Ógreiðasemi Sjálfstæðisflokksins við skattgreiðendur – Fyrri hluti Gunnar Árnason skrifar 3. júlí 2017 09:45 Sjálfstæðisflokkurinn fer geyst í að útbreiða hið margtuggna um að ríkið eigi ekki að vera að vasast í rekstri sem aðrir geta sinnt betur. Á einhver að vera að vasast í rekstri sem aðrir geta sinnt betur? Umræddum predikunum fylgja þau rök að losa þurfi ríkið og skattgreiðendur undan þeirri áþján sem felst í því að ríkið standi að rekstri sem er svo óarðbær að Sjálfstæðisflokkurinn óskar tæpast sínum verstu andstæðingum að lenda í slíkum hremmingum. Sé tekið mið af framansögðu ættu ríkisstjórnarflokkarnir að forgangsraða björgunaraðgerðum og skera óarðbæru einingarnar af fyrst. En því fer víðs fjarri. Rekstur Áfengisverslunar ríkisins er ekki óarðbær, og slíkur business er það reyndar hvergi á byggðu bóli. Rekstur flugvallarins á Reykjanesskaga, eina alvöru flugvallarins hér á landi, er ekki heldur óarðbær og íþyngjandi – hann bara vex og dafnar eins og áhugi fjármála- og forsætisráðherra á að selja hann. Einkarekstur í heilbrigðiskerfinu, sem er í aðstöðu til að velja sér arðbær verkefni en nýtur engu að síður fallhlífar frá opinbera kerfinu, er fjarri því að vera glórulaus fjárfesting, að ógleymdri fyrirhugaðri sölu bankanna – á nýjan leik. Hvað gengur Sjálfstæðisflokknum til? – hvernig er forgangsröðuninni háttað? Þegar betur er að gáð kemur í ljós að búið er að forgangsraða röngum lista – listanum yfir fýsilegustu kaupendurna hefur verið raðað upp samviskusamlega og áherslur þeirra og kröfur eru með þeim hætti, að listi hins opinbera yfir fyrirtæki sem mikið ríður á að losa sig við, er listi arðbærra fyrirtækja í eigu almennings. Sjálfstæðisflokkurinn vill sem sagt selja frá hinu opinbera rekstur og fyrirtæki sem eru arðvænleg, sýna stöðuga framlegð, eru með sterka markaðsstöðu og eru jafnvel í töluverðum vexti.Níski karlinn í Spaugstofunni Og hverjir fylla listann, sem búið er að forgangsraða kaupendamegin? Hvaða áhættufælnu athafnamenn hafa áður farið fremst í flokki þegar seldir hafa verið hlutir í arðbærum fyrirtækjum í eigu hins opinbera undir stjórn Sjálfstæðisflokksins, á allt of lágu verði og með greiðsluskilmálum sem líkjast meira greiðslufyrirkomulagi fyrir vinningshafa hjá Íslenskri getspá en hefðbundnum samningsskilmálum – ekki væri verra ef hægt er að greiða með fjármunum sem fylgja með í kaupunum, taka við hinu selda, greiða sér út arð áður en kemur að greiðslu kaupverðs, svona eins og níski karlinn í Spaugstofunni gerði í viðskiptaerindum forðum daga. En hann var að svindla og svíkja, það er ágreiningslaust. Þurfum við að rifja upp nýafstaðin viðskipti hins opinbera, þar sem hlutum í Borgun var úthlutað til valinna aðila, eða hvernig mál atvikuðust varðandi einkavæðingu bankanna á sínum tíma undir stjórn Sjálfstæðisflokksins. Er almenningur vaknaður af rotinu í fyrstu lotu, enn hálf rænulaus, en tilbúinn fyrir lotu tvö? Vildarvinir Sjálfstæðisflokksins eiga náttúrlega ekkert að vera að vasast í því sem almenningur á, nema sitja við sama borð og aðrir, greiða fullt verð fyrir og fjármagna kaupin með eðlilegum hætti. Og auðvitað á hið opinbera ekki að vera að vasast í rekstri sem er íþyngjandi og óarðbær og aðrir geta sinnt betur, er það eitthvert vafamál? Hvort um er að ræða bjarnargreiða við þjóðina eða bjarnargreiða við útvalda skal ósagt látið, en hvorugt er af hinu góða. Höfundur starfar við arkitektúr og hönnun. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birtist í Fréttablaðinu Mest lesið Kveikur brennur út Þorsteinn Sæmundsson Skoðun Má spyrja homma að öllu? Sólborg Guðbrandsdóttir Skoðun Enga saltdreifara á Bessastaði takk Skírnir Garðarsson Skoðun Ólafur og Katrín á RÚV Þorvaldur Logason Skoðun Bóndi hvað! Sigríður Ævarsdóttir Skoðun Gætir þú lifað af örorkubótum? Guðmunda G. Guðmundsdóttir Skoðun Góð manneskja í djobbið Halldór Guðmundsson Skoðun Að velja forseta Stefán Bogi Sveinsson Skoðun Þessu skal troðið ofan í kokið á okkur sama hvað Guðrún Sigurjónsdóttir Skoðun Spurðu fólkið Halla Tómasdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Hippókratesareiðurinn þarf að verða að veruleika Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Ólafur og Katrín á RÚV Þorvaldur Logason skrifar Skoðun Úthvíld ríkisstjórn? Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Raforkan er auðlind þjóðarinnar Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Að velja forseta Stefán Bogi Sveinsson skrifar Skoðun Biskupskjör: Stuðningsyfirlýsing Hákon Leifsson,Sigrid Rolof skrifar Skoðun Kennslustund í „selfies“ Anna Gunndís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Synjunarvald gegn virkjunum Jón Steinar Gunnlaugsson skrifar Skoðun Bóndi hvað! Sigríður Ævarsdóttir skrifar Skoðun Dagsbirtan lyftir andanum Hólmfríður Ósmann Jónsdóttir,Hrefna Björg Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Kveikur brennur út Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Gætir þú lifað af örorkubótum? Guðmunda G. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Spurt og svarað um útlendingamál Indriði Stefánsson skrifar Skoðun Jafnaðarmannastefnan – stefna velferðar Sigfús Ómar Höskuldsson skrifar Skoðun Bóndi hvað! Sigríður Ævarsdóttir skrifar Skoðun Guðrún - Réttlátur og víðsýnn biskup sem fylgir samtímanum Rannveig Iðunn Ásgeirsdóttir skrifar Skoðun Má spyrja homma að öllu? Sólborg Guðbrandsdóttir skrifar Skoðun Enn og aftur sumarlokun hjá SÁÁ Sigmar Guðmundsson skrifar Skoðun Fjárveitingar til vegamála standast engan samanburð Björn Bjarki Þorsteinsson skrifar Skoðun Aumingja Evrópa: Líkleg átakasvæði að Úkraínustríðinu loknu? Hilmar Þór Hilmarsson skrifar Skoðun Biskupsval Sigfinnur Þorleifsson,Vigfús Bjarni Albertsson skrifar Skoðun Afmennska að bjarga ekki dýrum í neyð! Anna Berg Samúelsdóttir skrifar Skoðun Þessu skal troðið ofan í kokið á okkur sama hvað Guðrún Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Hvað er ofurhagnaður? Gústaf Steingrímsson skrifar Skoðun Góð manneskja í djobbið Halldór Guðmundsson skrifar Skoðun Afkomuviðvörun Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun Hver er þinn innri áttaviti? Signý Gyða Pétursdóttir skrifar Skoðun Eins og sandur úr greip Jón Steindór Valdimarsson skrifar Skoðun Enga saltdreifara á Bessastaði takk Skírnir Garðarsson skrifar Skoðun Hvernig forseta vilt þú? Valdís Arnarsdóttir skrifar Sjá meira
Sjálfstæðisflokkurinn fer geyst í að útbreiða hið margtuggna um að ríkið eigi ekki að vera að vasast í rekstri sem aðrir geta sinnt betur. Á einhver að vera að vasast í rekstri sem aðrir geta sinnt betur? Umræddum predikunum fylgja þau rök að losa þurfi ríkið og skattgreiðendur undan þeirri áþján sem felst í því að ríkið standi að rekstri sem er svo óarðbær að Sjálfstæðisflokkurinn óskar tæpast sínum verstu andstæðingum að lenda í slíkum hremmingum. Sé tekið mið af framansögðu ættu ríkisstjórnarflokkarnir að forgangsraða björgunaraðgerðum og skera óarðbæru einingarnar af fyrst. En því fer víðs fjarri. Rekstur Áfengisverslunar ríkisins er ekki óarðbær, og slíkur business er það reyndar hvergi á byggðu bóli. Rekstur flugvallarins á Reykjanesskaga, eina alvöru flugvallarins hér á landi, er ekki heldur óarðbær og íþyngjandi – hann bara vex og dafnar eins og áhugi fjármála- og forsætisráðherra á að selja hann. Einkarekstur í heilbrigðiskerfinu, sem er í aðstöðu til að velja sér arðbær verkefni en nýtur engu að síður fallhlífar frá opinbera kerfinu, er fjarri því að vera glórulaus fjárfesting, að ógleymdri fyrirhugaðri sölu bankanna – á nýjan leik. Hvað gengur Sjálfstæðisflokknum til? – hvernig er forgangsröðuninni háttað? Þegar betur er að gáð kemur í ljós að búið er að forgangsraða röngum lista – listanum yfir fýsilegustu kaupendurna hefur verið raðað upp samviskusamlega og áherslur þeirra og kröfur eru með þeim hætti, að listi hins opinbera yfir fyrirtæki sem mikið ríður á að losa sig við, er listi arðbærra fyrirtækja í eigu almennings. Sjálfstæðisflokkurinn vill sem sagt selja frá hinu opinbera rekstur og fyrirtæki sem eru arðvænleg, sýna stöðuga framlegð, eru með sterka markaðsstöðu og eru jafnvel í töluverðum vexti.Níski karlinn í Spaugstofunni Og hverjir fylla listann, sem búið er að forgangsraða kaupendamegin? Hvaða áhættufælnu athafnamenn hafa áður farið fremst í flokki þegar seldir hafa verið hlutir í arðbærum fyrirtækjum í eigu hins opinbera undir stjórn Sjálfstæðisflokksins, á allt of lágu verði og með greiðsluskilmálum sem líkjast meira greiðslufyrirkomulagi fyrir vinningshafa hjá Íslenskri getspá en hefðbundnum samningsskilmálum – ekki væri verra ef hægt er að greiða með fjármunum sem fylgja með í kaupunum, taka við hinu selda, greiða sér út arð áður en kemur að greiðslu kaupverðs, svona eins og níski karlinn í Spaugstofunni gerði í viðskiptaerindum forðum daga. En hann var að svindla og svíkja, það er ágreiningslaust. Þurfum við að rifja upp nýafstaðin viðskipti hins opinbera, þar sem hlutum í Borgun var úthlutað til valinna aðila, eða hvernig mál atvikuðust varðandi einkavæðingu bankanna á sínum tíma undir stjórn Sjálfstæðisflokksins. Er almenningur vaknaður af rotinu í fyrstu lotu, enn hálf rænulaus, en tilbúinn fyrir lotu tvö? Vildarvinir Sjálfstæðisflokksins eiga náttúrlega ekkert að vera að vasast í því sem almenningur á, nema sitja við sama borð og aðrir, greiða fullt verð fyrir og fjármagna kaupin með eðlilegum hætti. Og auðvitað á hið opinbera ekki að vera að vasast í rekstri sem er íþyngjandi og óarðbær og aðrir geta sinnt betur, er það eitthvert vafamál? Hvort um er að ræða bjarnargreiða við þjóðina eða bjarnargreiða við útvalda skal ósagt látið, en hvorugt er af hinu góða. Höfundur starfar við arkitektúr og hönnun.
Skoðun Guðrún - Réttlátur og víðsýnn biskup sem fylgir samtímanum Rannveig Iðunn Ásgeirsdóttir skrifar