Hlustið kæru vinir Sigurveig Stefánsdóttir skrifar 25. október 2014 07:00 17 ár, frá því að ég byrjaði að læra læknisfræði og þar til ég verð sérfræðingur eftir nokkra daga. Það sem hefur haldið mér við efnið á þessari langferð, er hugsjónin að láta gott af mér leiða. Tólf og hálft ár sem námið hefði getað tekið, tognaði í annan endann vegna barneigna. Öll sú lífsreynsla sem manni hlotnast á þessum tíma, með góðu námi á erlendri grundu, gerir mann þó að fróðum og vonandi góðum lækni. Ég var líka forsjál þegar ég lagði af stað og vissi þannig að ég gæti séð fjölskyldu minni farborða. Þegar margir mínir vinir luku grunnnámi um aldamót fékk læknir útborgaðar 180 þúsund kr. fyrir dagvinnu. Framfærslukostnaður sex manna fjölskyldu var 130 þús. Háskólamenntaður maki var á þeim tíma með laun á pari við lækni og greiddi það sem upp á vantaði. Um síðustu mánaðamót fékk ég 304 þúsund í útborguð laun. Sem sérfræðingur mun ég fá um 350 þúsund. Framfærslukostnaður sex manna fjölskyldu er að lágmarki tæp 400 þúsund. Makinn þarf að greiða það sem upp á vantar fyrir framfærslu, allan húsnæðiskostnað (sem hefur þrefaldast) og erlendu námslánin sem tvöfölduðust við hrun. Þá segir einhver eflaust að læknar geti þó unnið aukavinnu. En hverja einustu mínútu sem ég ver í aukavinnu er ég ekki að sinna fjölskyldu, áhugamálum, gæludýrum eða vinum. Allir þeir yfirvinnutímar, sem ég hef þurft að vinna síðustu ár, eru tímar sem ég ætti ekki að þurfa að vinna, hvað þá að þeir dugi ekki til. Aðrir fara út á land, þar sem er mannekla, vinna á 24 tíma vöktum með fimm þúsund krónur á tímann, vakandi um nætur og vinna dagvinnu næsta dag. Það eru hæstu tímalaun sem ég get komist upp í á starfsævinni! Þessir vinnutímar eru þó á launaseðli. Það gera hins vegar ekki óteljandi tímar sem maður ver í endurmenntun, í að leita lausna fyrir skjólstæðinga, í að undirbúa kennslu.Álagið engu líkt Vinnuálagið er engu líkt og við sinnum starfi margra í einu. Bráðamóttökur sinna heilsugæslumálum, heilsugæslurnar standa án lækna. Við ausum úr hriplekum bát hvert sem litið er. Hugsjónin hefur ekkert dofnað, ég hjálpa og það tekst býsna vel. Hvergi fær maður örugglega eins mikið af klappi á bakið, eins mikið af einlægum þökkum og jafnvel faðmlögum frá skjólstæðingum sem hafa mætt skilningi og hafa fengið lausn sinna mála á faglegan hátt. En klapp á bakið borgar ekki reikningana. Þakklæti mætir ekki á söngstund í leikskólanum þegar maður kemst ekki frá á síðustu stundu vegna manneklu og faðmlögin koma ekki í stað þess að maður sinni æfingaakstri táningsins að kvöldi eða komist jafnvel í saumaklúbb. Góðir læknar ganga inn í störf hvar sem er. Hví ætti ég að bjóða mér og fjölskyldunni laun sem duga ekki fyrir nauðsynjum eða vinnutíma sem þekkist hvergi, þegar annað stendur til boða? Hví ætti ég að vinna í kerfi sem sér ekki vandann? Ég er ekki að biðja um mikið. Bara viðunandi vinnuumhverfi og fjárhagslegt öryggi og þannig möguleika að sinna ekki bara skjólstæðingum mínum vel, heldur eiga eitthvað eftir til að gefa þegar heim er komið. Hlustið á kröfur lækna. Þeir vilja nefnilega vel.Höfundur er almennur læknir starfandi á Landspítala og Heilsugæslu höfuðborgarsvæðisins. Lýkur sérfræðinámi sem heimilislæknir í lok árs. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Halldór 20.04.2024 Halldór Laskað stýri, léleg vél og lekur bátur Sigurður Páll Jónsson Skoðun #Katrín er minn forseti Elín Hirst Skoðun Að skilja íslenskt félagslegt viðmið Valerio Gargiulo Skoðun Kjósum Helgu Þórisdóttur Ragnheiður Stefánsdóttir Skoðun Má brjóta lög? Sigríður Ólafsdóttir Skoðun Um sjálfstæði þjóðar Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir Skoðun Áttu efnaða foreldra eða ekki? Thelma Lind Jóhannsdóttir Skoðun Gætum jafnræðis og látum ÖLL börn njóta gjaldfrjálsrar grunnmenntunar Erna Reynisdótir Skoðun Af hverju Helgu Þórisdóttur? Haukur Arnþórsson Skoðun Skoðun Skoðun Laskað stýri, léleg vél og lekur bátur Sigurður Páll Jónsson skrifar Skoðun #Katrín er minn forseti Elín Hirst skrifar Skoðun Svart er það og yfirgangur mikill Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Um sjálfstæði þjóðar Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Skapandi ónákvæmni tveggja hagfræðinga Sirrý Hallgrímsdóttir skrifar Skoðun Af hverju Helgu Þórisdóttur? Haukur Arnþórsson skrifar Skoðun Kjósum Helgu Þórisdóttur Ragnheiður Stefánsdóttir skrifar Skoðun Má brjóta lög? Sigríður Ólafsdóttir skrifar Skoðun Að skilja íslenskt félagslegt viðmið Valerio Gargiulo skrifar Skoðun Traust og gagnsæi Halldór Auðar Svansson skrifar Skoðun Framtíð Dalanna heillar Garðar Freyr Vilhjálmsson skrifar Skoðun Grunnskóli á krossgötum Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Árnadóttir,Þóra Geirlaug Bjartmarsdóttir skrifar Skoðun Öryggisógnir í breyttum heimi Jóhann Friðrik Friðriksson skrifar Skoðun Höfnum óeðlilegri hagnýtingu sjálfboðaliða Ástþór Jón Ragnheiðarson skrifar Skoðun Að skilja faglega Sævar Þór Jónsson skrifar Skoðun Dánaraðstoð: Læknafélag Íslands skilar ekki auðu Steinunn Þórðardóttir,Oddur Steinarsson,Thelma Kristinsdóttir,Katrín Ragna Kemp,Magdalena Ásgeirsdóttir,Margrét Ólafía Tómasdóttir,Ragnar Freyr Ingvarsson,Teitur Ari Theodórsson,Theódór Skúli Sigurðsson skrifar Skoðun Áttu efnaða foreldra eða ekki? Thelma Lind Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Farsæl hagræðing í kjötiðnaði innan ramma samkeppnislaga Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Kennarar – á hraðbraut í kulnun Rakel Linda Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Heilbrigðiskerfi Íslands – horfum til framtíðar Egill Steinar Ágústsson skrifar Skoðun Er of mikill hiti í hleðslunni hjá þér? Ágúst Mogensen skrifar Skoðun Hvað felst í frumvarpi til laga um breytingu á húsaleigulögum? Hildur Ýr Viðarsdóttir skrifar Skoðun Af hverju eru kaupin á TM ekki á dagskrá aðalfundar Landsbankans? Ásthildur Lóa Þórsdóttir skrifar Skoðun Skortur á möguleikanum á dánaraðstoð leiðir til þess að fólk tekur eigið líf Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Varnargarðar utan um fólkið í Grindavík Guðbrandur Einarsson skrifar Skoðun Meiri pening, takk Gunnar Úlfarsson skrifar Skoðun Gervigreind og máttur tungumálsins Þorsteinn Siglaugsson skrifar Skoðun Sameinum 2. og 3. deild karla í knattspyrnu Bergvin Oddsson skrifar Skoðun Skynsamlegt að selja Íslandsbanka Teitur Björn Einarsson skrifar Skoðun Gleymdu börnin Kolbrún Pálsdóttir skrifar Sjá meira
17 ár, frá því að ég byrjaði að læra læknisfræði og þar til ég verð sérfræðingur eftir nokkra daga. Það sem hefur haldið mér við efnið á þessari langferð, er hugsjónin að láta gott af mér leiða. Tólf og hálft ár sem námið hefði getað tekið, tognaði í annan endann vegna barneigna. Öll sú lífsreynsla sem manni hlotnast á þessum tíma, með góðu námi á erlendri grundu, gerir mann þó að fróðum og vonandi góðum lækni. Ég var líka forsjál þegar ég lagði af stað og vissi þannig að ég gæti séð fjölskyldu minni farborða. Þegar margir mínir vinir luku grunnnámi um aldamót fékk læknir útborgaðar 180 þúsund kr. fyrir dagvinnu. Framfærslukostnaður sex manna fjölskyldu var 130 þús. Háskólamenntaður maki var á þeim tíma með laun á pari við lækni og greiddi það sem upp á vantaði. Um síðustu mánaðamót fékk ég 304 þúsund í útborguð laun. Sem sérfræðingur mun ég fá um 350 þúsund. Framfærslukostnaður sex manna fjölskyldu er að lágmarki tæp 400 þúsund. Makinn þarf að greiða það sem upp á vantar fyrir framfærslu, allan húsnæðiskostnað (sem hefur þrefaldast) og erlendu námslánin sem tvöfölduðust við hrun. Þá segir einhver eflaust að læknar geti þó unnið aukavinnu. En hverja einustu mínútu sem ég ver í aukavinnu er ég ekki að sinna fjölskyldu, áhugamálum, gæludýrum eða vinum. Allir þeir yfirvinnutímar, sem ég hef þurft að vinna síðustu ár, eru tímar sem ég ætti ekki að þurfa að vinna, hvað þá að þeir dugi ekki til. Aðrir fara út á land, þar sem er mannekla, vinna á 24 tíma vöktum með fimm þúsund krónur á tímann, vakandi um nætur og vinna dagvinnu næsta dag. Það eru hæstu tímalaun sem ég get komist upp í á starfsævinni! Þessir vinnutímar eru þó á launaseðli. Það gera hins vegar ekki óteljandi tímar sem maður ver í endurmenntun, í að leita lausna fyrir skjólstæðinga, í að undirbúa kennslu.Álagið engu líkt Vinnuálagið er engu líkt og við sinnum starfi margra í einu. Bráðamóttökur sinna heilsugæslumálum, heilsugæslurnar standa án lækna. Við ausum úr hriplekum bát hvert sem litið er. Hugsjónin hefur ekkert dofnað, ég hjálpa og það tekst býsna vel. Hvergi fær maður örugglega eins mikið af klappi á bakið, eins mikið af einlægum þökkum og jafnvel faðmlögum frá skjólstæðingum sem hafa mætt skilningi og hafa fengið lausn sinna mála á faglegan hátt. En klapp á bakið borgar ekki reikningana. Þakklæti mætir ekki á söngstund í leikskólanum þegar maður kemst ekki frá á síðustu stundu vegna manneklu og faðmlögin koma ekki í stað þess að maður sinni æfingaakstri táningsins að kvöldi eða komist jafnvel í saumaklúbb. Góðir læknar ganga inn í störf hvar sem er. Hví ætti ég að bjóða mér og fjölskyldunni laun sem duga ekki fyrir nauðsynjum eða vinnutíma sem þekkist hvergi, þegar annað stendur til boða? Hví ætti ég að vinna í kerfi sem sér ekki vandann? Ég er ekki að biðja um mikið. Bara viðunandi vinnuumhverfi og fjárhagslegt öryggi og þannig möguleika að sinna ekki bara skjólstæðingum mínum vel, heldur eiga eitthvað eftir til að gefa þegar heim er komið. Hlustið á kröfur lækna. Þeir vilja nefnilega vel.Höfundur er almennur læknir starfandi á Landspítala og Heilsugæslu höfuðborgarsvæðisins. Lýkur sérfræðinámi sem heimilislæknir í lok árs.
Skoðun Grunnskóli á krossgötum Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Árnadóttir,Þóra Geirlaug Bjartmarsdóttir skrifar
Skoðun Dánaraðstoð: Læknafélag Íslands skilar ekki auðu Steinunn Þórðardóttir,Oddur Steinarsson,Thelma Kristinsdóttir,Katrín Ragna Kemp,Magdalena Ásgeirsdóttir,Margrét Ólafía Tómasdóttir,Ragnar Freyr Ingvarsson,Teitur Ari Theodórsson,Theódór Skúli Sigurðsson skrifar
Skoðun Hvað felst í frumvarpi til laga um breytingu á húsaleigulögum? Hildur Ýr Viðarsdóttir skrifar
Skoðun Af hverju eru kaupin á TM ekki á dagskrá aðalfundar Landsbankans? Ásthildur Lóa Þórsdóttir skrifar
Skoðun Skortur á möguleikanum á dánaraðstoð leiðir til þess að fólk tekur eigið líf Ingrid Kuhlman skrifar