Einkaþota Guðmundur Steingrímsson skrifar 5. apríl 2008 06:00 ÉG á vin sem fór einu sinni til útlanda í einkaþotu, starfs síns vegna. Þvert á hugmyndir mínar á þessum tíma um að í einkaþotum væri einstaklega þægilegt að vera og að stólar væru þar rúmgóðir og hægt að teygja úr sér og skeggræða andans mál í rólegheitum, tjáði þessi vinur minn mér að lokinni ferðinni að einkaþotan hefði í raun verið einstaklega óþægileg. Smæðar sinnar vegna hristist hún eins og þvottavél og í henni var heldur ekki hægt að standa uppréttur. Fyrir utan tímasparnaðinn var ekkert sérstaklega þægilegt við ferðina í einkaþotunni. ÞESSI dómur opnaði augu mín pínulítið. Af hverju hafði ég talið að einkaþotur væru svona spes? Í raun eru þetta bara litlar flugvélar sem henta stundum vel fyrir hóp sem er allur að fara á sama staðinn, utan alfaraleiðar. Sjálfsagt eru til rosaflottar einkaþotur, alveg eins og það eru til rosaflottir heitir pottar og rosaflott hús, en flestar einkaþotur eru bara eins og flugvélarnar í leigufluginu úti á Reykjavíkurflugvelli - sem þúsundir Íslendinga hafa nýtt sér í gegnum tíðina - nema flestar flugvélarnar þar eru með skrúfuhreyfli en ekki þotuhreyfli. ÞAÐ er nákvæmlega ekkert merkilegt við það að hópar ferðist um í einkaþotum, að því gefnu að það teljist hagstætt miðað við aðra ferðakosti. Að ráðamenn og fylgdarlið hafi ákveðið að nýta sér þennan möguleika til þess að komast fljótt og vel á leiðtogafund Nato er ekkert merkilega en að þessi hópur hafi hugsanlega þurft að leigja sér rútu líka. Nákvæmlega sama hugsunin býr að baki því að leigja flugvél og leigja rútu. AÐ kalla svona flugvélar einkaþotur er afskaplega villandi. Ingibjörg Sólrún og Geir Haarde eiga ekki þessa þotu. Þau eru ekki komin á það stig ennþá, að þau séu farin að fjárfesta í samgöngutækjum saman, þó svo kossinn hafi verið innilegur á Þingvöllum. Þessa þota var því ekkert þeirra „einka" neitt. Þetta var bara leiguþota. OG þá fer þetta allt saman að verða ennþá síður merkilegt. Ég get ekki séð annað en að hugtakið leiguflug, áðurnefnt, eigi afskaplega vel við þennan ferðamáta. Og ef þetta er leiguflug, þá er spurning hvort reiðir þingmenn telji ekki við hæfi að storma upp í pontu og hneykslast á för tugþúsunda Íslendinga til sólarlanda á ári hverju í leiguflugi. Eða eins og hinir reiðu ættu þá að kalla það, í þágu samkvæmninnar: Í einkaþotu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Guðmundur Steingrímsson Athugið. Vísir hvetur lesendur til að skiptast á skoðunum. Allar athugasemdir eru á ábyrgð þeirra er þær rita. Lesendur skulu halda sig við málefnalega og hófstillta umræðu og áskilur Vísir sér rétt til að fjarlægja ummæli og/eða umræðu sem fer út fyrir þau mörk. Vísir mun loka á aðgang þeirra sem tjá sig ekki undir eigin nafni eða gerast ítrekað brotlegir við ofangreindar umgengnisreglur. Mest lesið Halldór 18.05.2024 Halldór Lexía lærð á hálfum degi Stefanía Arnardóttir Skoðun Ef þú kýst Höllu Tómasdóttur eða Jón Gnarr gætirðu verið að kjósa Katrínu! Ole Anton Bieltvedt Skoðun Ég kýs Helgu Þórisdóttur Gerður Rún Guðlaugsdóttir Skoðun Formaður húsfélagsins Guðmundur Andri Thorsson Skoðun Yfirborðskenndur stríðsáróður og McCarthýismi hjá háskólaprófessor Tjörvi Schiöth Skoðun Birni Bjarnasyni svarað Arnar Þór Jónsson Skoðun Sagan sem verður að segja Drífa Snædal Skoðun Ákall til framtíðar: Nám í félagsráðgjöf! Steinunn Bergmann Skoðun Opið bréf til landsliðsmanna Íslands í blaki Guðbergur Egill Eyjólfsson Skoðun
ÉG á vin sem fór einu sinni til útlanda í einkaþotu, starfs síns vegna. Þvert á hugmyndir mínar á þessum tíma um að í einkaþotum væri einstaklega þægilegt að vera og að stólar væru þar rúmgóðir og hægt að teygja úr sér og skeggræða andans mál í rólegheitum, tjáði þessi vinur minn mér að lokinni ferðinni að einkaþotan hefði í raun verið einstaklega óþægileg. Smæðar sinnar vegna hristist hún eins og þvottavél og í henni var heldur ekki hægt að standa uppréttur. Fyrir utan tímasparnaðinn var ekkert sérstaklega þægilegt við ferðina í einkaþotunni. ÞESSI dómur opnaði augu mín pínulítið. Af hverju hafði ég talið að einkaþotur væru svona spes? Í raun eru þetta bara litlar flugvélar sem henta stundum vel fyrir hóp sem er allur að fara á sama staðinn, utan alfaraleiðar. Sjálfsagt eru til rosaflottar einkaþotur, alveg eins og það eru til rosaflottir heitir pottar og rosaflott hús, en flestar einkaþotur eru bara eins og flugvélarnar í leigufluginu úti á Reykjavíkurflugvelli - sem þúsundir Íslendinga hafa nýtt sér í gegnum tíðina - nema flestar flugvélarnar þar eru með skrúfuhreyfli en ekki þotuhreyfli. ÞAÐ er nákvæmlega ekkert merkilegt við það að hópar ferðist um í einkaþotum, að því gefnu að það teljist hagstætt miðað við aðra ferðakosti. Að ráðamenn og fylgdarlið hafi ákveðið að nýta sér þennan möguleika til þess að komast fljótt og vel á leiðtogafund Nato er ekkert merkilega en að þessi hópur hafi hugsanlega þurft að leigja sér rútu líka. Nákvæmlega sama hugsunin býr að baki því að leigja flugvél og leigja rútu. AÐ kalla svona flugvélar einkaþotur er afskaplega villandi. Ingibjörg Sólrún og Geir Haarde eiga ekki þessa þotu. Þau eru ekki komin á það stig ennþá, að þau séu farin að fjárfesta í samgöngutækjum saman, þó svo kossinn hafi verið innilegur á Þingvöllum. Þessa þota var því ekkert þeirra „einka" neitt. Þetta var bara leiguþota. OG þá fer þetta allt saman að verða ennþá síður merkilegt. Ég get ekki séð annað en að hugtakið leiguflug, áðurnefnt, eigi afskaplega vel við þennan ferðamáta. Og ef þetta er leiguflug, þá er spurning hvort reiðir þingmenn telji ekki við hæfi að storma upp í pontu og hneykslast á för tugþúsunda Íslendinga til sólarlanda á ári hverju í leiguflugi. Eða eins og hinir reiðu ættu þá að kalla það, í þágu samkvæmninnar: Í einkaþotu.
Ef þú kýst Höllu Tómasdóttur eða Jón Gnarr gætirðu verið að kjósa Katrínu! Ole Anton Bieltvedt Skoðun
Ef þú kýst Höllu Tómasdóttur eða Jón Gnarr gætirðu verið að kjósa Katrínu! Ole Anton Bieltvedt Skoðun