Clapton að koma 4. mars 2008 10:40 Miðasala á Clapton-tónleikana í Egilshöll hefst í dag. Ég fer. Annað er vitleysa. Clapton er náttúrlega guð. Man þegar ég hlustaði á gömlu Cream-plöturnar með ógnarstóru heyrnartólin utan um fermingarkollinn í Espilundinum heima. Upp úr miðri síðustu öld. Blind Faith. Yardbirds. Svo kom Derek-tímabilið, drykkjan og sullið og sódómurinn - og loks Rainbow-tónleikarnir ... sjálf upprisan ... búlivarðurinn og sólóið. Eins og gerst hafi í gær. Öll andlit Claptons. Ég man ekki betur en ég hafi átt allt heila vínil-safnið. Líf mitt var eiginlega Claptonskt á tímabili. Það lá við að ég tæki tónlistina fram yfir konur ... þetta var eitthvað umfram annað popp á áttunda áratugnum; einhver blúsaður sársauki ... Badge. Getur eitthvað toppað tónleikaútgáfuna? Sá Clapton á Parken í Danmörku um árið. Kallinn kann þetta í þaula; galdurinn einhver bræðsla blúss og fágaðs rokks ... já, hæfileg mixtúra þess villta og vandaða. Það er Clapton. Rétta blandan. Ég býst við því að þetta verði einu tónleikar Claptons á Íslandi, enda færist aldurinn yfir. Ætla menn að missa af þessu tækifæri? Það má heita heimóttarskapur. 8. ágúst. Sjáumst í Egilshöll. Og sökkvum okkur í kallinn ... -SER. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mannamál Sigmundar Ernis Mest lesið Halldór 01.06.2024 Halldór Hvort vilt þú Höllu Tómasdóttur eða Katrínu? Björn Björnsson Skoðun Hatur og fyrirlitning Einar Scheving Skoðun Land míns föður, land minnar móður, landið mitt Jón Gnarr Skoðun Svona velur þú þér forseta í dag Kolbeinn Karl Kristinsson Skoðun Gerum það! Stefán Hilmarsson Skoðun Viddi, Bósi Ljósár og Baldur Þórhalls Heimir Hannesson Skoðun Yfirtaka orðræðunnar (e. hijacking) Sóley Tómasdóttir Skoðun Má Katrín Jakobsdóttir bjóða sig fram? Jón Ólafsson Skoðun Gleðilegan kosningadag kæru landsmenn Snorri Ásmundsson Skoðun
Miðasala á Clapton-tónleikana í Egilshöll hefst í dag. Ég fer. Annað er vitleysa. Clapton er náttúrlega guð. Man þegar ég hlustaði á gömlu Cream-plöturnar með ógnarstóru heyrnartólin utan um fermingarkollinn í Espilundinum heima. Upp úr miðri síðustu öld. Blind Faith. Yardbirds. Svo kom Derek-tímabilið, drykkjan og sullið og sódómurinn - og loks Rainbow-tónleikarnir ... sjálf upprisan ... búlivarðurinn og sólóið. Eins og gerst hafi í gær. Öll andlit Claptons. Ég man ekki betur en ég hafi átt allt heila vínil-safnið. Líf mitt var eiginlega Claptonskt á tímabili. Það lá við að ég tæki tónlistina fram yfir konur ... þetta var eitthvað umfram annað popp á áttunda áratugnum; einhver blúsaður sársauki ... Badge. Getur eitthvað toppað tónleikaútgáfuna? Sá Clapton á Parken í Danmörku um árið. Kallinn kann þetta í þaula; galdurinn einhver bræðsla blúss og fágaðs rokks ... já, hæfileg mixtúra þess villta og vandaða. Það er Clapton. Rétta blandan. Ég býst við því að þetta verði einu tónleikar Claptons á Íslandi, enda færist aldurinn yfir. Ætla menn að missa af þessu tækifæri? Það má heita heimóttarskapur. 8. ágúst. Sjáumst í Egilshöll. Og sökkvum okkur í kallinn ... -SER.