Þær fyrstu en ekki síðustu Steinunni Ír Einarsdóttir skrifar 30. september 2016 20:44 Ég sat á áhugaverðum fundi sem Kvennréttindafélag Íslands stóð fyrir. Þar komu saman konur og töluðu um reynslu sína af þátttöku í stjórnmálum. Nokkrar þeirra minntust á að þær ólust upp við að trúa á algert jafnrétti, kona var jú forseti og þá hlyti konum að vera allir vegir færir. Síðan mættu þær á atvinnumarkaðinn og áttuðu sig á að veruleikinn var allt annar. Þá komu í ljós óvæntar hindranir vegna fyrirframgefinna hugmynda samfélagsins um stöðu konunar á atvinnumarkaði og fastmótaðra viðhorfa um aukna ábyrgð þeirra á heimilinu umfram karla.Þegar raunveruleikin skellur á Ég á fimm dætur sem eiga sér stóra drauma. Allir vegir eru þeim færir í þeirra huga og ekkert þarf nema vilja og þrautseigju. Ég hvet þær áfram enda vona ég mest af öllu að þær brjóti öll þau glerþök sem þær lenda á í framtíðinni. Þangað til að veruleikin um raunverulega stöðu jafnréttis skellur á þeim er tækifæri núna til að ryðja enn stærri braut, byggja upp enn fleiri tækifæri og fjölga enn frekar kvenfyrirmyndum í samfélaginu sem dætur okkar og síðan dætur þeirra geta litið upp til og lært af .Engin jafnréttisparadís Hvergi í heiminum er til jafnréttisparadís. Sú hugmynd á það til að loða við Ísland að þar sé mesta jafnrétti í heimi enda hafi hér orðið miklar breytingar til batnaðar umfram sum lönd. Það að Ísland þyki framúrskarandi í jafnréttismálum er í mínum huga áminning um að við eigum langt í land hér heima og á heimsvísu. Land þar sem aðeins ein kona hefur verið forseti og ein kona forsætisráðherra. Það er flottur árangur en afar lítill í samanburði við fjölda karla sem hafa setið í þessum áhrifastöðum samfélagsins. Ísland hefur aldrei náð því að vera með helmings hlutföll kvenna og karla á Alþingi hvað þá fleiri konur.Vonbrigði Ísland er land þar sem enn er launamunur kynjanna stórt vandamál og hundruðir kvenna segja frá upplifun sinni af kynferðisofbeldi án þess að brugðist er við í samræmi við það. Land þar sem hlutfall kvenna í lögreglunni og Hæstarétti er skammarlega lágt er ekkert annað en land þar sem enn er langur vegur eftir til jafnréttis.Að virða mannréttindi Ég hef ekki heyrt af hlaupara sem nær forskoti og hættir á miðri leið og hrósar sigri eða fótboltaliði sem er yfir í hálfeik og lýsir yfir að hafa unnið. Við getum ekki lýst yfir neinum sigrum í jafnréttismálum fyrr en viðunandi árangur hefur náðst. Þau framfaraskref sem hafa náðst eru aðeins þau að einföld mannréttindi kvenna eru virt. Það er sjálfsagt mál og við ættum frekar að gráta yfir því að eitt sinn gerðum við það ekki. Skammast okkar í sand og ösku og lofa betrun.Þar sem verkin tala Ég valdi að berjast fyrir jöfnu samfélagi með Samfylkingunni því þar hafa verkin talað í jafnréttismálum. Þessi eina kona sem hefur verið forsætisráðherra, fyrsta konan til að vera fjármálaráðherra og ein af fáum kvennborgarstjórum voru allar Samfylkingakonur. Baráttan fyrir jafnri stöðu kvenna og karla er hvergi nærri lokið og til þess að ná stöðugum framgangi þarf meira en einn flokk, meira en eina konu, það þarf allt samfélagið Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Ríkisreknar ofsóknir Sigurður Einarsson Skoðun Hver skipaði bankaráði Landsbankans að kaupa TM? Ásthildur Lóa Þórsdóttir Skoðun Bréf til þjóðarinnar Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir Skoðun Saklausir menn í fangelsi Tinna Brynjólfsdóttir Skoðun Er þetta eðlilegt? Guðrún Árnadóttir,Guðrún Tara Sveinsdóttir,Hekla Kollmar,Þorgerður Jörundsdóttir Skoðun Vikan með Gísla Árný Björg Blandon Skoðun Markvissar aðgerðir munu skila árangri á húsnæðismarkaði Ágúst Bjarni Garðarsson Skoðun Páskarnir - íhugunarhvatning Árni Stefán Árnason Skoðun Tónlist í gleði og sorg Sigurvin Lárus Jónsson Skoðun Foreldrar með börn í vímuefnaneyslu og úrræði Dagbjört Ósk Steindórsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Foreldrar með börn í vímuefnaneyslu og úrræði Dagbjört Ósk Steindórsdóttir skrifar Skoðun Páskarnir - íhugunarhvatning Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Aukinn kraftur með hækkandi sól Bragi Bjarnason skrifar Skoðun Tilbrigðin um enda lífsins Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Tónlist í gleði og sorg Sigurvin Lárus Jónsson skrifar Skoðun Eftirliti með snyrtistofum ábótavant Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Markvissar aðgerðir munu skila árangri á húsnæðismarkaði Ágúst Bjarni Garðarsson skrifar Skoðun Bréf til þjóðarinnar Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Einokunarmjólk? Hilmar Vilberg Gylfason skrifar Skoðun Má þjóðin ráða? Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Formaður geðlækna illa áttaður? Vilhjálmur Hjálmarsson skrifar Skoðun Hver skipaði bankaráði Landsbankans að kaupa TM? Ásthildur Lóa Þórsdóttir skrifar Skoðun Að vera eða vera ekki í samkeppni við sjálfa sig Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Engin námslán fyrir fátækt fólk Gísli Laufeyjarson Höskuldsson skrifar Skoðun Er þetta eðlilegt? Guðrún Árnadóttir,Guðrún Tara Sveinsdóttir,Hekla Kollmar,Þorgerður Jörundsdóttir skrifar Skoðun Stjórnmálin koma okkur öllum við Arnar Freyr Sigurðsson skrifar Skoðun Um tímabær áform ráðherra og ótímabært frumhlaup Viðskiptaráðs Jóna Hlíf Halldórsdóttir skrifar Skoðun Fríar máltíðir grunnskólabarna - merkur samfélagslegur áfangi Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Heilbrigðisráðuneytið er með forystu Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Skaðaminnkun, lækning, hroki og hleypidómar Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar Skoðun Fyrirgefðu mér mín kæra Harpa Sævar Helgi Lárusson skrifar Skoðun Vikan með Gísla Árný Björg Blandon skrifar Skoðun Furðulegar verðlækkanir á mörkuðum Baldur Thorlacius skrifar Skoðun Varanlegt vopnahlé og sjálfstæð Palestína Kristrún Frostadóttir skrifar Skoðun Með of mikil völd Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hvað ef það gýs nær höfuðborgarsvæðinu? Ingvi Gunnarsson,Sigrún Tómsdóttir,Hrefna Hallgrímsdóttir,Daði Hafþórsson skrifar Skoðun Er sniðugt að vera með tilgreinda séreign? Guðný Helga Lárusdóttir skrifar Skoðun Ekki þykjast ekki vita neitt Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Athugasemdir við eignaumsýslu Landsbanka Íslands Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Framsókn stendur með bændum og neytendum Hópur þingmanna Framsóknar skrifar Sjá meira
Ég sat á áhugaverðum fundi sem Kvennréttindafélag Íslands stóð fyrir. Þar komu saman konur og töluðu um reynslu sína af þátttöku í stjórnmálum. Nokkrar þeirra minntust á að þær ólust upp við að trúa á algert jafnrétti, kona var jú forseti og þá hlyti konum að vera allir vegir færir. Síðan mættu þær á atvinnumarkaðinn og áttuðu sig á að veruleikinn var allt annar. Þá komu í ljós óvæntar hindranir vegna fyrirframgefinna hugmynda samfélagsins um stöðu konunar á atvinnumarkaði og fastmótaðra viðhorfa um aukna ábyrgð þeirra á heimilinu umfram karla.Þegar raunveruleikin skellur á Ég á fimm dætur sem eiga sér stóra drauma. Allir vegir eru þeim færir í þeirra huga og ekkert þarf nema vilja og þrautseigju. Ég hvet þær áfram enda vona ég mest af öllu að þær brjóti öll þau glerþök sem þær lenda á í framtíðinni. Þangað til að veruleikin um raunverulega stöðu jafnréttis skellur á þeim er tækifæri núna til að ryðja enn stærri braut, byggja upp enn fleiri tækifæri og fjölga enn frekar kvenfyrirmyndum í samfélaginu sem dætur okkar og síðan dætur þeirra geta litið upp til og lært af .Engin jafnréttisparadís Hvergi í heiminum er til jafnréttisparadís. Sú hugmynd á það til að loða við Ísland að þar sé mesta jafnrétti í heimi enda hafi hér orðið miklar breytingar til batnaðar umfram sum lönd. Það að Ísland þyki framúrskarandi í jafnréttismálum er í mínum huga áminning um að við eigum langt í land hér heima og á heimsvísu. Land þar sem aðeins ein kona hefur verið forseti og ein kona forsætisráðherra. Það er flottur árangur en afar lítill í samanburði við fjölda karla sem hafa setið í þessum áhrifastöðum samfélagsins. Ísland hefur aldrei náð því að vera með helmings hlutföll kvenna og karla á Alþingi hvað þá fleiri konur.Vonbrigði Ísland er land þar sem enn er launamunur kynjanna stórt vandamál og hundruðir kvenna segja frá upplifun sinni af kynferðisofbeldi án þess að brugðist er við í samræmi við það. Land þar sem hlutfall kvenna í lögreglunni og Hæstarétti er skammarlega lágt er ekkert annað en land þar sem enn er langur vegur eftir til jafnréttis.Að virða mannréttindi Ég hef ekki heyrt af hlaupara sem nær forskoti og hættir á miðri leið og hrósar sigri eða fótboltaliði sem er yfir í hálfeik og lýsir yfir að hafa unnið. Við getum ekki lýst yfir neinum sigrum í jafnréttismálum fyrr en viðunandi árangur hefur náðst. Þau framfaraskref sem hafa náðst eru aðeins þau að einföld mannréttindi kvenna eru virt. Það er sjálfsagt mál og við ættum frekar að gráta yfir því að eitt sinn gerðum við það ekki. Skammast okkar í sand og ösku og lofa betrun.Þar sem verkin tala Ég valdi að berjast fyrir jöfnu samfélagi með Samfylkingunni því þar hafa verkin talað í jafnréttismálum. Þessi eina kona sem hefur verið forsætisráðherra, fyrsta konan til að vera fjármálaráðherra og ein af fáum kvennborgarstjórum voru allar Samfylkingakonur. Baráttan fyrir jafnri stöðu kvenna og karla er hvergi nærri lokið og til þess að ná stöðugum framgangi þarf meira en einn flokk, meira en eina konu, það þarf allt samfélagið
Er þetta eðlilegt? Guðrún Árnadóttir,Guðrún Tara Sveinsdóttir,Hekla Kollmar,Þorgerður Jörundsdóttir Skoðun
Skoðun Er þetta eðlilegt? Guðrún Árnadóttir,Guðrún Tara Sveinsdóttir,Hekla Kollmar,Þorgerður Jörundsdóttir skrifar
Skoðun Um tímabær áform ráðherra og ótímabært frumhlaup Viðskiptaráðs Jóna Hlíf Halldórsdóttir skrifar
Skoðun Fríar máltíðir grunnskólabarna - merkur samfélagslegur áfangi Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar
Skoðun Hvað ef það gýs nær höfuðborgarsvæðinu? Ingvi Gunnarsson,Sigrún Tómsdóttir,Hrefna Hallgrímsdóttir,Daði Hafþórsson skrifar
Er þetta eðlilegt? Guðrún Árnadóttir,Guðrún Tara Sveinsdóttir,Hekla Kollmar,Þorgerður Jörundsdóttir Skoðun