Innlent

Ómetanleg gögn um Nýja Bíó fundust á haugunum

Gluggað í gögnin. Eiríkur Símon Eiríksson, trésmiður og fyrrverandi borgar­starfsmaður, og Svanhildur Bogadóttir borgarskjalavörður glugga í gögn frá árdögum Nýja Bíós í Reykjavík sem Eiríkur Símon bjargaði frá glötun. Mynd/Borgarskjalasafn
Gluggað í gögnin. Eiríkur Símon Eiríksson, trésmiður og fyrrverandi borgar­starfsmaður, og Svanhildur Bogadóttir borgarskjalavörður glugga í gögn frá árdögum Nýja Bíós í Reykjavík sem Eiríkur Símon bjargaði frá glötun. Mynd/Borgarskjalasafn

„Mér var tekið eins og ég hefði uppgötvað fjársjóð þegar ég kom með þetta blaðadrasl,“ segir Eiríkur Símon Eiríksson, fyrrverandi trésmiður og starfsmaður borgarinnar, sem lét af því verða í gær að koma í vörslu borgar­innar skjölum sem hann rakst á fyrir tilviljun.

Svanhildur Bogadóttir borgar­skjalavörur segir að gögnin sem Eiríkur Símon færði Borgar­skjalasafni séu ómetanlegar heimildir um upphaf og rekstur Nýja Bíós, sem stofnað var í Reykjavík árið 1912. „Við skráum þetta og gögnin verða strax aðgengileg fyrir þá sem vilja skoða,“ segir hún.

Í gögnunum eru handskrifaðar fundagerðarbækur frá 1914 til ársins 1944. Þá er þarna að finna undirrituð lög hlutafélagsins frá 1912 og afrit af leyfi sýslumanns til að vera með kvikmynda­sýningar í húsnæði Nýja Bíós frá sama ári, auk efnahagsbókar frá 1916 til 1928.

„Það var nú eiginlega óafvitandi sem ég passaði upp á þetta, meðan ég geymdi það sem lengst,“ segir Eiríkur Símon. Árið 1999 vann hann við að setja saman plasttunnur fyrir borgina, en eldri járntunnum var komið á haugana. Eiríkur er 79 ára, en var þarna í einu af sínum síðustu verkum fyrir borgina.

Í einni haugaferðinni rakst hann á tvo stóra filmukassa sem hann sá að mætti nýta í annað. „Ég var þarna með Sveini Jósepssyni og það var nú eiginlega hann sem vildi hirða kassana. Við vorum þá með garðrækt og kartöfluskúra þar sem við töldum að þeir gætu nýst. Þangað fóru kassarnir, en gleymdust svo eiginlega.“

Þarna fyrir áratug segist Eiríkur ekkert hafa tekið eftir gögnunum sem voru í öðrum kassanum. „En svo var það fyrir einu og hálfu til tveimur árum að ég var að losa mig við garðræktina og rakst á kassana. Þá ætlaði ég að nota uppi í sumarbústað uppi á lofti, því helvítis músin komst þar inn og ég náði henni aldrei út aftur.“

Þegar Eiríkur ætlaði af stað með kassana heyrði hann hringla í öðrum og rakst þar á skjölin. „Fyrst ætlaði ég nú bara að henda þessu, en sá þá að þarna stóð stofnfundur á einu skjalinu.“ Eiríkur gekk því frá gögnunum í poka og fór með heim tíl sín og upp í hillu. „Þar gleymdist þetta nú bara þangað til í vor, en svo varð alltaf eitthvað til þess að ég komst ekki af stað með þetta fyrr en núna.“ olikr@frettabladid.is



Athugið. Vísir hvetur lesendur til að skiptast á skoðunum. Allar athugasemdir eru á ábyrgð þeirra er þær rita. Lesendur skulu halda sig við málefnalega og hófstillta umræðu og áskilur Vísir sér rétt til að fjarlægja ummæli og/eða umræðu sem fer út fyrir þau mörk. Vísir mun loka á aðgang þeirra sem tjá sig ekki undir eigin nafni eða gerast ítrekað brotlegir við ofangreindar umgengnisreglur.

Fleiri fréttir

Sjá meira


×