Af fláttskap og djöfuldómi, sálarleysi og sjálfustöngum Friðrika Benónýsdóttir skrifar 10. desember 2016 10:30 Bækur Bjargræði Hermann Stefánsson Sæmundur 2016 307 bls. með eftirmála Björg Einarsdóttir, kennd við Látra, fæddist fyrir sléttum þrjú hundruð árum og hefur hvílt í gröf sinni í tvö hundruð þrjátíu og tvö ár en á engu að síður brýnt erindi við Íslendinga, einkum Reykvíkinga, á því herrans ári 2016. Í skáldsögu Hermanns Stefánssonar, Bjargræði, hefur Björg orðið í þrjú hundruð síður, lætur vaða á súðum, rekur eigin sögu og síns samtíma um leið og hún hakkar í sig þann sálarlausa sjálfustangatíma sem hlustandi hennar, líkkistusmiðurinn Tómas, er uppi á. Tómas þessi er óttalegt gauf, að hennar mati, og hefur kallað Björgu til liðsinnis við að ráða fram úr eigin ástamálum og lífskrísum. Hún lætur hann hafa það óþvegið, skammar hann eins og hvern annan rakka, reynir að hrista í hann lífsdöngun í hverri kjarnyrtri ræðunni af annarri, en reynist síðan eiga við hann erindi í eigin þágu, erindi sem valdið hefur því að hún hefur ekki getað öðlast frið í gröfinni. Það er hrein nautn að lesa þennan reiðilestur Bjargar í útsetningu Hermanns, textinn er hrynfastur og mergjaður, málfarið aldeilis óborganleg blanda af fornu og nýju og sagan sem Björg rekur hér töluvert ólík því sem seinni tíma fræðimenn hafa viljað presentera sem sögu hennar. Í stað biturrar flökkukonu sem var hálfgerð hornkerling í samfélaginu birtist hér gríðarsterk kona, sjómaður, kraftaskáld, ástkona og uppivöðsluseggur sem sagði samtíma sínum til syndanna og lét engan eiga inni hjá sér. Aldeilis dásamleg kvenlýsing. Í leiðinni lætur Hermann Björgu gagnrýna okkar samtíma, samtíma Tómasar, á sama hátt og hún gagnrýndi eigin samtíma og athuganir hennar og ályktanir eru á köflum eiturbeittar en um leið fáránlega fyndnar. Hinn pasturslitli líkkistusmiður hefur ekki roð við þessum kvenmanni, enda kemur hann engu orði að, öll sagan er sögð í annarri persónu og lögð í munn Bjargar. Vaðallinn verður á köflum dálítið yfirþyrmandi og lesandinn týnir áttum um stund í frábærlega fléttaðri samtvinningu fortíðar og samtíma, en eins skelegg og Björg er í þessari einræðu sinni er lítil hætta á öðru en að athyglisskertir internetlesendur samtímans séu reknir með harðri hendi inn í söguþráðinn aftur og eigi sér ekki útgöngu auðið fyrr en síðasta orð er lesið. Hermann Stefánsson hefur löngu sannað sig sem einn okkar áhugaverðasti rithöfundur en ég er ekki frá því að með Bjargræði hafi hann toppað sjálfan sig og opnað sér nýja frásagnaræð sem vonandi heldur áfram að streyma úr í framtíðinni. Á meðan við bíðum eftir því er full ástæða til að hvetja alla sem unna góðum texta, góðri sögu, hressilegri samfélagsgagnrýni og síðast en ekki síst vel sköpuðum kvenkarakterum til að lesa Bjargræði. Ég held það sé óhætt að fullyrða að engum muni leiðast samfylgdin með Björgu.Niðurstaða: Leiftrandi skemmtileg og vel skrifuð skáldsaga með einum kraftmesta kvenkarakter sem sést hefur í íslenskum bókmenntum langa lengi.Greinin birtist fyrst í Fréttablaðinu 10. desember. Bókmenntir Mest lesið Binni Glee hrundi til jarðar í Köben Lífið Forsetaáskorunin: Innbrotsþjófurinn reyndist vera mamman Lífið Heimsóttu 160 battavelli á átta dögum Lífið Stofutónleikar Bubba og Víkings Heiðars til stuðnings Katrínu Lífið Balti hélt að Pálmi myndi aldrei mæta Bíó og sjónvarp Sitt sýnist hverjum um nýja mynd af Katrínu Lífið Af vængjum fram: Borðaði vængi með hníf og gaffli og sagðist vera saddur Lífið Davíð Smári og Kolla selja glæsilega útsýnishæð Lífið „Parkinn er þannig að hann étur menn upp ef þeir ekki hreyfa sig“ Lífið Sumarleg pitaya-skál frá Balí sem þú verður að prófa Lífið Fleiri fréttir Ekkert mjálm í Unu Torfa og Sinfó Falleg tónlist GDRN hljómaði ekki nógu vel Love Lies Bleeding: Ekið af hraðbraut og út í skurð Mislukkuð sýning í Borgarleikhúsinu með góðum sprettum Knox Goes Away: Gamlir en ekki sigraðir Ripley: Listaverk Tom Ripleys fullkomnað Blue Lights: Fljúgandi start Sjá meira
Bækur Bjargræði Hermann Stefánsson Sæmundur 2016 307 bls. með eftirmála Björg Einarsdóttir, kennd við Látra, fæddist fyrir sléttum þrjú hundruð árum og hefur hvílt í gröf sinni í tvö hundruð þrjátíu og tvö ár en á engu að síður brýnt erindi við Íslendinga, einkum Reykvíkinga, á því herrans ári 2016. Í skáldsögu Hermanns Stefánssonar, Bjargræði, hefur Björg orðið í þrjú hundruð síður, lætur vaða á súðum, rekur eigin sögu og síns samtíma um leið og hún hakkar í sig þann sálarlausa sjálfustangatíma sem hlustandi hennar, líkkistusmiðurinn Tómas, er uppi á. Tómas þessi er óttalegt gauf, að hennar mati, og hefur kallað Björgu til liðsinnis við að ráða fram úr eigin ástamálum og lífskrísum. Hún lætur hann hafa það óþvegið, skammar hann eins og hvern annan rakka, reynir að hrista í hann lífsdöngun í hverri kjarnyrtri ræðunni af annarri, en reynist síðan eiga við hann erindi í eigin þágu, erindi sem valdið hefur því að hún hefur ekki getað öðlast frið í gröfinni. Það er hrein nautn að lesa þennan reiðilestur Bjargar í útsetningu Hermanns, textinn er hrynfastur og mergjaður, málfarið aldeilis óborganleg blanda af fornu og nýju og sagan sem Björg rekur hér töluvert ólík því sem seinni tíma fræðimenn hafa viljað presentera sem sögu hennar. Í stað biturrar flökkukonu sem var hálfgerð hornkerling í samfélaginu birtist hér gríðarsterk kona, sjómaður, kraftaskáld, ástkona og uppivöðsluseggur sem sagði samtíma sínum til syndanna og lét engan eiga inni hjá sér. Aldeilis dásamleg kvenlýsing. Í leiðinni lætur Hermann Björgu gagnrýna okkar samtíma, samtíma Tómasar, á sama hátt og hún gagnrýndi eigin samtíma og athuganir hennar og ályktanir eru á köflum eiturbeittar en um leið fáránlega fyndnar. Hinn pasturslitli líkkistusmiður hefur ekki roð við þessum kvenmanni, enda kemur hann engu orði að, öll sagan er sögð í annarri persónu og lögð í munn Bjargar. Vaðallinn verður á köflum dálítið yfirþyrmandi og lesandinn týnir áttum um stund í frábærlega fléttaðri samtvinningu fortíðar og samtíma, en eins skelegg og Björg er í þessari einræðu sinni er lítil hætta á öðru en að athyglisskertir internetlesendur samtímans séu reknir með harðri hendi inn í söguþráðinn aftur og eigi sér ekki útgöngu auðið fyrr en síðasta orð er lesið. Hermann Stefánsson hefur löngu sannað sig sem einn okkar áhugaverðasti rithöfundur en ég er ekki frá því að með Bjargræði hafi hann toppað sjálfan sig og opnað sér nýja frásagnaræð sem vonandi heldur áfram að streyma úr í framtíðinni. Á meðan við bíðum eftir því er full ástæða til að hvetja alla sem unna góðum texta, góðri sögu, hressilegri samfélagsgagnrýni og síðast en ekki síst vel sköpuðum kvenkarakterum til að lesa Bjargræði. Ég held það sé óhætt að fullyrða að engum muni leiðast samfylgdin með Björgu.Niðurstaða: Leiftrandi skemmtileg og vel skrifuð skáldsaga með einum kraftmesta kvenkarakter sem sést hefur í íslenskum bókmenntum langa lengi.Greinin birtist fyrst í Fréttablaðinu 10. desember.
Bókmenntir Mest lesið Binni Glee hrundi til jarðar í Köben Lífið Forsetaáskorunin: Innbrotsþjófurinn reyndist vera mamman Lífið Heimsóttu 160 battavelli á átta dögum Lífið Stofutónleikar Bubba og Víkings Heiðars til stuðnings Katrínu Lífið Balti hélt að Pálmi myndi aldrei mæta Bíó og sjónvarp Sitt sýnist hverjum um nýja mynd af Katrínu Lífið Af vængjum fram: Borðaði vængi með hníf og gaffli og sagðist vera saddur Lífið Davíð Smári og Kolla selja glæsilega útsýnishæð Lífið „Parkinn er þannig að hann étur menn upp ef þeir ekki hreyfa sig“ Lífið Sumarleg pitaya-skál frá Balí sem þú verður að prófa Lífið Fleiri fréttir Ekkert mjálm í Unu Torfa og Sinfó Falleg tónlist GDRN hljómaði ekki nógu vel Love Lies Bleeding: Ekið af hraðbraut og út í skurð Mislukkuð sýning í Borgarleikhúsinu með góðum sprettum Knox Goes Away: Gamlir en ekki sigraðir Ripley: Listaverk Tom Ripleys fullkomnað Blue Lights: Fljúgandi start Sjá meira