Hvers vegna á að verðlauna dýraníð? Árni Snævarr og Linda Pétursdóttir skrifar 2. október 2015 07:00 Sigurður Ingi Jóhannsson landbúnaðarráðherra segir koma til álita að ríkið styrki eigendur svínabúa í því skyni að uppræta þá illu meðferð á dýrum sem flett var ofan af í sjónvarpsfréttum RÚV á dögunum. Svínin eru vistuð í alltof þröngum stíum og þjást af legusárum, enda geta þau varla hreyft sig, geta ýmist ekki rétt úr fótunum eða lagst á hliðina, júgrin liggja inn í næsta bás og snerta innréttingarnar, svo eitthvað sé nefnt. Dýralæknir hjá Matvælastofnun sem horfði á upptökurnar sagði að þarna væri dýraníð á ferðinni. Við erum hjartanlega sammála. Nú myndi maður ætla að yfirvöld gripu til tafarlausra aðgerða og nýttu skýrar lagaheimildir til að refsa þeim sem gerast brotlegir við gildandi lög og reglur. Matvælastofnun krafðist alvarlegra úrbóta þegar hún komst á snoðir um sumt af því sem sjónvarpsáhorfendur fengu að sjá á dögunum. Í aðeins einu tilfelli var hins vegar beitt „þvingunarferli“, en viðkomandi svínabú virðist láta það sem vind um eyru þjóta. Matvælastofnun telur að hér sé um „lögbrot“ að ræða, en samt hefur ekkert tilfelli verið kært til lögreglu. Hvernig má þetta vera? Þrátt fyrir þessi meintu lögbrot virðist Sigurður Ingi landbúnaðarráðherra sáttur við ástandið og segir viðbrögð yfirvalda með fullnægjandi hætti. „Við þurfum auðvitað að veita ákveðið svigrúm til að fara í dýrar fjárfestingar og hugsanlega þarf að koma til einhvers konar stuðningskerfi við það,“ segir Sigurður Ingi. Svigrúm þýðir einfaldlega að dýraníð haldi áfram með vitund og vilja ríkisvaldsins, samanber ofangreindar yfirlýsingar ráðherrans.Á kostnað skattgreiðenda En Sigurður Ingi lætur sér þetta ekki nægja heldur leggur til að úrbætur verði á kostnað skattgreiðenda! Ekki þarf að hafa mörg orð um að ríkisstyrkir eru ekki aðeins mjög gegn yfirlýstri stefnu ríkisstjórnarinnar og tíðarandanum, heldur geta þeir brotið í bága við íslensk lög og lög Evrópska efnahagssvæðisins (EES). Þetta er sérstaklega ámælisvert því með þessu er verið að verðlauna skussana í faginu. Því fer nefnilega fjarri að allir séu undir sömu sök seldir. Í Bændablaðinu er þannig sagt frá því á dögunum að á svínabúinu Ormsstöðum í Grímsnesi sé unnið markvisst að velferð gripanna. Þannig hafi fyrir fimm árum verið hætt að klippa hala á grísum og undanfarin tvö ár hafi allar gylturnar verið í lausagöngu. Ríkisstyrkir myndu skekkja samningsstöðu í þessari grein. Hvers eiga þeir að gjalda sem ganga á undan með góðu fordæmi þegar skussarnir, sem orðið hafa uppvísir að hörmulegri meðferð á dýrum, eru verðlaunaðir? Og hvers vegna ættu svínabúin að grípa til aðgerða eftir að ráðherra hefur hvítþvegið þau af allri ábyrgð og gefið til kynna að skattgreiðendur borgi brúsann? Hvers vegna er ákvæðum gildandi íslenskra laga og reglna um þvinganir gegn brotum af þessu tagi ekki beitt til fullnustu? Hvernig er komið í þjóðfélagi okkar ef þegnarnir geta skammtað sér að eigin geðþótta „svigrúm“ til að fara að lögum og reglum og látið ríkissjóð borga sér fyrir að fara að reglum? Landbúnaðarráðherra á hins vegar ekki síðasta orðið í þessu máli heldur Alþingi Íslendinga. Við skorum á þingmenn að sjá til þess að farið sé að landslögum og að skattfé sé ekki notað til að verðlauna þá skussa sem gerst hafa sekir um dýraníð. En þegar á öllu er á botninn hvolft eru það neytendur og skattgreiðendur sem eiga síðasta orðið. Við tökum undir kröfu Neytendasamtakanna um að upplýst verði hvaða svínabú hafa gert sig sek um hryllilega meðferð á svínum. Í raun eru yfirvöld að hylma yfir með gerendum með því að neita að upplýsa hverjir eigi í hlut og koma þannig óorði á alla greinina – líka þá sem standa sína plikt. Ef ekki verður orðið við þessari kröfu, kann að vera óhjákvæmilegt að hvetja til þess að neytendur hætti að kaupa allt svínakjöt. Skattgreiðendur eiga síðan alltaf þann kost að meta þá stjórnmálamenn að verðleikum sem láta þetta viðgangast með því að sniðganga framboð þeirra í næstu kosningum. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið #Katrín er minn forseti Elín Hirst Skoðun Kjósum Helgu Þórisdóttur Ragnheiður Stefánsdóttir Skoðun Má brjóta lög? Sigríður Ólafsdóttir Skoðun Framtíð Dalanna heillar Garðar Freyr Vilhjálmsson Skoðun Grunnskóli á krossgötum Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Árnadóttir,Þóra Geirlaug Bjartmarsdóttir Skoðun Skapandi ónákvæmni tveggja hagfræðinga Sirrý Hallgrímsdóttir Skoðun Að skilja íslenskt félagslegt viðmið Valerio Gargiulo Skoðun Svart er það og yfirgangur mikill Magnús Guðmundsson Skoðun Af hverju Helgu Þórisdóttur? Haukur Arnþórsson Skoðun Öryggisógnir í breyttum heimi Jóhann Friðrik Friðriksson Skoðun Skoðun Skoðun #Katrín er minn forseti Elín Hirst skrifar Skoðun Svart er það og yfirgangur mikill Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Um sjálfstæði þjóðar Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Skapandi ónákvæmni tveggja hagfræðinga Sirrý Hallgrímsdóttir skrifar Skoðun Af hverju Helgu Þórisdóttur? Haukur Arnþórsson skrifar Skoðun Kjósum Helgu Þórisdóttur Ragnheiður Stefánsdóttir skrifar Skoðun Má brjóta lög? Sigríður Ólafsdóttir skrifar Skoðun Að skilja íslenskt félagslegt viðmið Valerio Gargiulo skrifar Skoðun Traust og gagnsæi Halldór Auðar Svansson skrifar Skoðun Framtíð Dalanna heillar Garðar Freyr Vilhjálmsson skrifar Skoðun Grunnskóli á krossgötum Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Árnadóttir,Þóra Geirlaug Bjartmarsdóttir skrifar Skoðun Öryggisógnir í breyttum heimi Jóhann Friðrik Friðriksson skrifar Skoðun Höfnum óeðlilegri hagnýtingu sjálfboðaliða Ástþór Jón Ragnheiðarson skrifar Skoðun Að skilja faglega Sævar Þór Jónsson skrifar Skoðun Dánaraðstoð: Læknafélag Íslands skilar ekki auðu Steinunn Þórðardóttir,Oddur Steinarsson,Thelma Kristinsdóttir,Katrín Ragna Kemp,Magdalena Ásgeirsdóttir,Margrét Ólafía Tómasdóttir,Ragnar Freyr Ingvarsson,Teitur Ari Theodórsson,Theódór Skúli Sigurðsson skrifar Skoðun Áttu efnaða foreldra eða ekki? Thelma Lind Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Farsæl hagræðing í kjötiðnaði innan ramma samkeppnislaga Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Kennarar – á hraðbraut í kulnun Rakel Linda Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Heilbrigðiskerfi Íslands – horfum til framtíðar Egill Steinar Ágústsson skrifar Skoðun Er of mikill hiti í hleðslunni hjá þér? Ágúst Mogensen skrifar Skoðun Hvað felst í frumvarpi til laga um breytingu á húsaleigulögum? Hildur Ýr Viðarsdóttir skrifar Skoðun Af hverju eru kaupin á TM ekki á dagskrá aðalfundar Landsbankans? Ásthildur Lóa Þórsdóttir skrifar Skoðun Skortur á möguleikanum á dánaraðstoð leiðir til þess að fólk tekur eigið líf Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Varnargarðar utan um fólkið í Grindavík Guðbrandur Einarsson skrifar Skoðun Meiri pening, takk Gunnar Úlfarsson skrifar Skoðun Gervigreind og máttur tungumálsins Þorsteinn Siglaugsson skrifar Skoðun Sameinum 2. og 3. deild karla í knattspyrnu Bergvin Oddsson skrifar Skoðun Skynsamlegt að selja Íslandsbanka Teitur Björn Einarsson skrifar Skoðun Gleymdu börnin Kolbrún Pálsdóttir skrifar Skoðun Vinstri gráir Yngvi Óttarsson skrifar Sjá meira
Sigurður Ingi Jóhannsson landbúnaðarráðherra segir koma til álita að ríkið styrki eigendur svínabúa í því skyni að uppræta þá illu meðferð á dýrum sem flett var ofan af í sjónvarpsfréttum RÚV á dögunum. Svínin eru vistuð í alltof þröngum stíum og þjást af legusárum, enda geta þau varla hreyft sig, geta ýmist ekki rétt úr fótunum eða lagst á hliðina, júgrin liggja inn í næsta bás og snerta innréttingarnar, svo eitthvað sé nefnt. Dýralæknir hjá Matvælastofnun sem horfði á upptökurnar sagði að þarna væri dýraníð á ferðinni. Við erum hjartanlega sammála. Nú myndi maður ætla að yfirvöld gripu til tafarlausra aðgerða og nýttu skýrar lagaheimildir til að refsa þeim sem gerast brotlegir við gildandi lög og reglur. Matvælastofnun krafðist alvarlegra úrbóta þegar hún komst á snoðir um sumt af því sem sjónvarpsáhorfendur fengu að sjá á dögunum. Í aðeins einu tilfelli var hins vegar beitt „þvingunarferli“, en viðkomandi svínabú virðist láta það sem vind um eyru þjóta. Matvælastofnun telur að hér sé um „lögbrot“ að ræða, en samt hefur ekkert tilfelli verið kært til lögreglu. Hvernig má þetta vera? Þrátt fyrir þessi meintu lögbrot virðist Sigurður Ingi landbúnaðarráðherra sáttur við ástandið og segir viðbrögð yfirvalda með fullnægjandi hætti. „Við þurfum auðvitað að veita ákveðið svigrúm til að fara í dýrar fjárfestingar og hugsanlega þarf að koma til einhvers konar stuðningskerfi við það,“ segir Sigurður Ingi. Svigrúm þýðir einfaldlega að dýraníð haldi áfram með vitund og vilja ríkisvaldsins, samanber ofangreindar yfirlýsingar ráðherrans.Á kostnað skattgreiðenda En Sigurður Ingi lætur sér þetta ekki nægja heldur leggur til að úrbætur verði á kostnað skattgreiðenda! Ekki þarf að hafa mörg orð um að ríkisstyrkir eru ekki aðeins mjög gegn yfirlýstri stefnu ríkisstjórnarinnar og tíðarandanum, heldur geta þeir brotið í bága við íslensk lög og lög Evrópska efnahagssvæðisins (EES). Þetta er sérstaklega ámælisvert því með þessu er verið að verðlauna skussana í faginu. Því fer nefnilega fjarri að allir séu undir sömu sök seldir. Í Bændablaðinu er þannig sagt frá því á dögunum að á svínabúinu Ormsstöðum í Grímsnesi sé unnið markvisst að velferð gripanna. Þannig hafi fyrir fimm árum verið hætt að klippa hala á grísum og undanfarin tvö ár hafi allar gylturnar verið í lausagöngu. Ríkisstyrkir myndu skekkja samningsstöðu í þessari grein. Hvers eiga þeir að gjalda sem ganga á undan með góðu fordæmi þegar skussarnir, sem orðið hafa uppvísir að hörmulegri meðferð á dýrum, eru verðlaunaðir? Og hvers vegna ættu svínabúin að grípa til aðgerða eftir að ráðherra hefur hvítþvegið þau af allri ábyrgð og gefið til kynna að skattgreiðendur borgi brúsann? Hvers vegna er ákvæðum gildandi íslenskra laga og reglna um þvinganir gegn brotum af þessu tagi ekki beitt til fullnustu? Hvernig er komið í þjóðfélagi okkar ef þegnarnir geta skammtað sér að eigin geðþótta „svigrúm“ til að fara að lögum og reglum og látið ríkissjóð borga sér fyrir að fara að reglum? Landbúnaðarráðherra á hins vegar ekki síðasta orðið í þessu máli heldur Alþingi Íslendinga. Við skorum á þingmenn að sjá til þess að farið sé að landslögum og að skattfé sé ekki notað til að verðlauna þá skussa sem gerst hafa sekir um dýraníð. En þegar á öllu er á botninn hvolft eru það neytendur og skattgreiðendur sem eiga síðasta orðið. Við tökum undir kröfu Neytendasamtakanna um að upplýst verði hvaða svínabú hafa gert sig sek um hryllilega meðferð á svínum. Í raun eru yfirvöld að hylma yfir með gerendum með því að neita að upplýsa hverjir eigi í hlut og koma þannig óorði á alla greinina – líka þá sem standa sína plikt. Ef ekki verður orðið við þessari kröfu, kann að vera óhjákvæmilegt að hvetja til þess að neytendur hætti að kaupa allt svínakjöt. Skattgreiðendur eiga síðan alltaf þann kost að meta þá stjórnmálamenn að verðleikum sem láta þetta viðgangast með því að sniðganga framboð þeirra í næstu kosningum.
Grunnskóli á krossgötum Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Árnadóttir,Þóra Geirlaug Bjartmarsdóttir Skoðun
Skoðun Grunnskóli á krossgötum Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Árnadóttir,Þóra Geirlaug Bjartmarsdóttir skrifar
Skoðun Dánaraðstoð: Læknafélag Íslands skilar ekki auðu Steinunn Þórðardóttir,Oddur Steinarsson,Thelma Kristinsdóttir,Katrín Ragna Kemp,Magdalena Ásgeirsdóttir,Margrét Ólafía Tómasdóttir,Ragnar Freyr Ingvarsson,Teitur Ari Theodórsson,Theódór Skúli Sigurðsson skrifar
Skoðun Hvað felst í frumvarpi til laga um breytingu á húsaleigulögum? Hildur Ýr Viðarsdóttir skrifar
Skoðun Af hverju eru kaupin á TM ekki á dagskrá aðalfundar Landsbankans? Ásthildur Lóa Þórsdóttir skrifar
Skoðun Skortur á möguleikanum á dánaraðstoð leiðir til þess að fólk tekur eigið líf Ingrid Kuhlman skrifar
Grunnskóli á krossgötum Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Árnadóttir,Þóra Geirlaug Bjartmarsdóttir Skoðun