Innlent

Málsmeðferð flóttamanna verði réttlát

Ingibjörg Bára Sveinsdóttir skrifar
Pia Prytz Phiri, svæðisstjóri Flóttamannahjálpar Sameinuðu þjóðanna í Norður-Evrópu, hvetur íslensk stjórnvöld til aukinnar samvinnu við að aðstoða flóttamenn.
Pia Prytz Phiri, svæðisstjóri Flóttamannahjálpar Sameinuðu þjóðanna í Norður-Evrópu, hvetur íslensk stjórnvöld til aukinnar samvinnu við að aðstoða flóttamenn. fréttablaðið/gva
„Aðstæður eru orðnar betri en þær voru en þær eru ekki eins og best verður á kosið.“ Þetta sagði Pia Prytz Phiri, svæðisstjóri Flóttamannahjálpar Sameinuðu þjóðanna um dvalarstað flóttamanna á Suðurnesjum, Fit Hostel, á fundi með fréttamönnum í gær.

Svæðisstjórinn, sem heimsækir Ísland reglulega og ræðir þá við hælisleitendur og stjórnvöld, nefndi sérstaklega erfiðleikana sem fylgja því að hafa ekkert við að vera á meðan beðið er í flóttamannabúðum eftir ákvörðun yfirvalda um dvalarleyfi mánuðum og jafnvel árum saman. Hún sagði hælisleitendur hafa áhyggjur af fjölskyldum sínum og að þeim liði illa vegna aðgerðaleysis á meðan á biðinni stendur. Það væri hins vegar ánægjuefni að íslensk stjórnvöld hefðu stytt afgreiðslutíma dvalarleyfa þannig að hann verði ekki lengri en 90 dagar.

Einn þeirra hælisleitenda sem bíða þurftu lengi eftir ákvörðun stjórnvalda er Wali Safi. Hann kom til Íslands í júní 2008 og er nú meðal þeirra 34 umsækjenda sem lagt er til að fái íslenskan ríkisborgararétt. Wali Safi segist hafa þurft að bíða í eitt ár og ellefu mánuði áður en tekin var ákvðrðun um að veita honum dvalarleyfi. „Þá fyrst gat ég farið að vinna. Ég fékk vinnu sem skólaliði í Salaskóla í Kópavogi og starfa þar enn.“

Að sögn Safi var biðin eftir dvalarleyfi erfið. „Ég mátti ekkert gera og einangrunin var slæm.“

Hann hafði flust á milli nokkurra landa áður en hann kom til Íslands. „Ég fór frá föðurlandi mínu, Afganistan, 1997 og bjó meðal annars í Grikklandi.“ Að vera orðinn hluti af íslensku samfélagi finnst honum gott.

Phiri lagði áherslu á mikilvægi þess að flóttamenn fengju fjölskyldur sínar til sín. Þeir hefðu misst margt, líka starfið sitt, og þeir þyrftu tækifæri til að verða hluti af samfélaginu.

Hún gat þess að framfarir hefðu orðið á ýmsum sviðum í afgreiðslu málefna flóttamanna hér á landi. Fangelsun þeirra sem koma með fölsuð eða útrunnin skilríki eða skilríkjalausir, eins og tíðkast hefur hér á landi, ætti alltaf að vera allra síðasta úrræðið og þá bara við alveg sérstakar aðstæður. Svæðisstjórinn kvaðst vona að Ísland yrði innan tíðar meðal þeirra landa þar sem málsmeðferð flóttamanna væri réttlát.




Fleiri fréttir

Sjá meira


×