Hvenær er hún frjósömust? Þórunn Pétursdóttir skrifar 9. mars 2015 11:30 Þroskuð og mjúk viðkomu er hún líklega frjósömust. Ekki of ung því þá eru enn svo margir ferlar sem hún á eftir að ganga í gegnum til að verða tilbúin að takast á við það sem bíður. Hún þarf að gæta þess að fá öll þau næringarefni sem hún þarfnast til að dafna og vatn er henni lífsnauðsynlegt. Hún elskar sólina og geisla hennar en kann samt best að meta hálfskuggann því of sterk sól ofþurrkar hana. Henni líður best vafin grænum klæðum. Hún er viðkvæm fyrir mengandi efnum sem auðveldlega safnast upp og draga verulega úr frjósemi hennar. Efni sem geta jafnvel skaðað hana svo að hún verður örþreytt og óhæf um að taka þátt í daglegu amsti hversdagsins. Of oft er hún þrautpínd af markaðshyggju þar sem allt snýst um peninga; um magn og hagkvæmni umfram gæði og umhyggju. Stundum eydd og rúin getu til að standa sína plikt. Hugsunarleysi er því líka hægt og rólega að ganga frá henni. Hún fæðir okkur klæðir og nærir – en okkur virðist samt nokkuð sama. Skeytingarleysið er slíkt að þó allt okkar líf byggi á frjósemi hennar þá hikum ekki við að fórna henni í stað þess að hlúa að og vernda. Hún er ein af þeim sem launar ríkulega gott atlæti og gefur til baka margfalt á við það sem hún fær. Svo – það er meira en tímabært að við förum að hugsa! Moldin er nefnilega gríðarlega mikilvæg; hún er okkar helsti fæðugjafi en hún er svo miklu meira. Hún er lífið sjálft. Hún safnar, hreinsar og miðlar vatni og ásamt gróðrinum sem vex í henni bætir hún gæði andrúmsloftsins til dæmis með því að binda kolefni og losa súrefni. Frjósöm mold er líka full af lífi; af smálífverum sem gegna lykilhlutverki við að keyra niðurbrotsferla náttúrunnar og koma næringarefnum á ný á form sem plöntur geta nýtt sér til vaxtar. Ef moldinni er sinnt af alúð þá helst hún frjósöm en ef henni hnignar verulega vegna slakrar umhirðu þá tekur það áratugi, jafnvel árhundruð að endurheimta getu hennar. Þetta er því ekkert flókið - Moldin er ein af lykilstoðum grænna hagkerfa sem byggja á sjálfbærri nýtingu náttúruauðlinda. Við þurfum því að umgangast hana sem eina af lykilauðlindum okkur, ekki síður en vatnið og hlúa að henni – moldin launar ríkulega til baka! Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Stuðningur úr óvæntri átt Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Konur sem eiga ekki að eignast börn Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun Hlutabréfafjárfesting er langtímafjárfesting Davíð Björnsson Skoðun Bændur eru líka neytendur Eyjólfur Ingvi Bjarnason Skoðun Framsókn klárar verkin Halla Signý Kristjánsdóttir Skoðun Vinstri gráir Yngvi Óttarsson Skoðun Gleymdu börnin Kolbrún Pálsdóttir Skoðun Sameinum 2. og 3. deild karla í knattspyrnu Bergvin Oddsson Skoðun Þjóðarópera - stórt skref til framtíðar Andri Björn Róbertsson Skoðun Skynsamlegt að selja Íslandsbanka Teitur Björn Einarsson Skoðun Skoðun Skoðun Sameinum 2. og 3. deild karla í knattspyrnu Bergvin Oddsson skrifar Skoðun Skynsamlegt að selja Íslandsbanka Teitur Björn Einarsson skrifar Skoðun Gleymdu börnin Kolbrún Pálsdóttir skrifar Skoðun Vinstri gráir Yngvi Óttarsson skrifar Skoðun Bændur eru líka neytendur Eyjólfur Ingvi Bjarnason skrifar Skoðun Hlutabréfafjárfesting er langtímafjárfesting Davíð Björnsson skrifar Skoðun Stuðningur úr óvæntri átt Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Loftslagsmál eru orkumál Nótt Thorberg skrifar Skoðun Framsókn klárar verkin Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Þjóðarópera - stórt skref til framtíðar Andri Björn Róbertsson skrifar Skoðun Veiðum hval - virðum lög Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Bestu árin Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir,Sigríður Gísladóttir skrifar Skoðun Brunavarnir á byggingarsvæðum Böðvar Tómasson skrifar Skoðun Rödd þjóðarinnar Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Opið bréf til matvælaráðherra - dýraníð í Borgarbyggð Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun 1.500 undirskriftir fyrir forseta Björn Leví Gunnarsson,Indriði Ingi Stefánsson skrifar Skoðun Líknardeild Landspítala 25 ára Ólöf Ásdís Ólafsdóttir,Arna Dögg Einarsdóttir skrifar Skoðun Hverjum er treystandi? Tjáningarfrelsið og upplýst umræða Helgi Áss Grétarsson skrifar Skoðun Þurfum við að tala um endó? Lilja Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Konur sem eiga ekki að eignast börn Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Nýr Kjalvegur - Hraðbraut í gegnum hálendið Ágústa Ágústsdóttir skrifar Skoðun Óvinsælastur í heimi Árni Pétur Árnason skrifar Skoðun Margföldun raforkuverðs Högni Elfar Gylfason skrifar Skoðun Orka, loftslag og náttúra Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Skoðun Vorleysingar vitundarinnar á ævikvöldinu Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Nærandi ferðaþjónusta Hildur Guðbjörg Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Boðskapur frá forsetaframbjóðanda Ásdís Rán Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Opinber umræða fyrir hvern? Þorbjörg Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun „Þetta reddast!“ Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Er fatlað fólk í geymslunni þinni? Kjartan Þór Ingason skrifar Sjá meira
Þroskuð og mjúk viðkomu er hún líklega frjósömust. Ekki of ung því þá eru enn svo margir ferlar sem hún á eftir að ganga í gegnum til að verða tilbúin að takast á við það sem bíður. Hún þarf að gæta þess að fá öll þau næringarefni sem hún þarfnast til að dafna og vatn er henni lífsnauðsynlegt. Hún elskar sólina og geisla hennar en kann samt best að meta hálfskuggann því of sterk sól ofþurrkar hana. Henni líður best vafin grænum klæðum. Hún er viðkvæm fyrir mengandi efnum sem auðveldlega safnast upp og draga verulega úr frjósemi hennar. Efni sem geta jafnvel skaðað hana svo að hún verður örþreytt og óhæf um að taka þátt í daglegu amsti hversdagsins. Of oft er hún þrautpínd af markaðshyggju þar sem allt snýst um peninga; um magn og hagkvæmni umfram gæði og umhyggju. Stundum eydd og rúin getu til að standa sína plikt. Hugsunarleysi er því líka hægt og rólega að ganga frá henni. Hún fæðir okkur klæðir og nærir – en okkur virðist samt nokkuð sama. Skeytingarleysið er slíkt að þó allt okkar líf byggi á frjósemi hennar þá hikum ekki við að fórna henni í stað þess að hlúa að og vernda. Hún er ein af þeim sem launar ríkulega gott atlæti og gefur til baka margfalt á við það sem hún fær. Svo – það er meira en tímabært að við förum að hugsa! Moldin er nefnilega gríðarlega mikilvæg; hún er okkar helsti fæðugjafi en hún er svo miklu meira. Hún er lífið sjálft. Hún safnar, hreinsar og miðlar vatni og ásamt gróðrinum sem vex í henni bætir hún gæði andrúmsloftsins til dæmis með því að binda kolefni og losa súrefni. Frjósöm mold er líka full af lífi; af smálífverum sem gegna lykilhlutverki við að keyra niðurbrotsferla náttúrunnar og koma næringarefnum á ný á form sem plöntur geta nýtt sér til vaxtar. Ef moldinni er sinnt af alúð þá helst hún frjósöm en ef henni hnignar verulega vegna slakrar umhirðu þá tekur það áratugi, jafnvel árhundruð að endurheimta getu hennar. Þetta er því ekkert flókið - Moldin er ein af lykilstoðum grænna hagkerfa sem byggja á sjálfbærri nýtingu náttúruauðlinda. Við þurfum því að umgangast hana sem eina af lykilauðlindum okkur, ekki síður en vatnið og hlúa að henni – moldin launar ríkulega til baka!