Tölum saman Bryndís Jónsdóttir skrifar 11. mars 2013 06:00 Á undanförnum vikum og mánuðum hafa málefni íslenskra ungmenna verið í brennidepli. Við höfum heyrt og séð dæmi um áberandi kvenfyrirlitningu, kynjamisrétti og klámvæðingu og séð þau neikvæðu áhrif sem þessi samfélagsmenning hefur á viðhorf, athafnir og orðræðu unga fólksins okkar. Sem betur fer hafa viðvörunarbjöllur kviknað og fjöldi fólks lýst yfir áhyggjum af þessu ástandi, eða brugðist við með einhverjum hætti. Við Íslendingar erum rík af því að eiga fullt af frábærum, flottum og metnaðarfullum unglingum sem við getum verið afar stolt af. En því miður hvílir skuggi yfir of stórum hópi þessarar ungu kynslóðar. Dæmin hafa sýnt og sannað að undanförnu að mikil viðhorfsbreyting í siðferði hefur orðið hjá hluta ungu kynslóðarinnar. Það er erfitt að nefna eina einstaka ástæðu fyrir þessari viðhorfsbreytingu en í þjóðfélagsumræðunni hafa ýmsir áhrifavaldar verið nefndir, svo sem mikið sjónvarpsáhorf, tölvuleikir og notkun samfélagsmiðla. Í þessum miðlum virðist stundum sem allt sé leyfilegt og fáir kippa sér upp við að í kvikmyndum og tónlistarmyndböndum sé ofbeldi, klám og önnur neikvæð hegðun normalíseruð. Við sem foreldrar getum ekki breytt sjónvarpsdagskránni eða þróun tækninnar en við getum ekki staðið hjá án þess að gera neitt. Ungmennin í dag eru stöðugt nettengd, hvort sem það er við heimilistölvuna, í skólanum eða símanum sínum. Á netinu eru hættur sem ber að varast og þá reynir á hlutverk okkar og ábyrgð sem foreldra. Við getum sest niður hjá þeim og fylgst með hvaða síður þau eru að skoða, við hverja þau eiga samskipti í gegnum netið og rætt um ábyrga netnotkun. Við þurfum að setja þeim reglur og fylgja þeim eftir. Byggjum brú Það er staðreynd að unga fólkið okkar er að skoða klám í auknum mæli. Niðurstöður rannsókna sem Háskólinn á Akureyri birti í júlí 2012 sýna að íslenskir unglingar sækja mest í klám af þeim átta löndum sem rannsóknin náði til. Er þetta ásættanleg þróun? Við þurfum að velta því fyrir okkur hver skilaboðin eru með því að aðhafast ekkert. Viljum við að börnin okkar alist upp við kvenfyrirlitningu, niðurlægingu og þekkingarleysi á muninum á kynlífi og klámi? Hvernig eiga unglingarnir okkar að vita hvar línan liggur, ef við, foreldrarnir, stöndum ekki upp núna og segja hingað og ekki lengra og krefjumst betra samfélags fyrir börnin okkar? Við hjá SAMFOK, samtökum foreldra grunnskólabarna, höfum miklar áhyggjur af þessari þróun mála hjá ungu kynslóðinni og ákváðum sl. haust að leggja megináhersluna í vetur á að fara í samstarf við foreldrafélög í grunnskólum og styrkja þau til að bjóða upp á Tölum Saman verkefnið í sínum skólum. Þetta eru fyrirlestrar fagfólks sem ætlað er að byggja brú milli foreldra og unglinga í umræðunni um kynlíf, kynhegðun og kynheilbrigði. Það er einlæg ósk okkar að sem flestir foreldrar noti tækifærið og sæki þessa fyrirlestra þegar boðið verður upp á þá í þeirra grunnskóla. Það er sömuleiðis mikið fagnaðarefni að stuttmyndin Fáðu Já hefur verið sýnd í flestum grunnskólum landsins á undanförnum vikum. Sú mynd mun vafalaust gefa unglingunum skýrari skilaboð. Notum tækifærið og ræðum þessi mál við börnin okkar þegar þau segja okkur frá því að myndin hafi verið sýnd í þeirra skóla, og gefa okkur þar með tækifæri til að ræða þetta viðkvæma en vandmeðfarna mál. Frelsi fylgir ábyrgð. Ef við viljum að börnin okkar upplifi allt þetta ofboðslega frelsi sem fylgir netinu og sjónvarpinu, þá er það okkar sem foreldra að setja mörk og hjálpa þeim að þekkja muninn á réttu og röngu. Við þurfum að hjálpa þeim að þekkja almenn siðferðismörk, horfa á hluti og athafnir með gagnrýnum augum og kenna þeim að taka skynsamlegar ákvarðanir. Við getum ekki ásakað einhvern einn aðila um hvernig staðan er í samfélaginu í dag. Ástæðurnar eru svo margþættar. En við verðum að líta í eigin barm sem uppalendur og virkir samfélagsþegnar og taka höndum saman um að snúa þessari óheillaþróun við. Þetta er samvinnuátak okkar allra. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Hver skipaði bankaráði Landsbankans að kaupa TM? Ásthildur Lóa Þórsdóttir Skoðun Er þetta eðlilegt? Guðrún Árnadóttir,Guðrún Tara Sveinsdóttir,Hekla Kollmar,Þorgerður Jörundsdóttir Skoðun Bréf til þjóðarinnar Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir Skoðun Foreldrar með börn í vímuefnaneyslu og úrræði Dagbjört Ósk Steindórsdóttir Skoðun Páskarnir - íhugunarhvatning Árni Stefán Árnason Skoðun Vikan með Gísla Árný Björg Blandon Skoðun Tónlist í gleði og sorg Sigurvin Lárus Jónsson Skoðun Skaðaminnkun, lækning, hroki og hleypidómar Guðbjörg Sveinsdóttir Skoðun Eftirliti með snyrtistofum ábótavant Halla Signý Kristjánsdóttir Skoðun Formaður geðlækna illa áttaður? Vilhjálmur Hjálmarsson Skoðun Skoðun Skoðun Foreldrar með börn í vímuefnaneyslu og úrræði Dagbjört Ósk Steindórsdóttir skrifar Skoðun Páskarnir - íhugunarhvatning Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Aukinn kraftur með hækkandi sól Bragi Bjarnason skrifar Skoðun Tilbrigðin um enda lífsins Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Tónlist í gleði og sorg Sigurvin Lárus Jónsson skrifar Skoðun Eftirliti með snyrtistofum ábótavant Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Markvissar aðgerðir munu skila árangri á húsnæðismarkaði Ágúst Bjarni Garðarsson skrifar Skoðun Bréf til þjóðarinnar Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Einokunarmjólk? Hilmar Vilberg Gylfason skrifar Skoðun Má þjóðin ráða? Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Formaður geðlækna illa áttaður? Vilhjálmur Hjálmarsson skrifar Skoðun Hver skipaði bankaráði Landsbankans að kaupa TM? Ásthildur Lóa Þórsdóttir skrifar Skoðun Að vera eða vera ekki í samkeppni við sjálfa sig Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Engin námslán fyrir fátækt fólk Gísli Laufeyjarson Höskuldsson skrifar Skoðun Er þetta eðlilegt? Guðrún Árnadóttir,Guðrún Tara Sveinsdóttir,Hekla Kollmar,Þorgerður Jörundsdóttir skrifar Skoðun Stjórnmálin koma okkur öllum við Arnar Freyr Sigurðsson skrifar Skoðun Um tímabær áform ráðherra og ótímabært frumhlaup Viðskiptaráðs Jóna Hlíf Halldórsdóttir skrifar Skoðun Fríar máltíðir grunnskólabarna - merkur samfélagslegur áfangi Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Heilbrigðisráðuneytið er með forystu Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Skaðaminnkun, lækning, hroki og hleypidómar Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar Skoðun Fyrirgefðu mér mín kæra Harpa Sævar Helgi Lárusson skrifar Skoðun Vikan með Gísla Árný Björg Blandon skrifar Skoðun Furðulegar verðlækkanir á mörkuðum Baldur Thorlacius skrifar Skoðun Varanlegt vopnahlé og sjálfstæð Palestína Kristrún Frostadóttir skrifar Skoðun Með of mikil völd Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hvað ef það gýs nær höfuðborgarsvæðinu? Ingvi Gunnarsson,Sigrún Tómsdóttir,Hrefna Hallgrímsdóttir,Daði Hafþórsson skrifar Skoðun Er sniðugt að vera með tilgreinda séreign? Guðný Helga Lárusdóttir skrifar Skoðun Ekki þykjast ekki vita neitt Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Athugasemdir við eignaumsýslu Landsbanka Íslands Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Framsókn stendur með bændum og neytendum Hópur þingmanna Framsóknar skrifar Sjá meira
Á undanförnum vikum og mánuðum hafa málefni íslenskra ungmenna verið í brennidepli. Við höfum heyrt og séð dæmi um áberandi kvenfyrirlitningu, kynjamisrétti og klámvæðingu og séð þau neikvæðu áhrif sem þessi samfélagsmenning hefur á viðhorf, athafnir og orðræðu unga fólksins okkar. Sem betur fer hafa viðvörunarbjöllur kviknað og fjöldi fólks lýst yfir áhyggjum af þessu ástandi, eða brugðist við með einhverjum hætti. Við Íslendingar erum rík af því að eiga fullt af frábærum, flottum og metnaðarfullum unglingum sem við getum verið afar stolt af. En því miður hvílir skuggi yfir of stórum hópi þessarar ungu kynslóðar. Dæmin hafa sýnt og sannað að undanförnu að mikil viðhorfsbreyting í siðferði hefur orðið hjá hluta ungu kynslóðarinnar. Það er erfitt að nefna eina einstaka ástæðu fyrir þessari viðhorfsbreytingu en í þjóðfélagsumræðunni hafa ýmsir áhrifavaldar verið nefndir, svo sem mikið sjónvarpsáhorf, tölvuleikir og notkun samfélagsmiðla. Í þessum miðlum virðist stundum sem allt sé leyfilegt og fáir kippa sér upp við að í kvikmyndum og tónlistarmyndböndum sé ofbeldi, klám og önnur neikvæð hegðun normalíseruð. Við sem foreldrar getum ekki breytt sjónvarpsdagskránni eða þróun tækninnar en við getum ekki staðið hjá án þess að gera neitt. Ungmennin í dag eru stöðugt nettengd, hvort sem það er við heimilistölvuna, í skólanum eða símanum sínum. Á netinu eru hættur sem ber að varast og þá reynir á hlutverk okkar og ábyrgð sem foreldra. Við getum sest niður hjá þeim og fylgst með hvaða síður þau eru að skoða, við hverja þau eiga samskipti í gegnum netið og rætt um ábyrga netnotkun. Við þurfum að setja þeim reglur og fylgja þeim eftir. Byggjum brú Það er staðreynd að unga fólkið okkar er að skoða klám í auknum mæli. Niðurstöður rannsókna sem Háskólinn á Akureyri birti í júlí 2012 sýna að íslenskir unglingar sækja mest í klám af þeim átta löndum sem rannsóknin náði til. Er þetta ásættanleg þróun? Við þurfum að velta því fyrir okkur hver skilaboðin eru með því að aðhafast ekkert. Viljum við að börnin okkar alist upp við kvenfyrirlitningu, niðurlægingu og þekkingarleysi á muninum á kynlífi og klámi? Hvernig eiga unglingarnir okkar að vita hvar línan liggur, ef við, foreldrarnir, stöndum ekki upp núna og segja hingað og ekki lengra og krefjumst betra samfélags fyrir börnin okkar? Við hjá SAMFOK, samtökum foreldra grunnskólabarna, höfum miklar áhyggjur af þessari þróun mála hjá ungu kynslóðinni og ákváðum sl. haust að leggja megináhersluna í vetur á að fara í samstarf við foreldrafélög í grunnskólum og styrkja þau til að bjóða upp á Tölum Saman verkefnið í sínum skólum. Þetta eru fyrirlestrar fagfólks sem ætlað er að byggja brú milli foreldra og unglinga í umræðunni um kynlíf, kynhegðun og kynheilbrigði. Það er einlæg ósk okkar að sem flestir foreldrar noti tækifærið og sæki þessa fyrirlestra þegar boðið verður upp á þá í þeirra grunnskóla. Það er sömuleiðis mikið fagnaðarefni að stuttmyndin Fáðu Já hefur verið sýnd í flestum grunnskólum landsins á undanförnum vikum. Sú mynd mun vafalaust gefa unglingunum skýrari skilaboð. Notum tækifærið og ræðum þessi mál við börnin okkar þegar þau segja okkur frá því að myndin hafi verið sýnd í þeirra skóla, og gefa okkur þar með tækifæri til að ræða þetta viðkvæma en vandmeðfarna mál. Frelsi fylgir ábyrgð. Ef við viljum að börnin okkar upplifi allt þetta ofboðslega frelsi sem fylgir netinu og sjónvarpinu, þá er það okkar sem foreldra að setja mörk og hjálpa þeim að þekkja muninn á réttu og röngu. Við þurfum að hjálpa þeim að þekkja almenn siðferðismörk, horfa á hluti og athafnir með gagnrýnum augum og kenna þeim að taka skynsamlegar ákvarðanir. Við getum ekki ásakað einhvern einn aðila um hvernig staðan er í samfélaginu í dag. Ástæðurnar eru svo margþættar. En við verðum að líta í eigin barm sem uppalendur og virkir samfélagsþegnar og taka höndum saman um að snúa þessari óheillaþróun við. Þetta er samvinnuátak okkar allra.
Er þetta eðlilegt? Guðrún Árnadóttir,Guðrún Tara Sveinsdóttir,Hekla Kollmar,Þorgerður Jörundsdóttir Skoðun
Skoðun Er þetta eðlilegt? Guðrún Árnadóttir,Guðrún Tara Sveinsdóttir,Hekla Kollmar,Þorgerður Jörundsdóttir skrifar
Skoðun Um tímabær áform ráðherra og ótímabært frumhlaup Viðskiptaráðs Jóna Hlíf Halldórsdóttir skrifar
Skoðun Fríar máltíðir grunnskólabarna - merkur samfélagslegur áfangi Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar
Skoðun Hvað ef það gýs nær höfuðborgarsvæðinu? Ingvi Gunnarsson,Sigrún Tómsdóttir,Hrefna Hallgrímsdóttir,Daði Hafþórsson skrifar
Er þetta eðlilegt? Guðrún Árnadóttir,Guðrún Tara Sveinsdóttir,Hekla Kollmar,Þorgerður Jörundsdóttir Skoðun