Að alast upp úti á landi Anna Þórhildur Kristmundsdóttir skrifar 21. október 2017 23:00 Að alast upp úti á landi eru forréttindi, konan í næsta húsi hugsar allveg jafn vel um börnin þín og sín eigin. Á litlum stöðum/byggðum er nágrannakærleikurinn meiri en myndast kannski í stærri byggðum. Það er draumur fyrir fjölskyldufólk að vera í slíkum aðstæðum þar sem að börnin geta að mestu verið úti og leikið sér án þess að foreldrarnir þurfi að hafa sífelldar áhyggjur af þeim. En er það nóg þegar að dregið er úr allri þjónustu? Í mínum heimabæ, Fáskrúðsfirði, er íþróttahús og sundlaug en opnunartímar eru mjög takmarkaðir, sérstaklega yfir sumartímann. Við höfum líka pósthús, kjörbúð og vínbúð allt í sama húsnæði, og ekki er það mjög stórt. Hér er kaffihús, sjoppa og veitingarstaður. Einnig er hér fiskvinnsla og það er erfitt að ímynda sér hvernig samfélagið væri í dag ef að fiskvinnslan hefði farið, eins og hún gerði á svo mörgum stöðum í kringum landið. Það eru ekki mörg ár síðan að þjónustan var meiri hérna, áður fyrr var hér Landsbanki, hárgreiðslustofa, ljósastofa, fatabúð, ýmsar krambúðir og staðir þar sem að menn gátu hist og létt lundina. Hér var einnig fjörugt félagslíf en með tímanum hefur það líka fjarað út. Hér hefur ekki verið uppbygging í mörg ár. Fyrir hrun átti að byggja þrjú íbúðarhús en þegar að hrunið skall á fór verktakafyrirtækið á hausinn. Síðan þá hafa staðið hér ókláraðir grunnar í meira en tíu ár án þess að nokkur fari í það að klára verkið. Kallar þetta ekki á aðgerðir strax? Áður en það verður of seint? Bærinn minn sameinaðist stóru sveitarfélagi fyrir einhverjum árum og oft heyri ég að það hefðu verið mistök, að gamla hreppstjórnin hefði hugsað betur um bæinn. Mér verður þá hugsað til enn minna bæjarfélags sem er hér í grennd við mitt þar sem að reksturinn hefur gengið illa í mörg ár, þrátt fyrir þá sparnaðaraðgerð að skólastjórinn þar sjái um hreppsmálin- sjái um starf sveitastjóra. Það leiðir mig að þeirri hugsun um hvað væri hægt að gera mikið ef landið allt myndi vinna saman sem ein heild.„Landið allt”Það er sýn, nokkurskonar framkvæmdaáætlun sem að við þurfum núna, áður en það verður of seint.Höfundur er Anna Þórhildur Kristmundsdóttir, sem skipar 5. sæti fyrir Miðflokkinn í NA-kjördæmi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Forseti sem svarar á mannamáli Erna Ástþórsdóttir Skoðun Heilbrigðiskerfi Íslands - Tími fyrir lausnir! Victor Gudmundsson Skoðun Kletturinn Katrín Júlía Margrét Alexandersdóttir Skoðun „Ég kýs homma“ Óli Gunnar Gunnarsson Skoðun Reykjavíkurborg svíkur íbúa Laugardals Grétar Már Axelsson Skoðun Almenn kvíðaröskun: léttvægt vandamál eða áhyggjuefni? Sævar Már Gústavsson Skoðun Sérstök vitleysa Albert Björn Lúðvígsson Skoðun Takk Ísland fyrir upplýsandi kosningabaráttu! Tómas Ellert Tómasson Skoðun Við unga fólkið viljum fá sæti við borðið Selma Rós Axelsdóttir Skoðun Aleinn í heiminum? Lukka Sigurðardóttir,Katrín Harðardóttir ,Margrét Kristín Blöndal Skoðun Skoðun Skoðun Viltu koma í ferðalag? Guðmundur Björnsson skrifar Skoðun „Ég kýs homma“ Óli Gunnar Gunnarsson skrifar Skoðun Forseti sem svarar á mannamáli Erna Ástþórsdóttir skrifar Skoðun Hugrekki Vilborg Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Afvegaleiðing SFS? Friðleifur Egill Guðmundsson skrifar Skoðun Jón Gnarr fyrir dýraverndina Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Mannréttindastofnun verður að veruleika Jódís Skúladóttir skrifar Skoðun Samstarf við landsbyggðina Sævar Þór Halldórsson skrifar Skoðun Lausnin út í mýri? Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Sigþórsdóttir skrifar Skoðun Takk Ísland fyrir upplýsandi kosningabaráttu! Tómas Ellert Tómasson skrifar Skoðun Forseti sem gefur kjark og von Mamiko Dís Ragnarsdóttir skrifar Skoðun Við unga fólkið viljum fá sæti við borðið Selma Rós Axelsdóttir skrifar Skoðun Heilbrigðiskerfi Íslands - Tími fyrir lausnir! Victor Gudmundsson skrifar Skoðun Offita er langvinnur sjúkdómur Hópur fólks í stjórn Félags fagfólks um offitu skrifar Skoðun Reykjavíkurborg svíkur íbúa Laugardals Grétar Már Axelsson skrifar Skoðun Mynda þurfti ríkisstjórn Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Kletturinn Katrín Júlía Margrét Alexandersdóttir skrifar Skoðun Nýsköpun er svarið Nótt Thorberg skrifar Skoðun Aleinn í heiminum? Lukka Sigurðardóttir,Katrín Harðardóttir ,Margrét Kristín Blöndal skrifar Skoðun Ísland í öðru sæti Regnbogakortsins um réttindi hinsegin fólks Bjarndís Helga Tómasdóttir,Daníel E. Arnarsson skrifar Skoðun Almenn kvíðaröskun: léttvægt vandamál eða áhyggjuefni? Sævar Már Gústavsson skrifar Skoðun Lokað á börn í vanda Sigmar Guðmundsson skrifar Skoðun Sérstök vitleysa Albert Björn Lúðvígsson skrifar Skoðun Fjarheilbrigðisþjónusta Lilja Rannveig Sigurgeirsdóttir skrifar Skoðun Ég Gísli Hvanndal Jakobsson ætla í framboð til Alþingis með Vinstri grænum Gísli Hvanndal Jakobsson skrifar Skoðun Forsetaframbjóðandi með sömu tölu og Jesú Gunnar Karl Halldórsson skrifar Skoðun Einfaldara fyrirkomulag tilvísana Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Málið á að endurspegla fólkið í landinu Birta Björnsdóttir skrifar Skoðun Hreyfing og tengsl Jóhanna Stefáns Bjarkardóttir skrifar Skoðun Eru byssur meira fullorðins? Oddný G. Harðardóttir skrifar Sjá meira
Að alast upp úti á landi eru forréttindi, konan í næsta húsi hugsar allveg jafn vel um börnin þín og sín eigin. Á litlum stöðum/byggðum er nágrannakærleikurinn meiri en myndast kannski í stærri byggðum. Það er draumur fyrir fjölskyldufólk að vera í slíkum aðstæðum þar sem að börnin geta að mestu verið úti og leikið sér án þess að foreldrarnir þurfi að hafa sífelldar áhyggjur af þeim. En er það nóg þegar að dregið er úr allri þjónustu? Í mínum heimabæ, Fáskrúðsfirði, er íþróttahús og sundlaug en opnunartímar eru mjög takmarkaðir, sérstaklega yfir sumartímann. Við höfum líka pósthús, kjörbúð og vínbúð allt í sama húsnæði, og ekki er það mjög stórt. Hér er kaffihús, sjoppa og veitingarstaður. Einnig er hér fiskvinnsla og það er erfitt að ímynda sér hvernig samfélagið væri í dag ef að fiskvinnslan hefði farið, eins og hún gerði á svo mörgum stöðum í kringum landið. Það eru ekki mörg ár síðan að þjónustan var meiri hérna, áður fyrr var hér Landsbanki, hárgreiðslustofa, ljósastofa, fatabúð, ýmsar krambúðir og staðir þar sem að menn gátu hist og létt lundina. Hér var einnig fjörugt félagslíf en með tímanum hefur það líka fjarað út. Hér hefur ekki verið uppbygging í mörg ár. Fyrir hrun átti að byggja þrjú íbúðarhús en þegar að hrunið skall á fór verktakafyrirtækið á hausinn. Síðan þá hafa staðið hér ókláraðir grunnar í meira en tíu ár án þess að nokkur fari í það að klára verkið. Kallar þetta ekki á aðgerðir strax? Áður en það verður of seint? Bærinn minn sameinaðist stóru sveitarfélagi fyrir einhverjum árum og oft heyri ég að það hefðu verið mistök, að gamla hreppstjórnin hefði hugsað betur um bæinn. Mér verður þá hugsað til enn minna bæjarfélags sem er hér í grennd við mitt þar sem að reksturinn hefur gengið illa í mörg ár, þrátt fyrir þá sparnaðaraðgerð að skólastjórinn þar sjái um hreppsmálin- sjái um starf sveitastjóra. Það leiðir mig að þeirri hugsun um hvað væri hægt að gera mikið ef landið allt myndi vinna saman sem ein heild.„Landið allt”Það er sýn, nokkurskonar framkvæmdaáætlun sem að við þurfum núna, áður en það verður of seint.Höfundur er Anna Þórhildur Kristmundsdóttir, sem skipar 5. sæti fyrir Miðflokkinn í NA-kjördæmi.
Skoðun Ísland í öðru sæti Regnbogakortsins um réttindi hinsegin fólks Bjarndís Helga Tómasdóttir,Daníel E. Arnarsson skrifar
Skoðun Ég Gísli Hvanndal Jakobsson ætla í framboð til Alþingis með Vinstri grænum Gísli Hvanndal Jakobsson skrifar