Gagnrýni

Meeeeeeeee

Ég var helvíti lengi að tengja mig við þessa. Sveitin er bresk og það fyrsta sem hélt mig frá því að ná tengslum var hversu keimlík öðrum breskum sveitum hún er. Er sprottin frá sömu rótum og Starsailor, Snow Patrol, Coldplay, Travis og Doves. Og það versta er að hún minnir mig á þær allar, ekki það að þessar sveitir séu allar slæmar heldur sárvantar þessa sérstöðu til þess að heilla strax. Bara enn ein kindin í sauðahúsið í augum borgarbarnsins. Bændur þekkja það svo vel að því meira sem maður er í kringum kindur, því betur fer maður að þekkja þær í sundur. Þannig að við þriðju hlustun fór þessi frumraun Keane að ná til mín. Hér eru nokkrar sterkar lagasmíðar, svo sem "We Might as Well Be Strangers", "Everybody's Changing" og lokalagið "Bedshaped", en þetta gætu alveg eins verið lög með Coldplay eða Travis. Meeeeee. Þetta er samt frekar gallalaus kind þegar maður skoðar hana gaumgæfilega. Góður flutningur, góður söngur, góður hljómur og ágætar útsetningar. Það er samt ekkert sem fangar athyglina. Ullin er bara eins og á hinum kindunum, augnaráðið jafn tómt og laust við alla dulspeki. Að sama skapi er hún gjörsamlega laus við tilgerð og óþarfa töffarastæla. Þessi kind er bara beint úr kúnni? Hmmm, er hægt að segja svoleiðis? Æi, ég held að ég sé bara kominn með leið á kindum. Ég er meira í pandabjörnunum í augnablikinu og svo var ég að frétta af mauraætu í Afríku sem getur labbað á vatni. Keane: Hopes and Fears Birgir Örn Steinarsson





Fleiri fréttir

Sjá meira


×