Innlent

Niðri fyrir vegna Út­laganna

Kolbeinn Tumi Daðason skrifar
Þótt um skemmdarverk virðist að ræða virðist vargurinn hafa vandað nokkuð til verka. Verkið er spreyja að langmestu leyti en þó ekki stallurinn og hluti af bakhluta listaverksins.
Þótt um skemmdarverk virðist að ræða virðist vargurinn hafa vandað nokkuð til verka. Verkið er spreyja að langmestu leyti en þó ekki stallurinn og hluti af bakhluta listaverksins. Benedikt Stefánsson

Egill Helgason, fjölmiðlamaður og íbúi í miðborg Reykjavíkur, er á meðal þeirra sem fussar og sveiar yfir óvæntri og óútskýrðri gullhúðun á styttunni Útlagar við Melatorg í Reykjavík. Sagnfræðingur bendir á að málningin muni veðrast strax af.

Uppi varð fótur og fit eftir hádegið í gær þegar það rann upp fyrir borgarbúum að stytta Einars Jónssonar hefði orðið fyrir breytingum. Aðili, líklega óprúttinn, hefði málað hana gyllta.

Tilkynnt til lögreglu

„Það er eins og einhver hafi málað styttuna, sennilega er þetta spreyjað. Nánast öll eða níutíu prósent af henni myndi ég segja. Ég hélt að þetta hefði verið fyrir einhverjum dögum en ég snerti undir höndum mannsins á myndinni þar sem sólin hafði ekki skinið og þá var það enn þá blautt. Það voru engin ummerki, engar spreydósir eða neitt,“ sagði Benedikt Stefánsson vegfarandi sem vakti athygli á gullstyttunni nýju við fréttastofu.

Sigurður Trausti Traustason, deildarstjóri safneignar og rannsókna hjá Listasafni Reykjavíkur, sagði ljóst að um skemmdarverk væri að ræða. Meiriháttar skemmdarverk raunar sem tilkynnt yrði til lögreglu. Viðgerð gæti tekið nokkra daga.

Útlagar er höggmynd sem var fyrst sýnd á Charlottenborgarsýningunni í Kaupmannahöfn árið 1901 og segir á síðu Listasafns Reykjavíkur að með verkinu hafi Einar haslað sér völl sem myndhöggvari. Myndefnið sótti hann í útilegumannasögur úr íslenskum þjóðsögum. Verkið sýnir karlmann sem ber líflausa konu á bakinu og barn á handlegg og er áhersla lögð á þreytulegt göngulag mannsins og sorgmætt andlit.

Ekki í fyrsta skiptið

Egill Helgason segir uppátækið nánast eins og tilraun til listgjörnings. Kenningar voru uppi að gullhúðunin væri gjörningur á Hönnunarmars en Álfrún Pálsdóttir kynningarstjóri Hönnunarmars sagði gjörninginn ekki á þeirra vegum.

Egill segir að sér þyki vænt um styttuna sem uppöldum vesturbæingi og fleiri taka undir í athugasemdum á þræði hans á Facebook.

Erik Hirt, sérfræðingur safneignar á Listasafni Reykjavíkur, leggur orð í belg.

„Þetta er ömurlegt og ekki í fyrsta skiptið sem þessi gjörningur er framin og lítur allt út fyrir að það sé einhver raðníðingur að verki sem að þrífst af athyglinni. það erfit að ná þessu af og það verður sérstaklega erfit að ná þessu af í þetta skiptið, það er tiltölulega nýbúið að meðhöndla hana og vaxa og það tók nokkra daga fyrir tvo sérfræðinga Listasafns Reykjavíkur. Þetta er ömurlegt í alla staði. Sennilega væri best ef engin myndi fjalla um þetta þá myndi viðkomandi bara hætta þessu en þetta verður þrifið af við fyrsta tæki færi og ég vona innilega að þetta fallega verk, menningar verðmæti hjóti ekki varanlega skaða af en það er því miður mjög líklegt.“

Ömurlegt og sorglegt

Guðmundur Andri Thorsson rithöfundur segir „ömurlegt“ og fjölmargir aðrir nota lýsingarorðið „sorglegt“.

„Ef styttan er spreyjuð gyllt þarf tilgangurinn að hafa einhverja skírskotun til einhvers hefði ég haldið. Fatta ekki dæmið nema þarna sé örmagna öreigi innan um gullið/auðmagnið,“ segir Linda Blöndal fjölmiðlakona.

Gullspreyjuð listaverk í Reykjavík eru ekki ný af nálinni eða þá vandamálið að þau séu spreyjuð í óþökk.

Guðni Gunnarsson og Almarr Atlason störfuðu hjá Listasafni Reykjavíkur og sáu um gullspreyhreinsun fyrir nokkrum árum þegar lágmyndin Brautryðjand­inn var gullspreyjuð.

„Úr varð eitt allra magnaðasta “gallerí” af samtölum sem ég hef upplifað. Allt frá fordæmingu yfir í það að við ættum með réttu að vera sæmdir fálkaorðunni. Allir höfðu skoðun. Ógleymanlegir dagar,“ segir Guðni.

Ófrjóir skemmdarvargar

Bubba Morthens finnst skorta frumleikann og spyr hversu ófrjóir menn geti verið.

„Mér þykir þetta líka synd og skömm, enda illa við að sjá skemmdarverk unnin á listaverkum. Hvarflar að mér að þeim, sem þarna voru að verki, hafi þótt þeir/þær vera að fremja einhvern ofurdjúpan gjörning, sem öðrum er óskiljanlegur!“ segir Hildur Helga Sigurðardóttir.

Villi goði slær á létta strengi. Ánægjulegt að sjá unga fólkið bauka eitthvað annað en að hanga í tölvunni.

„Hressandi innspýting í staðnaða stemningu,“ segir Villi.

„Ljótt skemmdarverk,“ segir Gerður G. Bjarklind, rödd RÚV áratugum saman, en Ólína Kjerúlf Þorvarðardóttir sagnfræðingur spyr einfaldlega:

„En til hvers að hreinsa þetta af? Það er ekki eins og styttan hafi verið máluð með skipamálningu. Þetta veðrast strax af.“


Tengdar fréttir

Útlagar spreyjaðir gylltir

Útlagar, stytta Einars Jónssonar myndhöggvara, á horni Suðurgötu og Hringbrautar hefur orðið fyrir óvæntum breytingum. Einhver óprúttinn aðili hefur málað styttuna gyllta með málningu eða spreybrúsa.




Fleiri fréttir

Sjá meira


×