Ef ætlarðu að svívirða saklausan mann Benedikt Einarsson skrifar 7. apríl 2017 07:00 Í Fréttablaðinu á miðvikudaginn síðastliðinn skrifaði Kári Stefánsson enn einn pistilinn þar sem hann beinir spjótum sínum að Bjarna Benediktssyni forsætisráðherra. Kári byrjar pistil sinn á að hreykja sér af því að hafa í fyrri skrifum sínum dregið Bjarna yfir naglabrettið, gert að honum grín, ásakað um ljóta hluti og gert lítið úr honum. Í stað iðrunar lýsir Kári því næst yfir aðdáun sinni á stillingu Bjarna og langlundargeði yfir níðskrifum hans. Kári er margbrotinn maður og það er erfitt að átta sig á hvað honum gengur til – hvort hann sé að brýna Bjarna til góðra verka eða hvort hann sé markvisst að reyna að grafa undan trúverðugleika hans. Það er svo sem aukaatriði í sjálfu sér hvaða hvatir liggja að baki skrifunum. Það sem meira máli skiptir eru dylgjurnar sem hann ber á borð. Í pistli sínum tínir Kári til gróusögur í fjórum liðum og óskar eftir því að Bjarni stígi fram og svari þeim opinberlega. Kári gætir sín á því að taka það fram að hann trúi sögunum ekki sjálfur en hann vilji þó fá Bjarna til að bera þær af sér. Mér finnst ólíklegt að Bjarni skemmti skrattanum og svari pistli Kára. Það ætla ég hins vegar að gera. Það vill nefnilega svo til að í öllum fjórum gróusögunum sem Kári tínir til er vikið með einum eða öðrum hætti að föðurbróður Bjarna, þ.e. föður mínum, Einari Sveinssyni, og viðskiptum sem hann tengist. Mér rennur því blóðið til skyldunnar að leiðrétta það sem þar kemur fram, í þeirri röð sem það var skrifað.1. Í fyrsta lið fjallar Kári um blekkingar S-hópsins við kaup Búnaðarbankans. Þykir honum Bjarni þar ekki hafa verið nógu afgerandi í fordæmingu sinni á þeirri fléttu auk þess sem honum þykir hann ekki nógu áhugasamur um frekari rannsókn á einkavæðingu bankanna. Vísar Kári svo til ónefndra manna sem segja ástæðuna fyrir þessu meinta áhugaleysi Bjarna vera þá að fjölskylda Bjarna „hafi verið á bólakafi í bankaskítnum“ og er í því sambandi vísað til stjórnarsetu föður míns í Íslandsbanka og hvernig „[okkur] tókst að selja [okkur] út úr bankanum nokkrum klukkustundum áður en hann fór á hausinn“. Það er ekki alveg einfalt að svara áburði Kára um að fjölskylda okkar Bjarna hafi verið „á bólakafi í bankaskítnum“. Til þess hefði Kári mátt vera skýrari. Um aðkomu föður míns að Íslandsbanka/Glitni og brotthvarf hans get ég þó sagt að hann var stjórnarmaður í Íslandsbanka frá 1991, þar af formaður frá 2004. Á aðalfundi bankans í febrúar 2007 var hann endurkjörinn í stjórn og sat áfram sem formaður. Þremur vikum eftir aðalfundinn í febrúar juku FL Group og Baugur/Stoðir við eignarhlut sinn í bankanum og vildu þeir aðilar sem að þeim félögum stóðu taka yfir stjórn bankans. Faðir minn átti ekki samleið með þeim og seldi því hlut sinn um það leyti. Hluthafafundur var svo haldinn í apríl 2007 þar sem hann gekk út úr stjórn og ný stjórn var kjörin. Glitnir var svo tekinn yfir af Fjármálaeftirlitinu einu og hálfu ári síðar, 7. október 2008.2. Í öðrum lið víkur Kári að nýlegum breytingum á eignarhaldi Arion banka og hefur ónefnda aðila fyrir því að meint áhugaleysi Bjarna á eignarhaldi Arion banka megi rekja til þess að fjölskylda Bjarna sé að „undirbúa að kaupa sig inn í bankakerfið öðru sinni, til dæmis með því að láta Borgun kaupa Íslandsbanka með aðkomu lífeyrissjóða“. Það er makalaust að Kári skuli telja Bjarna þurfa að svara svona þvælu. Í fyrsta lagi eru þetta samhengislausar dylgjur. Í öðru lagi er fjarstæðukennt að láta sér detta í hug að Borgun, sem er að 63,5% í eigu Íslandsbanka, ætli að kaupa Íslandsbanka með aðkomu lífeyrissjóða. Sú hugmynd hefur, svo ég viti til, hvergi verið viðruð.3. Í þriðja lið nefnir Kári sölu Landsbankans á hlutnum í Borgun. Segir hann þá sögu ganga að fyrst hafi stjórnendur Borgunar falast eftir kaupum á hlut bankans án árangurs en síðan þegar frændi Bjarna, faðir minn, hafi bæst í hópinn að þá hafi bankinn verið viljugur að selja og það á gjafverði. Sagan segi jafnframt að frændsemi föður míns og Bjarna hafi verið ástæða fyrir því hvernig að sölunni var staðið. Það hefur margt verið skrifað og sagt um söluna á Borgun. Þegar fréttir bárust fyrst af sölunni einkenndist umræðan af samsæriskenningum og ásökunum um spillingu. Mikið var gert úr hlut föður míns í kaupendahópnum en félag í hans eigu keypti hlut sem svaraði til u.þ.b. 5% hlutar í Borgun. Nú þegar rykið hefur sest eftir moldviðrið sem þyrlað var upp og staðreyndirnar liggja fyrir þá er öllum ljóst sem málið skoða að Bjarni hafði hvorki aðkomu né vitneskju um fjárfestingu föður míns. Bjarni, þá sem fjármálaráðherra, hafði heldur ekkert um sölu á hlut bankans í Borgun að segja. Ákvörðun um slíkt var einungis á forræði bankastjóra og bankaráðsins. Það hefur enda enginn sem að sölunni kom haldið öðru fram. Það má hins vegar taka undir gagnrýni á það hvernig Landsbankinn stóð að söluferlinu. Það hvernig að sölunni var staðið var þó alfarið ákvörðun bankans, ekki kaupenda. Í skýrslu Ríkisendurskoðunar til Alþingis í nóvember 2016 voru vinnubrögð Landsbankans átalin og þá einkum að bankinn skyldi hafa selt tilteknar eignir sínar í lokuðu ferli. Tilgreindi Ríkisendurskoðun þar sérstaklega söluna á hlutnum í Borgun ásamt sölunni á hlutum sínum í Vestia, Promens, Icelandic Group og Valitor svo dæmi séu nefnd. Eins og þekkt er fór svo að Bankasýsla ríkisins gerði breytingar á stjórn bankans og bankastjóranum var sagt upp störfum. Hvað snýr að kaupverði hlutanna í Borgun þá hafði hvorki ég né faðir minn neina aðkomu að samningaviðræðum við bankann. Í október 2014 fengum við kynningu hjá forsvarsmanni fjárfestahópsins þar sem okkur var kynnt verkefnið, en undirbúningur kaupanna hafði þá staðið yfir frá því í mars sama ár. Á þeim tíma sem við fengum kynninguna lá verðið og kaupsamningur fyrir og beðið var endanlegrar staðfestingar bankaráðs. Fjárfestahópurinn var á þessum tíma enn í mótun og faðir minn var beðinn um að taka þátt í kaupunum, sem og hann gerði.4. Í fjórða og síðasta liðnum fjallar Kári um rútufélagið Kynnisferðir. Segir Kári þá sögu ganga að ekkert rútufyrirtæki hafi notið meiri undanþágu frá fullum virðisaukaskatti en „þessi gullmoli fjölskyldu [Bjarna]“. Kári heldur því næst fram að Kynnisferðir hafi einkaleyfi á akstri flugrútunnar og að sagan segi að þetta einkaleyfi hafi fengist hjá Isavia þar sem „náinn vinur fjölskyldu [Bjarna]“, Ingimundur Sigurpálsson, er stjórnarformaður. Þessum dylgjum er auðsvarað. Það er rangt sem Kári heldur fram að einkaleyfi sé á akstri flugrútunnar. Sérleyfi á akstri flugrútunnar var við lýði þar til það var afnumið árið 2011 og í kjölfarið fór annað rútufyrirtæki, Allrahanda, að bjóða upp á akstur á sömu leið í beinni samkeppni við Kynnisferðir. Flugrútan og önnur ferðaþjónusta, nema hótel og bílaleigur, var undanþegin virðisaukaskatti þar til 1. janúar 2016 þegar sú starfsemi var sett í 11% virðisaukaskattþrepið. Þegar sú skattskylda var innleidd var Bjarni nokkur Benediktsson fjármálaráðherra. Það er því fjarri lagi að Kynnisferðir hafi notið forréttinda umfram aðra í ferðaþjónustu. Það er viðeigandi að ljúka þessari yfirferð með ljóði eftir Pál J. Árdal.Ef ætlarðu að svívirða saklausan mann,þá segðu aldrei ákveðnar skammir um hann,en láttu það svona í veðrinu vaka,þú vitir, að hann hafi unnið til saka. En biðji þig einhver að sanna þá sök,þá segðu að til séu nægileg rök,en náungans bresti þú helst viljir hylja,það hljóti hver sannkristinn maður að skilja, og gakktu nú svona frá manni til manns,uns mannorð er drepið og virðingin hans,og hann er í lyginnar helgreipar seldur,og hrakinn og vinlaus í ógæfu felldur, en þegar svo allir hann elta og smá,með ánægju getur þú dregið þig frá,og láttu þá helst eins og verja hann viljir,þótt vitir hans bresti og sökina skiljir. Og segðu hann brotlegur sannlega eren syndugir aumingja menn erum vér,því umburðarlyndið við seka oss sæmir,en sekt þessa vesalings faðirinn dæmir. Svo leggðu með andakt að hjartanu hönd,með hangandi munnvikjum varpaðu önd,og skotraðu augum að upphimins ranni,sem æskir þú vægðar þeim brotlega manni. Já, hafir þú öll þessi happsælu ráð,ég held þínum vilja þú fáir náð,og maðurinn sýkn verði meiddur og smáður,en máske að þú hafir kunnað þau áður. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birtist í Fréttablaðinu Mest lesið Svona getum komið í veg fyrir að Katrín vinni Björn B. Björnsson Skoðun Halla Tómasdóttir og Sólskinsdrengurinn Margrét Dagmar Ericsdóttir Skoðun Ég vil óumdeildan forseta Guðrún Jónsdóttir Skoðun Ísrael verður að hætta að drepa saklausa borgara á Gaza Guðmundur Ingi Guðbrandsson Skoðun Þess vegna er Halla Hrund efst Gunnhildur Fríða Hallgrímsdóttir Skoðun Að kjósa með hjartanu! Ásdís Guðmundsdóttir Skoðun Kvenskörung á Bessastaði Þorbergur Þórsson Skoðun Vopnið gegn hatri Kristín Sigrún Áss Sigurðardóttir Skoðun Brjótum heimsblað! Hallgrímur Helgason Skoðun Gallar frambjóðandans - hjálparhönd til óákveðinna Gunnar Helgason Skoðun Skoðun Skoðun Ísrael verður að hætta að drepa saklausa borgara á Gaza Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Skoðun Að kjósa með hjartanu! Ásdís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Heilt kjörtímabil án árangurs í loftslagsmálum Andrés Ingi Jónsson skrifar Skoðun „Nema í alveg sérstökum tilvikum“ Sigurður Örn Hilmarsson skrifar Skoðun Forseti Íslands – Katrín Jakobsdóttir Guðjón Þórir Sigfússon skrifar Skoðun Baldur er leiðtogi og mannasættir Karl Ágúst Ipsen skrifar Skoðun Fyrir börnin okkar Gunnar Ingi Valgeirsson skrifar Skoðun Stjórnvöld eru stefnulaus í barna- og fjölskyldumálum Lúðvík Júlíusson skrifar Skoðun Halla Hrund fyrir framtíðina Þóra Árnadóttir skrifar Skoðun Halla Tómasdóttir og Sólskinsdrengurinn Margrét Dagmar Ericsdóttir skrifar Skoðun Ferðamálastefna til framtíðar Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Fótbolti og forseti Tómas Ingi Tómasson skrifar Skoðun Taktík. - Fyrir fegurðina og lýðræðið Gunnlaugur Ólafsson skrifar Skoðun Kjósum Baldur fyrir öryggi okkar allra Ragnheiður Hergeirsdóttir skrifar Skoðun Svona getum komið í veg fyrir að Katrín vinni Björn B. Björnsson skrifar Skoðun Þess vegna er Halla Hrund efst Gunnhildur Fríða Hallgrímsdóttir skrifar Skoðun Forsetakosning, auðlindir í þágu almennings Gunnar Hrafn Birgisson skrifar Skoðun Halla Tómasdóttir lætur verkin tala Sigurborg Arnarsdóttir skrifar Skoðun Forsetakosningar: Menningarlegt forræði fjórða valdsins Meyvant Þórólfsson skrifar Skoðun Hver á að vera minn forseti? Auður Aþena Einarsdóttir skrifar Skoðun Halla Hrund – með víðtæka þekkingu á áskorunum samtímans Kristín Vala Ragnarsdóttir skrifar Skoðun Einstakt tækifæri til listnáms í Myndlistaskólanum í Reykjavík fyrir einstaklinga með þroskaskerðingu Björg Jóna Birgisdóttir skrifar Skoðun Vélakaup valdaelítunnar skal að vettugi hafa Ívar Hauksson skrifar Skoðun Báðar eru þær góður kostur, Katrín og Halla Hrund. Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Orkan hjá Höllu Hrund Sara Oskarsson skrifar Skoðun Kjósum Baldur fyrir unga fólkið Brynja Kristín Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Náttúrubarnið Katrín Jakobsdóttir Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir,Sigríður Gísladóttir skrifar Skoðun Mér finnst á mig hlustað Tinna Martinsdóttir skrifar Skoðun Vopnið gegn hatri Kristín Sigrún Áss Sigurðardóttir skrifar Skoðun Þjóðhöfðinginn Katrín Sigríður Gísladóttir skrifar Sjá meira
Í Fréttablaðinu á miðvikudaginn síðastliðinn skrifaði Kári Stefánsson enn einn pistilinn þar sem hann beinir spjótum sínum að Bjarna Benediktssyni forsætisráðherra. Kári byrjar pistil sinn á að hreykja sér af því að hafa í fyrri skrifum sínum dregið Bjarna yfir naglabrettið, gert að honum grín, ásakað um ljóta hluti og gert lítið úr honum. Í stað iðrunar lýsir Kári því næst yfir aðdáun sinni á stillingu Bjarna og langlundargeði yfir níðskrifum hans. Kári er margbrotinn maður og það er erfitt að átta sig á hvað honum gengur til – hvort hann sé að brýna Bjarna til góðra verka eða hvort hann sé markvisst að reyna að grafa undan trúverðugleika hans. Það er svo sem aukaatriði í sjálfu sér hvaða hvatir liggja að baki skrifunum. Það sem meira máli skiptir eru dylgjurnar sem hann ber á borð. Í pistli sínum tínir Kári til gróusögur í fjórum liðum og óskar eftir því að Bjarni stígi fram og svari þeim opinberlega. Kári gætir sín á því að taka það fram að hann trúi sögunum ekki sjálfur en hann vilji þó fá Bjarna til að bera þær af sér. Mér finnst ólíklegt að Bjarni skemmti skrattanum og svari pistli Kára. Það ætla ég hins vegar að gera. Það vill nefnilega svo til að í öllum fjórum gróusögunum sem Kári tínir til er vikið með einum eða öðrum hætti að föðurbróður Bjarna, þ.e. föður mínum, Einari Sveinssyni, og viðskiptum sem hann tengist. Mér rennur því blóðið til skyldunnar að leiðrétta það sem þar kemur fram, í þeirri röð sem það var skrifað.1. Í fyrsta lið fjallar Kári um blekkingar S-hópsins við kaup Búnaðarbankans. Þykir honum Bjarni þar ekki hafa verið nógu afgerandi í fordæmingu sinni á þeirri fléttu auk þess sem honum þykir hann ekki nógu áhugasamur um frekari rannsókn á einkavæðingu bankanna. Vísar Kári svo til ónefndra manna sem segja ástæðuna fyrir þessu meinta áhugaleysi Bjarna vera þá að fjölskylda Bjarna „hafi verið á bólakafi í bankaskítnum“ og er í því sambandi vísað til stjórnarsetu föður míns í Íslandsbanka og hvernig „[okkur] tókst að selja [okkur] út úr bankanum nokkrum klukkustundum áður en hann fór á hausinn“. Það er ekki alveg einfalt að svara áburði Kára um að fjölskylda okkar Bjarna hafi verið „á bólakafi í bankaskítnum“. Til þess hefði Kári mátt vera skýrari. Um aðkomu föður míns að Íslandsbanka/Glitni og brotthvarf hans get ég þó sagt að hann var stjórnarmaður í Íslandsbanka frá 1991, þar af formaður frá 2004. Á aðalfundi bankans í febrúar 2007 var hann endurkjörinn í stjórn og sat áfram sem formaður. Þremur vikum eftir aðalfundinn í febrúar juku FL Group og Baugur/Stoðir við eignarhlut sinn í bankanum og vildu þeir aðilar sem að þeim félögum stóðu taka yfir stjórn bankans. Faðir minn átti ekki samleið með þeim og seldi því hlut sinn um það leyti. Hluthafafundur var svo haldinn í apríl 2007 þar sem hann gekk út úr stjórn og ný stjórn var kjörin. Glitnir var svo tekinn yfir af Fjármálaeftirlitinu einu og hálfu ári síðar, 7. október 2008.2. Í öðrum lið víkur Kári að nýlegum breytingum á eignarhaldi Arion banka og hefur ónefnda aðila fyrir því að meint áhugaleysi Bjarna á eignarhaldi Arion banka megi rekja til þess að fjölskylda Bjarna sé að „undirbúa að kaupa sig inn í bankakerfið öðru sinni, til dæmis með því að láta Borgun kaupa Íslandsbanka með aðkomu lífeyrissjóða“. Það er makalaust að Kári skuli telja Bjarna þurfa að svara svona þvælu. Í fyrsta lagi eru þetta samhengislausar dylgjur. Í öðru lagi er fjarstæðukennt að láta sér detta í hug að Borgun, sem er að 63,5% í eigu Íslandsbanka, ætli að kaupa Íslandsbanka með aðkomu lífeyrissjóða. Sú hugmynd hefur, svo ég viti til, hvergi verið viðruð.3. Í þriðja lið nefnir Kári sölu Landsbankans á hlutnum í Borgun. Segir hann þá sögu ganga að fyrst hafi stjórnendur Borgunar falast eftir kaupum á hlut bankans án árangurs en síðan þegar frændi Bjarna, faðir minn, hafi bæst í hópinn að þá hafi bankinn verið viljugur að selja og það á gjafverði. Sagan segi jafnframt að frændsemi föður míns og Bjarna hafi verið ástæða fyrir því hvernig að sölunni var staðið. Það hefur margt verið skrifað og sagt um söluna á Borgun. Þegar fréttir bárust fyrst af sölunni einkenndist umræðan af samsæriskenningum og ásökunum um spillingu. Mikið var gert úr hlut föður míns í kaupendahópnum en félag í hans eigu keypti hlut sem svaraði til u.þ.b. 5% hlutar í Borgun. Nú þegar rykið hefur sest eftir moldviðrið sem þyrlað var upp og staðreyndirnar liggja fyrir þá er öllum ljóst sem málið skoða að Bjarni hafði hvorki aðkomu né vitneskju um fjárfestingu föður míns. Bjarni, þá sem fjármálaráðherra, hafði heldur ekkert um sölu á hlut bankans í Borgun að segja. Ákvörðun um slíkt var einungis á forræði bankastjóra og bankaráðsins. Það hefur enda enginn sem að sölunni kom haldið öðru fram. Það má hins vegar taka undir gagnrýni á það hvernig Landsbankinn stóð að söluferlinu. Það hvernig að sölunni var staðið var þó alfarið ákvörðun bankans, ekki kaupenda. Í skýrslu Ríkisendurskoðunar til Alþingis í nóvember 2016 voru vinnubrögð Landsbankans átalin og þá einkum að bankinn skyldi hafa selt tilteknar eignir sínar í lokuðu ferli. Tilgreindi Ríkisendurskoðun þar sérstaklega söluna á hlutnum í Borgun ásamt sölunni á hlutum sínum í Vestia, Promens, Icelandic Group og Valitor svo dæmi séu nefnd. Eins og þekkt er fór svo að Bankasýsla ríkisins gerði breytingar á stjórn bankans og bankastjóranum var sagt upp störfum. Hvað snýr að kaupverði hlutanna í Borgun þá hafði hvorki ég né faðir minn neina aðkomu að samningaviðræðum við bankann. Í október 2014 fengum við kynningu hjá forsvarsmanni fjárfestahópsins þar sem okkur var kynnt verkefnið, en undirbúningur kaupanna hafði þá staðið yfir frá því í mars sama ár. Á þeim tíma sem við fengum kynninguna lá verðið og kaupsamningur fyrir og beðið var endanlegrar staðfestingar bankaráðs. Fjárfestahópurinn var á þessum tíma enn í mótun og faðir minn var beðinn um að taka þátt í kaupunum, sem og hann gerði.4. Í fjórða og síðasta liðnum fjallar Kári um rútufélagið Kynnisferðir. Segir Kári þá sögu ganga að ekkert rútufyrirtæki hafi notið meiri undanþágu frá fullum virðisaukaskatti en „þessi gullmoli fjölskyldu [Bjarna]“. Kári heldur því næst fram að Kynnisferðir hafi einkaleyfi á akstri flugrútunnar og að sagan segi að þetta einkaleyfi hafi fengist hjá Isavia þar sem „náinn vinur fjölskyldu [Bjarna]“, Ingimundur Sigurpálsson, er stjórnarformaður. Þessum dylgjum er auðsvarað. Það er rangt sem Kári heldur fram að einkaleyfi sé á akstri flugrútunnar. Sérleyfi á akstri flugrútunnar var við lýði þar til það var afnumið árið 2011 og í kjölfarið fór annað rútufyrirtæki, Allrahanda, að bjóða upp á akstur á sömu leið í beinni samkeppni við Kynnisferðir. Flugrútan og önnur ferðaþjónusta, nema hótel og bílaleigur, var undanþegin virðisaukaskatti þar til 1. janúar 2016 þegar sú starfsemi var sett í 11% virðisaukaskattþrepið. Þegar sú skattskylda var innleidd var Bjarni nokkur Benediktsson fjármálaráðherra. Það er því fjarri lagi að Kynnisferðir hafi notið forréttinda umfram aðra í ferðaþjónustu. Það er viðeigandi að ljúka þessari yfirferð með ljóði eftir Pál J. Árdal.Ef ætlarðu að svívirða saklausan mann,þá segðu aldrei ákveðnar skammir um hann,en láttu það svona í veðrinu vaka,þú vitir, að hann hafi unnið til saka. En biðji þig einhver að sanna þá sök,þá segðu að til séu nægileg rök,en náungans bresti þú helst viljir hylja,það hljóti hver sannkristinn maður að skilja, og gakktu nú svona frá manni til manns,uns mannorð er drepið og virðingin hans,og hann er í lyginnar helgreipar seldur,og hrakinn og vinlaus í ógæfu felldur, en þegar svo allir hann elta og smá,með ánægju getur þú dregið þig frá,og láttu þá helst eins og verja hann viljir,þótt vitir hans bresti og sökina skiljir. Og segðu hann brotlegur sannlega eren syndugir aumingja menn erum vér,því umburðarlyndið við seka oss sæmir,en sekt þessa vesalings faðirinn dæmir. Svo leggðu með andakt að hjartanu hönd,með hangandi munnvikjum varpaðu önd,og skotraðu augum að upphimins ranni,sem æskir þú vægðar þeim brotlega manni. Já, hafir þú öll þessi happsælu ráð,ég held þínum vilja þú fáir náð,og maðurinn sýkn verði meiddur og smáður,en máske að þú hafir kunnað þau áður.
Skoðun Halla Hrund – með víðtæka þekkingu á áskorunum samtímans Kristín Vala Ragnarsdóttir skrifar
Skoðun Einstakt tækifæri til listnáms í Myndlistaskólanum í Reykjavík fyrir einstaklinga með þroskaskerðingu Björg Jóna Birgisdóttir skrifar
Skoðun Náttúrubarnið Katrín Jakobsdóttir Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir,Sigríður Gísladóttir skrifar