Úr vörn í sókn Bjartur Steingrímsson skrifar 28. janúar 2015 15:17 Nú styttist í árlegar kosningar í Háskóla Íslands til Stúdentaráðs sem haldnar eru 4. og 5. febrúar næstkomandi. Í Stúdentaráði sitja kjörnir fulltrúar stúdenta og starfa þeir í því umboði sem rödd og armur stúdenta í hagsmunabaráttu sinni, bæði innan veggja skólans sem utan. Þessir fulltrúar stúdenta vinna síðan ötullega að því að bæta hlut stúdenta, bæði með tilliti til gæða náms og umhverfis í Háskólanum en einnig með því að glíma við þau mál sem líkleg eru til að ganga þvert gegn hagsmunum þeirra. Í ljósi þeirrar alvarlegu stöðu sem skapast hefur í kjörum stúdenta og rekstri vinnustaðar þeirra, Háskólans, á síðustu árum hafa þeir ærið verk að vinna. Háskólinn hefur sætt miklum niðurskurði undanfarin ár sem aðeins hefur að litlu leyti verið skilað til baka þó aftur séu til meiri peningar í ríkissjóði. Nú síðast þegar skrásetningargjöld stúdenta voru hækkuð voru framlög til Háskólans skorin niður á móti þannig að tekjulág stétt stúdenta borgar meira, umfram skatta sína, til viðhalds háskóla sem er engu betur settur. Pólitísk virkni og vitundarvakning um hagsmunabaráttu stúdenta á að vera grundvallarhugsjón í starfi Stúdentaráðs. Þar er átt við öll málefni sem tengjast daglegu lífi háskólanemans, stór og smá sem varða starf, kennslu og aðstöðu innan háskólans yfir í pólitískar ákvarðanir sem teknar eru utan veggja háskólans og varða hag stúdenta á marga vegu. Íslenskir stúdentar sem fjölbreyttur hópur mótar sér skoðanir á þessum málefnum og verðskuldar fulltrúa sem þora að láta í sér heyra varðandi þau. Stúdentaráð stundar sitt öfluga starf fyrst og fremst innan Háskólans í góðu samstarfi við stjórn hans og starfsfólk en þar með er þó ekki sagt að hagsmunabarátta stúdenta endi við lóðarmörkin í Vatnsmýrinni. Stúdentaráð sem lætur sig t.a.m. ekki varða um eða telur sig ekki hafa umboð til að tjá sig um tilteknar pólitískar ákvarðanir, ákvarðanir eins og hækkun virðisaukaskatts á bókum og mat eða stórtækar útgjaldaaðgerðir ríkisvaldsins sem skuldsetur komandi kynslóðir, er stúdentaráð sem horfir of þröngt á málin. Alvarleg staða stúdenta kallar á róttækar og oft nýstárlegar aðgerðir. Hvort sem það eru málaferli Stúdentaráðs gagnvart ríkinu í málefnum LÍN eða mótmælaaðgerðir á Austurvelli gagnvart fjárlögum sem skerða hag stúdenta þá er mikilvægt að láta ekki almennar hugmyndir um venjur og hefðir eða velsæmi aftra sér frá því að nýta sér öll tiltæk tól og verkfæri sem nýst gætu stúdentum í baráttu sinni. Hugmyndin um Háskóla Íslands sem öflugan og opinn háskóla fyrir alla landsmenn er hugsjón sem verðugt er að berjast fyrir. Þar er átt við háskóla þar sem öllum er veittur aðgangur að því námi sem þeir kjósa óháð fjárhagstöðu, kyni, kynhneigð, búsetu eða heilsu. Þar er átt við umgjörð og kerfi sem veitir námsmönnum góða og faglega þjónustu, fullnægjandi aðstöðu og mannsæmandi lífsskilyrði til að stunda nám sitt. Þar er átt við stofnun sem er leiðandi í rannsóknum, menntun, aðbúnaði og þjónustu þar sem komandi kynslóðir geta starfað og menntað sig samfélaginu til hagsbóta. Draumurinn um þennan framsækna háskóla hefur á síðustu árum frekar fjarlægst en hitt og ef snúa á þeirri þróun við dugar ekki að malda lauslega í móinn eða láta sem ekkert sé að. Það dugar ekki fyrir stúdenta að láta sem breiðari pólitískar öldur og straumar samfélagsins í heild varði ekki hag þeirra og líf innan háskólans eða muni ekki hafa úrslitaáhrif á það samfélag sem bíður þeirra að námi loknu. Til að snúa þessari þróun við þarf að fara endurvekja hina þögnuðu rödd stúdenta svo hún ómi í samfélaginu öllu. Nú er kominn tími fyrir stúdenta til að vakna af vondum draumi og snúa vörn í sókn. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Hver skipaði bankaráði Landsbankans að kaupa TM? Ásthildur Lóa Þórsdóttir Skoðun Eftirliti með snyrtistofum ábótavant Halla Signý Kristjánsdóttir Skoðun Páskarnir - íhugunarhvatning Árni Stefán Árnason Skoðun Aukinn kraftur með hækkandi sól Bragi Bjarnason Skoðun Tónlist í gleði og sorg Sigurvin Lárus Jónsson Skoðun Bréf til þjóðarinnar Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir Skoðun Er þetta eðlilegt? Guðrún Árnadóttir,Guðrún Tara Sveinsdóttir,Hekla Kollmar,Þorgerður Jörundsdóttir Skoðun Tilbrigðin um enda lífsins Matthildur Björnsdóttir Skoðun Foreldrar með börn í vímuefnaneyslu og úrræði Dagbjört Ósk Steindórsdóttir Skoðun Formaður geðlækna illa áttaður? Vilhjálmur Hjálmarsson Skoðun Skoðun Skoðun Foreldrar með börn í vímuefnaneyslu og úrræði Dagbjört Ósk Steindórsdóttir skrifar Skoðun Páskarnir - íhugunarhvatning Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Aukinn kraftur með hækkandi sól Bragi Bjarnason skrifar Skoðun Tilbrigðin um enda lífsins Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Tónlist í gleði og sorg Sigurvin Lárus Jónsson skrifar Skoðun Eftirliti með snyrtistofum ábótavant Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Markvissar aðgerðir munu skila árangri á húsnæðismarkaði Ágúst Bjarni Garðarsson skrifar Skoðun Bréf til þjóðarinnar Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Einokunarmjólk? Hilmar Vilberg Gylfason skrifar Skoðun Má þjóðin ráða? Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Formaður geðlækna illa áttaður? Vilhjálmur Hjálmarsson skrifar Skoðun Hver skipaði bankaráði Landsbankans að kaupa TM? Ásthildur Lóa Þórsdóttir skrifar Skoðun Að vera eða vera ekki í samkeppni við sjálfa sig Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Engin námslán fyrir fátækt fólk Gísli Laufeyjarson Höskuldsson skrifar Skoðun Er þetta eðlilegt? Guðrún Árnadóttir,Guðrún Tara Sveinsdóttir,Hekla Kollmar,Þorgerður Jörundsdóttir skrifar Skoðun Stjórnmálin koma okkur öllum við Arnar Freyr Sigurðsson skrifar Skoðun Um tímabær áform ráðherra og ótímabært frumhlaup Viðskiptaráðs Jóna Hlíf Halldórsdóttir skrifar Skoðun Fríar máltíðir grunnskólabarna - merkur samfélagslegur áfangi Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Heilbrigðisráðuneytið er með forystu Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Skaðaminnkun, lækning, hroki og hleypidómar Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar Skoðun Fyrirgefðu mér mín kæra Harpa Sævar Helgi Lárusson skrifar Skoðun Vikan með Gísla Árný Björg Blandon skrifar Skoðun Furðulegar verðlækkanir á mörkuðum Baldur Thorlacius skrifar Skoðun Varanlegt vopnahlé og sjálfstæð Palestína Kristrún Frostadóttir skrifar Skoðun Með of mikil völd Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hvað ef það gýs nær höfuðborgarsvæðinu? Ingvi Gunnarsson,Sigrún Tómsdóttir,Hrefna Hallgrímsdóttir,Daði Hafþórsson skrifar Skoðun Er sniðugt að vera með tilgreinda séreign? Guðný Helga Lárusdóttir skrifar Skoðun Ekki þykjast ekki vita neitt Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Athugasemdir við eignaumsýslu Landsbanka Íslands Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Framsókn stendur með bændum og neytendum Hópur þingmanna Framsóknar skrifar Sjá meira
Nú styttist í árlegar kosningar í Háskóla Íslands til Stúdentaráðs sem haldnar eru 4. og 5. febrúar næstkomandi. Í Stúdentaráði sitja kjörnir fulltrúar stúdenta og starfa þeir í því umboði sem rödd og armur stúdenta í hagsmunabaráttu sinni, bæði innan veggja skólans sem utan. Þessir fulltrúar stúdenta vinna síðan ötullega að því að bæta hlut stúdenta, bæði með tilliti til gæða náms og umhverfis í Háskólanum en einnig með því að glíma við þau mál sem líkleg eru til að ganga þvert gegn hagsmunum þeirra. Í ljósi þeirrar alvarlegu stöðu sem skapast hefur í kjörum stúdenta og rekstri vinnustaðar þeirra, Háskólans, á síðustu árum hafa þeir ærið verk að vinna. Háskólinn hefur sætt miklum niðurskurði undanfarin ár sem aðeins hefur að litlu leyti verið skilað til baka þó aftur séu til meiri peningar í ríkissjóði. Nú síðast þegar skrásetningargjöld stúdenta voru hækkuð voru framlög til Háskólans skorin niður á móti þannig að tekjulág stétt stúdenta borgar meira, umfram skatta sína, til viðhalds háskóla sem er engu betur settur. Pólitísk virkni og vitundarvakning um hagsmunabaráttu stúdenta á að vera grundvallarhugsjón í starfi Stúdentaráðs. Þar er átt við öll málefni sem tengjast daglegu lífi háskólanemans, stór og smá sem varða starf, kennslu og aðstöðu innan háskólans yfir í pólitískar ákvarðanir sem teknar eru utan veggja háskólans og varða hag stúdenta á marga vegu. Íslenskir stúdentar sem fjölbreyttur hópur mótar sér skoðanir á þessum málefnum og verðskuldar fulltrúa sem þora að láta í sér heyra varðandi þau. Stúdentaráð stundar sitt öfluga starf fyrst og fremst innan Háskólans í góðu samstarfi við stjórn hans og starfsfólk en þar með er þó ekki sagt að hagsmunabarátta stúdenta endi við lóðarmörkin í Vatnsmýrinni. Stúdentaráð sem lætur sig t.a.m. ekki varða um eða telur sig ekki hafa umboð til að tjá sig um tilteknar pólitískar ákvarðanir, ákvarðanir eins og hækkun virðisaukaskatts á bókum og mat eða stórtækar útgjaldaaðgerðir ríkisvaldsins sem skuldsetur komandi kynslóðir, er stúdentaráð sem horfir of þröngt á málin. Alvarleg staða stúdenta kallar á róttækar og oft nýstárlegar aðgerðir. Hvort sem það eru málaferli Stúdentaráðs gagnvart ríkinu í málefnum LÍN eða mótmælaaðgerðir á Austurvelli gagnvart fjárlögum sem skerða hag stúdenta þá er mikilvægt að láta ekki almennar hugmyndir um venjur og hefðir eða velsæmi aftra sér frá því að nýta sér öll tiltæk tól og verkfæri sem nýst gætu stúdentum í baráttu sinni. Hugmyndin um Háskóla Íslands sem öflugan og opinn háskóla fyrir alla landsmenn er hugsjón sem verðugt er að berjast fyrir. Þar er átt við háskóla þar sem öllum er veittur aðgangur að því námi sem þeir kjósa óháð fjárhagstöðu, kyni, kynhneigð, búsetu eða heilsu. Þar er átt við umgjörð og kerfi sem veitir námsmönnum góða og faglega þjónustu, fullnægjandi aðstöðu og mannsæmandi lífsskilyrði til að stunda nám sitt. Þar er átt við stofnun sem er leiðandi í rannsóknum, menntun, aðbúnaði og þjónustu þar sem komandi kynslóðir geta starfað og menntað sig samfélaginu til hagsbóta. Draumurinn um þennan framsækna háskóla hefur á síðustu árum frekar fjarlægst en hitt og ef snúa á þeirri þróun við dugar ekki að malda lauslega í móinn eða láta sem ekkert sé að. Það dugar ekki fyrir stúdenta að láta sem breiðari pólitískar öldur og straumar samfélagsins í heild varði ekki hag þeirra og líf innan háskólans eða muni ekki hafa úrslitaáhrif á það samfélag sem bíður þeirra að námi loknu. Til að snúa þessari þróun við þarf að fara endurvekja hina þögnuðu rödd stúdenta svo hún ómi í samfélaginu öllu. Nú er kominn tími fyrir stúdenta til að vakna af vondum draumi og snúa vörn í sókn.
Er þetta eðlilegt? Guðrún Árnadóttir,Guðrún Tara Sveinsdóttir,Hekla Kollmar,Þorgerður Jörundsdóttir Skoðun
Skoðun Er þetta eðlilegt? Guðrún Árnadóttir,Guðrún Tara Sveinsdóttir,Hekla Kollmar,Þorgerður Jörundsdóttir skrifar
Skoðun Um tímabær áform ráðherra og ótímabært frumhlaup Viðskiptaráðs Jóna Hlíf Halldórsdóttir skrifar
Skoðun Fríar máltíðir grunnskólabarna - merkur samfélagslegur áfangi Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar
Skoðun Hvað ef það gýs nær höfuðborgarsvæðinu? Ingvi Gunnarsson,Sigrún Tómsdóttir,Hrefna Hallgrímsdóttir,Daði Hafþórsson skrifar
Er þetta eðlilegt? Guðrún Árnadóttir,Guðrún Tara Sveinsdóttir,Hekla Kollmar,Þorgerður Jörundsdóttir Skoðun