Stolt Auðunn Lúthersson skrifar 30. júní 2016 08:32 Hvers vegna fögnum við þegar við skorum? Við erum stolt af Davíð sem sigrar Golíat. Það er eitthvað ótrúlega fallegt við að sjá þann sem er talinn minnimáttar vinna. Þess vegna finnum við fyrir þessari krúttlegu sameiningu. Ég talaði við einhvern gæja í grænmetisdeildinni í Bónus áðan. „Áfram Ísland!“ Geggjað stöff. Þetta sæta kítl í bringunni sem Gummi Ben virðist hafa fundið beina boðleið að, bara með því að vera hann sjálfur. Það fallega við íþróttir er liðsheild og sameining. Margra ára þrotlaus vinna. Þjálfarar, leikmenn, íþróttafélög og foreldrar sem skutla öllum á milli staða. Að standa við bakið á íþróttamönnunum og styðja þá. Sameiningin er svo falleg. Sameining er miklu öflugri en þjóðerni og á hvaða fleka jarðkringlunnar við fæddumst. Mannskepnan er ótrúlega flink í að finna leiðir til þess að búa til sameiningu. Sömu fegurð í sameiningu má sjá í því hvernig við syngjum með á Radiohead eða fögnum áramótum. Saman syrgjum við Dumbledore, pælum í því hvernig kjóllinn er á litinn, hermum eftir Hotline Bling dansinum og hlæjum að offeitri bandarískri konu með Chewbacca-grímu. En samstaða er ekki bara falleg. Hún er nauðsynleg. Þegar ég var sextán ára átti ég nógu erfitt með að finna fótfestu í sjálfum mér. Að bæta ofan á það stríð í heimalandi mínu, að sjá fjölskyldu mína splundrast og brottrekstur frá eina skjólinu í öllum þessum stormavindi er mér óhugsandi. Land sem að á efni á því að senda 8% þjóðarinnar til Frakklands að horfa á fótbolta hlýtur að geta tekið við fleiri hælisleitendum. Það hlýtur að geta rétt út hjálparhönd þegar þörfin er svona mikil. Ef ekki við, hver þá? Landsliðið er búið að sanna að þeir séu ekki með “small mentality” í fótbolta. Nú er nauðsynlegt að þjóðin sanni það sömuleiðis. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Hver skipaði bankaráði Landsbankans að kaupa TM? Ásthildur Lóa Þórsdóttir Skoðun Eftirliti með snyrtistofum ábótavant Halla Signý Kristjánsdóttir Skoðun Tónlist í gleði og sorg Sigurvin Lárus Jónsson Skoðun Bréf til þjóðarinnar Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir Skoðun Er þetta eðlilegt? Guðrún Árnadóttir,Guðrún Tara Sveinsdóttir,Hekla Kollmar,Þorgerður Jörundsdóttir Skoðun Aukinn kraftur með hækkandi sól Bragi Bjarnason Skoðun Páskarnir - íhugunarhvatning Árni Stefán Árnason Skoðun Formaður geðlækna illa áttaður? Vilhjálmur Hjálmarsson Skoðun Tilbrigðin um enda lífsins Matthildur Björnsdóttir Skoðun Skaðaminnkun, lækning, hroki og hleypidómar Guðbjörg Sveinsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Páskarnir - íhugunarhvatning Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Aukinn kraftur með hækkandi sól Bragi Bjarnason skrifar Skoðun Tilbrigðin um enda lífsins Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Tónlist í gleði og sorg Sigurvin Lárus Jónsson skrifar Skoðun Eftirliti með snyrtistofum ábótavant Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Markvissar aðgerðir munu skila árangri á húsnæðismarkaði Ágúst Bjarni Garðarsson skrifar Skoðun Bréf til þjóðarinnar Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Einokunarmjólk? Hilmar Vilberg Gylfason skrifar Skoðun Má þjóðin ráða? Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Formaður geðlækna illa áttaður? Vilhjálmur Hjálmarsson skrifar Skoðun Hver skipaði bankaráði Landsbankans að kaupa TM? Ásthildur Lóa Þórsdóttir skrifar Skoðun Að vera eða vera ekki í samkeppni við sjálfa sig Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Engin námslán fyrir fátækt fólk Gísli Laufeyjarson Höskuldsson skrifar Skoðun Er þetta eðlilegt? Guðrún Árnadóttir,Guðrún Tara Sveinsdóttir,Hekla Kollmar,Þorgerður Jörundsdóttir skrifar Skoðun Stjórnmálin koma okkur öllum við Arnar Freyr Sigurðsson skrifar Skoðun Um tímabær áform ráðherra og ótímabært frumhlaup Viðskiptaráðs Jóna Hlíf Halldórsdóttir skrifar Skoðun Fríar máltíðir grunnskólabarna - merkur samfélagslegur áfangi Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Heilbrigðisráðuneytið er með forystu Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Skaðaminnkun, lækning, hroki og hleypidómar Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar Skoðun Fyrirgefðu mér mín kæra Harpa Sævar Helgi Lárusson skrifar Skoðun Vikan með Gísla Árný Björg Blandon skrifar Skoðun Furðulegar verðlækkanir á mörkuðum Baldur Thorlacius skrifar Skoðun Varanlegt vopnahlé og sjálfstæð Palestína Kristrún Frostadóttir skrifar Skoðun Með of mikil völd Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hvað ef það gýs nær höfuðborgarsvæðinu? Ingvi Gunnarsson,Sigrún Tómsdóttir,Hrefna Hallgrímsdóttir,Daði Hafþórsson skrifar Skoðun Er sniðugt að vera með tilgreinda séreign? Guðný Helga Lárusdóttir skrifar Skoðun Ekki þykjast ekki vita neitt Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Athugasemdir við eignaumsýslu Landsbanka Íslands Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Framsókn stendur með bændum og neytendum Hópur þingmanna Framsóknar skrifar Skoðun Staðan í stjórnmálum vorið 2024 Björn Leví Gunnarsson skrifar Sjá meira
Hvers vegna fögnum við þegar við skorum? Við erum stolt af Davíð sem sigrar Golíat. Það er eitthvað ótrúlega fallegt við að sjá þann sem er talinn minnimáttar vinna. Þess vegna finnum við fyrir þessari krúttlegu sameiningu. Ég talaði við einhvern gæja í grænmetisdeildinni í Bónus áðan. „Áfram Ísland!“ Geggjað stöff. Þetta sæta kítl í bringunni sem Gummi Ben virðist hafa fundið beina boðleið að, bara með því að vera hann sjálfur. Það fallega við íþróttir er liðsheild og sameining. Margra ára þrotlaus vinna. Þjálfarar, leikmenn, íþróttafélög og foreldrar sem skutla öllum á milli staða. Að standa við bakið á íþróttamönnunum og styðja þá. Sameiningin er svo falleg. Sameining er miklu öflugri en þjóðerni og á hvaða fleka jarðkringlunnar við fæddumst. Mannskepnan er ótrúlega flink í að finna leiðir til þess að búa til sameiningu. Sömu fegurð í sameiningu má sjá í því hvernig við syngjum með á Radiohead eða fögnum áramótum. Saman syrgjum við Dumbledore, pælum í því hvernig kjóllinn er á litinn, hermum eftir Hotline Bling dansinum og hlæjum að offeitri bandarískri konu með Chewbacca-grímu. En samstaða er ekki bara falleg. Hún er nauðsynleg. Þegar ég var sextán ára átti ég nógu erfitt með að finna fótfestu í sjálfum mér. Að bæta ofan á það stríð í heimalandi mínu, að sjá fjölskyldu mína splundrast og brottrekstur frá eina skjólinu í öllum þessum stormavindi er mér óhugsandi. Land sem að á efni á því að senda 8% þjóðarinnar til Frakklands að horfa á fótbolta hlýtur að geta tekið við fleiri hælisleitendum. Það hlýtur að geta rétt út hjálparhönd þegar þörfin er svona mikil. Ef ekki við, hver þá? Landsliðið er búið að sanna að þeir séu ekki með “small mentality” í fótbolta. Nú er nauðsynlegt að þjóðin sanni það sömuleiðis.
Er þetta eðlilegt? Guðrún Árnadóttir,Guðrún Tara Sveinsdóttir,Hekla Kollmar,Þorgerður Jörundsdóttir Skoðun
Skoðun Er þetta eðlilegt? Guðrún Árnadóttir,Guðrún Tara Sveinsdóttir,Hekla Kollmar,Þorgerður Jörundsdóttir skrifar
Skoðun Um tímabær áform ráðherra og ótímabært frumhlaup Viðskiptaráðs Jóna Hlíf Halldórsdóttir skrifar
Skoðun Fríar máltíðir grunnskólabarna - merkur samfélagslegur áfangi Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar
Skoðun Hvað ef það gýs nær höfuðborgarsvæðinu? Ingvi Gunnarsson,Sigrún Tómsdóttir,Hrefna Hallgrímsdóttir,Daði Hafþórsson skrifar
Er þetta eðlilegt? Guðrún Árnadóttir,Guðrún Tara Sveinsdóttir,Hekla Kollmar,Þorgerður Jörundsdóttir Skoðun