Erlent

Sjóræningjar herja á sjómenn í Venesúela

Samúel Karl Ólason skrifar
Árið 2004 veiddu sjómenn Venesúela um 120 þúsund tonn af túnfiski, en nú er aflinn undir 40 þúsund tonnum.
Árið 2004 veiddu sjómenn Venesúela um 120 þúsund tonn af túnfiski, en nú er aflinn undir 40 þúsund tonnum. Vísir/AFP
Sjóræningjar herja nú á sjómenn í Venesúela, en öflugur iðnaður er nú í lamasessi í landinu sem hefur gengið í gegnum veruleg vandræði á undanförnum árum. Gengi fyrrverandi sjómanna ræna aflanum af þeim sem hætta sér út á sjó og stela einnig vélum úr bátum þeirra, henda þeim útbyrðis eða myrða þá jafnvel.

Efnahagur Venesúela, sem fyrir ekki svo löngu síðan, var í hæstu hæðum, er nú á hnjánum. Búfénaður drepst þar sem bændur eiga ekki fyrir fæð. Bændur þurfa að reyna að kaupa sér mat sem þeir ræktuðu áður en geta ekki nú þar sem áburður er ekki til í landinu. Venesúela býr yfir miklum olíulindum en nánast allur iðnaður í landinu er óstarræktur.

Sjá einnig: Sjálf­skapar­víti Venesúela - Sósíalíska drauma­ríkið sem koll­varpaðist í mar­tröð

Árið 2004 veiddu sjómenn Venesúela um 120 þúsund tonn af túnfiski, samkvæmt AP fréttaveitunni, en nú er aflinn undir 40 þúsund tonnum. Íbúar hafa gripið til þeirra örþrifaráða að stela netum, ljósavélum og vélum úr fiskibátum svo stór hluti fiskiskipaflota landsins er svo gott sem ónýtur.

Ein stærsta höfn héraðsins Sucre er nánast tóm af bátum. Yfirvöld Venesúela þjóðnýttu stærsta útgerðarfyrirtæki héraðsins árið 2010, með mjög slæmum afleiðingum. Rúmlega helmingurinn af flota fyrirtækisins liggur nú við bryggju og ryðgar.

Fjölmörg einkafyrirtæki hafa flutt sig til nágrannalanda Venesúela. Samkvæmt lögum landsins eru útgerðarfyrirtæki tilneydd til að selja helming afla síns til stjórnvalda fyrir gjaldmiðil ríkisins, bolivar, sem er nánast verðlaus.

Sjóræningjar halda hópinn

AP ræddi við hinn 42 ára gamla Edecio Marval sem lenti nýverið í hræðilegri lífsreynslu. Hann var að veiðum með syni sínum, ungum frænda og tveimur öðrum mönnum þegar sjóræningjar stöðvuðu þá.

Auk þess að ræna öllum afla þeirra og mótornum af bátunum þeirra skutu þeir elsta son Marval og mennina tvo sem voru með þeim. Þegar röðin kom að ungum frænda hans kallaði einn sjóræninginn: „Nei, þetta er vinur minn“. Þeir tveir höfðu verið saman á sjó þar til í fyrra.

Sjóræningjarnir skildu þá eftir í vélarlausum bát, en Marval og frændi hans reyndu að ná sambandi við einhvern í landi með því að senda frá sér merki með ljósum. Þegar þeim var bjargað í land sögðu þeir lögreglunni að þeir þekktu yfirmann sjóræningjanna. Hann væri 19 ára gamall og héti El Beta.

El Beta og 40 menn hans bjuggu í tæplega kílómetra fjarlægð frá þorpi Marval. Sjóræningjaforinginn hringdi í Marval nokkrum dögum síðar og hótaði að myrða alla fjölskyldu hans.

„Bróðir þinn grét eins og tík þegar ég drap hann. Nú kem ég á eftir ykkur öllum,“ sagði Beta á upptöku sem Marval lét lögregluna fá.

Samkvæmt AP eru lögregluþjónar tregir við að handtaka fjölda manna í landinu þar sem öll fangelsi eru yfirfull og menn sofa til skiptis í fangaklefum, þar sem allir geta ekki legið í einu. Strandgæslan hefur verið að reyna að halda aftur af sjóræningjum. Fimm foringjar hafa verið ákærðir fyrir að ráðast inn í strandþorp og myrða níu meðlimi fjölskyldu sem talin er tilheyra gengi sjóræningja.

„Þú heyrir sjórán og hugsar um menn ræna gámaskipum við strendur Afríku. Hér eru þetta bara fátækir sjómenn að ræna aðra fátæka sjómenn,“ segir lögmaðurinn Luis Morales. „Þetta eru sambærilegir glæpir og við sjáum á götunum, en hafa dreift úr sér á sjóinn. Á morgun munu þeir sjást á bóndabæjum og í fjöllunum.“




Fleiri fréttir

Sjá meira


×