Dagur án útlendinga Jón Kaldal skrifar 13. febrúar 2008 06:00 Greiningardeildir bankanna spá nú hraðari og harðari niðursveiflu í íslensku efnahagslífi en gert var ráð fyrir. Ef þeir spádómar ganga eftir munu afleiðingarnar verða margvíslegar. Sumar kunnuglegar frá fyrri kreppuárum, aðrar nýstárlegar og mögulega sársaukafyllri samfélaginu. Eitt sýnilegasta merki samdráttar er þegar nöfnum á atvinnuleysiskrám tekur að fjölga. Ýmis teikn eru á lofti um að það sé sá veruleiki sem bíður handan við hornið. Atvinnuleysi er auðvitað þekktur fylgifiskur kreppu. Við Íslendingar stöndum hins vegar frammi fyrir þeim áður óþekkta veruleika að á vinnumarkaðinum er mikill fjöldi útlendinga. Ekki er óvarlegt að ætla að sú staða geti orðið til að blása eld í glæður útlendingaandúðar, sem krauma undir niðri í ýmsum hornum. Í því samhengi er algjörlega nauðsynlegt minna á að langflestir af útlendingunum voru fengnir hingað til að mæta brýnni þörf á þeim miklu velgengnistímum sem hér hafa ríkt. Um síðustu helgi skráðu hátt í sjö hundruð manns sig á heimasíðu Félags gegn Pólverjum. Stofnandi síðunnar er fjórtán ára Árbæingur og voru flestir aðrir sem skráðu sig á síðuna á svipuðu reki. Engin ástæða er til að taka léttvægt á málinu vegna ungs aldurs þeirra sem koma við sögu. Þetta er ekki hægt að afskrifa sem barnaskap. Börnin læra það sem fyrir þeim er haft. Það þarf að ganga ákveðið til verks og upplýsa, fullorðna og börn, að ef erlent starfsfólk væri ekki hér að störfum væri íslenskt samfélag hreinlega óstarfhæft. Allt frá sjúkrahúsum til byggingasvæða með viðkomu í matvöruverslunum, elliheimilum og leikskólum eru útlendingar ómissandi hjól í gangverkinu. Tölurnar tala sínu máli. Skráð atvinnuleysi á landinu í janúar var um 1 prósent og er við sögulegt lágmark. Hlutfall útlendinga á íslenskum vinnumarkaði er nú um 10 prósent. En það þýðir að án þeirra myndi vanta um 18.000 manns til starfa á Íslandi. Þar af í ýmis þjónustu- og aðhlynningarstörf sem Íslendingar virðast vera orðnir fráhverfir. Þetta er eitthvað sem allir, sama á hvaða aldri þeir eru, ættu að hafa í huga áður en þeir af barnaskap halda því fram að senda eigi Pólverja eða aðra útlendinga úr landi. Og staðreyndin er líka sú að það erlenda fólk, sem hér starfar á sinn hlut í velmegun þjóðarinnar. Það má alls ekki gleymast þegar fer að herða á fyrirséðri samkeppni um laus störf. Fyrir tæpum tveimur árum lögðu innflytjendur, löglegir og ólöglegir, í Bandaríkjunum niður störf í einn dag til að mótmæla breytingum á innflytjendalögum. Þetta mesta efnahagsstórveldi heims fann vel fyrir þeim aðgerðum. Kannski er svo komið að erlent vinnuafl á Íslandi eigi að hugleiða álíka aðgerðir? Það myndi örugglega neyða ýmsa til að opna augun fyrir breyttum tímum. Sá einfaldi kærleiksboðskapur að við eigum að gæta systra okkar og bræðra, virðist því miður ekki duga einn og sér. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Jón Kaldal Athugið. Vísir hvetur lesendur til að skiptast á skoðunum. Allar athugasemdir eru á ábyrgð þeirra er þær rita. Lesendur skulu halda sig við málefnalega og hófstillta umræðu og áskilur Vísir sér rétt til að fjarlægja ummæli og/eða umræðu sem fer út fyrir þau mörk. Vísir mun loka á aðgang þeirra sem tjá sig ekki undir eigin nafni eða gerast ítrekað brotlegir við ofangreindar umgengnisreglur. Mest lesið Kjósum sterkan leiðtoga Guðlaug Hrönn Jóhannsdóttir Skoðun Halla Hrund - Þarf fólk eins og þig, fyrir fólk eins og mig? Tómas Ellert Tómasson Skoðun Sjókvíafúskið mikla Rán Flygenring Skoðun Munu kosningar bjarga Bretlandi? Guðmundur Einarsson Skoðun Síðasti naglinn í líkkistu innanlandsflugs? Eiður Ragnarsson Skoðun Vonandi endurtekur sagan sig! Ole Anton Bieltvedt Skoðun Vinkona í Ástralíu fékk þessar línur eftir að hafa skoðað gosið á Reykjanesskaga á tölvunni sinni frá aðila á Facebook Matthildur Björnsdóttir Skoðun Framúrskarandi forseti Ásdís Ólafsdóttir Skoðun Þegar orðið einelti er gjaldfellt – Til fylgjenda Katrínar Jakobsdóttur Kolbrá Höskuldsdóttir Skoðun Minnislausir molbúar Melkorka Ólafsdóttir Skoðun
Greiningardeildir bankanna spá nú hraðari og harðari niðursveiflu í íslensku efnahagslífi en gert var ráð fyrir. Ef þeir spádómar ganga eftir munu afleiðingarnar verða margvíslegar. Sumar kunnuglegar frá fyrri kreppuárum, aðrar nýstárlegar og mögulega sársaukafyllri samfélaginu. Eitt sýnilegasta merki samdráttar er þegar nöfnum á atvinnuleysiskrám tekur að fjölga. Ýmis teikn eru á lofti um að það sé sá veruleiki sem bíður handan við hornið. Atvinnuleysi er auðvitað þekktur fylgifiskur kreppu. Við Íslendingar stöndum hins vegar frammi fyrir þeim áður óþekkta veruleika að á vinnumarkaðinum er mikill fjöldi útlendinga. Ekki er óvarlegt að ætla að sú staða geti orðið til að blása eld í glæður útlendingaandúðar, sem krauma undir niðri í ýmsum hornum. Í því samhengi er algjörlega nauðsynlegt minna á að langflestir af útlendingunum voru fengnir hingað til að mæta brýnni þörf á þeim miklu velgengnistímum sem hér hafa ríkt. Um síðustu helgi skráðu hátt í sjö hundruð manns sig á heimasíðu Félags gegn Pólverjum. Stofnandi síðunnar er fjórtán ára Árbæingur og voru flestir aðrir sem skráðu sig á síðuna á svipuðu reki. Engin ástæða er til að taka léttvægt á málinu vegna ungs aldurs þeirra sem koma við sögu. Þetta er ekki hægt að afskrifa sem barnaskap. Börnin læra það sem fyrir þeim er haft. Það þarf að ganga ákveðið til verks og upplýsa, fullorðna og börn, að ef erlent starfsfólk væri ekki hér að störfum væri íslenskt samfélag hreinlega óstarfhæft. Allt frá sjúkrahúsum til byggingasvæða með viðkomu í matvöruverslunum, elliheimilum og leikskólum eru útlendingar ómissandi hjól í gangverkinu. Tölurnar tala sínu máli. Skráð atvinnuleysi á landinu í janúar var um 1 prósent og er við sögulegt lágmark. Hlutfall útlendinga á íslenskum vinnumarkaði er nú um 10 prósent. En það þýðir að án þeirra myndi vanta um 18.000 manns til starfa á Íslandi. Þar af í ýmis þjónustu- og aðhlynningarstörf sem Íslendingar virðast vera orðnir fráhverfir. Þetta er eitthvað sem allir, sama á hvaða aldri þeir eru, ættu að hafa í huga áður en þeir af barnaskap halda því fram að senda eigi Pólverja eða aðra útlendinga úr landi. Og staðreyndin er líka sú að það erlenda fólk, sem hér starfar á sinn hlut í velmegun þjóðarinnar. Það má alls ekki gleymast þegar fer að herða á fyrirséðri samkeppni um laus störf. Fyrir tæpum tveimur árum lögðu innflytjendur, löglegir og ólöglegir, í Bandaríkjunum niður störf í einn dag til að mótmæla breytingum á innflytjendalögum. Þetta mesta efnahagsstórveldi heims fann vel fyrir þeim aðgerðum. Kannski er svo komið að erlent vinnuafl á Íslandi eigi að hugleiða álíka aðgerðir? Það myndi örugglega neyða ýmsa til að opna augun fyrir breyttum tímum. Sá einfaldi kærleiksboðskapur að við eigum að gæta systra okkar og bræðra, virðist því miður ekki duga einn og sér.
Vinkona í Ástralíu fékk þessar línur eftir að hafa skoðað gosið á Reykjanesskaga á tölvunni sinni frá aðila á Facebook Matthildur Björnsdóttir Skoðun
Þegar orðið einelti er gjaldfellt – Til fylgjenda Katrínar Jakobsdóttur Kolbrá Höskuldsdóttir Skoðun
Vinkona í Ástralíu fékk þessar línur eftir að hafa skoðað gosið á Reykjanesskaga á tölvunni sinni frá aðila á Facebook Matthildur Björnsdóttir Skoðun
Þegar orðið einelti er gjaldfellt – Til fylgjenda Katrínar Jakobsdóttur Kolbrá Höskuldsdóttir Skoðun