Heillaðist af leiklist í Ófærð

Grace Achieng vakti nokkra athygli fyrir túlkun sína á Joy í þáttunum Ófærð í vetur. Hún flutti til Íslands frá Kenía fyrir sex árum, talar ljómandi íslensku og dreymir um að láta meira til sín taka á leiklistarsviðinu.

„Hvað hefurðu nú gert Grace?“ hugsaði hin 25 ára gamla Grace Achieng þegar hún ók í fyrsta sinn í gegnum hrjóstrugt hraunið frá Keflavíkurflugvelli til Reykjavíkur. Aðeins stuttu áður hafði hún starfað á hóteli í Kenía þar sem hún kynntist íslenskum víkingi eins og hún kallar hann. Þau heilluðust hvort af öðru og Grace hugsaði sig ekki tvisvar um þegar hún gifti sig með skömmum fyrirvara, án vitundar fjölskyldu sinnar. Hún yfirgaf heimalandið tveimur mánuðum síðar og hélt út í óvissuna.

„Þetta var mikil breyting og dálítið áfall,“ segir Grace sem dvaldi í tvo daga í Reykjavík áður en stefnan var sett á Sauðárkrók þar sem hún átti heima næstu mánuði og starfaði við fiskvinnslu. En ástin er fallvölt og fjaraði út eins og verða vill. „Mér var ágætlega tekið í bænum. Ég átti yndis­legan yfirmann sem kom því til leiðar að ég eignaðist nokkra vini. Samt leið mér eins og ég væri föst ofan í holu umkringdri háum fjöllum og kæmist ekki burt. Það var líklega aðeins of mikið sjokk að koma úr 800 þúsund manna bæ í Kenía til smábæjar með nokkuð þúsund íbúa,“ segir Grace og brosir sínu geislandi brosi.

 

Vaknaði til lífsins í Reykjavík

Hún flutti því til Reykjavíkur og þar segist hún hafa vaknað til lífsins á ný. „Mér datt aldrei í hug að snúa aftur til Kenía. Þar beið mín ekkert enda erfitt að fá þar vinnu,“ segir Grace en öll hennar fjölskylda býr enn í Kenía, foreldrar hennar og systkinin sex.

Grace segir Keníabúa glaðlynda þjóð. „Fólk er mjög opið og vinalegt og ekki óalgengt að maður bryddi upp á samræðum við bláókunnugt fólk úti á götu. Þegar ég reyndi það hér á Íslandi var horft á mig eins og ég væri pínu skrítin,“ segir hún og hlær.

Í Reykjavík vann Grace sem þjónn á veitingahúsi og kunni afar vel við það. „Það var mjög líflegt starf, ég hitti margt skemmtilegt fólk og alltaf var eitthvað nýtt að gerast,“ segir Grace sem lærði markaðsfræði í Kenía. Hún lærði fljótlega að skilja íslenskuna vel en langaði til að læra að tala hana betur. „Ég ákvað því að sækja um vinnu í leikskóla þar sem ég neyddist til að tala tungumálið,“ segir hún á nánast fullkominni íslensku. „Ég finn að mér gengur mun betur að tala íslenskuna í dag en ég þarf að æfa mig enn þá betur.“

Hjartað á Íslandi

Grace á fjögurra ára dóttur með íslenskum manni. „Móðurhlutverkið er yndislegt en dóttir mín er svo hlýðin og góð að hún gerir mér lífið mjög auðvelt,“ segir Grace sem er einhleyp í dag og kann vel við það. „Núna tek ég hlutunum rólega og einbeiti mér að sjálfri mér og dóttur minni.“

Grace segist tala við Tönju dóttur sína á svahili og ensku sem er opinbert tungumál í Kenía. „Hún svarar mér samt alltaf á íslensku,“ segir hún glettin. Í sumar ætlar hún að kynna dóttur sína fyrir Kenía þegar hún fer þangað í frí. „Mig langar til að hún sjái ættland mitt og hitti fjölskyldu mína. Hún skilur ekkert þegar ég er að tala um Kenía og foreldra mína, finnst bara skrítið að ég skuli eiga mömmu,“ segir hún og hlær.

Grace segir að þó að Kenía verði ávallt heimaland hennar hafi Ísland unnið hug hennar og hjarta. „Hér er heimili mitt. Hér fullorðnaðist ég og fann sjálfa mig. Ég þróaðist úr vitlausu stelpunni sem stökk út í óvissuna í þá manneskju sem ég er í dag. Íslenskt þjóðfélag hefur einnig opnað augu mín fyrir öðrum hugsunarhætti. Hér er fólk kannski ekki mjög opið en það er heiðarlegt í því sem það segir og gerir, og fáir sem sýna falska vináttu,“ segir Grace sem á í mjög góðu sambandi við fjölskyldu dóttur sinnar. „Ég held enn með þeim jólin, allir koma saman til að halda upp á afmælið hennar og þegar ég er í vanda get ég leitað til þeirra.“

Ómetanleg lífsreynsla

Grace hafði aldrei leitt hugann að leiklist þegar vinkona hennar fékk hana með sér í prufur fyrir hlutverk Joy í þáttunum Ófærð. „Ég ákvað að slá til og fór í prufu hjá Selmu Björnsdóttur. Þar las ég upp úr handriti og hreppti hlutverkið, bara sisvona,“ segir Grace glaðlega. Þremur mánuðum síðar hófust tökur á Siglufirði sem stóðu í um sex mánuði. „Þetta var frábær upplifun og reynsla. Ég lærði mjög mikið af samleikurum mínum og ótrúlegt að sjá þá setja sig í karakter. Ég lærði líka af öllum fimm leikstjórum þáttanna sem gáfu mér góð ráð en svo lærði ég líka mikið af sjálfri mér. Það er erfitt að lýsa tilfinningunni en þegar kveikt var á myndavélinni lifnaði persóna Joy innra með mér sem var mjög áhugaverð upplifun, nánast eins og sálfræðimeðferð.“

Grace kynntist fjölmörgum við tökurnar, bæði leikurum og starfsfólkinu á tökustað. „Ég held bestu sambandi við Ilmi enda lékum við mikið saman.“ Innt eftir eftirminnilegasta atriðinu í þáttunum nefnir Grace atriðið þegar Joy hleypur út úr hjólhýsinu og út í hríðarbyl. „Það þurfti að taka þessa senu mörgum sinnum, það var mjög erfitt og kalt en samt mjög skemmtilegt.“

Dreymir um leiklist og tísku

Grace hreifst mikið af leiklistinni eftir hlutverk sitt sem Joy og hefur mikinn áhuga á því feta sig lengra á þeirri braut. „Ég reyni að gera mig sýnilegri á Twitter og Instagram, og fer í prufur þegar þær bjóðast. Það væri gaman að geta lært leiklist í framtíðinni en annars tek ég hlutunum með ró eins og er.“

Önnur ástríða Grace er tíska. „Ég elska tísku og lít á sjálfa mig sem stílista og hef unnið aðeins sem slíkur. Í Kenía gerði ég mikið af því að stílisera menningar- og tískusýningar í skólanum og fimmtán ára gömul var ég farin út í rekstur þar sem ég keypti og seldi föt,“ lýsir Grace. Hér á Íslandi hefur hún viðhaldið áhuganum og hefur meðal annars hannað tískulínu undir leiðsögn JÖR sem hún hefur þó aldrei getað fullunnið.

„Ég myndi mjög gjarnan vilja fara í skóla til að læra um tísku og hönnun. Ég elska að umbreyta fólki með tísku og lít á það sem nokkurs konar listform,“ segir hún með blik í augum enda lítur hún björtum augum til framtíðar.