við tækifæri, munu hætta við. Margir munu setja rauðan stimpil á Ísland. Hvernig ætti líka að vera hægt að reka friðsama hvalaskoðun, dýrunum til dýrðar, annars vegar, og, hins vegar, murka úr þeim líftóruna, með hörmulegum og kvalafullum hætti? Kristján Loftsson og bandamenn hans, utanríkisráðherra og sjávarútvegsráðherra, réttlæta veiðileyfi með því, að hvalveiðar hafi verið hér við lýði, en samt hafi ferðamannastraumurinn aukist. Þetta er villandi eða alröng tilvitnun, því hvalveiði hefur að mestu legið niðri síðustu ár, auk þess, sem ferðamenn munu gera á því mikinn greinarmun, hvort tveir tugir hrefna, smáhvela, eru veiddir, eða á þriðja hundrað stórhveli; næststærsta dýrategund jarðarinnar.Höfundur er alþjóðlegur kaupsýslumaður Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birtist í Fréttablaðinu Ole Anton Bieltvedt Mest lesið Ég vil óumdeildan forseta Guðrún Jónsdóttir Skoðun Orkan hjá Höllu Hrund Sara Oskarsson Skoðun Vopnið gegn hatri Kristín Sigrún Áss Sigurðardóttir Skoðun Þjóðhöfðinginn Katrín Sigríður Gísladóttir Skoðun Mér finnst á mig hlustað Tinna Martinsdóttir Skoðun Náttúrubarnið Katrín Jakobsdóttir Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir,Sigríður Gísladóttir Skoðun Brjótum heimsblað! Hallgrímur Helgason Skoðun Hver á að vera minn forseti? Auður Aþena Einarsdóttir Skoðun Báðar eru þær góður kostur, Katrín og Halla Hrund. Reynir Böðvarsson Skoðun Gallar frambjóðandans - hjálparhönd til óákveðinna Gunnar Helgason Skoðun Skoðun Skoðun Forsetakosning, auðlindir í þágu almennings Gunnar Hrafn Birgisson skrifar Skoðun Halla Tómasdóttir lætur verkin tala Sigurborg Arnarsdóttir skrifar Skoðun Forsetakosningar: Menningarlegt forræði fjórða valdsins Meyvant Þórólfsson skrifar Skoðun Hver á að vera minn forseti? Auður Aþena Einarsdóttir skrifar Skoðun Halla Hrund – með víðtæka þekkingu á áskorunum samtímans Kristín Vala Ragnarsdóttir skrifar Skoðun Einstakt tækifæri til listnáms í Myndlistaskólanum í Reykjavík fyrir einstaklinga með þroskaskerðingu Björg Jóna Birgisdóttir skrifar Skoðun Vélakaup valdaelítunnar skal að vettugi hafa Ívar Hauksson skrifar Skoðun Báðar eru þær góður kostur, Katrín og Halla Hrund. Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Orkan hjá Höllu Hrund Sara Oskarsson skrifar Skoðun Kjósum Baldur fyrir unga fólkið Brynja Kristín Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Náttúrubarnið Katrín Jakobsdóttir Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir,Sigríður Gísladóttir skrifar Skoðun Mér finnst á mig hlustað Tinna Martinsdóttir skrifar Skoðun Vopnið gegn hatri Kristín Sigrún Áss Sigurðardóttir skrifar Skoðun Þjóðhöfðinginn Katrín Sigríður Gísladóttir skrifar Skoðun Ég vil óumdeildan forseta Guðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Jón Þór Stefánsson skrifar Skoðun Kvenskörung á Bessastaði Þorbergur Þórsson skrifar Skoðun Traustir skulu hornsteinar Jakob Bragi Hannesson skrifar Skoðun Ég treysti Katrínu Guðný Hildur Magnúsdóttir skrifar Skoðun ALDIN kallar eftir loftslagsaðgerðum Árni Bragason,Halldór Reynisson,Heiðrun Guðmundsdóttir,Dagný Halldórsdóttir,Tryggvi Felixson skrifar Skoðun Gallar frambjóðandans - hjálparhönd til óákveðinna Gunnar Helgason skrifar Skoðun Opið bréf til stjórnarformanns Gildis Björn Sævar Einarsson skrifar Skoðun Rjúfum þögnina: andlegt ofbeldi Alfa Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Hvers vegna kýs ég „nörd“ í smáríkjafræðum sem forseta? Steinn Jóhannsson skrifar Skoðun Kjósum húmanista – Konu hugsjóna og framkvæmdargleði Birna Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Óhollustan í að sópa gærdeginum undir teppi skrifar Skoðun Við eigum skilið Höllu Tómasdóttur! Thor Ólafsson skrifar Skoðun Halla Hrund Logadóttir: Framtíðarforseti Íslands? Sandra B. Franks skrifar Skoðun Að sitja vel í sjálfri sér Kolbrún Sverrisdóttir skrifar Skoðun Halla Tómasdóttir fyrir okkur unga fólkið Kári Sigfússon skrifar Sjá meira
Þann 17. apríl birti Morgunblaðið fréttir af því, að Kristján Loftsson/Hvalur hf. myndi hefja veiðar á langreyðum aftur, eftir 2ja ára veiðihlé, en stórfellt magn fyrr drepinna hvala hafði reynzt óseljanlegt. Þetta kom mönnum því í opna skjöldu. Hvalveiðar hafa verið bannaðar frá 1986 – þó Íslendingar, Norðmenn og Japanir hafi þráast við að hlíta banni – og er sala á hvalkjöti og öllum afurðum hvala bönnuð um allan heim, að undanskildum nefndum 3 löndum, skv. „Samningi um alþjóðaverzlun með tegundir í útrýmingarhættu“, nefndur CITES, en árið 2016 höfðu 186 þjóðir heims, þ. á m. Ísland, staðfest þennan samning. Eru veiðiáformin réttlætt með því, „að vonir séu um að dregið verði úr innflutningshindrunum í Japan sem er helsta markaðsland hvalaafurða“, eins og segir í frétt í Morgunblaðinu, og, enn fremur: „Þá eru bundnar vonir við að hægt verði að þróa aðferðir til að vinna fæðubótarefni úr langreyðarkjöti?…“. Hér á sem sagt að murka líftóruna úr allt að 209 langreyðum, en langreyðurin er næststærsta núlifandi dýrategund jarðar, út á VONIR. Hvalir eru háþróuð spendýr, sem kenna hvert öðru, læra hvert af öðru, tengjast fjölskyldu- og vinaböndum, vinna og lifa saman í fjölskylduhópum, gleðjast og syrgja, finna til og þjást, svipað og við menn, enda er grunnbygging allra spendýra svipuð, þó að lögun, form og stærð líkama sé breytileg. Líkja má lifnaðarháttum og atferli hvala á margan hátt við fíla. Varðandi „vonir“ Kristjáns um bættan Japansmarkað og hugsanlega framleiðslu bætiefna úr hvalkjöti, skal á það minnt, að sala á hvalkjöti og öllum afurðum úr því er bönnuð um allan heim. Flutningar á slíkum afurðum eru líka bannaðir í lögsögu flestra landa. Hvað er þá maðurinn eiginlega að fara – þetta hlýtur að vera tilgangslaust og óþarft kvaladráp háþróaðra dýra – og, hvernig kemst maðurinn upp með þetta?Blóði drifinn auður Svarið er, að Hvalur hf. býr yfir miklum auði – úr fyrra hvaladrápi og fjárfestingum með því fé – reyndar er þessi auður blóði drifinn, en það virðist litlu breyta fyrir Sjálfstæðisflokkinn, Framsóknarflokkinn og, jafnvel, Háskóla Íslands og aðra; Fjárframlög og styrkir, í ríflegum mæli, eru alltaf vel þegin. Hvaðan féð kemur, og, hvort á því kunni að vera blóðdropar, virðist ekki skipta máli. Núverandi ríkisstjórn hét þessu í stjórnarsáttmála: „Dýralíf á Íslandi er hluti af íslenskri náttúru sem ber að vernda. Náttúran er auk þess stærsta aðdráttarafl Íslands fyrir ferðamenn. Endurskoða þarf löggjöf um vernd, friðun og veiðar á villtum fuglum og spendýrum“. Vinstri grænir samþykktu 2015, að berjast fyrir hvalafriðun og gerðu að einu stefnumála sinna. Hvar er stjórnarsáttmálinn og stefna Vinstri grænna nú; búið að kaupa hvort tveggja fyrir blóðpeninga!? Ferðamannaþjónustan er orðin langstærsta og þýðingarmesta atvinnugrein landsmanna. Tvisvar sinnum stærri en sjávarútvegurinn í gjaldeyristekjum. Eins og segir í stjórnarsáttmála, er náttúra og lífríki landsins eitt stærsta aðdráttaraflið fyrir ferðamenn. Um hálf milljón ferðamanna fór í fyrra í friðsamar hvalaskoðanir, og var það hápunktur margra að komast nærri, upplifa og skynja návist þessara friðsömu risa hafanna. Fólk um allan heim gerir sér grein fyrir, að við erum búin að ganga heiftarlega á þessa einu jörð, sem við eigum, og lífríki hennar og að mál er til komið, að við stöðvum þennan ágang og þessa spillingu og eyðileggingu, og snúum þessari þróun við. Ungir sem aldnir víða um heim elska hina gáfuðu og friðsömu risa úthafanna. Ef þessi fyrirhugaði ljóti leikur Kristjáns Loftssonar verður endanlega leyfður, munu þúsundir eða milljónir manna rísa upp og mótmæla. Hundruð eða þúsundir manna, sem bera hlýhug til Íslands og hyggjast heimsækja okkur við tækifæri, munu hætta við. Margir munu setja rauðan stimpil á Ísland. Hvernig ætti líka að vera hægt að reka friðsama hvalaskoðun, dýrunum til dýrðar, annars vegar, og, hins vegar, murka úr þeim líftóruna, með hörmulegum og kvalafullum hætti? Kristján Loftsson og bandamenn hans, utanríkisráðherra og sjávarútvegsráðherra, réttlæta veiðileyfi með því, að hvalveiðar hafi verið hér við lýði, en samt hafi ferðamannastraumurinn aukist. Þetta er villandi eða alröng tilvitnun, því hvalveiði hefur að mestu legið niðri síðustu ár, auk þess, sem ferðamenn munu gera á því mikinn greinarmun, hvort tveir tugir hrefna, smáhvela, eru veiddir, eða á þriðja hundrað stórhveli; næststærsta dýrategund jarðarinnar.Höfundur er alþjóðlegur kaupsýslumaður
Náttúrubarnið Katrín Jakobsdóttir Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir,Sigríður Gísladóttir Skoðun
Skoðun Halla Hrund – með víðtæka þekkingu á áskorunum samtímans Kristín Vala Ragnarsdóttir skrifar
Skoðun Einstakt tækifæri til listnáms í Myndlistaskólanum í Reykjavík fyrir einstaklinga með þroskaskerðingu Björg Jóna Birgisdóttir skrifar
Skoðun Náttúrubarnið Katrín Jakobsdóttir Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir,Sigríður Gísladóttir skrifar
Skoðun ALDIN kallar eftir loftslagsaðgerðum Árni Bragason,Halldór Reynisson,Heiðrun Guðmundsdóttir,Dagný Halldórsdóttir,Tryggvi Felixson skrifar
Náttúrubarnið Katrín Jakobsdóttir Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir,Sigríður Gísladóttir Skoðun