Sýndarmennska Landhelgisgæslunnar sem fyrr höfð í hávegum Vilhelm Jónsson skrifar 28. nóvember 2014 07:00 Það getur tæplega verið ásættanlegt að allt að 8 til 10 milljarða varðskip, framreiknað þegar tekið er tillit til ýmiss kostnaðar sem hefur hlaðist upp undangengin ár, sé bundið við bryggju yfir 300 daga á ári. Á sama tíma er heilbrigðiskerfið á vonarvöl og embættismenn þjóðarinnar ráðþrota varðandi hvar skuli leita eftir fjármagni til að halda því gangandi og telja sig velta þar hverjum steini til hagræðingar. Eðlilegast væri að selja skipið og hætta þessum flottræfilshætti sem er viðhafður og reyndar hvert sem litið er. Síðasta upphlaup Landhelgisgæslunnar með vélbyssukaupum sínum og yfirklóri er helst til þess fallið að auka enn frekar á ótrúverðugleika stofnunarinnar. Einnig má velta fyrir sér hvort hæfileiki og geta sé til staðar að meðhöndla slík vopn í ljósi fyrri atburða sem einkenndust af tómri taugaveiklun og yfirborðsmennsku. Af fenginni reynslu er ekki óraunhæft að ætla að yfirvöld og gæslan telji enn frekar ráðlegt að falast eftir öðrum þungavopnum til að fullnægja yfirborðskennd sinni. Þjóðerniskennd og sýndarmennska sem er viðhöfð er aðeins til þess fallin að brjóta enn frekar niður trúverðugleika Íslendinga sem er svo sem ekki mikill fyrir. Með breyttri forgangsröðun á fjármunum má bjarga mun fleiri mannslífum, þ.m.t. sjómönnum, enda veikjast þeir líka. Það þarf engan stærðfræðing til að átta sig á að ef það væri lagt í Landspítalann t.d. hálfvirði af andvirði varðskipsins myndi það bjarga margfalt fleiri mannslífum. Eðlilegast er að taka meiri hagsmuni fram yfir minni og skipta skipinu út til að hagræða og ná auknum sparnaði. Því er öfugt farið nú á tímum frá fyrriparti síðustu aldar þar sem skipaflotinn var vanbúinn og ótraustur og ekki í neinni líkingu við það sem hefur viðgengist síðustu áratugi. Það má alveg halda úti á mun ódýrari hátt skipi sem þjónar að mestu leyti sama tilgangi ef ekki meiri án þess að um margra milljarða freigátu sé að ræða sem er þar að auki alltof dýr í rekstri. Það er góðra gjalda vert að eiga öflugt björgunar- og dráttarskip, sér í lagi sé fjárhagsleg geta og burðir til þess, engu að síður er tæplega hægt að réttlæta þennan skrípaleik sem raun ber vitni. Þessa fáu daga á ári sem skipið fer úr höfn er það sjaldnast til annars fallið en að liggja í einhverjum fjarðarkjafti til að spara olíu eða bundið við bryggju. Það hefur sýnt sig ítrekað, t.d. í byrjun árs þegar það fór úr heimahöfn og lá síðan vikum saman í Fjarðabyggð svo dæmi sé tekið. Því er ekkert öfugt farið hjá hinu opinbera frekar en heimilum og fyrirtækjum sem eiga í fjárhagserfiðleikum, að hagræða þurfi til að draga úr skuldum, ekki síst þar sem skipið er óstarfhæft allt að 11 mánuði á ári. Landhelgisgæslan státar sig af að eiga eitt öflugasta varðskip á Norður-Atlantshafinu þó svo að almenningur sé að sligast undan fjárskuldbindingum sínum og sköttum.Dómgreindarleysi Dómgreindarleysi Landhelgisgæslunnar virðist vera algert, t.d. þegar þeir drógu brennandi ryðkláf (Fernanda) fram og aftur með suðurströndinni og inn í Hafnarfjarðarhöfn og aftur út á Faxaflóa með tilheyrandi ráðleysi og skömm. Það má einnig vitna í þegar flutningaskipið Green Freezer tók niðri á sandrifi í Fáskrúðsfirði í haust að frekar skyldi beðið eftir að búið yrði að öngla fyrir olíu og áhöfn á freigátuna svo að forkólfar Landhelgisgæslunnar gætu baðað sig í fjölmiðlum ásamt því að blása út sína milljóna dráttar-toggetu, að minnsta kosti úr ríkissjóði. Úthafsskip Samherja, Vilhelm Þorsteinsson, sem var á staðnum hefði getað séð um að draga skipið út á mun einfaldari og kostnaðarminni hátt þó svo að sú aðstoð hafi verið afþökkuð. Stjórnvöld þurfa að fara að hafa pólitískan kjark og getu til að láta af óábyrgum hætti sem hefur viðgengist undanfarin ár og fara að átta sig á að þjóðarskuldirnar verða ekki aftur og aftur afskrifaðar til að viðhalda þessum flottræfilshætti áfram, og var réttlætt sem um góðæri væri að ræða af æðstu mönnum þjóðarinnar. Á venjulegu mannamáli mætti helst lýsa uppbyggingu undangenginna ára með beinum og óbeinum hætti sem þjófnaði í ljósi afskrifta sem hafa átt sér stað þar sem ábyrgðarleysið var algert. Alltof margir stjórnmálamenn virðast ekki vera í neinum takti við efnahagsástand þjóðarinnar. Þegar ríkissjóður á í hlut er forgangsröðunin látin stjórnast af tómu yfirlæti og sérhagsmunagæslu ekki síst til að komast til áhrifa og að það eigi bara að spara annars staðar en í eigin gæluverkefnum. Þessi pistill hefur ekkert með það að gera að dregið verði úr öryggi íslenskra sjómanna. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið #Katrín er minn forseti Elín Hirst Skoðun Kjósum Helgu Þórisdóttur Ragnheiður Stefánsdóttir Skoðun Má brjóta lög? Sigríður Ólafsdóttir Skoðun Svart er það og yfirgangur mikill Magnús Guðmundsson Skoðun Framtíð Dalanna heillar Garðar Freyr Vilhjálmsson Skoðun Skapandi ónákvæmni tveggja hagfræðinga Sirrý Hallgrímsdóttir Skoðun Grunnskóli á krossgötum Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Árnadóttir,Þóra Geirlaug Bjartmarsdóttir Skoðun Að skilja íslenskt félagslegt viðmið Valerio Gargiulo Skoðun Af hverju Helgu Þórisdóttur? Haukur Arnþórsson Skoðun Um sjálfstæði þjóðar Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun #Katrín er minn forseti Elín Hirst skrifar Skoðun Svart er það og yfirgangur mikill Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Um sjálfstæði þjóðar Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Skapandi ónákvæmni tveggja hagfræðinga Sirrý Hallgrímsdóttir skrifar Skoðun Af hverju Helgu Þórisdóttur? Haukur Arnþórsson skrifar Skoðun Kjósum Helgu Þórisdóttur Ragnheiður Stefánsdóttir skrifar Skoðun Má brjóta lög? Sigríður Ólafsdóttir skrifar Skoðun Að skilja íslenskt félagslegt viðmið Valerio Gargiulo skrifar Skoðun Traust og gagnsæi Halldór Auðar Svansson skrifar Skoðun Framtíð Dalanna heillar Garðar Freyr Vilhjálmsson skrifar Skoðun Grunnskóli á krossgötum Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Árnadóttir,Þóra Geirlaug Bjartmarsdóttir skrifar Skoðun Öryggisógnir í breyttum heimi Jóhann Friðrik Friðriksson skrifar Skoðun Höfnum óeðlilegri hagnýtingu sjálfboðaliða Ástþór Jón Ragnheiðarson skrifar Skoðun Að skilja faglega Sævar Þór Jónsson skrifar Skoðun Dánaraðstoð: Læknafélag Íslands skilar ekki auðu Steinunn Þórðardóttir,Oddur Steinarsson,Thelma Kristinsdóttir,Katrín Ragna Kemp,Magdalena Ásgeirsdóttir,Margrét Ólafía Tómasdóttir,Ragnar Freyr Ingvarsson,Teitur Ari Theodórsson,Theódór Skúli Sigurðsson skrifar Skoðun Áttu efnaða foreldra eða ekki? Thelma Lind Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Farsæl hagræðing í kjötiðnaði innan ramma samkeppnislaga Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Kennarar – á hraðbraut í kulnun Rakel Linda Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Heilbrigðiskerfi Íslands – horfum til framtíðar Egill Steinar Ágústsson skrifar Skoðun Er of mikill hiti í hleðslunni hjá þér? Ágúst Mogensen skrifar Skoðun Hvað felst í frumvarpi til laga um breytingu á húsaleigulögum? Hildur Ýr Viðarsdóttir skrifar Skoðun Af hverju eru kaupin á TM ekki á dagskrá aðalfundar Landsbankans? Ásthildur Lóa Þórsdóttir skrifar Skoðun Skortur á möguleikanum á dánaraðstoð leiðir til þess að fólk tekur eigið líf Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Varnargarðar utan um fólkið í Grindavík Guðbrandur Einarsson skrifar Skoðun Meiri pening, takk Gunnar Úlfarsson skrifar Skoðun Gervigreind og máttur tungumálsins Þorsteinn Siglaugsson skrifar Skoðun Sameinum 2. og 3. deild karla í knattspyrnu Bergvin Oddsson skrifar Skoðun Skynsamlegt að selja Íslandsbanka Teitur Björn Einarsson skrifar Skoðun Gleymdu börnin Kolbrún Pálsdóttir skrifar Skoðun Vinstri gráir Yngvi Óttarsson skrifar Sjá meira
Það getur tæplega verið ásættanlegt að allt að 8 til 10 milljarða varðskip, framreiknað þegar tekið er tillit til ýmiss kostnaðar sem hefur hlaðist upp undangengin ár, sé bundið við bryggju yfir 300 daga á ári. Á sama tíma er heilbrigðiskerfið á vonarvöl og embættismenn þjóðarinnar ráðþrota varðandi hvar skuli leita eftir fjármagni til að halda því gangandi og telja sig velta þar hverjum steini til hagræðingar. Eðlilegast væri að selja skipið og hætta þessum flottræfilshætti sem er viðhafður og reyndar hvert sem litið er. Síðasta upphlaup Landhelgisgæslunnar með vélbyssukaupum sínum og yfirklóri er helst til þess fallið að auka enn frekar á ótrúverðugleika stofnunarinnar. Einnig má velta fyrir sér hvort hæfileiki og geta sé til staðar að meðhöndla slík vopn í ljósi fyrri atburða sem einkenndust af tómri taugaveiklun og yfirborðsmennsku. Af fenginni reynslu er ekki óraunhæft að ætla að yfirvöld og gæslan telji enn frekar ráðlegt að falast eftir öðrum þungavopnum til að fullnægja yfirborðskennd sinni. Þjóðerniskennd og sýndarmennska sem er viðhöfð er aðeins til þess fallin að brjóta enn frekar niður trúverðugleika Íslendinga sem er svo sem ekki mikill fyrir. Með breyttri forgangsröðun á fjármunum má bjarga mun fleiri mannslífum, þ.m.t. sjómönnum, enda veikjast þeir líka. Það þarf engan stærðfræðing til að átta sig á að ef það væri lagt í Landspítalann t.d. hálfvirði af andvirði varðskipsins myndi það bjarga margfalt fleiri mannslífum. Eðlilegast er að taka meiri hagsmuni fram yfir minni og skipta skipinu út til að hagræða og ná auknum sparnaði. Því er öfugt farið nú á tímum frá fyrriparti síðustu aldar þar sem skipaflotinn var vanbúinn og ótraustur og ekki í neinni líkingu við það sem hefur viðgengist síðustu áratugi. Það má alveg halda úti á mun ódýrari hátt skipi sem þjónar að mestu leyti sama tilgangi ef ekki meiri án þess að um margra milljarða freigátu sé að ræða sem er þar að auki alltof dýr í rekstri. Það er góðra gjalda vert að eiga öflugt björgunar- og dráttarskip, sér í lagi sé fjárhagsleg geta og burðir til þess, engu að síður er tæplega hægt að réttlæta þennan skrípaleik sem raun ber vitni. Þessa fáu daga á ári sem skipið fer úr höfn er það sjaldnast til annars fallið en að liggja í einhverjum fjarðarkjafti til að spara olíu eða bundið við bryggju. Það hefur sýnt sig ítrekað, t.d. í byrjun árs þegar það fór úr heimahöfn og lá síðan vikum saman í Fjarðabyggð svo dæmi sé tekið. Því er ekkert öfugt farið hjá hinu opinbera frekar en heimilum og fyrirtækjum sem eiga í fjárhagserfiðleikum, að hagræða þurfi til að draga úr skuldum, ekki síst þar sem skipið er óstarfhæft allt að 11 mánuði á ári. Landhelgisgæslan státar sig af að eiga eitt öflugasta varðskip á Norður-Atlantshafinu þó svo að almenningur sé að sligast undan fjárskuldbindingum sínum og sköttum.Dómgreindarleysi Dómgreindarleysi Landhelgisgæslunnar virðist vera algert, t.d. þegar þeir drógu brennandi ryðkláf (Fernanda) fram og aftur með suðurströndinni og inn í Hafnarfjarðarhöfn og aftur út á Faxaflóa með tilheyrandi ráðleysi og skömm. Það má einnig vitna í þegar flutningaskipið Green Freezer tók niðri á sandrifi í Fáskrúðsfirði í haust að frekar skyldi beðið eftir að búið yrði að öngla fyrir olíu og áhöfn á freigátuna svo að forkólfar Landhelgisgæslunnar gætu baðað sig í fjölmiðlum ásamt því að blása út sína milljóna dráttar-toggetu, að minnsta kosti úr ríkissjóði. Úthafsskip Samherja, Vilhelm Þorsteinsson, sem var á staðnum hefði getað séð um að draga skipið út á mun einfaldari og kostnaðarminni hátt þó svo að sú aðstoð hafi verið afþökkuð. Stjórnvöld þurfa að fara að hafa pólitískan kjark og getu til að láta af óábyrgum hætti sem hefur viðgengist undanfarin ár og fara að átta sig á að þjóðarskuldirnar verða ekki aftur og aftur afskrifaðar til að viðhalda þessum flottræfilshætti áfram, og var réttlætt sem um góðæri væri að ræða af æðstu mönnum þjóðarinnar. Á venjulegu mannamáli mætti helst lýsa uppbyggingu undangenginna ára með beinum og óbeinum hætti sem þjófnaði í ljósi afskrifta sem hafa átt sér stað þar sem ábyrgðarleysið var algert. Alltof margir stjórnmálamenn virðast ekki vera í neinum takti við efnahagsástand þjóðarinnar. Þegar ríkissjóður á í hlut er forgangsröðunin látin stjórnast af tómu yfirlæti og sérhagsmunagæslu ekki síst til að komast til áhrifa og að það eigi bara að spara annars staðar en í eigin gæluverkefnum. Þessi pistill hefur ekkert með það að gera að dregið verði úr öryggi íslenskra sjómanna.
Grunnskóli á krossgötum Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Árnadóttir,Þóra Geirlaug Bjartmarsdóttir Skoðun
Skoðun Grunnskóli á krossgötum Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Árnadóttir,Þóra Geirlaug Bjartmarsdóttir skrifar
Skoðun Dánaraðstoð: Læknafélag Íslands skilar ekki auðu Steinunn Þórðardóttir,Oddur Steinarsson,Thelma Kristinsdóttir,Katrín Ragna Kemp,Magdalena Ásgeirsdóttir,Margrét Ólafía Tómasdóttir,Ragnar Freyr Ingvarsson,Teitur Ari Theodórsson,Theódór Skúli Sigurðsson skrifar
Skoðun Hvað felst í frumvarpi til laga um breytingu á húsaleigulögum? Hildur Ýr Viðarsdóttir skrifar
Skoðun Af hverju eru kaupin á TM ekki á dagskrá aðalfundar Landsbankans? Ásthildur Lóa Þórsdóttir skrifar
Skoðun Skortur á möguleikanum á dánaraðstoð leiðir til þess að fólk tekur eigið líf Ingrid Kuhlman skrifar
Grunnskóli á krossgötum Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Árnadóttir,Þóra Geirlaug Bjartmarsdóttir Skoðun