Fastir pennar

Kæri Jóli, Sigmundur Davíð hér

Sif Sigmarsdóttir skrifar
Kæri Jóli. Sigmundur Davíð hér.

Ég rita þetta bréf til að hvetja þig til að endurskoða kartöfluna sem þú gafst mér í skóinn í morgun. Hvað eiga þessar loftárásir eiginlega að þýða? Ertu kannski einn af þessum jólasveinum á RÚV? Þú skalt hins vegar vita að ég get gripið til ráða minna. Hver ertu, þú heigull, sem ferð huldu höfði að næturlagi? Ertu þessi feiti útlenski í rauða gallanum? Passaðu þig bara eða ég legg á þig innflutningshöft, tolla þig út úr tilverunni. Við á Íslandi kærum okkur ekki um þína menningarlegu gin- og klaufaveiki.

Eða ertu kannski einhver íslenskur landráðamaður? Þú kallar þig Skyrgám. En þú ert sko enginn gámur frá Mjólkursamsölunni, það er næsta víst. Ég get skorið þig niður, skattlagt þig svo rækilega að þú óskir þess að þú hefðir aldrei fæðst. Það er, ef Kaupfélag Skagfirðinga verður ekki fyrra til að hafa hendur í hári þínu. Þú veist að það fer illa fyrir öllum þeim sem hyggja á nýsköpun í mjólkuriðnaði. Þetta er samt ekki hótun sko. Bara staðreynd.

Af hverju, Jóli? Af hverju gafstu mér kartöflu? Þetta er einelti. Ég vona að hún sé íslensk. Frá Þykkvabæ. Ég vil ekki smitast af einhverjum útlenskum kartöflusjúkdómi. Ég á ekki skilið að fá kartöflu, Jóli. Ég er góður. Ég er alltaf að gera eitthvað fyrir aðra. Ég er eins og þú, Jóli. Ég var að enda við að gefa fullt af fólki 80 milljarða. Ég veiti fólki styrki sem bað ekki einu sinni um þá. Ég lækka skatta hjá þeim sem eiga það skilið. Ég er góður við alla sem eru góðir við mig, Jóli.

En það eru bara ekki nærri allir góðir við mig. Og ég geri sko ekki neitt fyrir neinn sem gerir ekki neitt fyrir neinn. Mér líður stundum eins og Mjallhvíti gagnvart vondu stjúpunni. Hún þurfti sjö dverga til að passa upp á sig. Alveg eins og ég. Það er samt ekki mér að kenna að ég þurfi sjö aðstoðarmenn. Það eru þessir meintu fjölmiðlar sem bera ábyrgð á þeim ríkisútgjöldum. Þeir Purkur, Kútur, Álfur, Hnerrir, Teitur, Glámur og Naggur hafa vart undan við að fela hrosshausa í rúmum blaðamanna.

Grapevine. Hvað er það eiginlega? Er það einhver riðusjúkdómur frá útlöndum?

Ég er svo misskilinn, Jóli. Ég held að ég hafi farið aldavillt. Jónas frá Hriflu hefði skilið mig. Fattar fólk ekki að ég er verndari íslenskrar þjóðmenningar? Þess vegna hækkaði ég virðisaukaskattinn á bækur. Einhver þarf að verja þjóðmenninguna gegn úrkynjun samtímans. Það er búið að skrifa allar þær bækur á íslenskri tungu sem vert er að skrifa. Allt eftir Njálu var óþarfi. Nær væri að senda þessa listamenn í áburðarverksmiðjuna. Okkur vantar meiri áburð, ekki orð. Þessar Ora-baunir rækta sig ekki sjálfar.

Alveg eins og strax er teygjanlegt orð er ég maður fólksins. Fólkið bara veit það ekki. Ég vildi að það vissi það. Að ég væri dýrkaður og dáður. Til dæmis svona eins og þessi Svavar Kútur. Eða heitir hann það ekki? Af hverju gafstu mér ekki ukulele í skóinn, Jóli? Ef ég ætti ukulele eins og Svavar Kútur væri ég pottþétt dýrkaður og dáður. Ég myndi spila Stál og hnífur. Allir myndu klappa.

Kæri, Jóli. Gerðu það, taktu kartöfluna til endurskoðunar. Vantar þig ekki jarðgöng? Eða styrk? Ég get reddað þér styrk fyrir hverju sem er. Eða áttu óvin sem þú vilt losna við? Ég get slitið hann upp með rótum og sent hann í útlegð eitthvert út í buskann. Kópasker? Jóli, ég verð að losna við þessa kartöflu. Ég er á low-carb kúrnum fyrir jólin. Taktu hana til baka og þú munt eiga gleðileg jól. Þetta er ekki hótun. Bara staðreynd.






×