Bakþankar

Þegar Bush var bjáninn

Jón Sigurður Eyjólfsson skrifar
Ég man þá tíð er Georg Bush hinn yngri var við stjórnvölinn í Bandaríkjunum og skaut mér reglulega skelk í bringu með bjánagangi. Það voru góðir tímar því þá hélt ég í fáfræði minni að verra gæti það ekki orðið og var því vel til í að bíða bjánaganginn af mér.

En svo er einsog lífið hafi, í gráleitri gamansemi sinni, ákveðið að sanna fyrir mér að lengi geti vont versnað. Það væri að bera í bakkafullan lækinn að tala um Trump, sem gerir Bush að dáðadreng, svo ég ætla að segja ykkur lítillega hvað sveitungar mínir hér í Andalúsíu voru að kjósa yfir sig.

Nýstofnaður öfgahægriflokkur, Vox, komst í þá kjörstöðu að tryggja nýrri hægristjórn í Andalúsíu brautargengi. Fyrir stuðninginn fær hann ýmsu framgengt einsog að afnema lög sem sett voru til að auðvelda rannsóknir á ódæðum stjórnar Francos og lækka skatta á auðmenn og stórfyrirtæki. Önnur þjóðþrifamál komust í gegn einsog að auðvelda veiðimönnum iðju sína og helstu áherslur þeirra í „menningarmálum“ náðust fram en það er að eyða meira af almannafé í nautaat því þeir vilja vera mætir Spánverjar. Önnur baráttumál þeirra, sem ekki náðust fram í þetta sinn, eru að afnema lög sem ætlað er að vernda konur gagnvart heimilis­ofbeldi og áform um að reka um fimmtíu þúsund innflytjendur úr landi.

Ég sem hélt að ekki væri á óþokkaflokkana bætandi eftir að skipulögð rán og peningaþvætti Lýðflokksins litu dagsins ljós. Þeir unnu sér það einnig til frægðar að selja hrægammasjóðum félagsíbúðir á kostakjörum.

En ég er bjartsýnismaður svo ég held að heimurinn muni senn hlaupa af sér öfgahægri hornin. Og á meðan hugsa ég til þeirra dásamlegu daga þegar Bush var bjáninn.






×