Hverfulleikinn á biðstofunni 24. maí 2007 00:01 Á læknabiðstofum kemur yfir mann nagandi tilfinningin um fallvaltleika lífsins. Ekki það að maður eigi endilega von á slæmum tíðindum hjá lækninum heldur eru það gömlu glansblöðin sem þarna liggja í hrúgum sem minna á þá einföldu staðareynd að það sem skiptir öllu máli í dag skiptir engu máli á morgun. Kannski er það viljandi gert hjá læknum að hafa gömul en ekki ný glansblöð á borðunum, einmitt til að undirbúa sjúklingana og koma þeim í rétt hugarástand. Kannski er auðveldara að segja sjúklingi frá æxli hafi hann nýlokið við að lesa viðtal við Kalla Bjarna sem segist vera í „fangelsi frægðarinnar". Líklega yrðu tíðindin mun óbærilegri ef sjúklingurinn hefði verið að lesa flúnkunýtt viðtal við Jógvan um bjarta framtíð hans í poppinu og yfirþyrmandi kvenhylli. Tilfinningunni er auðvelt að gleyma í dagsins önn en þegar hún glottir framan í mann úr gömlu glansblöðunum er engrar undankomu auðið. Daglegt líf okkar er sem síða í glænýjasta glansblaðinu. Ekki ýkja spennandi síða kannski, meira svona eins og uppfyllingarefni sem fáir nenna að lesa. Okkur finnst núið eilíft, að allt verði alltaf eins og það er. Að hamingjan brosi alltaf við okkur eða við munum endalaust vera sveitt í bælinu að bylta okkur yfir nýjasta vísareikningnum. Svo er ekki. Það kemur alltaf nýr vísareikningur. Nema maður hætti að nota kort. Líklega er auðveldara að hætta á heróíni. Krafan um að „lifa lífinu lifandi" ætti að vera sú sem maður hefur mest á bakvið eyrað. Henni er þó hvergi haldið á lofti nema stundum í auglýsingaherferðum. „Þú átt bara eitt líf - notaðu það!" stendur með auglýsingu á jeppa. Fulltrúar eilífðarinnar hafa ekki einu sinni fyrir því að mótmæla þessari fullyrðingu, enda kannski ekki hægt að kaupa jeppa á himnum. Glansblöðin eru stútfull af hverfulleika lífsins. Sjáið viðtalið við valdamesta mann Íslands: Jón Ólafsson. Árni Þór, prinsinn á Skjá einum er eftirsóttasti piparsveinn landsins. Heitur Teitur - sjarmörinn í Sjáðu á Stöð 2. Fyrir nú utan öll viðtölin við þennan og hinn vongóða listamanninn á „barmi heimsfrægðar", veiku börnin og andstreymið og hinar árlegu greinar um „vændi á Íslandi" (pottþétt söluhæsta tölublað ársins). Og ekki má gleyma Andreu Róberts og Friðriki Weisshappel: Ást að eilífu! Í gulnandi eilífð í hrúgunni á biðstofunum. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Dr. Gunni Athugið. Vísir hvetur lesendur til að skiptast á skoðunum. Allar athugasemdir eru á ábyrgð þeirra er þær rita. Lesendur skulu halda sig við málefnalega og hófstillta umræðu og áskilur Vísir sér rétt til að fjarlægja ummæli og/eða umræðu sem fer út fyrir þau mörk. Vísir mun loka á aðgang þeirra sem tjá sig ekki undir eigin nafni eða gerast ítrekað brotlegir við ofangreindar umgengnisreglur. Mest lesið Þegar ég heyri nafnið Katrín Jakobsdóttir Hans Alexander Margrétarson Hansen Skoðun Nú vandast valið Ebba Margrét Magnúsdóttir Skoðun Halldór 18.05.2024 Halldór Hvaða eiginleika þarf forseti að hafa? Hildur Eir Bolladóttir Skoðun Ef þú kýst Höllu Tómasdóttur eða Jón Gnarr gætirðu verið að kjósa Katrínu! Ole Anton Bieltvedt Skoðun Þegar orðið einelti er gjaldfellt – Til fylgjenda Katrínar Jakobsdóttur Kolbrá Höskuldsdóttir Skoðun Halla Hrund eða Katrín? Reynir Böðvarsson Skoðun Birni Bjarnasyni svarað Arnar Þór Jónsson Skoðun Er klassískt frjálslyndi orðið að jaðarskoðun? Kári Allansson Skoðun Góð gildi og staðfesta Höllu Hrundar Margrét Reynisdóttir Skoðun
Á læknabiðstofum kemur yfir mann nagandi tilfinningin um fallvaltleika lífsins. Ekki það að maður eigi endilega von á slæmum tíðindum hjá lækninum heldur eru það gömlu glansblöðin sem þarna liggja í hrúgum sem minna á þá einföldu staðareynd að það sem skiptir öllu máli í dag skiptir engu máli á morgun. Kannski er það viljandi gert hjá læknum að hafa gömul en ekki ný glansblöð á borðunum, einmitt til að undirbúa sjúklingana og koma þeim í rétt hugarástand. Kannski er auðveldara að segja sjúklingi frá æxli hafi hann nýlokið við að lesa viðtal við Kalla Bjarna sem segist vera í „fangelsi frægðarinnar". Líklega yrðu tíðindin mun óbærilegri ef sjúklingurinn hefði verið að lesa flúnkunýtt viðtal við Jógvan um bjarta framtíð hans í poppinu og yfirþyrmandi kvenhylli. Tilfinningunni er auðvelt að gleyma í dagsins önn en þegar hún glottir framan í mann úr gömlu glansblöðunum er engrar undankomu auðið. Daglegt líf okkar er sem síða í glænýjasta glansblaðinu. Ekki ýkja spennandi síða kannski, meira svona eins og uppfyllingarefni sem fáir nenna að lesa. Okkur finnst núið eilíft, að allt verði alltaf eins og það er. Að hamingjan brosi alltaf við okkur eða við munum endalaust vera sveitt í bælinu að bylta okkur yfir nýjasta vísareikningnum. Svo er ekki. Það kemur alltaf nýr vísareikningur. Nema maður hætti að nota kort. Líklega er auðveldara að hætta á heróíni. Krafan um að „lifa lífinu lifandi" ætti að vera sú sem maður hefur mest á bakvið eyrað. Henni er þó hvergi haldið á lofti nema stundum í auglýsingaherferðum. „Þú átt bara eitt líf - notaðu það!" stendur með auglýsingu á jeppa. Fulltrúar eilífðarinnar hafa ekki einu sinni fyrir því að mótmæla þessari fullyrðingu, enda kannski ekki hægt að kaupa jeppa á himnum. Glansblöðin eru stútfull af hverfulleika lífsins. Sjáið viðtalið við valdamesta mann Íslands: Jón Ólafsson. Árni Þór, prinsinn á Skjá einum er eftirsóttasti piparsveinn landsins. Heitur Teitur - sjarmörinn í Sjáðu á Stöð 2. Fyrir nú utan öll viðtölin við þennan og hinn vongóða listamanninn á „barmi heimsfrægðar", veiku börnin og andstreymið og hinar árlegu greinar um „vændi á Íslandi" (pottþétt söluhæsta tölublað ársins). Og ekki má gleyma Andreu Róberts og Friðriki Weisshappel: Ást að eilífu! Í gulnandi eilífð í hrúgunni á biðstofunum.
Ef þú kýst Höllu Tómasdóttur eða Jón Gnarr gætirðu verið að kjósa Katrínu! Ole Anton Bieltvedt Skoðun
Þegar orðið einelti er gjaldfellt – Til fylgjenda Katrínar Jakobsdóttur Kolbrá Höskuldsdóttir Skoðun
Ef þú kýst Höllu Tómasdóttur eða Jón Gnarr gætirðu verið að kjósa Katrínu! Ole Anton Bieltvedt Skoðun
Þegar orðið einelti er gjaldfellt – Til fylgjenda Katrínar Jakobsdóttur Kolbrá Höskuldsdóttir Skoðun