Tíminn er mjög merkilegt fyrirbæri á Íslandi Magnús Guðmundsson skrifar 10. júní 2016 10:15 "Þarna er endurómun af mér og mínum tilfinningum sem og tenging mín við Ísland og náttúruna,“ segir Ferdinand um efni nýju ljóðabókarinnar. Vísir/Stefán Nýverið kom út ljóðabókin Í úteyjum eftir Ferdinand Jónsson. Þetta er önnur ljóðabók Ferdinands sem hefur búið og starfað sem geðlæknir í London síðustu nítján árin. Það er ekki laust við að lesandi finni aðeins fyrir þessari fjarlægð frá heimahögunum í ljóðum Ferdinands sem þvertekur ekki fyrir það. „Í þessari fjarlægð sér maður hlutina hugsanlega í aðeins öðru ljósi en ég kem hérna samt í öllum mínum fríum og sæki mikið hingað heim. En ef til vill er skynjunin sterkari þegar maður dvelur á melum og móum Lundúnaborgar inni á milli en þó alltaf með landið okkar í farteskinu.“Hoppaðu inn og út Annað sem kemur upp í hugann við lestur ljóðabókar Ferdinands er einhvers konar ferðalag um andlega líðan og vitund ljóðmælandans, ljóð fyrir ljóð. „Það er eflaust eitthvað til í því en ég leitast samt við að gera þetta eins einfalt og mögulegt er þannig að það sé pláss fyrir aðra. Pláss fyrir lesandann og hans tilfinningar. Því þegar öllu er á botninn hvolft þá er það mín upplifun af því að vinna í Lundúnum með öllum þjóðarbrotum að við erum öll óskaplega lík. Það eru sömu tilfinningarnar, sömu áhyggjurnar, sama gleðin og sorgin sem mér finnst einkenna okkur öll. Þetta eru allt sömu tengingarnar – sömu farvegirnir. Þess vegna reyni ég að hafa þetta einfalt til þess að það sé pláss fyrir lesandann og að hann finni, þegar vel tekst til, einhvern hljóm og einhverja tilfinningu. Ég held að það geti verið hreinsandi að upplifa slíkar tilfinningar. Við þekkjum öll flestar þessar tilfinningar, ef til vill ekki alveg allar en svona flestar þeirra, og það er gott að finna þetta með öðrum. Það sem er einnig gott við ljóð, að mínu mati, er að þú getur hoppað inn og þú getur hoppað út í erli daganna. Þetta er öllu snúnara með til dæmis Dostojevskí því þar er þetta heilmikil vinna, mikill tími sem liggur að baki því að fara inn í verkið. En með ljóðið er allt í lagi fyrir upptekið fólk að hoppa inn í myndina, dvelja í henni og fara síðan út aftur og vonandi eitthvað nært.“ Landið og tilfinningarnar Ferdinand starfar sem geðlæknir og sem slíkur er hann að vinna með tilfinningar og líðan fólks alla daga. En skyldi hann tengja þarna saman á milli starfsins og skáldskaparins? „Já að einhverju leyti en maður verður að gæta að þagnarskyldunni. Ég er að vinna með heimilislausu fólki og að sjálfsögðu er það þannig með alla sjúklinga að maður verður að vara sig ákaflega mikið á þagnarskyldunni. Það er hornsteinn þess að við getum unnið með fólki og að fólk geti treyst okkur. En endurómun af þessu starfi kemur svo eðlilega inn í ljóðin sem ég er að bauka við að semja í mínum frítíma en ekki einhverjar beinar tengingar. Þarna er endurómun af mér og mínum tilfinningum og tenging mín við Ísland og náttúruna er þarna óneitanlega til staðar. Landið sem við eigum er svo andlegt að það er eiginlega engu lagi líkt. Það er ekki nema von að langförult fólk sé hér á hnjánum yfir þessari fegurð og upplifuninni af því að koma hér. Eins yfir þessu ljósi sem við búum við þar sem við höfum 365 daga í ári sem eru hver öðrum ólíkir. Þannig að tíminn er mjög merkilegt fyrirbæri á Íslandi. Hér finnum við fyrir tímans þunga nið í allri þessari tilbreytingu ljóss og veðurs. Himinninn er svo stór og skýjafarið og landið spila svo saman og svo dvelur þjóðin þarna á milli að upplifa það sem á stundum er engu öðru líkt.“ Greinin birtist fyrst í Fréttablaðinu 10. júní 2016. Menning Mest lesið Nígeríusvindlarinn reyndist vera bróðir hans Lífið Vítalía og Arnar Grant í kossaflensi Lífið „Vildi greinilega ekki að einhver úr fjölskyldunni kæmi að honum“ Lífið Talin ólíklegust til að komast áfram Lífið Arkitekt dýrasta húss Íslandssögunnar selur í Fossvogi Lífið Ási selur íbúðina eftir sambandsslitin Lífið „Ekki lengur þræll þess að finnast ég ekki nóg“ Lífið Nýbökuðu hjónin kíktu í kaffi til Guðna Lífið Bauð öllum bæjarbúum í matarboð Lífið Missti allar tærnar þrjátíu árum eftir að konan skar undan honum Lífið Fleiri fréttir Nýr safnstjóri Listasafnsins á Akureyri Þau eru tilnefnd til Maístjörnunnar Eigandinn heltekinn af skrímslaverkunum hans Sindra Kveður Tjarnarbíó: „Of lítið og of seint“ Þessi voru tilnefnd til barna- og unglingabókmenntaverðlauna Norðurlandaráðs Vatnið alltaf heillað þrátt fyrir mikla hræðslu Stórglæsilegar stjörnur á Eddunni Á ferð með mömmu hlaut níu Eddur Ætlar aldrei að setjast í helgan stein „Kannski var ég ekki að pæla í algebru því mamma mín var að deyja“ Listamaðurinn á bak við Áfanga í Viðey látinn Eliza hlaut heiðursverðlaun Fyrsta alþjóðlega barokkhátíðin í Reykjavík Gerður Kristný hlýtur virt norsk bókmenntaverðlaun Hættir sem leikhússtjóri og hefur störf í ráðuneytinu Myndaveisla: Sex listrænum áratugum fagnað með glæsilegri sýningu Amanda og Brák meðal handhafa Íslensku myndlistarverðlaunanna Kaflaskil í íslenskri menningarsögu Hjartnæm stund Guðna með Herði og Kára Grindavíkurbær heiðursgestur Menningarnætur 2024 Kristín Ómarsdóttir meðal þeirra sem hlaut Fjöruverðlaunin Síðasta verk Nóbelsverðlaunahafans gefið út gegn hans eigin óskum Listræn og lífleg starfsemi í gömlu Áburðarverksmiðjunni Myndaveisla: Yfir þúsund manns í listrænu fjöri í Hveragerði Myndaveisla: Þotulið hönnunarbransans fagnaði með stæl Myndaveisla: Fullt út úr dyrum og næstum uppselt fyrir opnun „Óþekka barnið“ í íslenskri myndlist fer nýjar leiðir Íslensk strandmenning í brennidepli á Akranesi Þrífst vel í brjálaðri vinnumenningu í New York Samtal við mömmu sem olli straumhvörfum Sjá meira
Nýverið kom út ljóðabókin Í úteyjum eftir Ferdinand Jónsson. Þetta er önnur ljóðabók Ferdinands sem hefur búið og starfað sem geðlæknir í London síðustu nítján árin. Það er ekki laust við að lesandi finni aðeins fyrir þessari fjarlægð frá heimahögunum í ljóðum Ferdinands sem þvertekur ekki fyrir það. „Í þessari fjarlægð sér maður hlutina hugsanlega í aðeins öðru ljósi en ég kem hérna samt í öllum mínum fríum og sæki mikið hingað heim. En ef til vill er skynjunin sterkari þegar maður dvelur á melum og móum Lundúnaborgar inni á milli en þó alltaf með landið okkar í farteskinu.“Hoppaðu inn og út Annað sem kemur upp í hugann við lestur ljóðabókar Ferdinands er einhvers konar ferðalag um andlega líðan og vitund ljóðmælandans, ljóð fyrir ljóð. „Það er eflaust eitthvað til í því en ég leitast samt við að gera þetta eins einfalt og mögulegt er þannig að það sé pláss fyrir aðra. Pláss fyrir lesandann og hans tilfinningar. Því þegar öllu er á botninn hvolft þá er það mín upplifun af því að vinna í Lundúnum með öllum þjóðarbrotum að við erum öll óskaplega lík. Það eru sömu tilfinningarnar, sömu áhyggjurnar, sama gleðin og sorgin sem mér finnst einkenna okkur öll. Þetta eru allt sömu tengingarnar – sömu farvegirnir. Þess vegna reyni ég að hafa þetta einfalt til þess að það sé pláss fyrir lesandann og að hann finni, þegar vel tekst til, einhvern hljóm og einhverja tilfinningu. Ég held að það geti verið hreinsandi að upplifa slíkar tilfinningar. Við þekkjum öll flestar þessar tilfinningar, ef til vill ekki alveg allar en svona flestar þeirra, og það er gott að finna þetta með öðrum. Það sem er einnig gott við ljóð, að mínu mati, er að þú getur hoppað inn og þú getur hoppað út í erli daganna. Þetta er öllu snúnara með til dæmis Dostojevskí því þar er þetta heilmikil vinna, mikill tími sem liggur að baki því að fara inn í verkið. En með ljóðið er allt í lagi fyrir upptekið fólk að hoppa inn í myndina, dvelja í henni og fara síðan út aftur og vonandi eitthvað nært.“ Landið og tilfinningarnar Ferdinand starfar sem geðlæknir og sem slíkur er hann að vinna með tilfinningar og líðan fólks alla daga. En skyldi hann tengja þarna saman á milli starfsins og skáldskaparins? „Já að einhverju leyti en maður verður að gæta að þagnarskyldunni. Ég er að vinna með heimilislausu fólki og að sjálfsögðu er það þannig með alla sjúklinga að maður verður að vara sig ákaflega mikið á þagnarskyldunni. Það er hornsteinn þess að við getum unnið með fólki og að fólk geti treyst okkur. En endurómun af þessu starfi kemur svo eðlilega inn í ljóðin sem ég er að bauka við að semja í mínum frítíma en ekki einhverjar beinar tengingar. Þarna er endurómun af mér og mínum tilfinningum og tenging mín við Ísland og náttúruna er þarna óneitanlega til staðar. Landið sem við eigum er svo andlegt að það er eiginlega engu lagi líkt. Það er ekki nema von að langförult fólk sé hér á hnjánum yfir þessari fegurð og upplifuninni af því að koma hér. Eins yfir þessu ljósi sem við búum við þar sem við höfum 365 daga í ári sem eru hver öðrum ólíkir. Þannig að tíminn er mjög merkilegt fyrirbæri á Íslandi. Hér finnum við fyrir tímans þunga nið í allri þessari tilbreytingu ljóss og veðurs. Himinninn er svo stór og skýjafarið og landið spila svo saman og svo dvelur þjóðin þarna á milli að upplifa það sem á stundum er engu öðru líkt.“ Greinin birtist fyrst í Fréttablaðinu 10. júní 2016.
Menning Mest lesið Nígeríusvindlarinn reyndist vera bróðir hans Lífið Vítalía og Arnar Grant í kossaflensi Lífið „Vildi greinilega ekki að einhver úr fjölskyldunni kæmi að honum“ Lífið Talin ólíklegust til að komast áfram Lífið Arkitekt dýrasta húss Íslandssögunnar selur í Fossvogi Lífið Ási selur íbúðina eftir sambandsslitin Lífið „Ekki lengur þræll þess að finnast ég ekki nóg“ Lífið Nýbökuðu hjónin kíktu í kaffi til Guðna Lífið Bauð öllum bæjarbúum í matarboð Lífið Missti allar tærnar þrjátíu árum eftir að konan skar undan honum Lífið Fleiri fréttir Nýr safnstjóri Listasafnsins á Akureyri Þau eru tilnefnd til Maístjörnunnar Eigandinn heltekinn af skrímslaverkunum hans Sindra Kveður Tjarnarbíó: „Of lítið og of seint“ Þessi voru tilnefnd til barna- og unglingabókmenntaverðlauna Norðurlandaráðs Vatnið alltaf heillað þrátt fyrir mikla hræðslu Stórglæsilegar stjörnur á Eddunni Á ferð með mömmu hlaut níu Eddur Ætlar aldrei að setjast í helgan stein „Kannski var ég ekki að pæla í algebru því mamma mín var að deyja“ Listamaðurinn á bak við Áfanga í Viðey látinn Eliza hlaut heiðursverðlaun Fyrsta alþjóðlega barokkhátíðin í Reykjavík Gerður Kristný hlýtur virt norsk bókmenntaverðlaun Hættir sem leikhússtjóri og hefur störf í ráðuneytinu Myndaveisla: Sex listrænum áratugum fagnað með glæsilegri sýningu Amanda og Brák meðal handhafa Íslensku myndlistarverðlaunanna Kaflaskil í íslenskri menningarsögu Hjartnæm stund Guðna með Herði og Kára Grindavíkurbær heiðursgestur Menningarnætur 2024 Kristín Ómarsdóttir meðal þeirra sem hlaut Fjöruverðlaunin Síðasta verk Nóbelsverðlaunahafans gefið út gegn hans eigin óskum Listræn og lífleg starfsemi í gömlu Áburðarverksmiðjunni Myndaveisla: Yfir þúsund manns í listrænu fjöri í Hveragerði Myndaveisla: Þotulið hönnunarbransans fagnaði með stæl Myndaveisla: Fullt út úr dyrum og næstum uppselt fyrir opnun „Óþekka barnið“ í íslenskri myndlist fer nýjar leiðir Íslensk strandmenning í brennidepli á Akranesi Þrífst vel í brjálaðri vinnumenningu í New York Samtal við mömmu sem olli straumhvörfum Sjá meira