Það er ekkert til sem heitir ungbarn Sæunn Kjartansdóttir skrifar 11. október 2017 10:00 Þessa sérkennilegu staðhæfingu lét virtur barnalæknir og sálgreinir að nafni Donald Winnicott hafa eftir sér upp úr miðri síðustu öld. Með orðum sínum vildi hann vekja athygli á þeirri einföldu staðreynd að án umönnunaraðila eigi barn sér enga lífsvon. Þess vegna er tómt mál að tala um ungbarn sem einangrað fyrirbæri, alltaf þarf að fjalla um börn og vanda þeirra í samhengi við þá sem annast þau. Því það er ekki nóg með að líf barna sé í höndum annarra heldur hefur viðmót og líðan foreldra og annarra sem annast þau bein áhrif á þroska þeirra, heilsu, bjargráð, persónuleika og lífsviðhorf. Allt stafar þetta af því hve næmur barnsheilinn er fyrir áhrifum umhverfisins á fyrstu árum ævinnar. Þetta gerir barni kleift að aðlagast aðstæðum sem það býr við og þróa með sér bjargráð sem henta á hverjum stað. Þannig lærir barn á Íslandi að tala íslensku en ekki swahili og það lærir að skýla sér fyrir rigningu frekar en að safna regnvatni. Að sama skapi lærir barn sem elst upp við skammir og ofbeldi að búast við ógn og verja sig fyrir henni en barn sem venst því að á það sé hlustað lærir að treysta öðrum og njóta samskipta. Heimilisaðstæður og atlæti þeirra sem annast barnið fyrstu árin hefur bein áhrif á sjálfsmynd þess, hegðun, þroska, viðhorf og heilsufar fram á fullorðinsár, líkamlegt ekki síður en andlegt. Mesta ábyrgðin hvílir á foreldrum sem óhjákvæmilega eru misvel í stakk búnir til að setja þarfir annarrar manneskju í forgang allan sólarhringinn, alla daga vikunnar. Þeir hafa líka misjafnlega mikinn stuðning úr sínu nærumhverfi. Umönnun ungbarns getur verið óheyrilega krefjandi og ýtt foreldrum út á ystu nöf, sérstaklega þeim sem eiga erfiða reynslu úr barnæsku, hafa lítinn stuðning eða glíma við heilsuvanda af einhverju tagi. Viðvarandi vanlíðan og streita foreldra getur komið í veg fyrir að þeir ráði við að veita barninu sínu þá örvun, ástúð og öryggi sem það þarf lífsnauðsynlega á að halda. Þess vegna verður heilbrigðiskerfið að vera tilbúið til að grípa inn í. Í stað þess að leita raskana eða sjúkdóma hjá barni sem sýnir vanlíðan eða hegðunarfrávik þarf að skoða viðbrögð þess í samhengi við líðan og viðmót þeirra sem annast það. Brýnt er að gera faglega aðstoð aðgengilega fyrir alla fjölskylduna fyrstu 1000 dagana, sem er meðgangan og fyrstu tvö ár barnsins. Sumum fjölskyldum nægir lítils háttar stuðningur en aðrir þurfa lengri meðferð. Lykilatriðið er að grípa tímanlega inn í því að ungbörn geta ekki beðið. Stjórnvöld verða að taka alvarlega niðurstöður óteljandi rannsókna sem sýna fram á langvarandi áhrif ytri aðstæðna á heilaþroska barna fyrstu árin. Það gerðu breskir þingmenn og samþykktu þverpólitískan sáttmála sem tryggir geðheilbrigðisþjónustu fyrir öll börn fyrsta 1001 daginn. Nú ríður á að íslenskir þingmenn vakni til vitundar um ábyrgð sína gagnvart yngstu börnunum og horfist í augu við hversu dýrkeypt það er fyrir fjölskyldur og samfélagið að ungbörn og foreldrar þeirra fái ekki geðheilbrigðisþjónustu við hæfi.Vitundarvakning 1001 hópsins. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Tengdar fréttir Fyrsti 1001 dagurinn: Ungbörn geta ekki beðið! 1001 hópurinn er hópur fagfólks frá ýmsum stofnunum samfélagsins sem láta sig velferð ungbarna varða. 9. október 2017 06:00 Mest lesið Forseti sem svarar á mannamáli Erna Ástþórsdóttir Skoðun Heilbrigðiskerfi Íslands - Tími fyrir lausnir! Victor Gudmundsson Skoðun Kletturinn Katrín Júlía Margrét Alexandersdóttir Skoðun „Ég kýs homma“ Óli Gunnar Gunnarsson Skoðun Reykjavíkurborg svíkur íbúa Laugardals Grétar Már Axelsson Skoðun Sérstök vitleysa Albert Björn Lúðvígsson Skoðun Almenn kvíðaröskun: léttvægt vandamál eða áhyggjuefni? Sævar Már Gústavsson Skoðun Við unga fólkið viljum fá sæti við borðið Selma Rós Axelsdóttir Skoðun Takk Ísland fyrir upplýsandi kosningabaráttu! Tómas Ellert Tómasson Skoðun Aleinn í heiminum? Lukka Sigurðardóttir,Katrín Harðardóttir ,Margrét Kristín Blöndal Skoðun Skoðun Skoðun Viltu koma í ferðalag? Guðmundur Björnsson skrifar Skoðun „Ég kýs homma“ Óli Gunnar Gunnarsson skrifar Skoðun Forseti sem svarar á mannamáli Erna Ástþórsdóttir skrifar Skoðun Hugrekki Vilborg Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Afvegaleiðing SFS? Friðleifur Egill Guðmundsson skrifar Skoðun Jón Gnarr fyrir dýraverndina Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Mannréttindastofnun verður að veruleika Jódís Skúladóttir skrifar Skoðun Samstarf við landsbyggðina Sævar Þór Halldórsson skrifar Skoðun Lausnin út í mýri? Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Sigþórsdóttir skrifar Skoðun Takk Ísland fyrir upplýsandi kosningabaráttu! Tómas Ellert Tómasson skrifar Skoðun Forseti sem gefur kjark og von Mamiko Dís Ragnarsdóttir skrifar Skoðun Við unga fólkið viljum fá sæti við borðið Selma Rós Axelsdóttir skrifar Skoðun Heilbrigðiskerfi Íslands - Tími fyrir lausnir! Victor Gudmundsson skrifar Skoðun Offita er langvinnur sjúkdómur Hópur fólks í stjórn Félags fagfólks um offitu skrifar Skoðun Reykjavíkurborg svíkur íbúa Laugardals Grétar Már Axelsson skrifar Skoðun Mynda þurfti ríkisstjórn Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Kletturinn Katrín Júlía Margrét Alexandersdóttir skrifar Skoðun Nýsköpun er svarið Nótt Thorberg skrifar Skoðun Aleinn í heiminum? Lukka Sigurðardóttir,Katrín Harðardóttir ,Margrét Kristín Blöndal skrifar Skoðun Ísland í öðru sæti Regnbogakortsins um réttindi hinsegin fólks Bjarndís Helga Tómasdóttir,Daníel E. Arnarsson skrifar Skoðun Almenn kvíðaröskun: léttvægt vandamál eða áhyggjuefni? Sævar Már Gústavsson skrifar Skoðun Lokað á börn í vanda Sigmar Guðmundsson skrifar Skoðun Sérstök vitleysa Albert Björn Lúðvígsson skrifar Skoðun Fjarheilbrigðisþjónusta Lilja Rannveig Sigurgeirsdóttir skrifar Skoðun Ég Gísli Hvanndal Jakobsson ætla í framboð til Alþingis með Vinstri grænum Gísli Hvanndal Jakobsson skrifar Skoðun Forsetaframbjóðandi með sömu tölu og Jesú Gunnar Karl Halldórsson skrifar Skoðun Einfaldara fyrirkomulag tilvísana Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Málið á að endurspegla fólkið í landinu Birta Björnsdóttir skrifar Skoðun Hreyfing og tengsl Jóhanna Stefáns Bjarkardóttir skrifar Skoðun Eru byssur meira fullorðins? Oddný G. Harðardóttir skrifar Sjá meira
Þessa sérkennilegu staðhæfingu lét virtur barnalæknir og sálgreinir að nafni Donald Winnicott hafa eftir sér upp úr miðri síðustu öld. Með orðum sínum vildi hann vekja athygli á þeirri einföldu staðreynd að án umönnunaraðila eigi barn sér enga lífsvon. Þess vegna er tómt mál að tala um ungbarn sem einangrað fyrirbæri, alltaf þarf að fjalla um börn og vanda þeirra í samhengi við þá sem annast þau. Því það er ekki nóg með að líf barna sé í höndum annarra heldur hefur viðmót og líðan foreldra og annarra sem annast þau bein áhrif á þroska þeirra, heilsu, bjargráð, persónuleika og lífsviðhorf. Allt stafar þetta af því hve næmur barnsheilinn er fyrir áhrifum umhverfisins á fyrstu árum ævinnar. Þetta gerir barni kleift að aðlagast aðstæðum sem það býr við og þróa með sér bjargráð sem henta á hverjum stað. Þannig lærir barn á Íslandi að tala íslensku en ekki swahili og það lærir að skýla sér fyrir rigningu frekar en að safna regnvatni. Að sama skapi lærir barn sem elst upp við skammir og ofbeldi að búast við ógn og verja sig fyrir henni en barn sem venst því að á það sé hlustað lærir að treysta öðrum og njóta samskipta. Heimilisaðstæður og atlæti þeirra sem annast barnið fyrstu árin hefur bein áhrif á sjálfsmynd þess, hegðun, þroska, viðhorf og heilsufar fram á fullorðinsár, líkamlegt ekki síður en andlegt. Mesta ábyrgðin hvílir á foreldrum sem óhjákvæmilega eru misvel í stakk búnir til að setja þarfir annarrar manneskju í forgang allan sólarhringinn, alla daga vikunnar. Þeir hafa líka misjafnlega mikinn stuðning úr sínu nærumhverfi. Umönnun ungbarns getur verið óheyrilega krefjandi og ýtt foreldrum út á ystu nöf, sérstaklega þeim sem eiga erfiða reynslu úr barnæsku, hafa lítinn stuðning eða glíma við heilsuvanda af einhverju tagi. Viðvarandi vanlíðan og streita foreldra getur komið í veg fyrir að þeir ráði við að veita barninu sínu þá örvun, ástúð og öryggi sem það þarf lífsnauðsynlega á að halda. Þess vegna verður heilbrigðiskerfið að vera tilbúið til að grípa inn í. Í stað þess að leita raskana eða sjúkdóma hjá barni sem sýnir vanlíðan eða hegðunarfrávik þarf að skoða viðbrögð þess í samhengi við líðan og viðmót þeirra sem annast það. Brýnt er að gera faglega aðstoð aðgengilega fyrir alla fjölskylduna fyrstu 1000 dagana, sem er meðgangan og fyrstu tvö ár barnsins. Sumum fjölskyldum nægir lítils háttar stuðningur en aðrir þurfa lengri meðferð. Lykilatriðið er að grípa tímanlega inn í því að ungbörn geta ekki beðið. Stjórnvöld verða að taka alvarlega niðurstöður óteljandi rannsókna sem sýna fram á langvarandi áhrif ytri aðstæðna á heilaþroska barna fyrstu árin. Það gerðu breskir þingmenn og samþykktu þverpólitískan sáttmála sem tryggir geðheilbrigðisþjónustu fyrir öll börn fyrsta 1001 daginn. Nú ríður á að íslenskir þingmenn vakni til vitundar um ábyrgð sína gagnvart yngstu börnunum og horfist í augu við hversu dýrkeypt það er fyrir fjölskyldur og samfélagið að ungbörn og foreldrar þeirra fái ekki geðheilbrigðisþjónustu við hæfi.Vitundarvakning 1001 hópsins.
Fyrsti 1001 dagurinn: Ungbörn geta ekki beðið! 1001 hópurinn er hópur fagfólks frá ýmsum stofnunum samfélagsins sem láta sig velferð ungbarna varða. 9. október 2017 06:00
Skoðun Ísland í öðru sæti Regnbogakortsins um réttindi hinsegin fólks Bjarndís Helga Tómasdóttir,Daníel E. Arnarsson skrifar
Skoðun Ég Gísli Hvanndal Jakobsson ætla í framboð til Alþingis með Vinstri grænum Gísli Hvanndal Jakobsson skrifar