Innlent

Gersemar geymdar á Garðskaga

Garðar Örn Úlfarsson skrifar
Hilmar Foss í "Stóra húsinu“. Flugvélin er Cessna 150 árgerð 1973. "Helgi Jónsson flugmaður gaf mér vænginn, en hann var skemmdur og því í lagi að opna að hluta svo innviðir sæjust,“ segir Hilmar. Ljósin yfir billjardborðinu rakst Hilmar á og keypti í Góða hirðinum er hann var þar að fylgja dóttur sinni. "Var ekta ljós fyrir snókerborð, aldrei notað og kostaði heilar 1.500 krónur.“
Hilmar Foss í "Stóra húsinu“. Flugvélin er Cessna 150 árgerð 1973. "Helgi Jónsson flugmaður gaf mér vænginn, en hann var skemmdur og því í lagi að opna að hluta svo innviðir sæjust,“ segir Hilmar. Ljósin yfir billjardborðinu rakst Hilmar á og keypti í Góða hirðinum er hann var þar að fylgja dóttur sinni. "Var ekta ljós fyrir snókerborð, aldrei notað og kostaði heilar 1.500 krónur.“ Myndir/Vilhelm
Þetta er bara dót,“ segir Hilmar Foss um ýmsa stórmerkilega og spennandi muni sem hann hefur komið fyrir í stórri skemmu nærri íbúðarhúsi sínu á Garðskaga.



Óhætt er að segja að kenni ýmissa grasa í dótinu hans Hilmars. Glæsibifreiðar og flugvélar eru þar innan um gamlar bensíndælur, endann af gamla barnum úr Hressingarskálanum, köfunarbúning, siglingaljós úr gamla Goðafossi og hvað eina.



„Ég kalla þetta bara Stóra húsið,“ segir Hilmar um safnið sitt sem hann kveðst aldrei hafa hugsað sem safn.





Ýmsir bílar og hluti úr flugvél í einum salnum. Gína í búningi breska flughersins í forgrunni. „Gínan var auglýst þegar verslunin Elfur á Laugavegi hætti. Mér datt í hug að það væri góð hugmynd að eignast gamla gínu og fór og sótti hana á laugardegi í góðu veðri. „Daman“ var aðeins klædd í rauðar blúndunærbuxur og eina bílastæðið sem ég fékk var á Grettisgötu. Það var ekkert annað að gera en að rölta með „dömuna“ fáklædda þangað,“ rifjar Hilmar upp.


En hvernig byrjaði þetta allt saman? „Þetta byrjaði aldrei en umgjörðin sem var þegar maður ólst upp var fótógenísk, hugguleg og skemmtileg,“ útskýrir Hilmar og á þar við æskuheimili sitt hjá foreldrum sínum, þeim Hilmari Foss, löggiltum skjalaþýðanda og dómtúlki, og Guðrúnu G. Foss. Hann rifjar upp þegar hann var lítill drengur og fjölskyldan bjó á Þinghólsbraut í Kópavogi.

„Við mamma fórum austur í sveitir þar sem mamma þekkti gamla konu sem hét Aldís og var næstum bogin ofan í gólf. Aldís hafði komist á snoðir um gamlan strokk sem lá úti í móa. Við fórum og sóttum strokkinn og hann er núna í Stóra húsinu,“ segir Hilmar frá. Þannig að þetta var alltaf partur af prógramminu – svipað og að sá sem er alinn upp við músík er líklegur til að spila á gítar.“

Meðal hluta sem Hilmar á enn er leikfangajárnbraut sem hann fékk er hann var tíu ára. „Ég á hana í kassanum. Það var ekki viljandi, það bara gerðist. Það er allt á sínum stað – við gætum sett hana upp á eftir og farið að leika okkur,“ segir hann.





„Eldhúsið okkar – barinn – annar endinn af langa barnum, sem var á Hressó í Austurstræti. Einfaldasta eldhúsinnréttingin, sem mér datt í hug. Hinn endinn er í ísbúð í Keflavík og miðjan sjálfsagt einhvers staðar,“ segir Hilmar. Fjölskyldan er stundum með borðhald í skemmunni er gesti ber að garði.
En hendir Hilmar engu? „Jú rusli,“ svarar hann strax.

Hluti af mununum er frá foreldrum Hilmars. „Svo hefur annað bara slysast inn. Það er eins og maður segir á ensku: It seemed like a good idea at the time. Það eru hlutir sem grípa augað hverju sinni,“ útskýrir hann hvernig hlutirnir veljast.

Hilmar er að velta fyrir sér hvernig hann geti hleypt fólki að því að skoða þetta merkilega safn sem er ekki safn. Þegar hafi nokkrir hópar skoðað sig um í Stóra húsinu og hann segir viðbrögðin hafa verið góð. Meðal annars hafi litið við hópur fyrrverandi starfsmanna Landhelgisgæslunnar og þótt mjög skemmtilegt. „Nú veit ég hvernig himnaríki lítur út, sagði einn sem kom hingað og þakkaði fyrir sig og fór.“





Blái bíllinn fremst er MGB-GT, árgerð 1975. Breska leikkonan Hayley Mills átti bílinn á undan Hilmari og Margréti Rósu Pétursdóttur konu hans. Þau eignuðust bílinn fyrir þrjátíu árum. „Rósa sá hann nærri Harrods í London með „for sale“ í glugga,“ segir Hilmar. Þá sést í hvítan Jaguar MK2 3.8 árgerð 1960 og dökkbláan Jaguar XJ6 árgerð 1976. Guli Jagúarinn, er E-Type árgerð 1969. Myndir/Vilhelm
Meðfylgjandi myndir sýna brot af samansafni Hilmars af alls kyns skemmtilegum munum sem má sjá í Stóra húsinu. 

En er einhver hlutur sem Hilmar hefur alltaf langað í en ekki komist yfir ennþá? „Allt frá því ég var lítill strákur hefur verið draumur að eignast parísarhjól, það er ágætt að eiga draum, sem endist alla ævina,“ segir Hilmar Foss. 




Fleiri fréttir

Sjá meira


×