Þriðjudagsþrot Hörður S. Óskarsson skrifar 2. febrúar 2016 10:46 Við erum stödd í höfuðstöðvum tæknigreina og sjáum þar metnaðarfullan raunvísindanema sitja í stofu 158. Rófubeinið hvílir á dúnamjúkum trébekk sem var hannaður og smíðaður af trésmiðnum Jósefi frá Nazareth. Staðsettur í miðjunni á stútfullum fyrirlestri er nemandinn kominn í bobba. Hann þarf að komast á klósettið og því standa til boða tveir kostir. Sá fyrri er að biðja samnemendur sína um að standa upp og fara fram á gang, sá seinni er að halda í sér og þrauka í gegnum svitatárin. Hann tekur þetta á sig, í þetta sinn, og heldur í sér út tímann. Biðin er óbærileg en með þolinmæðina að vopni tekst að komast í gegnum erfiðið. Nemandinn er algjörlega búinn á því, þrefaldur tími í fyrirlestrarsal og ekkert hádegishlé. Bakið aumt og pokarnir undir augunum eðlisþyngri en möttull jarðar, en verst af öllu að hann náði ekki að kaupa sér kaffi því það var búið að lok lok og læsa sjoppunni. Mikill skellur því hann þarf að klára hópverkefnið fyrir miðnætti. Hann semur við sjálfan sig um að kaupa sér gosdrykk úr bilaða sjálfsalanum. Sem betur fer eru hinir í hópnum búnir að redda borði því lítið er um pláss fyrir hópavinnu eins og vanalega. Þau klára verkefnið með sóma rétt fyrir kvöldmat og því kemst hann úrvinda heim að fá sér smá í gogginn. En lærdómnum er hvergi nærri lokið því eins og vanalega á þriðjudögum þarf hann að lesa sig í gegnum efni vikunnar. Undir lokin er hann byrjaður að dotta og ákveður að segja þetta gott. Hann er ekki lengi að svífa inn í heim draumanna og dreymir þar um háskóla sem telur lokapróf vera úrelt og ekki í takt við raunveruleikann í atvinnulífinu. Hann dreymir um háskóla sem setur nemendur og þeirra skoðanir í forgang, háskóla sem breytist með tímanum í stað þess að halda sér í fornöldinni, háskóla sem setur lýðræði stúdenta í fyrsta sæti. En nú er tíma drauma að ljúka og tími til kominn að Vaka.Þessi grein er skrifuð sem hluti af greinaskriftaátaki Vöku í tilefni Stúdentaráðskosninga sem fara fram dagana 3. og 4. febrúar. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Hver skipaði bankaráði Landsbankans að kaupa TM? Ásthildur Lóa Þórsdóttir Skoðun Ríkisreknar ofsóknir Sigurður Einarsson Skoðun Bréf til þjóðarinnar Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir Skoðun Saklausir menn í fangelsi Tinna Brynjólfsdóttir Skoðun Er þetta eðlilegt? Guðrún Árnadóttir,Guðrún Tara Sveinsdóttir,Hekla Kollmar,Þorgerður Jörundsdóttir Skoðun Vikan með Gísla Árný Björg Blandon Skoðun Markvissar aðgerðir munu skila árangri á húsnæðismarkaði Ágúst Bjarni Garðarsson Skoðun Skaðaminnkun, lækning, hroki og hleypidómar Guðbjörg Sveinsdóttir Skoðun Páskarnir - íhugunarhvatning Árni Stefán Árnason Skoðun Tónlist í gleði og sorg Sigurvin Lárus Jónsson Skoðun Skoðun Skoðun Foreldrar með börn í vímuefnaneyslu og úrræði Dagbjört Ósk Steindórsdóttir skrifar Skoðun Páskarnir - íhugunarhvatning Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Aukinn kraftur með hækkandi sól Bragi Bjarnason skrifar Skoðun Tilbrigðin um enda lífsins Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Tónlist í gleði og sorg Sigurvin Lárus Jónsson skrifar Skoðun Eftirliti með snyrtistofum ábótavant Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Markvissar aðgerðir munu skila árangri á húsnæðismarkaði Ágúst Bjarni Garðarsson skrifar Skoðun Bréf til þjóðarinnar Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Einokunarmjólk? Hilmar Vilberg Gylfason skrifar Skoðun Má þjóðin ráða? Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Formaður geðlækna illa áttaður? Vilhjálmur Hjálmarsson skrifar Skoðun Hver skipaði bankaráði Landsbankans að kaupa TM? Ásthildur Lóa Þórsdóttir skrifar Skoðun Að vera eða vera ekki í samkeppni við sjálfa sig Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Engin námslán fyrir fátækt fólk Gísli Laufeyjarson Höskuldsson skrifar Skoðun Er þetta eðlilegt? Guðrún Árnadóttir,Guðrún Tara Sveinsdóttir,Hekla Kollmar,Þorgerður Jörundsdóttir skrifar Skoðun Stjórnmálin koma okkur öllum við Arnar Freyr Sigurðsson skrifar Skoðun Um tímabær áform ráðherra og ótímabært frumhlaup Viðskiptaráðs Jóna Hlíf Halldórsdóttir skrifar Skoðun Fríar máltíðir grunnskólabarna - merkur samfélagslegur áfangi Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Heilbrigðisráðuneytið er með forystu Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Skaðaminnkun, lækning, hroki og hleypidómar Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar Skoðun Fyrirgefðu mér mín kæra Harpa Sævar Helgi Lárusson skrifar Skoðun Vikan með Gísla Árný Björg Blandon skrifar Skoðun Furðulegar verðlækkanir á mörkuðum Baldur Thorlacius skrifar Skoðun Varanlegt vopnahlé og sjálfstæð Palestína Kristrún Frostadóttir skrifar Skoðun Með of mikil völd Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hvað ef það gýs nær höfuðborgarsvæðinu? Ingvi Gunnarsson,Sigrún Tómsdóttir,Hrefna Hallgrímsdóttir,Daði Hafþórsson skrifar Skoðun Er sniðugt að vera með tilgreinda séreign? Guðný Helga Lárusdóttir skrifar Skoðun Ekki þykjast ekki vita neitt Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Athugasemdir við eignaumsýslu Landsbanka Íslands Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Framsókn stendur með bændum og neytendum Hópur þingmanna Framsóknar skrifar Sjá meira
Við erum stödd í höfuðstöðvum tæknigreina og sjáum þar metnaðarfullan raunvísindanema sitja í stofu 158. Rófubeinið hvílir á dúnamjúkum trébekk sem var hannaður og smíðaður af trésmiðnum Jósefi frá Nazareth. Staðsettur í miðjunni á stútfullum fyrirlestri er nemandinn kominn í bobba. Hann þarf að komast á klósettið og því standa til boða tveir kostir. Sá fyrri er að biðja samnemendur sína um að standa upp og fara fram á gang, sá seinni er að halda í sér og þrauka í gegnum svitatárin. Hann tekur þetta á sig, í þetta sinn, og heldur í sér út tímann. Biðin er óbærileg en með þolinmæðina að vopni tekst að komast í gegnum erfiðið. Nemandinn er algjörlega búinn á því, þrefaldur tími í fyrirlestrarsal og ekkert hádegishlé. Bakið aumt og pokarnir undir augunum eðlisþyngri en möttull jarðar, en verst af öllu að hann náði ekki að kaupa sér kaffi því það var búið að lok lok og læsa sjoppunni. Mikill skellur því hann þarf að klára hópverkefnið fyrir miðnætti. Hann semur við sjálfan sig um að kaupa sér gosdrykk úr bilaða sjálfsalanum. Sem betur fer eru hinir í hópnum búnir að redda borði því lítið er um pláss fyrir hópavinnu eins og vanalega. Þau klára verkefnið með sóma rétt fyrir kvöldmat og því kemst hann úrvinda heim að fá sér smá í gogginn. En lærdómnum er hvergi nærri lokið því eins og vanalega á þriðjudögum þarf hann að lesa sig í gegnum efni vikunnar. Undir lokin er hann byrjaður að dotta og ákveður að segja þetta gott. Hann er ekki lengi að svífa inn í heim draumanna og dreymir þar um háskóla sem telur lokapróf vera úrelt og ekki í takt við raunveruleikann í atvinnulífinu. Hann dreymir um háskóla sem setur nemendur og þeirra skoðanir í forgang, háskóla sem breytist með tímanum í stað þess að halda sér í fornöldinni, háskóla sem setur lýðræði stúdenta í fyrsta sæti. En nú er tíma drauma að ljúka og tími til kominn að Vaka.Þessi grein er skrifuð sem hluti af greinaskriftaátaki Vöku í tilefni Stúdentaráðskosninga sem fara fram dagana 3. og 4. febrúar.
Er þetta eðlilegt? Guðrún Árnadóttir,Guðrún Tara Sveinsdóttir,Hekla Kollmar,Þorgerður Jörundsdóttir Skoðun
Skoðun Er þetta eðlilegt? Guðrún Árnadóttir,Guðrún Tara Sveinsdóttir,Hekla Kollmar,Þorgerður Jörundsdóttir skrifar
Skoðun Um tímabær áform ráðherra og ótímabært frumhlaup Viðskiptaráðs Jóna Hlíf Halldórsdóttir skrifar
Skoðun Fríar máltíðir grunnskólabarna - merkur samfélagslegur áfangi Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar
Skoðun Hvað ef það gýs nær höfuðborgarsvæðinu? Ingvi Gunnarsson,Sigrún Tómsdóttir,Hrefna Hallgrímsdóttir,Daði Hafþórsson skrifar
Er þetta eðlilegt? Guðrún Árnadóttir,Guðrún Tara Sveinsdóttir,Hekla Kollmar,Þorgerður Jörundsdóttir Skoðun