Hryðjuverkastarfsemi íslamista Stefán Karlsson skrifar 30. nóvember 2015 00:00 Eina ástæðuna fyrir þeirri hrinu hryðjuverkastarfsemi sem hefur gengið yfir heimsbyggðina undanfarið má rekja til tilvistarkreppu íslams í nútímanum. Sú lífseiga þula að voðaverk hryðjuverkamanna hafi ekkert með íslam að gera er röng. Vandamálið kristallast þar sem nútíminn og íslömsk trú og menning, sem byggist á fornum grunni, mætast. Sá veruleiki birtist ekki bara í Mið-Austurlöndum heldur einnig í vestræna heiminum þar sem múslímum hefur fjölgað ört á undanförnum áratugum. Þrátt fyrir að íslamskar fjöldahreyfingar séu með milljónir hófsamra karla og kvenna innan sinna vébanda er þar einnig að finna fjölmarga íhaldssama múslíma sem telja að vestræn áhrif séu siðspillandi. Þeir eiga erfitt með að fóta sig í nútímanum, bregðast við áhrifum hans eða höndla hann, og sjá þann kost vænstan að hverfa aftur til fortíðarinnar. Þessir íslamistar óttast um trúarlega sjálfsmynd sína í samfélögum nútímans og að gagnrýnin umræða muni ná að sá fræjum efa í hjörtum manna. Til að vinna gegn áhrifunum dæma þeir samfélög sín til sjálfskipaðrar einangrunar í ákveðnum hverfum evrópskra borga þar sem þeir leitast við að framfylgja ævafornum lífsháttum og viðhorfum. Þar lifa margir múslímar lífi sem er nánast algerlega aðskilið hversdagslífi annarra í samfélaginu og neita að aðlagast. Innan þessara samfélaga vænisýki og aðskilnaðar eru fjölmargir sem halda á lofti úreltum hugmyndum um réttindi kvenna, menn sem telja að réttindi samkynhneigðra séu óguðleg, láta sig tjáningarfrelsi litlu skipta og ala á skipulögðu gyðingahatri. Í sumum moskum kynda öfgafullir múslímar undir hatri á því umhverfi sem þeir telja ógna sér og boða heilagt stríð og heimsyfirráð. Í því skyni halda þeir á lofti herskáum tilvitnunum úr Kóraninum á kostnað þeirra friðsamlegu þar sem stríð og ofbeldi eru vegsömuð og skipað er fyrir um dráp á vantrúuðum.Sjálfskipuð einangrun og firring Skýringarinnar á uppgangi íslamista og hatri þeirra á Vesturlöndum er frekar að leita í þessari sjálfskipuðu einangrun, firringu og íhaldssamri kredduhyggju en í yfirdrottnunarstefnu vestrænna stórvelda þó að hún sé notuð sem átylla. Ekki er ósennilegt að þetta hatur endurspegli viðbrögð ráðandi afla á meðal múslíma, viðbrögð sem stafa af ótta við að allar breytingar raski högum þeirra og hagsmunum. Til að verja stöðu sína ala þeir á skipulegri andúð á Vesturlöndum og vestrænum gildum í sumum moskum sem ungt fólk er sérstaklega móttækilegt fyrir. Þessi boðskapur er rótin að hryðjuverkastarfsemi þar sem ungir múslímar stíga yfir mörk hins siðlega og grípa til þess ráðs að drepa. Það er sárgrætilegt að fólk á Vesturlöndum sem telur sig tilheyra frjálslyndari armi stjórnmálanna og jafnvel vestrænir femínistar skuli slá skjaldborg um þennan hugmyndaheim kredduhyggju og kvennakúgunar með því að stimpla alla þá sem vilja gagnrýna hann sem rasista. Það eru ekki allir múslímar íslamistar. Fjölmargir þeirra vilja lifa með öðrum hætti en þeir sem eru fastir í trúarlegu og stöðnuðu feðraveldisfyrirkomulagi. Þessir múslímar bíða mestan skaða af íslamskri öfgahyggju. Þeir þurfa að fara að líta í eigin barm, átta sig á hver hinn eiginlegi óvinur þeirra sé og beina bræði sinni að þeim sem raunverulega eru að kúga þá í stað þess að festa sig eingöngu í orðræðu um glæpi Vesturlanda. Þeir þurfa að snúa baki við boðberum hatursins og gera upp við sig hvers konar íslam þeir vilja lifa við. Salman Rushdie telur að umbótahreyfingu þurfi til að laga mikilvægustu trúarsetningar íslams að samfélögum nútímans, múslímsk siðaskipti til að berjast gegn þeim hugmyndafræðingum sem boða heilagt stríð (jihad) og hatur. Það þurfi ný fræði í stað bókstafstrúarlegra kennisetninga og kredduhyggju sem þjaki hugsun margra múslíma nú á dögum. Fyrst í stað sé tímabært að múslímar læri um opinberunina í trúarbrögðum sínum sem sögulegan atburð en ekki atburð sem sé hafinn yfir vísindalega söguskoðun á einhvern yfirskilvitlegan hátt. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið #Katrín er minn forseti Elín Hirst Skoðun Kjósum Helgu Þórisdóttur Ragnheiður Stefánsdóttir Skoðun Má brjóta lög? Sigríður Ólafsdóttir Skoðun Framtíð Dalanna heillar Garðar Freyr Vilhjálmsson Skoðun Grunnskóli á krossgötum Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Árnadóttir,Þóra Geirlaug Bjartmarsdóttir Skoðun Skapandi ónákvæmni tveggja hagfræðinga Sirrý Hallgrímsdóttir Skoðun Svart er það og yfirgangur mikill Magnús Guðmundsson Skoðun Að skilja íslenskt félagslegt viðmið Valerio Gargiulo Skoðun Af hverju Helgu Þórisdóttur? Haukur Arnþórsson Skoðun Öryggisógnir í breyttum heimi Jóhann Friðrik Friðriksson Skoðun Skoðun Skoðun #Katrín er minn forseti Elín Hirst skrifar Skoðun Svart er það og yfirgangur mikill Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Um sjálfstæði þjóðar Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Skapandi ónákvæmni tveggja hagfræðinga Sirrý Hallgrímsdóttir skrifar Skoðun Af hverju Helgu Þórisdóttur? Haukur Arnþórsson skrifar Skoðun Kjósum Helgu Þórisdóttur Ragnheiður Stefánsdóttir skrifar Skoðun Má brjóta lög? Sigríður Ólafsdóttir skrifar Skoðun Að skilja íslenskt félagslegt viðmið Valerio Gargiulo skrifar Skoðun Traust og gagnsæi Halldór Auðar Svansson skrifar Skoðun Framtíð Dalanna heillar Garðar Freyr Vilhjálmsson skrifar Skoðun Grunnskóli á krossgötum Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Árnadóttir,Þóra Geirlaug Bjartmarsdóttir skrifar Skoðun Öryggisógnir í breyttum heimi Jóhann Friðrik Friðriksson skrifar Skoðun Höfnum óeðlilegri hagnýtingu sjálfboðaliða Ástþór Jón Ragnheiðarson skrifar Skoðun Að skilja faglega Sævar Þór Jónsson skrifar Skoðun Dánaraðstoð: Læknafélag Íslands skilar ekki auðu Steinunn Þórðardóttir,Oddur Steinarsson,Thelma Kristinsdóttir,Katrín Ragna Kemp,Magdalena Ásgeirsdóttir,Margrét Ólafía Tómasdóttir,Ragnar Freyr Ingvarsson,Teitur Ari Theodórsson,Theódór Skúli Sigurðsson skrifar Skoðun Áttu efnaða foreldra eða ekki? Thelma Lind Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Farsæl hagræðing í kjötiðnaði innan ramma samkeppnislaga Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Kennarar – á hraðbraut í kulnun Rakel Linda Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Heilbrigðiskerfi Íslands – horfum til framtíðar Egill Steinar Ágústsson skrifar Skoðun Er of mikill hiti í hleðslunni hjá þér? Ágúst Mogensen skrifar Skoðun Hvað felst í frumvarpi til laga um breytingu á húsaleigulögum? Hildur Ýr Viðarsdóttir skrifar Skoðun Af hverju eru kaupin á TM ekki á dagskrá aðalfundar Landsbankans? Ásthildur Lóa Þórsdóttir skrifar Skoðun Skortur á möguleikanum á dánaraðstoð leiðir til þess að fólk tekur eigið líf Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Varnargarðar utan um fólkið í Grindavík Guðbrandur Einarsson skrifar Skoðun Meiri pening, takk Gunnar Úlfarsson skrifar Skoðun Gervigreind og máttur tungumálsins Þorsteinn Siglaugsson skrifar Skoðun Sameinum 2. og 3. deild karla í knattspyrnu Bergvin Oddsson skrifar Skoðun Skynsamlegt að selja Íslandsbanka Teitur Björn Einarsson skrifar Skoðun Gleymdu börnin Kolbrún Pálsdóttir skrifar Skoðun Vinstri gráir Yngvi Óttarsson skrifar Sjá meira
Eina ástæðuna fyrir þeirri hrinu hryðjuverkastarfsemi sem hefur gengið yfir heimsbyggðina undanfarið má rekja til tilvistarkreppu íslams í nútímanum. Sú lífseiga þula að voðaverk hryðjuverkamanna hafi ekkert með íslam að gera er röng. Vandamálið kristallast þar sem nútíminn og íslömsk trú og menning, sem byggist á fornum grunni, mætast. Sá veruleiki birtist ekki bara í Mið-Austurlöndum heldur einnig í vestræna heiminum þar sem múslímum hefur fjölgað ört á undanförnum áratugum. Þrátt fyrir að íslamskar fjöldahreyfingar séu með milljónir hófsamra karla og kvenna innan sinna vébanda er þar einnig að finna fjölmarga íhaldssama múslíma sem telja að vestræn áhrif séu siðspillandi. Þeir eiga erfitt með að fóta sig í nútímanum, bregðast við áhrifum hans eða höndla hann, og sjá þann kost vænstan að hverfa aftur til fortíðarinnar. Þessir íslamistar óttast um trúarlega sjálfsmynd sína í samfélögum nútímans og að gagnrýnin umræða muni ná að sá fræjum efa í hjörtum manna. Til að vinna gegn áhrifunum dæma þeir samfélög sín til sjálfskipaðrar einangrunar í ákveðnum hverfum evrópskra borga þar sem þeir leitast við að framfylgja ævafornum lífsháttum og viðhorfum. Þar lifa margir múslímar lífi sem er nánast algerlega aðskilið hversdagslífi annarra í samfélaginu og neita að aðlagast. Innan þessara samfélaga vænisýki og aðskilnaðar eru fjölmargir sem halda á lofti úreltum hugmyndum um réttindi kvenna, menn sem telja að réttindi samkynhneigðra séu óguðleg, láta sig tjáningarfrelsi litlu skipta og ala á skipulögðu gyðingahatri. Í sumum moskum kynda öfgafullir múslímar undir hatri á því umhverfi sem þeir telja ógna sér og boða heilagt stríð og heimsyfirráð. Í því skyni halda þeir á lofti herskáum tilvitnunum úr Kóraninum á kostnað þeirra friðsamlegu þar sem stríð og ofbeldi eru vegsömuð og skipað er fyrir um dráp á vantrúuðum.Sjálfskipuð einangrun og firring Skýringarinnar á uppgangi íslamista og hatri þeirra á Vesturlöndum er frekar að leita í þessari sjálfskipuðu einangrun, firringu og íhaldssamri kredduhyggju en í yfirdrottnunarstefnu vestrænna stórvelda þó að hún sé notuð sem átylla. Ekki er ósennilegt að þetta hatur endurspegli viðbrögð ráðandi afla á meðal múslíma, viðbrögð sem stafa af ótta við að allar breytingar raski högum þeirra og hagsmunum. Til að verja stöðu sína ala þeir á skipulegri andúð á Vesturlöndum og vestrænum gildum í sumum moskum sem ungt fólk er sérstaklega móttækilegt fyrir. Þessi boðskapur er rótin að hryðjuverkastarfsemi þar sem ungir múslímar stíga yfir mörk hins siðlega og grípa til þess ráðs að drepa. Það er sárgrætilegt að fólk á Vesturlöndum sem telur sig tilheyra frjálslyndari armi stjórnmálanna og jafnvel vestrænir femínistar skuli slá skjaldborg um þennan hugmyndaheim kredduhyggju og kvennakúgunar með því að stimpla alla þá sem vilja gagnrýna hann sem rasista. Það eru ekki allir múslímar íslamistar. Fjölmargir þeirra vilja lifa með öðrum hætti en þeir sem eru fastir í trúarlegu og stöðnuðu feðraveldisfyrirkomulagi. Þessir múslímar bíða mestan skaða af íslamskri öfgahyggju. Þeir þurfa að fara að líta í eigin barm, átta sig á hver hinn eiginlegi óvinur þeirra sé og beina bræði sinni að þeim sem raunverulega eru að kúga þá í stað þess að festa sig eingöngu í orðræðu um glæpi Vesturlanda. Þeir þurfa að snúa baki við boðberum hatursins og gera upp við sig hvers konar íslam þeir vilja lifa við. Salman Rushdie telur að umbótahreyfingu þurfi til að laga mikilvægustu trúarsetningar íslams að samfélögum nútímans, múslímsk siðaskipti til að berjast gegn þeim hugmyndafræðingum sem boða heilagt stríð (jihad) og hatur. Það þurfi ný fræði í stað bókstafstrúarlegra kennisetninga og kredduhyggju sem þjaki hugsun margra múslíma nú á dögum. Fyrst í stað sé tímabært að múslímar læri um opinberunina í trúarbrögðum sínum sem sögulegan atburð en ekki atburð sem sé hafinn yfir vísindalega söguskoðun á einhvern yfirskilvitlegan hátt.
Grunnskóli á krossgötum Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Árnadóttir,Þóra Geirlaug Bjartmarsdóttir Skoðun
Skoðun Grunnskóli á krossgötum Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Árnadóttir,Þóra Geirlaug Bjartmarsdóttir skrifar
Skoðun Dánaraðstoð: Læknafélag Íslands skilar ekki auðu Steinunn Þórðardóttir,Oddur Steinarsson,Thelma Kristinsdóttir,Katrín Ragna Kemp,Magdalena Ásgeirsdóttir,Margrét Ólafía Tómasdóttir,Ragnar Freyr Ingvarsson,Teitur Ari Theodórsson,Theódór Skúli Sigurðsson skrifar
Skoðun Hvað felst í frumvarpi til laga um breytingu á húsaleigulögum? Hildur Ýr Viðarsdóttir skrifar
Skoðun Af hverju eru kaupin á TM ekki á dagskrá aðalfundar Landsbankans? Ásthildur Lóa Þórsdóttir skrifar
Skoðun Skortur á möguleikanum á dánaraðstoð leiðir til þess að fólk tekur eigið líf Ingrid Kuhlman skrifar
Grunnskóli á krossgötum Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Árnadóttir,Þóra Geirlaug Bjartmarsdóttir Skoðun