Hvað ber að varast? Sara Dögg skrifar 27. nóvember 2015 07:00 Hvað ber að varast þegar sett eru samræmd viðmið um frammistöðu barna í námi? Umræðan hingað til hefur mér fundist einkennast af hræðslu og ótta við yfirtöku skimana og samræmdar viðmiðanir um árangur. Væntanlega þá á kostnað þess skapandi og fjölbreytta skólastarfs sem við höfum mikla trú á að sé verðugt umhverfi fyrir börn að nema, þroskast í og ekki síst til þess að efla sjálfsmynd og sjálfstæði, kraft og þor til gagnlegra verka þegar út í samfélagið er komið.Kennarar eru fagfólk Ég trúi því og treysti að ef fagleg sýn hvers einstaks kennara er beitt og markviss þá trufla samræmd viðmið um frammistöðu ekki – heldur miklu frekar létta undir með kennurum og þeirri vinnu sem námsmatsvinna er. Vissulega er mikilvægt að þau viðmið sem fyrir liggja séu réttmæt og mælingar þjóni þeim tilgangi að gera betur í dag en í gær.Endurgjöf og námsmat Allt er gott í hófi og varast ber öfgar í báðar áttir. Ég átta mig ekki á því hvers vegna kennarastéttin ætti að hræðast markvissa endurgjöf á starfshætti sína og þátttöku í innra mati sem að einhverju leyti byggir á viðmiðum hvort heldur sem er samræmdum eða innanhússviðmiðum. Reynsla mín hefur einmitt sýnt að kennarar kalla eftir fjölbreyttri endurgjöf á störf sín til þess að geta metið styrkleika sína gagnvart viðfangsefninu hverju sinni. Ekki má misskilja mig þannig að frammistaða kennara sé hlutur sem hægt er með einni niðurstöðu eða afmarkaðri mælingu að nota til að dæma viðkomandi úr leik eða setja á háan stall. Við vitum öll að vinnuumhverfi kennara er flókið og margt sem hefur áhrif á einhverja eina niðurstöðu. En frammistöðumat kennara hverju sinni og endurgjöf er hvetjandi og styrkir kennara í stöðu sinni. Slíkt mat er ferli í sjálfu sér en ekki ein lokaniðurstaða. Ekkert frekar en leiðsagnarmatið sem Aðalnámsskrá kveður á um að skólar innleiði sem námsmatsleið fyrir börn. Þannig er markmiðið ávallt að gera betur í dag en í gær. Því finnst mér mikill óþarfi að hugsa viðmið og skimanir sem svo ógnvænlegt eða flókið fyrirbæri að það muni taka allt frumkvæði frá kennurum. Kennarastéttin kann sitt fag og í því felst að hafa sterka skoðun og einbeittan vilja til faglegra verka í starfi. Viðmið að handan eiga ekki að mínu mati að skerða þá vitund kennarans.Hugsun út fyrir rammann skiptir máli Ég hef mögulega óvenjulega reynslu af skólastarfi þar sem á degi hverjum var verið að fara ótroðnar slóðir um margt og með stöðugan fókus á að gera betur í dag en í gær með gæði fagstarfs í fyrirrúmi þar sem metnaður var mikill fyrir því að mæta nýjungum í nýrri Aðalnámsskrá og um leið að fanga þá stefnu sem skólinn stóð fyrir. Allt kostar þetta vinnu. Slík vinna gerir þá kröfu að farið sé út fyrir rammann í allri hugsun og ný tækifæri nýtt til að nálgast börn og menntun þeirra með ólíkum leiðum en ávallt þannig að líðan, geta og þroski barnsins sé í fyrsta sæti. Allt þetta er mikill vandi og eflaust skapast hræðslan um samræmd viðmið einmitt um það að við það gefist kraftmiklir kennarar upp á því að setja metnað sinn í skapandi kennsluhætti ef einhverjar tölur á blaði verða það sem skiptir öllu máli. En þar held ég að fólki skjátlist. Kennarar hafa alla burði til þess að halda áfram að vinna metnaðarfullt starf, þar sem sköpun og frumleiki er í fyrirrúmi – slík nálgun ýtir undir betri námsárangur. Því ef barni líður vel og er búið þannig öryggi í skólanum sínum að það leggur sig fram og tekst á við veikleika sína með styrkleikum sínum þá er engu að kvíða. Áfram veginn. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Laskað stýri, léleg vél og lekur bátur Sigurður Páll Jónsson Skoðun #Katrín er minn forseti Elín Hirst Skoðun Áttu efnaða foreldra eða ekki? Thelma Lind Jóhannsdóttir Skoðun Gætum jafnræðis og látum ÖLL börn njóta gjaldfrjálsrar grunnmenntunar Erna Reynisdótir Skoðun Kjósum Helgu Þórisdóttur Ragnheiður Stefánsdóttir Skoðun Má brjóta lög? Sigríður Ólafsdóttir Skoðun Að skilja íslenskt félagslegt viðmið Valerio Gargiulo Skoðun Dánaraðstoð: Læknafélag Íslands skilar ekki auðu Steinunn Þórðardóttir,Oddur Steinarsson,Thelma Kristinsdóttir,Katrín Ragna Kemp,Magdalena Ásgeirsdóttir,Margrét Ólafía Tómasdóttir,Ragnar Freyr Ingvarsson,Teitur Ari Theodórsson,Theódór Skúli Sigurðsson Skoðun Kennarar – á hraðbraut í kulnun Rakel Linda Kristjánsdóttir Skoðun Af hverju eru kaupin á TM ekki á dagskrá aðalfundar Landsbankans? Ásthildur Lóa Þórsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Laskað stýri, léleg vél og lekur bátur Sigurður Páll Jónsson skrifar Skoðun #Katrín er minn forseti Elín Hirst skrifar Skoðun Svart er það og yfirgangur mikill Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Um sjálfstæði þjóðar Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Skapandi ónákvæmni tveggja hagfræðinga Sirrý Hallgrímsdóttir skrifar Skoðun Af hverju Helgu Þórisdóttur? Haukur Arnþórsson skrifar Skoðun Kjósum Helgu Þórisdóttur Ragnheiður Stefánsdóttir skrifar Skoðun Má brjóta lög? Sigríður Ólafsdóttir skrifar Skoðun Að skilja íslenskt félagslegt viðmið Valerio Gargiulo skrifar Skoðun Traust og gagnsæi Halldór Auðar Svansson skrifar Skoðun Framtíð Dalanna heillar Garðar Freyr Vilhjálmsson skrifar Skoðun Grunnskóli á krossgötum Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Árnadóttir,Þóra Geirlaug Bjartmarsdóttir skrifar Skoðun Öryggisógnir í breyttum heimi Jóhann Friðrik Friðriksson skrifar Skoðun Höfnum óeðlilegri hagnýtingu sjálfboðaliða Ástþór Jón Ragnheiðarson skrifar Skoðun Að skilja faglega Sævar Þór Jónsson skrifar Skoðun Dánaraðstoð: Læknafélag Íslands skilar ekki auðu Steinunn Þórðardóttir,Oddur Steinarsson,Thelma Kristinsdóttir,Katrín Ragna Kemp,Magdalena Ásgeirsdóttir,Margrét Ólafía Tómasdóttir,Ragnar Freyr Ingvarsson,Teitur Ari Theodórsson,Theódór Skúli Sigurðsson skrifar Skoðun Áttu efnaða foreldra eða ekki? Thelma Lind Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Farsæl hagræðing í kjötiðnaði innan ramma samkeppnislaga Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Kennarar – á hraðbraut í kulnun Rakel Linda Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Heilbrigðiskerfi Íslands – horfum til framtíðar Egill Steinar Ágústsson skrifar Skoðun Er of mikill hiti í hleðslunni hjá þér? Ágúst Mogensen skrifar Skoðun Hvað felst í frumvarpi til laga um breytingu á húsaleigulögum? Hildur Ýr Viðarsdóttir skrifar Skoðun Af hverju eru kaupin á TM ekki á dagskrá aðalfundar Landsbankans? Ásthildur Lóa Þórsdóttir skrifar Skoðun Skortur á möguleikanum á dánaraðstoð leiðir til þess að fólk tekur eigið líf Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Varnargarðar utan um fólkið í Grindavík Guðbrandur Einarsson skrifar Skoðun Meiri pening, takk Gunnar Úlfarsson skrifar Skoðun Gervigreind og máttur tungumálsins Þorsteinn Siglaugsson skrifar Skoðun Sameinum 2. og 3. deild karla í knattspyrnu Bergvin Oddsson skrifar Skoðun Skynsamlegt að selja Íslandsbanka Teitur Björn Einarsson skrifar Skoðun Gleymdu börnin Kolbrún Pálsdóttir skrifar Sjá meira
Hvað ber að varast þegar sett eru samræmd viðmið um frammistöðu barna í námi? Umræðan hingað til hefur mér fundist einkennast af hræðslu og ótta við yfirtöku skimana og samræmdar viðmiðanir um árangur. Væntanlega þá á kostnað þess skapandi og fjölbreytta skólastarfs sem við höfum mikla trú á að sé verðugt umhverfi fyrir börn að nema, þroskast í og ekki síst til þess að efla sjálfsmynd og sjálfstæði, kraft og þor til gagnlegra verka þegar út í samfélagið er komið.Kennarar eru fagfólk Ég trúi því og treysti að ef fagleg sýn hvers einstaks kennara er beitt og markviss þá trufla samræmd viðmið um frammistöðu ekki – heldur miklu frekar létta undir með kennurum og þeirri vinnu sem námsmatsvinna er. Vissulega er mikilvægt að þau viðmið sem fyrir liggja séu réttmæt og mælingar þjóni þeim tilgangi að gera betur í dag en í gær.Endurgjöf og námsmat Allt er gott í hófi og varast ber öfgar í báðar áttir. Ég átta mig ekki á því hvers vegna kennarastéttin ætti að hræðast markvissa endurgjöf á starfshætti sína og þátttöku í innra mati sem að einhverju leyti byggir á viðmiðum hvort heldur sem er samræmdum eða innanhússviðmiðum. Reynsla mín hefur einmitt sýnt að kennarar kalla eftir fjölbreyttri endurgjöf á störf sín til þess að geta metið styrkleika sína gagnvart viðfangsefninu hverju sinni. Ekki má misskilja mig þannig að frammistaða kennara sé hlutur sem hægt er með einni niðurstöðu eða afmarkaðri mælingu að nota til að dæma viðkomandi úr leik eða setja á háan stall. Við vitum öll að vinnuumhverfi kennara er flókið og margt sem hefur áhrif á einhverja eina niðurstöðu. En frammistöðumat kennara hverju sinni og endurgjöf er hvetjandi og styrkir kennara í stöðu sinni. Slíkt mat er ferli í sjálfu sér en ekki ein lokaniðurstaða. Ekkert frekar en leiðsagnarmatið sem Aðalnámsskrá kveður á um að skólar innleiði sem námsmatsleið fyrir börn. Þannig er markmiðið ávallt að gera betur í dag en í gær. Því finnst mér mikill óþarfi að hugsa viðmið og skimanir sem svo ógnvænlegt eða flókið fyrirbæri að það muni taka allt frumkvæði frá kennurum. Kennarastéttin kann sitt fag og í því felst að hafa sterka skoðun og einbeittan vilja til faglegra verka í starfi. Viðmið að handan eiga ekki að mínu mati að skerða þá vitund kennarans.Hugsun út fyrir rammann skiptir máli Ég hef mögulega óvenjulega reynslu af skólastarfi þar sem á degi hverjum var verið að fara ótroðnar slóðir um margt og með stöðugan fókus á að gera betur í dag en í gær með gæði fagstarfs í fyrirrúmi þar sem metnaður var mikill fyrir því að mæta nýjungum í nýrri Aðalnámsskrá og um leið að fanga þá stefnu sem skólinn stóð fyrir. Allt kostar þetta vinnu. Slík vinna gerir þá kröfu að farið sé út fyrir rammann í allri hugsun og ný tækifæri nýtt til að nálgast börn og menntun þeirra með ólíkum leiðum en ávallt þannig að líðan, geta og þroski barnsins sé í fyrsta sæti. Allt þetta er mikill vandi og eflaust skapast hræðslan um samræmd viðmið einmitt um það að við það gefist kraftmiklir kennarar upp á því að setja metnað sinn í skapandi kennsluhætti ef einhverjar tölur á blaði verða það sem skiptir öllu máli. En þar held ég að fólki skjátlist. Kennarar hafa alla burði til þess að halda áfram að vinna metnaðarfullt starf, þar sem sköpun og frumleiki er í fyrirrúmi – slík nálgun ýtir undir betri námsárangur. Því ef barni líður vel og er búið þannig öryggi í skólanum sínum að það leggur sig fram og tekst á við veikleika sína með styrkleikum sínum þá er engu að kvíða. Áfram veginn.
Dánaraðstoð: Læknafélag Íslands skilar ekki auðu Steinunn Þórðardóttir,Oddur Steinarsson,Thelma Kristinsdóttir,Katrín Ragna Kemp,Magdalena Ásgeirsdóttir,Margrét Ólafía Tómasdóttir,Ragnar Freyr Ingvarsson,Teitur Ari Theodórsson,Theódór Skúli Sigurðsson Skoðun
Skoðun Grunnskóli á krossgötum Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Árnadóttir,Þóra Geirlaug Bjartmarsdóttir skrifar
Skoðun Dánaraðstoð: Læknafélag Íslands skilar ekki auðu Steinunn Þórðardóttir,Oddur Steinarsson,Thelma Kristinsdóttir,Katrín Ragna Kemp,Magdalena Ásgeirsdóttir,Margrét Ólafía Tómasdóttir,Ragnar Freyr Ingvarsson,Teitur Ari Theodórsson,Theódór Skúli Sigurðsson skrifar
Skoðun Hvað felst í frumvarpi til laga um breytingu á húsaleigulögum? Hildur Ýr Viðarsdóttir skrifar
Skoðun Af hverju eru kaupin á TM ekki á dagskrá aðalfundar Landsbankans? Ásthildur Lóa Þórsdóttir skrifar
Skoðun Skortur á möguleikanum á dánaraðstoð leiðir til þess að fólk tekur eigið líf Ingrid Kuhlman skrifar
Dánaraðstoð: Læknafélag Íslands skilar ekki auðu Steinunn Þórðardóttir,Oddur Steinarsson,Thelma Kristinsdóttir,Katrín Ragna Kemp,Magdalena Ásgeirsdóttir,Margrét Ólafía Tómasdóttir,Ragnar Freyr Ingvarsson,Teitur Ari Theodórsson,Theódór Skúli Sigurðsson Skoðun